29/03/2024

Πώς βλέπουν τον Μακρόν εκτός Γαλλίας

Γράφει η Ειρήνη Μητροπούλου 

 

Δεν πρόλαβε να επιστρέψει στο Παρίσι από την επίσκεψη επίσκεψη στις ΗΠΑ (όπου ήταν ο πρώτος ηγέτης που δέχθηκε επισήμως ο Τραμπ), και ξαναμπήκε στο αεροπλάνο για την Αυστραλία. Τώρα ο Εμανουέλ Μακρόν ετοιμάζεται να ταξιδέψει πάλι, στις 24 και 25 Μαΐου, για συνάντηση με τον Πούτιν στη Μόσχα. Εχει πάει ήδη στο Πεκίνο, τον Ιανουάριο, όπου οι Κινέζοι του έστρωσαν το κόκκινο χαλί, αλλά τον βλέπουν με καχυποψία στο Λονδίνο, θεωρώντας ότι τους έχει κλέψει την «ειδική σχέση» με την Αμερική.

Δυναμικός και δραστήριος, ο 40χρονος πρόεδρος της Γαλλίας ποντάρει πολλά στη διεθνή διπλωματία, πολλαπλασιάζοντας τις επίσημες επισκέψεις, ομιλίες και πρωτοβουλίες. Δεν κρύβει ότι θέλει να αποκαταστήσει τη Γαλλία ως «ηγετική δύναμη» στην παγκόσμια σκηνή του 21ου αιώνα, και δεν περνάει πουθενά απαρατήρητος _ παρόλο που δεν είναι πάντα το ίδιο πειστικός. «Στην πρώτη επέτειο της εκλογής του στην εξουσία στη Γαλλία (7 Μαΐου), πώς βλέπει ο υπόλοιπος κόσμος τον Μακρόν;» διερωτάται ο Monde, δημοσιεύοντας σειρά άρθρων για το θέμα.
Η γαλλική εφημερίδα εκτιμά ότι ο Μακρόν «έχει ήδη ξεπεράσει την Τερέζα Μέι και την Ανγκελα Μέρκελ στην Ουάσιγκτον του Τραμπ». Πράγματι, η οικειότητα και το χαλαρό κλίμα ανάμεσα στους δύο προέδρους ΗΠΑ και Γαλλίας έρχεται σε ευθεία αντίθεση με την «δύσκολη» σχέση που έχει ο Τραμπ με τις γυναίκες ηγέτιδες της Βρετανίας και της Γαλλίας. Στο Λονδίνο βλέπουν με ιστορική καχυποψία την Γαλλία και τώρα, με το Brexit, έχουν επιπλέον λόγους να φοβούνται ότι ο νέος πρόεδρος της Γαλλίας θα τους «κλέψει την ειδική σχέση με τις ΗΠΑ».
Κάποιοι λένε, μάλιστα, ότι μετά την πολυσυζητημένη επίσημη επίσκεψη του Μακρόν στην Ουάσιγκτον, δεν είναι η Μέρκελ η «ηγέτις του φιλελεύθερου δυτικού κόσμου» αλλά ο γάλλος πρόεδρος, που εκπροσωπεί πλέον την Ευρώπη στα μάτια του Τραμπ.
Πιο σύνθετη είναι η σχέση με τον Πούτιν. «Ο Μακρόν ενοχλεί την Μόσχα η οποία, όμως, πιστεύει ότι μπορεί να τον διαχειριστεί», γράφει ο Monde: «Το Κρεμλίνο διαμαρτυρήθηκε για τις κατηγορίες που εξαπέλυσε ο γάλλος πρόεδρος για το ρόλο της Ρωσίας στη Συρία, αλλά από την άλλη πλευρά, ο Μακρόν θεωρείται ένας μη-εχθρικός ηγέτης στην Ευρώπη».
Παρά τα εμπόδια στις διμερείς σχέσεις (απελάσεις ρώσων διπλωματών για την υπόθεση Σκριπάλ, βομβαρδισμός κατά του Ασαντ στη Συρία) ο Μακρόν καταβάλλει ιδιαίτερη προσοχή για να διατηρήσει την επαφή με τον «τσάρο» Πούτιν, προς τον οποίο πολλαπλασιάζει τις χειρονομίες καλής θέλησης. Ο ηγέτης του Κρεμλίνου είχε ήδη μια πρώτη γεύση αυτής της πολιτικής του «μια στο καρφί και μια στο πέταλο», όταν έγινε δεκτός με μεγάλη λαμπρότητα στις Βερσαλλίες τον Μάιο του 2017 από τον μόλις εκλεγέντα τότε πρόεδρο Μακρόν.

«Για το Πεκίνο, ο Μακρόν είναι ένα αστέρι … και ένας ακόμα ευρωπαίος ηγέτης», κρίνει ο Monde: «Η επίσκεψη του Γάλλου προέδρου στην Κίνα τον Ιανουάριο άφησε την εικόνα μιας λαμπρής υποδοχής σε έναν ηγέτη που ζυγίζει, όμως, λίγο πλάι στον ανερχόμενο γίγαντα της Ασίας».

«Διπλωματία χωρίς ταμπού»
Για την κομμουνιστική L’Humanité, πάντως, η διπλωματία του Μακρόν έναντι των τριών μεγάλων δυνάμεων ΗΠΑ-Ρωσίας-Κίνας δείχνει μια Γαλλία που δεν έχει ταμπού και ενδέχεται να παίξει πιο επιτυχημένο ρόλο στα διεθνή πράγματα: «Είναι προφανές πως είναι καλύτερο να συζητάς με τον Βλαντίμιρ Πούτιν, παρά να καταφεύγεις σε φανφαρονισμούς και να μιλάς τελικά στο κενό, όπως έγινε την πενταετία του Ολάντ. Με τον ίδιο τρόπο που πρέπει να μιλάς με τον Τραμπ και με τον ίδιο τρόπο που πρέπει να μιλάς με την Κίνα».
Στη Γερμανία «το φαινόμενο Μακρόν έχει τα όριά του», γράφει ο Monde. Στο ίδιο συμπέρασμα έχουν καταλήξει αναλύσεις στον γερμανικό Τύπο, που μιλάνε για τις δυσκολίες εφαρμογής των οικονομικών μεταρρυθμίσεων που προτείνει ο Μακρόν για την ευρωζώνη, σχολιάζοντας κάποιες φορές αρνητικά και το «μοναρχικό ύφος του».
Στην Ισπανία, οι κεντρώοι φιλελεύθεροι Ciudadanos εμπνέονται από την εκλογική επιτυχία του σοσιαλφιλελεύθερου Μακρόν και ελπίζουν σε παρόμοια κέρδη στις επόμενες εκλογές. Το ίδιο και στη Βραζιλία, όπου η αστική φιλελεύθερη τάξη αναζητά τον «τροπικό Μακρόν», γράφει ο Monde.
Αντικρουόμενες αντιλήψεις
Στην κεντρική Ευρώπη επικρατούν αντικρουόμενες αντιλήψεις για τον μεταρρυθμιστή Μακρόν και την πολιτική που πρεσβεύει (φιλελεύθερη στα οικονομικά, περιοριστική για την μετανάστευση και σταθερά φιλοευρωπαϊκή).
Στην Αυστρία, κάποιοι βλέπουν στον καγκελάριο Σεμπάστιαν Κουρτς έναν «Μακρόν στις Άλπεις»: στα 31 χρόνια του, ο Κουρτς, όπως και ο 40χρονος Μακρόν αντιπροσωπεύει τη «νέα γενιά» των ευρωπαίων ηγετών. Αλλά και η πολιτική του γάλλου προέδρου στην οικονομία και την μετανάστευση είναι επίσης σύμφωνη με ό,τι προσπαθεί να ενσαρκώσει ο Αυστριακός καγκελάριος, αν και εκείνος συγκυβερνά με την Ακροδεξιά και είναι πιο συντηρητικός στα κοινωνικά θέματα, τονίζει ο Monde.
Αλλά στην Ουγγαρία, ο αυταρχικός εθνολαϊκιστής Βίκτορ Ορμπαν είναι ο «αντι-Μακρόν», το άκρως αντίθετο όσων συμβολίζει ο Γάλλος πρόεδρος. «Στην Βουδαπέστη βλέπουν τον Μακρόν σαν ένα σκιάχτρο, που μεταφέρει τον κίνδυνο της ενίσχυσης της ΕΕ» και των αξιών της φιλελεύθερης δημοκρατίας, κρίνει ο Monde.

Συνολικά, πάντως, ο γαλλικός Τύπος εκτιμά θετικά τις διπλωματικές προσπάθειες του Μακρόν στον πρώτο χρόνο της προεδρίας του. Το γόητρο της Γαλλίας είχε αποδυναμωθεί σημαντικά από τους δύο προκατόχους του, τον δεξιό Νικολά Σαρκοζί και τον Σοσιαλιστή Φρανσουά Ολάντ, και ο Μακρόν παίρνει εύσημα που ξεκίνησε την θητεία του συναντώντας τον μεγαλύτερο δυνατό αριθμό ξένων ηγετών, για να δείξει ότι η Γαλλία «επιστρέφει» ως μεγάλη δύναμη, πρόθυμη και ικανή να μιλήσει με όλους και να παίξει δυναμικό ρόλο στα ευρωπαϊκά και διεθνή πράγματα.

Facebooktwitterredditpinterestlinkedinmail
Geopolitics & Daily News Copyrights Reserved 2024