Μια πρώτη ανάγνωση της (όχι τόσο) αιφνιδιαστικής κρίσης στις ελληνορωσικές σχέσεις:
Γράφει ο δρ Κωνσταντίνος Φίλης
1. Το θέμα βλέπει το φως της δημοσιότητας τη μέρα που ξεκινάει η (κρίσιμη) Συνόδος Κορυφής του ΝΑΤΟ, κατά την οποία θα δοκιμαστεί η ενότητά του. Θα δούμε αν θα υπάρξουν σχόλια από ηγέτες άλλων χωρών και ενώ ο Τραμπ, προκαταλαμβάνοντας το κλίμα, κατηγορεί τη Γερμανία ότι έχει καταστεί (ενεργειακός) όμηρος της Ρωσίας
2. Θα υπάρξουν αναλογες κινήσεις από την πλευρά της πΓΔΜ, εφόσον είναι εύλογο να σκεφτούμε ότι κάτι αντίστοιχο επιχείρησαν ρωσικοί κύκλοι και στη γειτονική χώρα προκειμένου να ενισχύσουν το όχι στη συμφωνία;
3. Οι σχέσεις Τουρκίας-Ρωσίας είναι δεδομένα καλές στην παρούσα φάση. Μπορεί να δούμε ως αντίποινα την αλλαγή στάσης της Μόσχας σε καίρια εθνικά θέματα για εμάς ή επειδή η Ρωσία δεν λειτουργεί συναισθηματικά, θα αποφύγει ενέργειες για χάρη του Ερντογάν;
4. Η διάσταση του Αγίου Όρους είναι σημαντική. Αναμένονται και σε αυτό το μέτωπο εξελίξεις και ενδεχομενως μαζικες αποχωρήσεις. Είναι γνωστό ότι το Πατριαρχείο Μόσχας αμφισβητεί την πρωτοκαθεδρία του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως αλλά το θέμα έχει και άλλες διαστάσεις
5. Επιβεβαιώνεται η πρόσδεση μας στο αμερικανικό άρμα (ασφαλώς η γραφειοκρατία της Ουάσιγκτον θα είναι ιδιαίτερα ικανοποιημένη) αλλά πρέπει αυτή να τη μετεξελίξουμε σε ουσιαστικά στρατηγική, αποφευγοντας τη συμμετοχή μας σε ευκαιριακές κινήσεις εναντίον της Ρωσίας αλλά στο μέλλον κυρίως έναντι του Ιράν
6. Η κίνηση αυτή συνδέεται ασφαλώς και με επιχειρηματικά συμφέροντα. Αρκεί να θυμηθούμε ποιον είχε φωτογραφίσει η κυβέρνηση σε ανακοίνωση της την περασμένη εβδομάδα πως απεργάζεται σχέδια αποστασίας
7. Η συγκυρία της δημιουργίας κόμματος (αρκετά) δεξιότερα της ΝΔ επίσης δεν πρέπει να αγνοηθεί.
* Ο δρ Κωνσταντίνος Φίλης είναι διευθυντής Eρευνών του Ινστιτούτου Διεθνών Σχέσεων.
