Τα “χαμένα παιδιά” του DAESH

Τεράστιο ζήτημα τίθεται αυτές τις ημέρες με το πώς θα υπάρξει διαχείριση του θέματος των ανήλικων παιδιών που εκπαιδεύτηκαν από το DAESH και πλέον είτε κινούνται προς τα σύνορα της Τουρκίας με γονείς ή ασυνόδευτα ή παραμένουν στην Συρία και στο Ιράκ.

Σύμφωνα με όσα έχουν λεχθεί (αλλά οχι καθοριστεί) για το θέμα αυτό, φαίνεται πώς η Τουρκία αρχικά θα δέχεται όλα τα ασυνόδευτα παιδιά ΚΑΤΩ ΤΩΝ 14 ΕΤΩΝ μόνο. Και για αυτά θα πρέπει οι μητέρες τους να είναι υπεύθυνες για τις πράξεις των παιδιών ενώ τα ίδια θα περάσουν από ειδικά σχολεία “αναπροσανατολισμού”. Μάλιστα τίθεται και όριο χρονικής αξιολόγησης ενώ όσα παιδιά τα καταφέρουν πιθανώς θα δοθεί και το δικαίωμα να αποκτήσουν την Τουρκική υπηκοότητα ή να σταλούν πίσω στην χώρα τους (Συρία/Ιράκ) στο μέλλον εφόσον το επιθυμούν με κάθε υποστήριξη από την Άγκυρα. Η πολιτική της Άγκυρας εμφανώς δείχνει την σκοπιμότητα σε όλο αυτό το σχέδιο.

Για παιδιά ηλικίας 14-17 υπάρχει ακόμα διχογνωμία αφού η Ε.Ε. θεωρεί πώς ανήκουν στην παραπάνω κατηγορία και πιέζει την Τουρκία να εφαρμόσει ότι και παραπάνω, αλλά η κυβέρνηση Ερντογάν θεωρεί πώς τα ανήλικα παιδιά 14-17 έχουν διαμορφωμένη ήδη προσωπικότητα ( !!! ) και θα πρέπει να περάσουν από ειδικές εξετάσεις για να γίνουν δεκτά στην χώρα.

Στην Συρία και το Ιράκ τώρα, υπάρχει μεγαλύτερη ανησυχία καθώς θεωρείται δεδομένο πώς αυτά τα παιδιά αποτελούν “εύκολη λεία” για τρομοκρατικές και εγκληματικές ομάδες που θα σπεύσουν να τα προσεγγίσουν και να τα στρατολογήσουν. Υπάρχει ήδη πρόγραμμα που το Ιράκ σπεύσει να εφαρμόσει αν και οι προσδοκίες επιτυχίας είναι χαμηλές.

Υπενθυμίζω εδώ πώς τα παιδιά του DAESH (cubs) έχουν εκπαιδευτεί σε μάχη με όπλα, έχουν γνώση εκρηκτικών, είναι περασμένα από ένα είδος στρατιωτικής πειθαρχίας με την μέθοδο του θρησκευτικού φανατισμού με μόνο στόχο την διάδοση της Σαρία. Δεν είναι λίγα μάλιστα αυτά που περάσαν ήδη στην Ευρώπη και μένει να φανεί αν τελικά ενταχθούν που είναι το ζητούμενο, ή θα αποτελέσουν ένα είδος “5ης φάλαγγας” που θα παραμείνει ως κοιμώμενος πυρήνας εντός της Δύσης. Η κατάσταση αυτή θυμίζει έντονα την περίπτωση των παιδιών της ΕΣΣΔ που είχαν εκπαιδευτεί να γίνουν πράκτορες του Κρεμλίνου την περίοδο του ψυχρού πολέμου, όπου πολλά αγνόησαν αυτό τον ρόλο στην συνέχεια, άλλα όμως φέρονται ως και σήμερα να αποτελούν μια πηγή πληροφορίας , ειδικά εντός των ΗΠΑ.

Στην Ελλάδα η παροχή ασύλου δεν έχει κάποιο φίλτρο ακόμα για αυτές τις υποθέσεις. Η ηλικία των νεαρών παιδιών μπορεί να δίνει φυσικά το δικαίωμα παροχής αυτόματου ασύλου σε τέτοιες περιπτώσεις, όμως δεν μπορεί να μην παρατηρηθεί πώς η πιθανότητα κάποια εξ’ αυτών να ανήκουν στα “εκπαιδευμένα λιονταράκια” του χαλιφάτου του Μπαγκνταντί, να είναι μεγάλη.

Αλέξανδρος Νίκλαν
Σύμβουλος Θεμάτων Ασφαλείας