Ξεχάστε το Ιράν. Η πραγματική δράση της αγοράς πετρελαίου συμβαίνει στην Κίνα
Του David Fickling
Bloomberg View
Ξεχάστε το Ιράν, τον σχιστόλιθο και τον ΟΠΕΚ. Η πραγματική δράση στην αγορά πετρελαίου λαμβάνει χώρα στην άλλη πλευρά του πλανήτη.
Η Κίνα ξεπέρασε τις ΗΠΑ ως ο μεγαλύτερος εισαγωγέας πετρελαίου παγκοσμίως πέρυσι και για το 2018 ελπίζει να υπερβεί και αυτό το επίτευγμα. Οι εισαγωγές ύψους 39,46 εκατομμύρια μετρικών τόνων τον Απρίλιο που ανακοινώθηκαν την Τρίτη, ακολουθούν μετά τις ισχυρές επιδόσεις των προηγούμενων μηνών. Μέχρι την αρχή του τρέχοντος έτους, η Κίνα δεν είχε εισαγάγει ποτέ περισσότερους από 37 εκατομμύρια τόνους σε μηνιαία βάση. Μέχρι στιγμής το 2018, μόνο το Φεβρουάριο, που ήταν πιο σύντομος εξαιτίας των αργιών για τον εορτασμό του κινεζικού νέου έτους, δεν κατάφερε να ξεπεράσει τον όγκο αυτόν.
Δεν ήταν κάτι που αναμενόταν να συμβεί.
Ο ΟΠΕΚ και ο Διεθνής Οργανισμός Ενέργειας αναμένουν ότι η αύξηση της ζήτησης της Κίνας θα αρχίσει να επιβραδύνεται προς τον ετήσιο ρυθμό των 300.000 επιπλέον βαρελιών ημερησίως τα επόμενα χρόνια καθώς η χώρα αρχίζει να ξεπερνά τη μακρά φάση εκβιομηχάνισής της ενώ η άνοδος των ηλεκτρικών οχημάτων περιορίζει τη ζήτηση για βενζίνη.
Ο ΟΠΕΚ αναθεώρησε τις εκτιμήσεις του προς τα πάνω για το 2017 και το ίδιο μπορεί να κάνει και για φέτος. Η αύξηση των 5,1 εκατομμυρίων τόνων στις εισαγωγές αργού της Κίνας σε σύγκριση με το προηγούμενο έτος από μόνη της αντιπροσωπεύει αύξηση περίπου 1,2 εκατομμυρίων βαρελιών ημερησίως.
Ίσως μερικά πράγματα βοηθήσουν να το καταλάβουμε αυτό. Οι εγχώριες πετρελαιοπηγές της Κίνας δυσκολεύονται να συμβαδίσουν με τη ζήτηση καθώς τα πηγάδια εξαντλούνται και η κυβέρνηση ωθεί τις τρεις μεγάλες κρατικές επιχειρήσεις να παράγουν περισσότερο φυσικό αέριο. Ως αποτέλεσμα, η χώρα στρέφεται περισσότερο στις εισαγωγές – οπότε ακόμη και ο βραδύς ρυθμός αύξησης της εγχώριας ζήτησης μπορεί να έχει σημαντική επίδραση στις παγκόσμιες αγορές.
Ένας άλλος παράγοντας είναι ότι μεγάλο μέρος αυτού του αργού δεν καταναλώνεται αποκλειστικά στην Κίνα. Οι εξαγωγές διυλισμένων προϊόντων αυξάνονται καθώς οι αρχές χαλαρώνουν τις ποσοστώσεις για το εμπόριο, με τον αναλυτή της Morgan Stanley, Andy Meng, να εκτιμά ότι ο όγκος των προϊόντων που επιτρέπονται βάσει των ποσοστώσεων εξαγωγών που επιβλήθηκαν το 2018 υπερβαίνει ήδη το σύνολο για το σύνολο του περασμένου έτους. Υπό αυτή την έννοια, αυτό δεν είναι τόσο η ιστορία της ανερχόμενης εγχώριας ζήτησης της Κίνας όσο η αιώνια συνήθεια του μεταποιητικού της τομέα να υπερβαίνει την παραγωγική του ικανότητα.
Οι 26 εκατομμύρια τόνοι καθαρών εξαγωγών προϊόντων τους τελευταίους 12 μήνες θα αρκούσαν για να μετατρέψουν μια χώρα που μέχρι πριν από λίγα χρόνια ήταν ένας από τους μεγαλύτερους εισαγωγείς πετρελαίου αργού σε έναν σημαντικό εξαγωγέα ισοδύναμο με τη Νότια Κορέα, το Κουβέιτ και την Ινδία.
Ακόμη και τα μικρά διυλιστήρια της Κίνας – μη κρατικές μονάδες κυρίως στην επαρχία Shandong που παραδοσιακά λειτουργούν λιγότερο από το μισό χρόνο – έχουν δει τα λειτουργικά τους ποσοστά να φθάνουν κοντά σε επίπεδα στα οποία θα μπορούσαν να αποκομίσουν κέρδη.
Η αντίδραση των τιμών του πετρελαίου στις ειδήσεις σχετικά με την απόφαση του Προέδρου Donald Trump να αποσυρθεί από τη συμφωνία του 2015 για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν εξηγείται από το γεγονός ότι η απόφαση ήταν ευρέως αναμενόμενη και ότι το αργό τείνει να βρίσκει διέξοδο από τέτοιους περιορισμούς. Η δύναμη της κινεζικής ζήτησης -ιδίως, αν τα σημερινά ισχυρά μεγέθη διατηρηθούν κατά τη διάρκεια του έτους ή αντιπροσωπεύουν μια βραχυπρόθεσμη δημιουργία αποθεμάτων- μπορεί να αποδειχθεί καθοριστικός παράγοντας σε αυτό το μέτωπο.
Το αποτιμημένο σε γουάν συμβόλαιο πετρελαίου που δημιουργήθηκε πρόσφατα στη Σαγκάη μπορεί να είναι ένας από τους ευκολότερους τρόπους με τους οποίους το Ιράν θα παρακάμψει τις κυρώσεις των ΗΠΑ, οι οποίες συνήθως επιβάλλονται όταν οι τράπεζες προσπαθούν να εκκαθαρίσουν τις συναλλαγές σε δολάρια στη Νέα Υόρκη. Το Πεκίνο έχει μετατοπίσει τις αγορές του πετρελαίου από τον Περσικό Κόλπο και προς τη Ρωσία, τις ΗΠΑ, τη Βραζιλία, την Αγκόλα και τη Μαλαισία τα τελευταία χρόνια, αλλά μια ξαφνική έλλειψη δυτικών αγοραστών θα ήταν η τέλεια ευκαιρία για τα κινεζικά διυλιστήρια να επιστρέψουν στην αγορά για το αργό της Τεχεράνης.
Η παρακολούθηση της προσφοράς είναι ζωτικής σημασίας για την κατανόηση του αργού πετρελαίου, αλλά δεν είναι τα πάντα. Αυτή τη στιγμή, η δύναμη της ζήτησης της Κίνας μπορεί να είναι η πιο υποτιμημένη ιστορία στον κόσμο των αγορών.
