197 χρόνια από την Επανάσταση του 1821

Νότης Μαριάς, Πρόεδρος του Κόμματος «ΕΛΛΑΔΑ – Ο ΑΛΛΟΣ ΔΡΟΜΟΣ» Ευρωβουλευτής, Καθηγητής Θεσμών ΕΕ στο Πανεπιστήμιο Κρήτης.

Καθώς γιορτάζουμε τα 197 χρόνια από την ένδοξη Επανάσταση του 1821, ο Ερντογάν και η οθωμανική Τουρκία ρίχνουν για άλλη μια φορά το απειλητικό τους πέπλο πάνω από την Πατρίδα μας.

Από το 1821 μέχρι σήμερα οι Ελληνοτουρκικές σχέσεις πέρασαν διάφορες φάσεις με κύριο στοιχείο την τουρκική βαρβαρότητα και εκδικητικότητα κατά των Ελληνορθοδόξων. Στη σύγχρονη εποχή πολλοί υποτίμησαν την τουρκική επιθετικότητα. Ιδίως σύσσωμο το μνημονιακό πολιτικό προσωπικό που δέχθηκε άκριτα τις επιταγές της τρόικας, μείωσε τις αμυντικές δαπάνες, διέλυσε την Ελληνική αμυντική βιομηχανία και γέμισε τα νησιά του Αιγαίου με χιλιάδες πρόσφυγες και παράνομους μετανάστες. Σε προηγούμενο άρθρο μας σταχυολογήσαμε την κλιμάκωση των τουρκικών απειλών ιδίως από τον Οκτώβριο του 2016 και εντεύθεν με αποκορύφωμα βεβαίως τον διεμβολισμό του σκάφους του Λιμενικού Σώματος στα Ίμια και την παράνομη σύλληψη και κράτηση των δύο Ελλήνων στρατιωτικών στις τουρκικές φυλακές υψίστης ασφαλείας στην Αδριανούπολη.

Ήρθε λοιπόν η ώρα να διαλυθούν οι μύθοι και οι αυταπάτες που καλλιεργεί το μνημονιακό πολιτικό προσωπικό της χώρας.

Αυταπάτη πρώτη: Η επιθετικότητα του Ερντογάν γίνεται δήθεν για εσωτερική κατανάλωση και για προεκλογικούς λόγους.

Αυταπάτη δεύτερη: Ότι η τουρκική επιθετικότητα μπορεί απλά να οδηγήσει σε ένα θερμό επεισόδιο 24 ωρών ως απλό προαπαιτούμενο μιας νέας διαπραγμάτευσης για ρύθμιση δήθεν εκκρεμών Ελληνοτουρκικών ζητημάτων.

Αυταπάτη τρίτη: Η Τουρκία επιθυμεί δήθεν διακαώς να γίνει μέλος της ΕΕ οπότε έχει δήθεν ανάγκη την Αθήνα για να την διευκολύνει στην Ευρωπαϊκή της πορεία. Και όμως είναι γνωστό ότι πλέον πολλές χώρες της ΕΕ έχουν ξεκαθαρίσει ότι δεν επιθυμούν και δεν πρόκειται φυσικά να εγκρίνουν οποιαδήποτε ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ. Μάλιστα, ο Μακρόν δήλωσε ότι κάθε μελλοντική ένταξη τρίτης χώρας στην ΕΕ θα εγκρίνεται με δημοψήφισμα του γαλλικού λαού βάζοντας έτσι οριστικά ταφόπετρα σε οποιαδήποτε ενδεχόμενη φιλοτουρκική επιθυμία των Βρυξελλών. Ήρθε λοιπόν η στιγμή η Αθήνα να ξεκαθαρίσει άπαξ και διά παντός ότι η Τουρκία δεν έχει καμία θέση στην ΕΕ και το μόνο που θα μπορούσε να προσδοκά είναι μια Ειδική Σχέση με την ΕΕ και μια … συμμετοχή στο Champions League. Έτσι απλά για παρηγοριά.

Άλλωστε είναι αδιανόητο μια ασιατική χώρα σαν την Τουρκία με εντελώς διαφορετική θρησκεία και πολιτισμικές παραδόσεις να αναμένει κάτι περισσότερο από τη συμμετοχή της στην Eurovision. Πολύ δε περισσότερο που στην παρούσα φάση το καθεστώς έκτακτης ανάγκης και η καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων είναι στην ημερήσια διάταξη στην Τουρκία.

Ζώντας μέσα στις παραπάνω αυταπάτες η πολιτική ηγεσία της χώρας έχει πλήρως αιφνιδιαστεί από την τακτική της Άγκυρας και έχει κυριολεκτικά «χάσει τη μπάλα» από τον πρώην ποδοσφαιριστή της Kasımpaşa Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.

Με τον Ερντογάν λοιπόν να αφρίζει κυριολεκτικά για το Αιγαίο μετά την επικράτησή του στο Αφρίν η Ελλάδα οφείλει με ταχείς ρυθμούς να προχωρήσει στην άμεση και πλήρη αποσυμφόρηση των νησιών του Αιγαίου από τους χιλιάδες πρόσφυγες και παράνομους μετανάστες. Την ώρα που η Τουρκία διεκδικεί τα νησιά του Αιγαίου δεν μπορεί να βρίσκονται πάνω από 15.000 πρόσφυγες και παράνομοι μετανάστες σε Λέσβο, Χίο, Σάμο, Λέρο και Κω.

Στα επόμενα βήματα της Αθήνας πρέπει να περιλαμβάνεται ένα σχέδιο ανασυγκρότησης και επανεθνικοποίησης της Ελληνικής πολεμικής βιομηχανίας με επενδύσεις σε εξοπλισμό, έρευνα και τεχνολογία (R & D) και δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.

Στο εσωτερικό μέτωπο πρέπει να αποκατασταθεί η κοινωνική συνοχή με πλήρη εγκατάλειψη των μνημονιακών επιταγών που διαλύουν την ίδια την Ελληνική κοινωνία και φτωχοποιούν την Ελληνική οικογένεια.

Επιπλέον, πρέπει να επαναχαραχθεί μια πολιτική Παλαϊκής Άμυνας με ταυτόχρονη οικονομική μηνιαία ενίσχυση τουλάχιστον 200 ευρώ όσων επιθυμούν να προσφέρουν επικουρικές υπηρεσίες άμυνας στις ακριτικές περιοχές.

Είναι αναγκαία επίσης η Ελληνοποίηση και καθετοποίηση των προμηθειών των Ελληνικών Ενόπλων δυνάμεων καθώς και η επιστροφή στην Πατρίδα των διαφόρων στρατιωτικών αποστολών που βρίσκονται σε τρίτες χώρες.

Και προς ανύψωση του Εθνικού φρονήματος και της ψυχολογίας του Ελληνικού λαού απαλλαγή από τα κακόγουστα και κιτς τουρκικά σήριαλ.

Από την άλλη πλευρά, η Ευρωπαϊκή Ένωση οφείλει να αφήσει τα λόγια και να περάσει στα έργα. Σε συνέχεια προγενέστερης τοποθέτησής μου για επιβολή εμπάργκο στις πωλήσεις στρατιωτικού εξοπλισμού στην Τουρκία, με παρέμβασή μου στην Ολομέλεια της Ευρωβουλής στις Βρυξέλλες στις 28/2/2018 πρότεινα τη λήψη και των παρακάτω μέτρων:

1.Άμεση διακοπή των ενταξιακών διαπραγματεύσεων ΕΕ-Τουρκίας.

2.Άμεση διακοπή χρηματοδότησης της Τουρκίας από την ΕΕ.

3.Επιβολή οικονομικών και πολιτικών κυρώσεων κατά της Τουρκίας.

4.Εμπάργκο στις εξαγωγές στην Ευρωπαϊκή Ένωση τουρκικών αγροτικών προϊόντων.

5.Πάγωμα περιουσιακών στοιχείων της τουρκικής κυβερνητικής ελίτ που βαρύνεται με παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

6.Απαγόρευση εισόδου στην Ευρωπαϊκή Ένωση τούρκων αξιωματούχων που βαρύνονται με παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

.

Επιπλέον, είναι αναγκαίο να παραπεμφθούν οι υπαίτιοι που προέρχονται από την Τουρκία για την παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη Συρία, για τη συνεργασία τους με τους τζιχαντιστές καθώς και για τα εγκλήματα πολέμου τα οποία διαπράττουν αυτή τη στιγμή στο Αφρίν.

Τέλος, στο  πολιτικό πεδίο απαιτείται τόσο η απαλλαγή της χώρας από το εθελόδουλο μνημονιακό πολιτικό προσωπικό που έχει μετατραπεί σε Φιλιππινέζα της τρόικας όσο και η δημιουργία μιας Κυβέρνησης ΕΘΝΙΚΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ικανής να στείλει στον Ερντογάν το μήνυμα: ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ.