29/03/2024

ΜΙΑ ΣΤΑΘΕΡΑ ΣΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ «Ο ΖΩΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ»

Γράφει ο Κωνσταντίνος Γρίβας
πρ.υποψ.Δήμαρχος Καλλιθέας,
μέλος AHEPA

 

Οι Γερμανοί, εισήλθαν στον Α’ΠΠ αναζητώντας ζωτικό χώρο για το λαό τους, αλλά με την ήττα τους έχασαν κι αυτά που είχαν. Ο γερμανικός λαός πείνασε και η ηγεσία αναγκάστηκε να υπογράψει μία ταπεινωτική συνθήκη (Η συνθήκη των Βερσαλλιών ) από την οποία δημιουργήθηκαν νέα κράτη, μέσω της αναδιανομής των εδαφών της Γερμανίας και της Αυστρο-Ουγγαρίας. Η Αυστρία της οποίας το όνομα σημαίνει ανατολικό Ράιχ, η Πολωνία,η Τσεχοσλοβακία , η Ουγγαρία, η Γιουγκοσλαβία,η Λιθουανία,η Λετονία, η Εσθονία.

Η Γερμανία συρρικνώθηκε και ήταν μία ωρολογιακή βόμβα έτοιμη να εκραγεί. Το γεγονός της αναδιανομής δεν ήταν θετικό για όλα τα κράτη, αφού φιλοξενούσαν γερμανικούς πληθυσμούς στο έδαφός τους. Πέραν τούτου, έπρεπε να αποπληρώσουν και τις πολεμικές αποζημιώσεις στη Γαλλία και την Βρετανία, οι οποίες άγγιζαν τις 6,6 εκατ. βρετανικές λίρες, ποσό δυσβάστακτο και μη βιώσιμο. Οι Η.Π.Α. αποφάσισαν να παραμείνουν εκτός των αποζημιώσεων και αποφάσισαν να μην αναμειχθούν ξανά σε έναν ευρωπαϊκό πόλεμο, όπως είχαν δηλώσει το 1918.

Όρος της ταπεινωτικής συνθήκης ήταν η αλλαγή του πολιτεύματος από μοναρχία σε δημοκρατία (Σ.Σ. Δημοκρατίας της Βαϊμάρης). Τα αποτελέσματά της ήταν ο πληθωρισμός, η ανεργία, οι διαφωνίες μεταξύ των πολιτικών σχηματισμών με άσχημες εξελίξεις και η απώλεια των αποταμιεύσεων. Αυτοί ήταν οι σημαντικότεροι λόγοι που δρομολόγησαν την ανάδυση του Χίτλερ και την έναρξη του Β’ ΠΠ.

Καταπιεσμένος και ταπεινομένος ο γερμανικός λαός αφέθηκε έρμαιο στις ακραίες απόψεις του Αδόλφου Χίτλερ, ο οποίος περίτεχνα μετέτρεψε την θεωρία της  προπαγάνδας του πλήθους σε εφαρμόσιμη τακτική, χρησιμοποιώντας το βιβλίο του Mein Kampf (Ο αγών μου) που συνέγραψε όταν ήταν φυλακισμένος. Χρησιμοποιώντας τις δημοκρατικές μεθόδους και διαδικασίες ώστε να αναρριχηθεί στην εξουσία μετά την οικονομική κατάρρευση του χρηματιστηρίου στις ΗΠΑ (ΚΡΑΧ του 1929) την ώρα που η ανεργία εκτινασσόταν σε ιστορικά υψηλά επίπεδα, ο Χίτλερ είχε την ευκαιρία που περίμενε.

Η λύση στα μάτια του γερμανικού λαού ήταν μόνο το ναζιστικό κόμμα. Το 1933 χρίζεται καγκελάριος και σε ένα μήνα κάηκε η γερμανική βουλή (reichstadt) κατηγορώντας τους Γερμανούς Κομμουνιστές και ζητώντας απεριόριστες δικαιοδοσίες τις οποίες χρησιμοποίησε για να εκπορθήσει όλα τα υφιστάμενα πολιτικά κόμματα.

1934: Τον Αύγουστο πέθανε ο γηραιός πρόεδρος της Γερμανίας Χίντερμπουργκ. Ο Χίτλερ τότε αυτοανακυρήχθηκε πρόεδρος και κατέστει ο μοναδικός  ηγέτης  – φύρερ- της Γερμανίας. Τα επόμενα τρία έτη ασχολήθηκε με την ανακοιδόμηση της οικονομίας της χώρας, παραχωρώντας εκατομμύρια μάρκα για δημόσια έργα και έργα υποδομής. Αυτά για τα μάτια του έξω κόσμου. Σε απόλυτη μυστικότητα εκπόνησε πολεμικές επανορθώσεις τόσο σε βιομηχανία όσο και αναδιοργάνωση του στρατού (Εθνοφυλακής) το οποίο ήταν μη σύμφωνο με την συνθήκη των Βερσαλλιών που την καθιστούσε μία μικρή δύναμη,απαγορευόταν η δημιουργία πολεμικής αεροπορίας,αρμάτων μάχης ,ναυτικών πλοίων και ειδικά υποβρυχίων

1935: Δημιούργησε την πιο σύγχρονη πολεμική αεροπορία της εποχής και ο υφιστάμενος μικρός στρατός χρησιμοποιήθηκε για να εκπαιδεύσει το νέο αίμα στρατιωτών. Η ανεργία καταπολεμήθηκε, ο Χίτλερ έγινε ο φύρερ που περίμεναν οι Γερμανοί σαν Μεσσία και τότε οι βλέψεις για τα γειτονικά εδάφη άρχισαν να παίρνουν σάρκα και οστά. Οι ευρωπαίοι έβλεπαν κάποιον υπερπατριώτη που απλώς αναπολούσε τα χαμένα γερμανικά εδάφη. Δεν ανησύχησαν που το ίδιο κιόλας έτος ξεκίνησαν οι διώξεις των Εβραίων της Γερμανίας.

1936: Οι Ολυμπιακοί Αγώνες στο Βερολίνο, άλλη μία στάχτη στα μάτια των Ευρωπαίων που ακόμα δεν ανησυχούν. Το ίδιο έτος, γερμανο-ιαπωνική συμφωνία σε περίπτωση επίθεσης από την ΕΣΣΔ. Παράλληλα, η ύπαρξη του φασιστικού κόμματος στην Ιταλία που έκανε ό,τι και ο Χίτλερ στη Γερμανία. Δηλαδή, προγράμματα για την βιομηχανική ανασυγκρότηση, καταπολέμηση της ανεργίας, εξέλιξη του στρατού και εκσυγχρονισμό των ενόπλων δυνάμεων. Ο Μουσολίνι δεν ήταν μόνο ένας σύμμαχος του Χίτλερ αλλά θυασώτης της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.

 

Κοινωνία των Εθνών: Πολλές αποφάσεις, πολλά ψηφίσματα αλλά ελάχιστα αποτελέσματα-όπως ακριβώς και σήμερα.

Αν δεν συμβαδίζουν τα συμφέροντα των μεγάλων δυνάμεων με τα μικρά κράτη, είναι δύσκολο να υπάρξει δικαίωση. Το ζητούμενο ειρήνη με οποιοδήποτε κόστος ,το μόνο που έχει ως αποτέλεσμα είναι να δημιουργεί περισσότερη όρεξη σε αυτόν που έχει τις απαιτήσεις. Οι μεγάλες δυνάμεις της Ευρώπης, Αγγλία και Γαλλία, δεν είχαν αποκαταστήσει τις πληγές τους από τον Α’Π.Π. Υλικά, οικονομικά, στις μνήμες και στην καθημερινότητα των ανθρώπων που βίωσαν τον πόλεμο με τα γνωστά φοβικά και ανασταλτικά αποτελέσματα.

1938: Αγγλία και Γαλλία αποφάσισαν να δώσουν εδάφη της Τσεχοσλοβακίας στον Χίτλερ,με την υπόσχεση του να μη διεκδικήσει τίποτα άλλο, αλλά εξαπατήθηκαν. Η όρεξη του για κατάκτηση νέων εδαφών ξεκίνησε να γίνεται ολοένα και πιο έντονη,έτοιμος να κατασπαράξει τους γείτονες του.

Μαύρα σύννεφα σκέπασαν την Ευρώπη, το γκρίζο και η ένοχη σιωπή πλανάται πλέον  πάνω από την Γηραιά Ήπειρο καθώς οδεύει ολοταχώς προς τον Β΄ΠΠ. 

Facebooktwitterredditpinterestlinkedinmail
Geopolitics & Daily News Copyrights Reserved 2024