29/03/2024

Συμπτώσεις που δεν είναι συμπτώσεις!

Γράφει ο Αντώνης Παπαγιαννίδης 

Πυκνώνουν οι συμπτώσεις-που-δεν-είναι-συμπτώσεις, αυτό το καλοκαίρι. Σε απόσταση αληθινά λίγων ημερών έχουμε την υπογραφή στις Πρέσπες της συμφωνίας/απόπειρας επίλυσης του Μακεδονικού. την συνεδρίαση του Eurogroup για απόπειρα (πάλι…) οριστικής λήξης της 8ετούς μνημονιακής πορείας της Ελλάδας. το ενδεχόμενο μίνι-Κορυφής, πάντως έντονων ζυμώσεων για το Προσφυγικό/Μεταναστευτικό Γερμανίας/Αυστρίας/Ιταλίας/Ελλάδας/Ισπανίας.

Και στα τρία μέτωπα, επικρατεί αναστάτωση – αλλού εκδηλωμένη, αλλού υποβόσκουσα. Στην υπόθεση της συμφωνίας Τσίπρα/Ζάεφ, ή μάλλον Κοτζιά/Ντιμιτρόφ, δεν είναι μόνον η κοινή γνώμη και στις δυο πλευρές των συνόρων που βρίσκεται (ή πάντως μετράται δημοσκοπικά, η οπωσδήποτε περιγράφεται μηντιακά και συλλαλητηριακά ότι βρίσκεται)… σε αναβρασμό. Είναι και ότι το πολιτικό σύστημα έχει περιέλθει – με βάση αυτήν ακριβώς την συμφωνία – σε βαθύτερα διχαστική πόλωση. Για να μείνουμε στην δική μας πλευρά των συνόρων (αν και η τύχη της συμφωνίας μάλλον «απέναντι» θα κριθεί: εκεί οι πλειοψηφίες δύσκολα συγκεντρώνονται, εκεί η απόπειρα εθνογένεσης έχει πάρει περίεργες/επικίνδυνες πορείες), η άρνηση της εν λόγω συμφωνίας εξισορροπήσεων πυροδοτεί στα δεξιά του πολιτικού φάσματος δυσοίωνες εξελίξεις. κάνει την κλονιζόμενη ΚεντροΑριστερά να χάνει την συνοχή της. καθιστά ακόμη λιγότερα ευσταθή την ούτως ή άλως ιδιόρρυθμη κυβερνητική συνεργασία ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ. Ναι μεν η ψήφος δυσπιστίας στην Βουλή, που σαφώς επιχειρούσε σταμάτημα/ξήλωμα της συμφωνίας, δεν ευδοκίμησε. Ούτε και η συλλαλητηριακή απόπειρα άλλωστε απέδωσε. Όμως μένει πίσω ένταση. κραυγές περί προδοσίας, ακραίες στάσεις, αίσθηση αναταραχής.

Το γεγονός είναι ότι σε λίγες μέρες, τώρα, έχουμε και το αποφασιστικό Eurogroup της 21ης Ιουνίου για το οποίο από διάφορες πλευρές – θεωρούμε σημαντικότερη εκείνη του Klaus Regling, επικεφαλής του ESM αλλά και «ανθρώπου της Καγκελαρίου» – ανεβαίνει η αίσθηση ότι μπορεί να ήταν η στιγμή όπου θα δέσει το μεγαλύτερο μέρος (α) ολοκλήρωσης της τελευταίας αξιολόγησης του τελευταίου Προγράμματος/Μνημονίου, (β) οριστικοποίησης λύσεων για ελάφρυνση του Ελληνικού χρέους και (γ) διαμόρφωσης του πλαισίου μετά-Μνημονιακής εποπτείας για την Ελλάδα. Όμως…

Όμως εν τω μεταξύ έχει προκύψει μια ραγδαία επιδείνωση του κλίματος στο εσωτερικό του Γερμανικού Κυβερνητικού Συνασπισμού, με τον ακραία αντι-μεταναστευτικό λόγο του αρχηγού των ΧριστιανοΚοινωνιστών Χόρστ Ζεεχόφερ να αποτελεί ευθέως την ευστάθεια της Κυβέρνησης Μέρκελ. Η Καγκελάριος, για να «αδειάσει» την απειλή μονομερών κινήσεων της Γερμανίας – ο Ζεεχόφερ είναι ο αρμόδιος υπουργός… – επιχειρεί να χτίσει επειγόντως «Ευρωπαϊκή λύση» ανάσχεσης Εκεί, η Αυστρία είναι σε γραμμή Ζεεχόφερ+. Η Ιταλία, με Σαλβίνι/Λέγκα, ομοίως! Ο πότε η Ελλάδα και η πρόσφατα αλλαγμένη κυβερνητικά Ισπανία προβάλλουν ενδιαφέρουσες, ως de facto υποστηρικτικές μιας «γραμμής Μέρκελ».

Εν τω μεταξύ, όμως, τι θα γίνει στο Eurogroup για την μετα-Μνημονιακή εποχή, με τον (Σοσιαλδημοκράτη) Γερμανό ΥΠΟΙΚ να θέλει να δώσει «κάτι, ακόμη, μικρό» σε επίπεδο ελάφρυνσης χρέους για την Ελλάδα; Θα υπάρχει αληθινή Γερμανική συμμετοχή; Ή για μιαν ακόμη φορά υπεκφυγή;
Δυσάρεστο πράγμα οι συμπτώσεις.
[από το economia.gr]

Facebooktwitterredditpinterestlinkedinmail
Geopolitics & Daily News Copyrights Reserved 2024