28/03/2024

Αφιέρωμα: Οι ομογενείς μας απαντούν

 

«Άλλοτε» παγώνει και άλλοτε «ξεπαγώνει» η συζήτηση για την ψήφο των ομογενών στις εθνικές εκλογές. Το ζήτημα ήρθε πρόσφατα ξανά στην πολιτική επικαιρότητα, καθώς συζητήθηκε από τους πολιτικούς αρχηγούς παράλληλα με τις ενέργειες που γίνονται για την κατάτμηση της Β’ Αθηνών και του υπολοίπου Αττικής, οι οποίες είναι δυο τεράστιες εκλογικές περιφέρειες.

Στο Geopolitics & Daily News επικοινωνήσαμε με οκτώ Έλληνες που ζουν και εργάζονται στο εξωτερικό τα τελευταία χρόνια και μάλιστα έχουν ξεχωρίσει με την παρουσία τους.

Μιλήσαμε μαζί τους για το πάγιο αίτημα της ομογένειας, ένα αίτημα που όπως φαίνεται καμία κυβέρνηση δεν είναι διατεθειμένη να υλοποιήσει, καθώς οι ομογενείς είναι ένας μη ελεγχόμενος κομματικά πληθυσμός. Όμως, τους ζητήσαμε και την γνώμη τους για την διαπραγμάτευση σχετικά με την ονομασία της FYROM καθώς οι διαπραγματεύσεις συνεχίζονται και σύμφωνα με πληροφορίες οι δυο πλευρές είναι πολύ κοντά στην εξεύρεση ονομασίας.

 


 

 


Δρ Μάριος Ευθυμιόπουλος (Αναπληρωτής Καθηγητής Διεθνούς Ασφάλειας και Στρατηγικής, Πρόεδρος Strategy International) 

 

1)Το δικαίωμα ψήφου των ομογενών αποτελεί πάγιο αίτημα των Ελλήνων του εξωτερικού. Για ποιο λόγο μέχρι σήμερα καμία Ελληνική κυβέρνηση δεν το έχει υλοποιήσει; 

Βάσει του Συντάγματος της Ελλάδας, η χώρα μας καθίσταται ως δημοκρατικό πολίτευμα. Βασικό συστατικό επιτυχίας του δημοκρατικού πολιτεύματος είναι οι δημοκρατικές εκλογές. Σε αυτήν την διαδικασία συμμετέχουν όλοι οι έχοντες ελληνική ιθαγένεια και, συνεπώς, ελληνική υπηκοότητα. Το Σύνταγμα δεν προβλέπει τις διαδικασίες με τις οποίες γίνονται οι εκλογές, αλλά οι νόμοι που διέπονται του Συντάγματος.

Οι νόμοι αυτοί δημιουργούνται από τη Βουλή των Ελλήνων, οι οποίοι νομοθετούν και οριοθετούν τις διαδικασίες μεταξύ άλλων και των εκλογών αλλά και της εκλογικής διαδικασίας. Θεσμικά, η εκλογική διαδικασία, δεδομένης και της οικονομικής κρίσης η οποία διαφαίνεται ως ευκαιρία να ανοίξει το ζήτημα της συζήτηση της ψήφου των Ελλήνων του εξωτερικού, χρειάζεται γραπτώς ανανέωση και ψήφιση στη Βουλή. Τα τυπικά αυτά βήματα είναι εφικτά. Ωστόσο, για τους Έλληνες του εξωτερικού γεννιούνται ορισμένα ερωτήματα, δεδομένης της καθυστέρησης να ψηφιστεί ένας αντίστοιχος νόμος που να τους δίνει το δικαίωμα ψήφου. Τα ερωτήματα έχουν να κάνουν τόσο με το λόγο που πρέπει να ψηφίζουν όσο και ποιοι πρέπει να ψηφίζουν αλλά και με ποιες διαδικασίες.

Το τελευταίο ερώτημα γεννά ερωτηματικά σε σχέση με την αναβάθμιση διαδικασίας ψήφου, η οποία θα πρέπει να γίνεται πιο εύκολα και, πιθανώς, με τη χρήση τεχνολογίας, κάτι το οποίο γίνεται σε πολλές, πλέον, χώρες ανά την υφήλιο. Τώρα, γιατί πρέπει να ψηφίζουν οι Έλληνες του εξωτερικού; Γιατί είναι δημοκρατικό τους δικαίωμα. Γιατί πρέπει να συμμετέχουν στις δημοκρατικές διαδικασίες και στις αποφάσεις της χώρας.

Ηθικά, γιατί εκπροσωπεί ο κάθε Έλληνας την Ελλάδα στο εξωτερικό, έστω κι αν δεν συμμετέχει άμεσα στις αποφάσεις ή στην παραγωγή εντός της χώρας.
Πρακτικά, γιατί η διαδικασία αυτή ολοκληρώνει και την πλήρη συμμετοχή των Ελλήνων σε εκλογικές διαδικασίες. Όμως, ενδέχεται να φέρει προ εκπλήξεων ορισμένους πολιτικούς και κομματικούς φορείς. Διότι, πολλοί Έλληνες του εξωτερικού, παρατηρώντας τα γεγονότα από μια άλλη οπτική, διαμορφώνουν εντελώς διαφορετικές υποθέσεις και απόψεις εκτός Ελλάδος.

Ωστόσο, δεδομένου του μεγάλου αριθμού των Ελλήνων του εξωτερικού (και λόγω της μετανάστευσης των τελευταίων ετών – brain drain) ήρθε η ώρα να αποφασιστεί με πολύ απλά βήματα η συμμετοχή τους στις εκλογικές διαδικασίες.

Ως διαδικασία, ωστόσο, νομοθέτησης, οριοθέτησης και πράξης θα χρειαστεί συνεργασία, συμμετοχή και, πιθανώς, μία διακομματική κοινοβουλευτική επιτροπή, που να θέσει επί τάπητος τα νομικά, εκλογικά και συνταγματικά ζητήματα εκλογής των αντιπροσώπων στην Βουλή των Ελλήνων.

Βεβαίως, το ζήτημα αυτό δεν είναι καινούργιο και, βεβαίως, ορισμένοι τα παλαιότερα χρόνια το βρήκαν ως ευκαιρία για να υπάρξει ποσοστιαία αντιπροσώπευση στην ελληνική Βουλή των Eλλήνων του εξωτερικού. Κάτι το οποίο από μόνο του, δημιουργούσε κομματικά συμφέροντα. Πρέπει να μάθουμε να λύνουμε τα ζητήματα αυτά, είναι ευκαιρία να αναδείξουμε την σημαντικότητα του δημοκρατικού μας πολιτεύματoς, της ικανότητας λήψης αποφάσεων και της ανάδειξης της δημοκρατικής διαδικασίας εκλογής συλλογικά και με χρήση των τεχνολογικών μέσων.

Ταυτόχρονα, υπάρχει ανάγκη συμμετοχής όλων των Ελλήνων πολιτών στην εκλογική διαδικασία, γιατί απλά είναι το δικαίωμά μας και γιατί εμείς, οι πολίτες, ορίζουμε το μέλλον της χώρας μας. Να σημειώσω εδώ πως η τεχνολογία θα διευκολύνει την μεταφορά των όποιων αναγκαίων πληροφοριών και θα δημιουργήσει την εκλογική διαδικασία ως μία τυπική διαδικασία για την ψήφο που, ωστόσο, ως δημοκρατικό πολίτευμα θα συνεχίσει να αποτελεί την επιτομή της Δημοκρατίας μας.

2)Τι απαντάτε σε εκείνους που αντιτίθενται σ΄αυτό το πάγιο αίτημα σας; 

Αναφορικά με την εκλογική διαδικασία νομίζω ότι είναι θέμα χρόνου πότε θα νομοθετηθεί, πότε θα οριστεί και πότε θα εφαρμοστεί το ποιος ψηφίζει, το πού ψηφίζει και με ποιο τρόπο θα ψηφίζει. Η εκλογική διαδικασία και το δικαίωμα του εκλέγεσθαι δεν αποτελεί προσωπική άποψη, αλλά αποτελεί ανάγκη για όλους τους Έλληνες, για όλα τα κόμματα και για την δημοκρατική μας διαδικασία όπως προανέφερα. Είναι η επιτομή της ελευθερίας του δημοκρατικού πολιτεύματος. Και πρέπει να γίνει σεβαστή η πραγματικότητα ότι, εκτός Ελλάδος, υπάρχει μια ακόμη Ελλάδα που προσφέρει, που αντιπροσωπεύει, που πονάει, που συμμετέχει έμμεσα αλλά και άμεσα στην ανοικοδόμηση της ελληνικής οικονομίας.

Συνεπώς, θα αναφέρω ότι απλά ήρθε ο καιρός να συμμετέχουμε σε κάτι όλοι μαζί, το οποίο θα αναδείξει πιο απλά και πιο ουσιαστικά τη Δημοκρατία στη χώρα μας. Όπως κάποτε υπήρχαν στόχοι και οράματα, έτσι κι εμείς πρέπει να έχουμε το όραμα της πλήρους συμμετοχής όλων των Ελλήνων πολιτών σε οποιαδήποτε εκλογική διαδικασία και σε οποιοδήποτε δημοκρατικό διάλογο, εντός και εκτός Βουλής. Γιατί το να είσαι Έλληνας είναι προτέρημα και τιμή, όσο επίσης είναι και να είσαι ευρωπαίος πολίτης και συμμέτοχος στη λήψη αποφάσεων για το μέλλον τόσο της χώρας, όσο και της Ευρώπης.

3)Καθώς οι διαπραγματεύσεις για το ζήτημα της ονομασίας της FΥROM συνεχίζονται με διάφορα ονόματα να διαρρέουν στα ΜΜΕ, όπως το Μακεδονία του Ίλιντεν, ποιο είναι το σχόλιο σας; 

Η ερώτηση αυτή είναι  βαρυσήμαντη και πολυδιάστατη ταυτόχρονα. Να σημειωθεί εδώ ότι το θέμα της ονομασίας μιας χώρας αποτελεί διεθνές ζήτημα. Αυτό συνεπάγεται, όντας διεθνές ζήτημα , ότι η όποια λύση πρέπει να έχει χρήση σε διεθνές επίπεδο, και διμερές αλλά και μονονερές.

Και εδώ ακριβώς γίνεται το πρώτο λάθος. Το ζήτημα της ονομασίας μίας γείτονος χώρας, η οποία δε σέβεται την ιστορική πραγματικότητα της ελληνικότητας της γεωγραφικής περιοχής ανά τους αιώνες ιστορικά και αρχαιολογικά αποδεδειγμένης, δεν αποτελεί ζήτημα διμέρες με την Ελλάδα. Και επιτρέψτε μου να σας αναφέρω πως ο πολιτισμός της Ελλάδος όσο και το κράτος της Ελλάδος αποτελεί μία από τις πιο ιστορικές χώρες και περιοχές στον πλανήτη. Μια περιοχή όπου αναδείχθηκε ο παγκόσμιος πολιτισμός στον οποίο, κατά την Ελληνιστική και πέρα περίοδο, βασίστηκε η ρωμαϊκή αυτοκρατορία αλλά και οι μεταγενέστερες. Από τον Ελληνικό πολιτισμό φτάσαμε στα σημερινά δεδομένα με τα έθνη κράτη να επιδιώκουν εθνική ταυτότητα, βασισμένοι σε μία ιστορία την οποία δεν κατέχουν. Αυτά είναι τα ιστορικά δεδομένα.

Στα πολιτικά δεδομένα αναδεικνύω την σημαντικότητα λήψης απόφασης σε μία περίοδο όπου τα Βαλκάνια ξανά δεν είναι σταθερά. Από την άλλη πλευρά, υπάρχει ανάγκη για ενδυνάμωση της Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλά και του ΝΑΤΟ με την επεκτατική πολιτική να γίνεται ολοένα και πιο σημαντική στον οικονομικό, πολιτικό άξονα και εκπαιδευτικό άξονα. Βάσει της σημερινής πολιτικής πραγματικότητας η Ελλάδα και η γείτονα χώρα επιδιώκουν να λύσουν δημοκρατικά και βάση του διεθνούς δικαίου το ζήτημα αυτό. Και εδώ κάπου γεννιούνται τα υπόλοιπα προβλήματα.

Το διεθνές δίκαιο αναφέρει για την λύση διμερών ή πολυμερών προβλημάτων. Δεν αναφέρει για το ντόμινο, πιθανόν, άλλων εξελίξεων με άλλες γειτονικές χώρες, οι οποίες θα ξυπνήσουν ξαφνικά και θα αναζητήσουν την δικιά τους λύση για το όποιο ζήτημα τους, θέλοντας να μεγιστοποιήσουν τα δικά τους συμφέροντα. Αυτό συνεπάγεται πως το άνοιγμα της διαπραγματεύσης σε διμερές επίπεδο, υπό την αιγίδα ωστόσο του ΟΗΕ για να αναδεχθεί εν τέλει και όχι κατ´ουσίαν ο ρόλος του διεθνούς ζητήματος αυτού, δεν συμφέρει την Ελλάδα.

Και ο λόγος για τον οποίο δεν θα έπρεπε να ζητάμε επίλυση του ζητήματος είναι πως για την Ελλάδα δεν τίθεται ζήτημα της ελληνικότητας της Μακεδονίας γεωγραφικά, ιστορικά, πολιτικά και αρχαιολογικά. Το ζήτημα φαίνεται πως τίθεται για την μη ιστορική ανάγκη να χρησιμοποιούν άλλες χώρες την ιστορία ενός παγκόσμιου πολιτισμού που μετράει παραπάνω από τρεισήμισι χιλιάδες χρόνια.

Πολιτικά και πρακτικά αναγνωρίζεται η ανάγκη σταθεροποίησης της γείτονος αλλά και η επίλυση των διαφορών, καθώς η Ελλάδα αποτελεί τον καλύτερο σύμμαχο στην Βαλκανική περιοχή. Ωστόσο, αυτό δεν πρέπει να φέρνει πίεση στην ελληνική πλευρά να λύσει το ζήτημα σε μία περίοδο φθίνουσα για την ελληνική οικονομία.

Είναι στο χέρι μας η γειτονική χώρα να συμμετέχει στις διαδικασίες διαπραγμάτευσης, οι οποίες να είναι προς το συμφέρον της Ελλάδος και να οριοθετούν την πραγματικότητα, εφόσον θέλουν να γίνουν μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΝΑΤΟ και να μην χρησιμοποιούν ανορθόδοξες αλυτρωτικές διαδικασίες ,ούτε μορφές πιέσεις αλλά και να μην εκμεταλλεύονται την παρούσα κατάσταση της χώρας μας, γιατί η Ελλάδα εξακολουθεί να αποτελεί εγγύηση για την ευρύτερη περιοχή.

Προσωπικά, δεν είμαι υπέρ μιας ονομασίας που να μπεριλαμβάνει τον όρο Μακεδονία. Και αυτή είναι η πραγματική μου επιθυμία. Ωστόσο δυστυχώς λόγω λήψης κάποιων αποφάσεων, λανθασμένων ή μη, περί μεικτής ονομασίας, και αποδοχής πολλάκις από την Ελληνική πλευρά της, η Ελλάδα διαπραγματεύεται πλέον για μία μεικτή ονομασία. Όνοματολογικα θα πρότεινα το «Δημοκρατία του Βαρδάρη» αν υπήρχε δυνατότητα άνευ χρήσης του όρου Μακεδονία με γεωγραφικό προσδιορισμό. Από τη στιγμή που θέλουμε μικτή ονομασία, όμως η καλύτερη λύση είναι το «Σλαβομακεδονία».

Η αναφορά της ονομασίας Δημοκρατία του Ίλιντεν της Μακεδονίας αποτελεί παγίδα. Και αποτελεί παγίδα γιατί δείχνει το χειρότερο ζήτημα, το οποίο φέρνει αναδόμηση αλλά και φέρνει προ εκπλήξεως την διαπραγματευτική ικανότητα της Ελλάδας η οποία είχε δεσμευτεί στον όρο Μακεδονία. Η παγίδα αυτή αναφέρει ποιο θα είναι το αποτέλεσμα αν η Ελλάδα δεν δεχτεί το Άνω Μακεδονία ή το Βόρεια Μακεδονία. Αυτό όμως δεν είναι διαπραγμάτευση, είναι απειλή. Έτσι, λοιπόν, καθίσταται επιτακτικό το ζήτημα και επιτακτική ανάγκη η λύση με πρόταση από τη μεριά της Ελλάδος σε μια ονομασία που να συμφέρει μόνο την Ελλάδα και αυτό είναι Δημοκρατία του Βαρδάρη.

Ας μην ξεχνάμε πως αν οι γείτονες επιθυμούν να γίνουν μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΝΑΤΟ οφείλουν να μας σέβονται. Αν δε μας σέβονται, δεν υπάρχει ζήτημα επέκτασης της Ευρώπης και του ΝΑΤΟ προς τα μέρη αυτά. Επίσης, το ονοματολογικό δεν αποτελεί θέμα σταθερότητας ή μη των Βαλκανίων. Το Βαλκάνια ανέκαθεν είχαν αυτό του είδους την κουλτούρα, τον εγωισμό και τον πολιτισμό, όπου ο ανταγωνισμός αποτελεί πολιτικό κριτήριο και όχι ανάγκη εξισορρόπησης και ανάδειξης των τοπικών και περιφερειακών κοινωνιών και των εθνικών ταυτοτήτων. Ας μην βιαζόμαστε να λύσουμε το ζήτημα στο βωμό της σταθερότητας της περιοχής ή του φόβου να επηρεαστεί το κρατίδιο αυτό από άλλους ανταγωνιστικούς προς την Ελλάδα παράγοντες και κράτη. Μην ξεχνάμε ότι 29 Μαΐου του 1979 η Ελλάδα απετέλεσε το έκτο μέλος της ευρωπαϊκής ένωσης με όραμα την σταθερότητα και την ανάπτυξη. Κατά το έτος 2018 και μετέπειτα, η Ελλάδα ως παλαιό μέλος της Ευρώπης θα βοηθήσει να ανοικοδομηθεί το γειτονικό κράτος εφόσον υπάρξει πραγματική συνεργασία και συμμετοχή αλλά και σεβασμός.

Η Ελλάδα γνωρίζει την ιστορία της. Ο παγκόσμιος ιστός πολιτισμών γνωρίζει την ιστορία μας. Η Μακεδονία έχει μία ιστορία, την Ελληνική. Αν, λοιπόν, δεν γίνει εφικτή μία λύση, ας υποτιμηθεί το ζήτημα μέχρι να είναι έτοιμοι οι γείτονες να συζητήσουν. Αν πάλι βρεθεί μια λύση, θα πρέπει την απόφαση αυτήν να την ψηφίσει ή να την καταψήφισει και ο Ελληνικός λαός. Αυτό μας κάνει να είμαστε δημοκρατική και Ευρωπαική χώρα, η συμμετοχή των συμπολιτών μας στις βασικότερες λήψεις αποφάσεων για το μέλλον της χώρας μας και της διεθνούς ιστορίας μας που πρέπει να γίνεται πρακτικά σεβαστή εντός και εκτός των πυλών. Και θα ξανατονίσω, το να είσαι Έλληνας είναι προτέρημα και τιμή. Εξίσου και το να είσαι Ευρωπαίος και να προστατεύεις και να αναδεικνύεις και τα ελληνικά συμφέροντα

 


 

 


Δρ Σπύρος Πλακούδας (επίκουρος καθηγητής Διεθνών Σχέσεων και Στρατηγικής στο American University in the Emirates και αντιπροέδρος του ΚΕΔΙΣΑ.)

1)Το δικαίωμα ψήφου των ομογενών αποτελεί πάγιο αίτημα των Ελλήνων του εξωτερικού. Για ποιο λόγο μέχρι σήμερα καμία Ελληνική κυβέρνηση δεν το έχει υλοποιήσει; 

Δυστυχώς καμία Ελληνική κυβέρνηση δεν έχει προσφέρει έως τώρα δικαίωμα ψήφου στους Έλληνες της Ομογένειας – είτε της παραδοσιακής (αυτής που δημιουργήθηκε από τα μεταναστευτικά κύματα των πρώτων τριών τετάρτων του 20ου αιώνα) είτε της σύγχρονης (αυτής που δημιουργήθηκε λόγω της κρίσης χρέους). Η εν λόγω παράλειψη δικαιολογείται με το εξής επιχείρημα: οι Έλληνες της Διασποράς έχουν αποκοπεί από τα κοινά και, ως εκ τούτου, δεν είναι ικανοί να εκλέξουν τους κατάλληλους ταγούς του Έθνους. Βέβαια, η εκτεταμένη αποχή και η επαναλαμβανόμενη ψήφος διαμαρτυρίας αποδεικνύει πως η χρόνια παραμονή στην Ελλάδα δεν εγγυάται το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα για τη δημοκρατία. Στην πραγματικότητα, όμως, η Ελλάδα δεν προτίθεται να χορηγήσει δικαίωμα ψήφου στην Ομογένεια λόγω της βαθιάς ανησυχίας της καθεστηκυίας πολιτικής τάξης για τoν «μη έλεγχό» της επί των ψηφοφόρων της Ομογένειας. Δίχως δεσμούς με τα προσωποπαγή και πελατοκεντρικά κόμματα της Ελλάδας, κατά πάσα πιθανότητα η Ομογένεια θα ψηφίσει υπέρ των μεταρρυθμιστικών κομμάτων και η αιώνια διαπάλη μεταξύ εκσυγχρονιστών και συντηρητικών (ήδη από την 1η Εθνοσυνέλευση της Επιδαύρου) θα κριθεί ίσως υπέρ των πρώτων.

2)Τι απαντάτε σε εκείνους που αντιτίθενται σ΄αυτό το πάγιο αίτημα σας; 

Θα ήθελα να υπενθυμίσω στους αντιτιθέμενους προς το αίτημα αυτό τις υπερπολύτιμες υπηρεσίες που προσέφεραν αγόγγυστα και ανιδιοτελώς τόσοι και τόσοι Έλληνες της Διασποράς από τον 19ο αιώνα έως σήμερα – μια προσφορά που δεν περιοριζόταν μόνο σε χρηματική ή πολιτική στήριξη αλλά και σε συσστράτευση στους αγώνες του έθνους (π.χ. οι εκατοντάδες εθελοντές στους Βαλκανικούς Πολέμους από τις ΗΠΑ). Άλλωστε, η χορήγηση του δικαιώματός αυτού θα συνέσφιγγε έτι περαιτέρω τους δεσμούς μεταξύ της Μητρόπολης και της Διασποράς και θα προσέφερε στους ομογενείς μας να συνεισφέρουν στα κοινά με βάση τς αξίες, ικανότητες και εμπειρίες τους από την χρόνια παραμονή τους σε κράτη (ως επί το πλείστον) της Δύσεως. Ούτως ή άλλως, η Ελλάδα θα ήθελε να ομοιάσει ποικιλοτρόπως στο Ισραήλ. Το δικαίωμα ψήφου στην Ομογένεια (και, εν συνεχεία, η προσέλκυση ταλέντων από τη Διασπορά) αποτελεί το πρώτο βήμα.

3)Καθώς οι διαπραγματεύσεις για το ζήτημα της ονομασίας της FΥROM συνεχίζονται με διάφορα ονόματα να διαρρέουν στα ΜΜΕ, όπως το Μακεδονία του Ίλιντεν, ποιο είναι το σχόλιο σας; 

Εγώ θα ήθελα να σχολιάσω μόνο τα εξής: πως οι διαπραγματεύσεις για το όνομα της FYROM δεν διεξάγονται επί τη βάσει ενός «οδικού χάρτη» συμπεφωνηθέντου μεταξύ των πολιτικών αρχηγών της πατρίδας μας. Ως εκ τούτου, δεν πρέπει να θεωρείται δεδομένη η υποστήριξη της αντιπολίτευσης ή της κοινής γνώμης προς οποιαδήποτε σύνθετη ονομασία. Ως προς την άλλη πλευρά, η διαρροή των διαφόρων ονομασιών προδίδει τον εκνευρισμό της ηγεσίας της ΠΓΔΜ για τη μη ουσιαστική πρόοδο στις διμερείς διαπραγματεύσεις – παρά τη σχετικά ισχυρή πίεση εκ μέρους της Ουάσινγκτον και του Βερολίνου προς αμφότερους. Κατά την άποψή μου, δεν πρέπει να αναμένουμε μια συμφωνία περί του ονόματος πριν τον Ιούνιο παρά την αρχική αισιοδοξία. Τόσο για την κυβέρνηση της Ελλάδας όσο και για τις ηγεσίες των ΗΠΑ και της Γερμανίας, το Μακεδονικό αποτελεί ένα ήσσονος σημασίας ζήτημα κατ’ αυτήν την χρονική περίοδο και δεν υπάρχει «συναστρία» για την άμεση επίλυση του θέματος.


 


Αρχιμ. Απόστολος Καβαλιώτης (Δρ. ΠΤΔΕ του ΕΚΠΑ- επισκέπτης καθ. στο παν του Cambridge) 

1)Το δικαίωμα ψήφου των ομογενών αποτελεί πάγιο αίτημα των Ελλήνων του εξωτερικού. Για ποιο λόγο μέχρι σήμερα καμία Ελληνική κυβέρνηση δεν το έχει υλοποιήσει; 

Διότι αν και οι Έλληνες της ομογένειας κρατούν τη γλώσσα, την παράδοση και την πίστη τους παρ όλα αυτά οι κυβερνήσεις αρνούνται εξ αιτιας του φόβου τους για το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας! Θυμούνται την ελληνική ομογένεια όταν πρόκειται να επισκεφτούν τις χώρες και τους κυβερνήτες, όταν χρειάζονται οικονομική υποστήριξη και όταν προσπαθούν να δημιουργήσουν δημόσιες σχέσεις!

2)Τι απαντάτε σε εκείνους που αντιτίθενται σ΄αυτό το πάγιο αίτημα σας; 

Οι Έλληνες του εξωτερικού είναι η γνήσια Ελλάδα! Η Ελλάδα που δεν έχουμε εδώ και πολλά χρόνια! Η Ελλάδα που δοξάζεται ! Η Ελλάδα που δεν πεθαίνει ποτέ! Οι Έλληνες του εξωτερικού πρέπει να έχουν περισσότερα δικαιώματα από τους Έλληνες που κατοικούν στην Ελλάδα διότι προωθούν την Ελλάδα σε κάθε τους κίνηση !

3) Καθώς οι διαπραγματεύσεις για το ζήτημα της ονομασίας της FΥROM συνεχίζονται με διάφορα ονόματα να διαρρέουν στα ΜΜΕ, όπως το Μακεδονία του Ίλιντεν, ποιο είναι το σχόλιο σας; 

Το όνομα της Μακεδονίας δεν είναι διαπραγματεύσιμο! Η Δύση πρέπει να σκεφτεί τι ζητά! Η εξωτερική πολιτική της Ελλάδος στο εν λόγω θέμα ήταν άστατη και ανύπαρκτη !

 


 

 

Μιχάλης Αράπης LLB LLM (Νομικός – Διερμηνέας – Ελεύθερος Επαγγελματίας – Αντιπρόεδρος Ελληνορθοδόξου Κοινότητος Κάρντιφ και Νοτίου Ουαλίας – Υπεύθυνος Ουαλίας του Φιλευρωπαικού Οργανισμού New Europeans – Εμπνευστής και Διοργανωτής των συγκεντρώσεων της ομογένειας του Ηνωμένου Βασιλείου για τη Μακεδονία στο Λονδίνο)

 

1)Το δικαίωμα ψήφου των ομογενών αποτελεί πάγιο αίτημα των Ελλήνων του εξωτερικού. Για ποιο λόγο μέχρι σήμερα καμία Ελληνική κυβέρνηση δεν το έχει υλοποιήσει; 

Το δικαίωμα ψήφου για τους πολίτες της Ελληνικής Δημοκρατίας που διαβιούν στο εξωτερικό δεν είναι απλά αίτημα αλλά είναι Συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα. Σύμφωνα με το Ελληνικό Σύνταγμα (άρθρο 51 § 4) προβλέπει, ότι οι Έλληνες πολίτες που βρίσκονται εκτός της Ελληνικής Επικράτειας (της χώρας δηλαδή), δεν αποκλείονται αυτομάτως από την εκλογική διαδικασία αλλά μπορούν να ασκήσουν τα εκλογικό τους δικαίωμα υπό προϋποθέσεις.

Το δικαίωμα μας αυτό μπορούμε για τις Ευρωεκλογές να το ασκήσουμε κανονικά στις κατά τόπους έμμισθες προξενικές αρχές της χώρας διαβίωσης μας. Κοινώς για εμάς που ζούμε στο Ηνωμένο Βασίλειο μπορούμε να εξασκήσουμε τα εκλογικά μας δικαιώματα στο Λονδίνο που είναι το μόνο έμμισθο προξενείο που έχουμε στη χώρα αφού τα άλλα είναι επίτιμα και άρα άμισθα.

Το πρόβλημα προκύπτει στο δικαίωμα ψήφου στις εθνικές εκλογές, όπου για να μπορέσουμε να ψηφίσουμε με τον ίδιο τρόπο που ψηφίζουμε στις Ευρωεκλογές το προαναφερθέν άρθρο ορίζει ότι το Ελληνικό Κοινοβούλιο πρέπει να υιοθετήσει σχετικό εκτελεστικό νόμο του Συντάγματος με αυξημένη πλειοψηφία.

Σε αντίθεση δηλαδή με κάθε άλλο νομοθέτημα συμπεριλαμβανομένων και των υψίστης εθνικής σημασίας μνημονιακών δεσμεύσεων όπου αρκούν απλά 151 ψήφοι, το κρίσιμο ζήτημα της απρόσκοπτης εξάσκησης των δημοκρατικών δικαιωμάτων των Ελλήνων πολιτών υπόκειται σε ειδική κατηγορία που απαιτεί 200 ψήφους – τα 2/3 των βουλευτών.

Αυτό το ζήτημα είχε τεθεί και στο παρελθόν την περίοδο 2007-08 από την τότε Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας αλλά δεν ψηφίστηκε αφού διαφώνησε τότε το ΠΑ.ΣΟ.Κ και ο ΣΥΝ/ΣΥ.ΡΙΖ.Α. με αποτέλεσμα να μην μπορούν να συγκεντρωθούν οι 200 ψήφοι και έτσι να μην έρθει προς ψήφιση στην ολομέλεια. Ύστερα από μια δεκαετία και υπό τις νέες συνθήκες πρέπει σύσσωμο το πολιτικό προσωπικό της χώρας να πράξει το αυτονόητο και να υπερψηφίσει τον απαραίτητο νόμο άμεσα ώστε να μπορεί να εφαρμοστεί από τις επόμενες εθνικές εκλογές.

2)Τι απαντάτε σε εκείνους που αντιτίθενται σ΄αυτό το πάγιο αίτημα σας; 

Πρώτα απ’ όλα, πρέπει να υπάρξει σαφήνεια ως προς τον ορισμό της πρότασης για τι εννοούμε δικαίωμα ψήφου στους Έλληνες του εξωτερικού.

Θεωρώ ότι υπάρχει σύγχυση και γι’αυτό πρέπει να τονιστεί για να γίνει κατανοητό από όλους ότι συζητάμε μόνο για Έλληνες πολίτες. Δηλαδή, μόνο για όσους έχουν αυτό που λέμε στην καθημερινότητα μας ελληνική υπηκοότητα. (Ο νόμος το ορίζει ως ιθαγένεια αλλά επειδή ο όρος αυτός έχει και άλλη έννοια και προκαλείται περαιτέρω σύγχυση δεν το αναφέρω έτσι.)

Απλά, δηλαδή, για να μην λέγονται ανακρίβειες και γίνονται παρανοήσεις, μόνο όσοι είναι εγγεγραμμένοι σε εκλογικούς καταλόγους και θα μπορούσαν να ψηφίσουν αν βρίσκονταν εκείνη την Κυριακή (των εθνικών εκλογών) στην Ελλάδα. Επομένως όχι την ομογένεια γενικότερα που έχει εθνολογική έννοια και περιλαμβάνει όλο τον ελληνισμό (Ελλάδα, Κύπρο, διασπορά).

Κάποιοι δεν γνωρίζουν και νομίζουν ότι μιλάμε για την ομογένεια που είναι μια εθνοτική έννοια και όταν το ακούει αυτό κάποιος συμπολίτης μας εύλογα φοβάται γιατί θεωρεί ότι ζητάμε δικαίωμα ψήφο για εκατομμύρια κόσμου. Ας τονιστεί λοιπόν ότι δεν εννοούμε ούτε παιδιά (μετανάστες πρώτης γενιάς), η εγγόνια (δεύτερης γενιάς) εκτός φυσικά αν έχουν ελληνική υπηκοότητα αλλά τους ίδιους τους Έλληνες πολίτες που κάποια στιγμή μετοίκησαν σε άλλη χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή μετανάστευσαν σε οποιαδήποτε άλλη τρίτη χώρα (δηλαδή εκτός Ε.Ε.).

Κυρίως το μεγάλο μας ζήτημα και ο αγώνας γίνεται για το περίπου μισό εκατομμύριο Ελλήνων πολιτών που έφυγε από τη χώρα μας τα χρόνια της κρίσης.

Νέους κυρίως Έλληνες, επιστήμονες επί το πλείστον, που δεν φτάνει που έφυγαν λόγω της χρεοκοπίας του 2010 προς αναζήτηση εργασίας και ενός αξιοπρεπούς βιοτικού επιπέδου αλλά που πρέπει και να παλέψουν για το αυτονόητο δηλαδή να έχουν δικαίωμα ψήφου όπως είχαν και πριν αναχωρήσουν από τη πατρίδα τους χωρίς να πρέπει να ταξιδέψουν στην Ελλάδα. Ειλικρινά αδυνατώ να καταλάβω πως είναι δυνατόν να υπάρχει ο παραμικρός ενδοιασμός σε ένα τέτοιο ζήτημα που αφορά όλους τους πολίτες ανεξαρτήτως πολιτικών πεποιθήσεων.

Ζω μόνιμα στο Ηνωμένο Βασίλειο και βλέπω τους πολίτες των άλλων χωρών να ψηφίζουν κανονικότατα στις εθνικές εκλογές των χωρών τους, είτε στο Λονδίνο είτε σε άλλες περιφερειακές πόλεις. Χαρακτηριστικά, οι πολίτες της Κυπριακής Δημοκρατίας που εκκλησιαζόμαστε μαζί οδηγούν μια ώρα από το Κάρντιφ (Cardiff) όπου ζούμε και πηγαίνουν να ψηφίσουν στο προξενείο τους στο Μπρίστολ (Bristol).

Ακόμη χειρότερα για εμάς είναι να βλέπουμε τους πολίτες της Τουρκίας να πηγαίνουν να ψηφίζουν στις εκλογές τους σε όποια χώρα και να βρίσκονται, Ηνωμένο Βασίλειο, Γερμανία, Γαλλία, ακόμα και στην Ελλάδα. Είναι πραγματικά θλιβερό για εμάς και διερωτώμαι αν είναι δημοκρατικό αυτό; Αν πάρουμε το αεροπλάνο και χάσουμε χρόνο και κάνουμε έξοδα, έχουμε κανονικά δικαιώματα, ενώ αν δεν μπορούμε να φύγουμε ή δεν έχουμε τα χρήματα μας στερούν τα δημοκρατικά μας δικαιώματα; Η εξάσκηση των δημοκρατικών δικαιωμάτων πρέπει να μην γίνεται με ταξικά και οικονομικά κριτήρια που να στερούν από τους μη έχοντες οικονομική δυνατότητα να ταξιδέψουν το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι, διότι έτσι καταλύεται η έννοια της ισονομίας και επί της ουσίας η ίδια η δημοκρατία.

Αυτός ο παραλογισμός και η αδικία δεν γίνεται σε κανέναν άλλο λαό δυτικού κράτους. Εγώ πάντα θέλω να βλέπω και να προβάλω την Ελλάδα διεθνώς ως μια δυτικού τύπου σύγχρονη ευρωπαϊκή δημοκρατία και έτσι οφείλει να αντιμετωπίζει τους πολίτες της. Εν κατακλείδι, διεκδικούμε και απαιτούμε τα δημοκρατικά μας δικαιώματα που δίνει στους πολίτες της μέχρι και η Τουρκία. Η Ελλάδα θα πρέπει να σεβαστεί τη δημοκρατία, τους πολίτες της και να εφαρμόσει απλά και άμεσα ότι και όλες οι άλλες χώρες.

3) Καθώς οι διαπραγματεύσεις για το ζήτημα της ονομασίας της FΥROM συνεχίζονται με διάφορα ονόματα να διαρρέουν στα ΜΜΕ, όπως το Μακεδονία του Ίλιντεν, ποιο είναι το σχόλιο σας; 

Το όνομα, η ιστορία και η ελληνικότητα της Μακεδονίας είναι αδιαπραγμάτευτα. Η Μακεδονία ήταν, είναι και θα είναι πάντα και μόνο Ελληνική! Αυτό το θέμα είναι εξαιρετικής εθνικής σημασίας διότι η Ιστορία είναι διαχρονική αξία και δεν ανήκει σε καμία ηγεσία ή πρόσκαιρο εκλογικό σώμα. Η Μακεδονία έχει ιστορία 3.000 ετών και δεν ανήκει σε εμάς αλλά όπως λέγεται συμβατικά τη δανειστήκαμε λίγο από τις μελλοντικές γενιές του ελληνισμού. Συγκεκριμένα για την πρόταση των Σκοπιανών σχετικά με τη χρήση του όρου Ιλιντεν υπάρχουν μεγάλα ζητήματα. Προφανώς κανείς μας δεν θέλει το όνομα της Μακεδονίας μας να το καπηλεύονται οι Σκοπιανοί. Είναι κάτι που μας προσβάλει και αποτελεί αγκάθι στις διμερείς μας σχέσεις με αυτό το σλαβοαλβανικό κρατικό μόρφωμα που ήταν γνωστό επί δεκαετίες με το όνομα Βαρντάσκα. Είναι επίσης δεδομένο ότι κανείς διεθνώς δεν θα χρησιμοποιεί τον σλαβικό ορισμό (αν υπάρξει) αλλά θα τους λέει στα Αγγλικά (Macedonia) όπως τους έλεγε τόσα χρόνια. Ούτε πρόκειται άνθρωποι που τους αποκαλούσαν έτσι επί 26 χρόνια να αρχίσουν να προσθέτουν και το συνθετικό Ίλιντεν.

Θα συνεχίσουν όλοι διεθνώς να τους αποκαλούν με το όνομα της Μακεδονίας μας. Επομένως, αυτή η πρόταση είναι πολύ χειρότερη ακόμη και από την σημερινή κατάσταση.

Σήμερα τους αποκαλούν έτσι, αλλά χωρίς την συγκατάθεση των πραγματικών ιδιοκτητών του ονόματος, δηλαδή τη δική μας. Αν υπάρξει η οποιαδήποτε συμφωνία από τη μεριά μας, είτε με το Ίλιντεν ή με οποιοδήποτε άλλο όνομα, που θα περιέχει μέσα το όνομα της Μακεδονίας, αυτό θα είναι χειρότερο από τη σημερινή κατάσταση.

Ο λόγος είναι πολύ απλά ότι διεθνώς θα τους λένε πάλι με το όνομα της Μακεδονίας μας και μάλιστα με την αποδοχή μας πλέον. Οι Σκοπιανοί επείγονται να εισέλθουν στο ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ένωση, ενώ εμείς δεν επειγόμαστε για τίποτα αφού είμαστε ήδη μέλη εδώ και πολλά χρόνια. Σε κάθε διαπραγμάτευση αυτός που ενδίδει και κάνει παραχωρήσεις είναι αυτός που επείγεται και όχι αυτός που είναι σε θέση ισχύος.

Οι όποιες παραχωρήσεις στο θέμα της αλλαγής του Συντάγματος τους δεν έχουν ιδιαίτερη σημασία αφού κάλλιστα μπορούν να επαναφέρουν τα άρθρα που μας προσβάλουν και απειλούν μετά την είσοδο τους στο ΝΑΤΟ και τότε δεν θα μπορούμε να κάνουμε και τίποτα παρά μόνο διαβήματα. Το όνομα αυτό είναι μακράν η χειρότερη λύση για όσους έχουν μελετήσει την Επανάσταση του Ίλιντεν (1903) και την διάσταση που έχει για τους σλαβικούς λαούς των Σκοπίων (Βαρντάσκα) και της Βουλγαρίας. Έχει χαρακτηριστικά εθνεγερσίας, αλυτρωτισμού και στο εσωτερικό της χώρας τα πράγματα θα είναι πολύ χειρότερα διότι οι ακραίες δυνάμεις θα αφιονιστούν ακόμη περισσότερο από ότι είναι τώρα.

Για όλους τους παραπάνω λόγους είναι πολύ καλύτερο για τα ελληνικά συμφέροντα να παραμείνει η κατάσταση ως έχει αυτή τη στιγμή και να λυθεί σε άλλο χρονικό σημείο με τρόπο που να προασπίζει τα δικά μας εθνικά δίκαια. Η επίλυση ενός μακρόχρονου ζητήματος δεν μπορεί να είναι αυτοσκοπός, ούτε και αποτελεί πανάκεια αφού δεν μας επηρεάζει άμεσα. Όλοι θα επιθυμούσαμε την επίλυση του ζητήματος αλλά όχι όμως εις βάρος της χώρας μας και δυστυχώς κάθε πρόταση από αυτές που μεταδίδουν τα ΜΜΕ είναι μια αρνητική εξέλιξη για μας. Δεν θα κερδίσουμε τίποτα από την επίλυση του θέματος όσο θα χρησιμοποιούν τον όρο Μακεδονία. Αντιθέτως μπορούμε να οδηγηθούμε σε επικίνδυνες ατραπούς σε βάθος χρόνου.

Η ομογένεια του Ηνωμένου Βασιλείου είναι ενωμένη και δεν θα αφήσουμε να υπάρξει οριστική υφαρπαγή του ονόματος της Μακεδονίας μας. Αν χρειαστεί θα κάνουμε νέες κινητοποιήσεις και θα ξαναβγούμε στους δρόμους!

 


 

Δρ Κυριακή Σονιδου (M.D., MRCGP, MsC, LLP
GpwSI in Cardiology  – President Pontian Society of UK)

1)Το δικαίωμα ψήφου των ομογενών αποτελεί πάγιο αίτημα των Ελλήνων του εξωτερικού. Για ποιο λόγο μέχρι σήμερα καμία Ελληνική κυβέρνηση δεν το έχει υλοποιήσει; 

Κυρίως λόγω ελλείψεως οργάνωσης και ενδιαφέροντος, δεν είχε κατοχυρωθεί συνταγματικά ή απλώς υπήρχαν μικροπολιτικές αντιλήψεις. Συν τοις άλλοις, πολλοί δεν θα επιθυμούσαν την παρέμβαση Ελλήνων του εξωτερικού που θα επέβαλλαν με τις αποφάσεις τους νέα δεδομένα που δεν θα εξυπηρετούσαν βολέματα και συμφέροντα, θα ήταν πιο αντικειμενικοί και αυστηροί στις επιλογές προσώπων κάτι που δεν θα εξυπηρετούσε παγιωμένες τακτικές κομματικών βολεμάτων

2)Τι απαντάτε σε εκείνους που αντιτίθενται σ΄αυτό το πάγιο αίτημα σας; 

Με τη ψήφο όχι μόνο επιλέγεις αλλά τιμωρείς και αυτούς που καπηλεύονται το μέλλον, την εξέλιξη και την πρόοδο της χώρας μας

3)Καθώς οι διαπραγματεύσεις για το ζήτημα της ονομασίας της FΥROM συνεχίζονται με διάφορα ονόματα να διαρρέουν στα ΜΜΕ, όπως το Μακεδονία του Ίλιντεν, ποιο είναι το σχόλιο σας; 

Το όνομα Μακεδονία παραμένει Αδιαπραγμάτευτο! Καμία δήθεν λύση, πλαγίως προωθούμενη δεν θα γίνει αποδεκτή! Καμία αναφορά στη Μακεδονία μας η οποία είναι και θα είναι μόνο ελληνική.

——————————————————————————————————-


Σοφία Στρουμπάκη (Γραφείο Δημοσίων Σχέσεων Παμμακεδονικής ΗΠΑ- Υπεύθυνη Κοινωνικής Πολιτικής του Συλλόγου Καβαλιωτών της Νέας Υόρκης «Φίλιπποι» )

 

1)Το δικαίωμα ψήφου των ομογενών αποτελεί πάγιο αίτημα των Ελλήνων του εξωτερικού. Για ποιο λόγο μέχρι σήμερα καμία Ελληνική κυβέρνηση δεν το έχει υλοποιήσει; 

To θέμα αυτό αποτελεί ένα μόνιμο αγκάθι στις σχέσεις της γενέτειρας με τον απόδημο Ελληνισμό! Πρόκειται για μια απαράδεκτη στάση των Ελληνικών Κυβερνήσεων απέναντι στους Έλληνες που ζουν στο εξωτερικό, αλλά πολλοί εξ αυτών έχουν υπηρετήσει στον Ελληνικό στρατό, πληρώνουμε φόρους στην Ελλάδα, επενδύουμε και ενδιαφερόμαστε για την πατρίδα μας.

Δεν είναι δυνατόν οι υπόλοιπες χώρες της ΕΕ, να έχουν δώσει στους πολίτες τους στην διασπορά δικαίωμα ψήφου και η δική μας χώρα να μας αρνείται πεισματικά αυτό το δικαίωμα. Όσοι πολιτικοί έρχονται στην ομογένεια, κάνουν βαρύγδουπες δηλώσεις για τους ομογενείς, εκφράζουν την πλήρη στήριξη τους προς το δικαίωμα στην ψήφο των ομογενών ,αλλά όταν επιστρέφουν στην Ελλάδα, ξεχνούν τις υποσχέσεις τους.

Οι λόγοι που δεν υλοποιούν την δέσμευση τους είναι πολλοί:

-Το εκλογικό Σώμα του απόδημου Ελληνισμού δεν είναι εξαρτώμενο σε υποσχέσεις, ρουσφέτια και συμφέροντα και αυτό μας κάνει πιο απρόβλεπτους και πιο δύσκολο να χειραγωγηθούμε.

– Μεγάλος αριθμός νέων Ελλήνων έφυγε από την Ελλάδα τα χρόνια της κρίσης μετά το 2010, με μεγάλη απογοήτευση προς τους χειρισμούς της σημερινής και των προηγουμένων Κυβερνήσεων. Φοβούνται λοιπόν την ετυμηγορία αυτού του μέρους των Ελλήνων.

-Είναι απρόβλεπτη η εμφάνιση σημαντικών Ελλήνων της ομογένειας που είτε με μεγάλη οικονομική είτε με σημαντική παρουσία στον ακαδημαϊκό χώρο θα θελήσουν να κατέβουν υποψήφιοι.

2)Τι απαντάτε σε εκείνους που αντιτίθενται σ΄αυτό το πάγιο αίτημα σας; 

Όποιος δεν γνωρίζει την συμβολή του Ελληνισμού της διασποράς στους αγώνες της Ελλάδας, είναι ανιστόρητος. Οι απόδημοι Έλληνες πάντα στηρίζουν και βοηθούν την πατρίδα στις κρίσιμες ιστορικά στιγμές.

Σε αυτούς λοιπόν που αρνούνται το δικαίωμα στην ψήφο, θα πούμε ότι είναι απαράδεκτο να αποκλείουν Έλληνες πολίτες. Μάλιστα, στην εποχή του διαδικτύου και των καναλιών, που βρίσκονται πλέον σε κάθε σπίτι, καταρρίπτεται και το επιχείρημα ότι οι ομογενείς είναι ανενημέρωτοι για τα πεπραγμένα και δρώμενα στη πατρίδα. Μπορεί να φύγαμε από την Ελλάδα, όμως η Ελλάδα ποτέ δεν έφυγε από μέσα μας.

3) Καθώς οι διαπραγματεύσεις για το ζήτημα της ονομασίας της FΥROM συνεχίζονται με διάφορα ονόματα να διαρρέουν στα ΜΜΕ, όπως το Μακεδονία του Ίλιντεν, ποιο είναι το σχόλιο σας; 

Ως Παμμακεδονική Ένωση ΗΠΑ, έχουμε μία σταθερή θέση για το ζήτημα της ονομασίας, απαρέγκλιτη από τις αρχές, τις αξίες και την ταυτότητα μας. Καμία λύση δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή, εναντιωνόμαστε στη χρήση του ελληνικού ονόματος Μακεδονία με οποιοδήποτε συνθετικό είτε, του Ιλιντεν, του Βορρά, του Νότου, του Κέντρου, Ανω, Κάτω και επί τ’ αυτά!

Η χρήση του όρου Μακεδονία είναι απαράδεκτη, και αυτό θα συνεχίσουμε να το φωνάζουμε προς πάσα κατεύθυνση. Συνδιοργανώσαμε τα συλλαλητήρια σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και Νέα Υόρκη, στέλνοντας ένα μήνυμα στην Κυβέρνηση και τα πολιτικά κόμματα. Μακεδονία υπάρχει μόνο μία και αυτή είναι σύμφωνα με κάθε επιστημονική μελέτη μόνο Ελληνική! Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να απαξιώνει την βούληση των Ελλήνων, τόσο στην πατρίδα όσο και στην ομογένεια

 


 


Ιουστίνη Φραγκούλη-Αργύρη (Δημοσιογράφος, συγγραφέας, HuffPost blogger)  
Κάτοικος Μόντρεαλ, Καναδά


1) Το δικαίωμα ψήφου των ομογενών αποτελεί πάγιο αίτημα των Ελλήνων του εξωτερικού. Για ποιο λόγο μέχρι σήμερα καμία Ελληνική κυβέρνηση δεν το έχει υλοποιήσει; 

Όντως, το δικαίωμα ψήφου των Ελλήνων του εξωτερικού αποτελεί πάγιο αίτημα των εκτός Ελλάδος Ελλήνων πολιτών. Παρότι όλες σχεδόν οι κυβερνήσεις είχαν υποσχεθεί προεκλογικά την παραχώρηση του δικαιώματος ψήφου στους ομογενείς δεν το έπραξαν, διότι πρόκειται για περίπλοκο και ευαίσθητο ζήτημα. Θα πρέπει να ληφθούν πολλοί παράγοντες υπόψη και δεν είναι τόσο απλό όσο ακούγεται.

2)Τι απαντάτε σε εκείνους που αντιτίθενται σ΄αυτό το πάγιο αίτημα σας; 

Κατ’ αρχήν δεν ανήκω σ’ αυτούς που έχουν πάγιο αίτημα το δικαίωμα ψήφου στους Έλληνες του εξωτερικού. Στον Καναδά -ας πούμε- αν ζεις εκτός της χώρας σου μόνιμα, χάνεις το δικαίωμα ψήφου προσωρινά και το ανακτάς αν ξαναγίνεις μόνιμος κάτοικος Καναδά μετά από ένα εξάμηνο.

Γιατί οι Έλληνες δεύτερης και τρίτης γενιάς που δεν έχουν καμία σχέση με τη χώρα, που δε γνωρίζουν καν τον πρωθυπουργό της να λάβουν το δικαίωμα ψήφου για την Ελλάδα όταν είναι μόνιμοι κάτοικοι εξωτερικού; Δικαίωμα ψήφου στο εξωτερικό θα πρέπει να έχουν μόνον όσοι ζουν λιγότερο από έξι μήνες εκτός Ελλάδας. Η Ελλάδα επιτρέπει σε όλους τους πολίτες της να ψηφίζουν στις κάλπες εντός της χώρας. Αυτό αρκεί.

3) Καθώς οι διαπραγματεύσεις για το ζήτημα της ονομασίας της FΥROM συνεχίζονται με διάφορα ονόματα να διαρρέουν στα ΜΜΕ, όπως το Μακεδονία του Ίλιντεν, ποιο είναι το σχόλιο σας; 

Προσωπικά θεωρώ ότι το όνομα θα είναι σύνθετο εκ των πραγμάτων. Αντί να περιπλέκεται η κατάσταση με ιστορικότητες της πεντάρας, ας προσδιοριστεί η χώρα ως Νέα Μακεδονία ή ως ‘Ανω Μακεδονία για να ησυχάσουμε όλοι. Αυτή η ιστορία τείνει να μας διχάσει ως Έλληνες και ως Ομογένεια. Η λογική πρέπει να επικρατήσει μαζί με παράλληλη διαγραφή των αλυτρωτικών άρθρων στο Σκοπιανό σύνταγμα.

—————————————————————————————————–

 


Άρια Σωκράτους (Συγγραφέας – Δημοσιογράφος) Κάτοικος ΗΠΑ 

1) Το δικαίωμα ψήφου των ομογενών αποτελεί πάγιο αίτημα των Ελλήνων του εξωτερικού. Για ποιο λόγο μέχρι σήμερα καμία Ελληνική κυβέρνηση δεν το έχει υλοποιήσει; 

Το ελληνικό Σύνταγμα περιλαμβάνει διάταξη σύμφωνα με την οποία προβλέπεται ότι μπορεί να θεσπισθεί νόμος που θα καθορίζει την συμμετοχή ψηφοφόρων που ζουν εκτός Ελλάδος (βλ. άρθρο 51 του Συντάγματος). Ωστόσο η διάταξη αυτή ουδέποτε ενεργοποιήθηκε από το Ελληνικό Κράτος.

Μάλιστα, κατά το άρθρο 108 του Συντάγματος «το Κράτος μεριμνά για τη ζωή του αποδήμου ελληνισμού και τη διατήρηση των δεσμών του με την μητέρα Πατρίδα». Εάν η συμμετοχή στην διαμόρφωση της διακυβέρνησης της χώρας μέσω της ψήφου δεν συνιστά διατήρηση του δεσμού του Έλληνα ομογενή με την Ελλάδα τότε τι την συνιστά; Στο σημείο αυτό πρέπει να τονιστεί ότι στις εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ισχύει η ευχέρεια των Ελλήνων πολιτών να ψηφίζουν από τον τόπο κατοικίας τους σε άλλη χώρα – μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης με την διεξαγωγή ψηφοφορίας στο Προξενείο ή την Πρεσβεία της Ελλάδος. Δυστυχώς καταλήγω στο συμπέρασμα ότι το θέμα της ψήφου των ομογενών αντιμετωπίζεται από την ελληνική κυβέρνηση με προχειρότητα και με όρους μικροπολιτικής και σκοπιμότητας.

2) Τι απαντάτε σε εκείνους που αντιτίθενται σ΄αυτό το πάγιο αίτημα σας; 

Πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη ότι είναι διαφορετική η σχέση που έχει με την πατρίδα ο δεύτερης ή τρίτης γενιάς Έλληνας, που μπορεί και να μη μιλάει καν ελληνικά ή να έχει έρθει στην Ελλάδα μόνο για διακοπές, από το νέο κύμα μεταναστών, νέων κυρίως παιδιών που μεγάλωσαν στην Ελλάδα, μορφώθηκαν εδώ, έχουν εδώ τις αναμνήσεις τους, την οικογένειά τους, τους φίλους τους και αναγκάστηκαν να φύγουν υπό το βάρος της τρομακτικής ανεργίας των νέων, έχουν δε πιθανόν στο μυαλό τους την πρόθεση και την επιθυμία να επιστρέψουν, όταν τα πράγματα καλυτερέψουν, γεγονός που θα πρέπει, να συνεκτιμηθεί στη λήψη των όποιων αποφάσεων. Ο απόδημος Ελληνισμός πρέπει να γίνει ενεργό και ζωντανό κομμάτι της πολιτικής, κοινωνικής και οικονομικής ζωής της χώρας.

3) Καθώς οι διαπραγματεύσεις για το ζήτημα της ονομασίας της FΥROM συνεχίζονται με διάφορα ονόματα να διαρρέουν στα ΜΜΕ, όπως το Μακεδονία του Ίλιντεν, ποιο είναι το σχόλιο σας; 

Το κρίσιμο ζήτημα είναι ότι το Μακεδονία του Ίλιντεν παραπέμπει σε ολόκληρη τη γεωγραφική Μακεδονία, άρα και στην ελληνική Μακεδονία. Εκτός αυτού υπάρχει και ένα πρακτικό πρόβλημα.

Πώς θα ονομάζονται οι πολίτες αυτού κράτους; Ποιο θα είναι το όνομα της ιθαγένειας; Είναι προφανές πως κανείς δεν θα τους αποκαλεί Ilidenmacedonians. Λόγω και του γεγονότος ότι ήδη τους αποκαλούν “Macedonians” θα επικρατήσει αυτό.

 

 

Επιμέλεια: Γιώτα Χουλιάρα για το Geopolitics 

Facebooktwitterredditpinterestlinkedinmail
Geopolitics & Daily News Copyrights Reserved 2024