ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ ΣΤΟ ΜΑΤΙ: ΤΙΣ ΠΤΑΙΕΙ;
Γράφει ο Νότης Μαριάς
Οι δολοφονικές πυρκαγιές στην Αττική στέρησαν τη ζωή σε δεκάδες αθώους συμπατριώτες μας, γέρους, γυναίκες και παιδιά. Η ανείπωτη αυτή σύγχρονη ελληνική τραγωδία αποτυπώνει τις διαχρονικές ευθύνες της Πολιτείας.
Αυτή τη στιγμή προέχει η προσπάθεια όλων μας να επουλώσουμε τις πληγές μας και να λάβουμε μέτρα για την ενίσχυση των πυρόπληκτων συμπατριωτών μας.
Κλείνουμε το γόνυ στα αθώα θύματα, εκφράζουμε τα θερμά μας συλλυπητήρια στους οικείους τους και ευχόμαστε ταχεία ανάρρωση στους εκατοντάδες τραυματίες. Δεσμευόμαστε για ανάληψη δράσης σε επίπεδο ΕΕ για χορήγηση ευρωπαϊκών κονδυλίων για την αποκατάσταση των ζημιών.
Επιπλέον η βιβλική καταστοφή από την πυρκαγιά στο Μάτι επιβεβαίωσε ότι πλάι στους εθνικούς μηχανισμούς Πολιτικής Προστασίας η Ευρωπαϊκή Ένωση οφείλει να οικοδομήσει έναν επικουρικό μηχανισμό Πολιτικής Προστασίας, που θα δρα επιβοηθητικά προς τις εθνικές αρχές για τη συμπληρωματική αντιμετώπιση των συνεπειών των φυσικών καταστροφών. Ταυτόχρονα η Ευρωπαϊκή Ένωση οφείλει να διαθέσει αυξημένους πόρους μέσω του Ευρωπαϊκού Ταμείου Αλληλεγγύης και του Ευρωπαϊκού Ταμείου Περιφερειακής Ανάπτυξης για την αποζημίωση των πληγέντων, για την αποκατάσταση των ζημιών και για την ενίσχυση της υλικοτεχνικής υποδομής των εθνικών μηχανισμών πολιτικής προστασίας.
Βέβαια, παράλληλα με την ενεργοποίηση των μηχανισμών αυτών θα έπρεπε να λάβει χώρα και μία συνολική συνειδητοποίηση από το κοινωνικό σύνολο σε θέματα περιβάλλοντος και προστασίας του.
Καθώς ολοκληρώθηκε το τριήμερο εθνικό πένθος που κηρύχθηκε για το σύγχρονο ολοκαύτωμα στο Μάτι αρκετοί παρατηρητές επισημαίνουν με δεικτικό τρόπο ότι σε αντίθεση με αυτό που έγινε πέρυσι στην Πορτογαλία, στην Ελλάδα δεν είχαμε ούτε μια υπουργική παραίτηση για τις δολοφονικές πυρκαγιές ούτε καν ανάληψη της σχετικής πολιτικής ευθύνης. Αντίθετα οι κυβερνώντες νύπτουν τας χείρας τους σαν νέοι Πόντιοι Πιλάτοι ρίχνοντας τις εύθυνες στις πλάτες των πολιτών.
Ταυτόχρονα έρχεται στο προσκήνιο, η συζήτηση για την κλιματική αλλαγή που έχει λάβει χώρα τα τελευταία χρόνια και η οποία είναι η βασική αιτία τεράστιων φυσικών καταστροφών οι οποίες στην Πατρίδα μας λαμβάνουν τεράστια έκταση και οι οποίες θα μπορούσαν να αποκατασταθούν αξιοποιώντας κονδύλια της ΕΕ.
Συμπληρώθηκε ήδη ένας χρόνος από την τροποίηση του σχετικού Κανονισμού της ΕΕ ο οποίος έχει θέσει σε ισχύ νέους όρους για την αποκατάσταση των ζημιών από φυσικές καταστροφές. Έτσι ψηφίστηκε στο Ευρωπαικό Κοινοβούλιο στις 13 Ιουνίου 2017 η αλλαγή του σχετικού Κανονισμού και επιτρέπεται πλέον κάθε χώρα της ΕΕ να δώσει το 5% των δαπανών από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης για να αποκατασταθούν οι ζημιές, από φυσικές καταστροφές. Το ποσό που αντιστοιχεί στην Ελλάδα είναι 750 εκατομμύρια ευρώ, πρόκειται για ένα τεράστιο ποσό.
Τα κονδύλια αυτά είναι δεσμευμένα για την Ελλάδα και είναι στη διάθεση της Ελληνικής Κυβέρνησης. Μάλιστα υπάρχει δυνατότητα αναδρομικής αποκατάστασης των ζημιών από το 2014 και μετά. Όπως είχα επισημάνει με δηλώσεις μου στις 16/8/2017 στον τηλεοπτικό σταθμό SKAI και στον ραδιοφωνικό σταθμό ΣΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ το σχέδιο ανασυγκρότησης θα μπορούσε να περιλαμβάνει δύο βασικά στοιχεία: πρώτον αποκατάσταση των υλικών υποδομών (αντιπλημμυρικά έργα, αντιπυρικά έργα, έργα αναδάσωσης κλπ) και δεύτερον αποζημίωση των πληγέντων. Στο πλαίσιο αυτό για πρώτη φορά προβλέπεται γενναία αποζημίωση για αγρότες, κτηνοτρόφες, μελισσοκόμους, αλλά και επιχειρηματίες και ελεύθερους επαγγελματίες για απώλεια εσόδων. Επομένως κατέληξα στην παραπάνω παρέμβαση μου ΣΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ «η κυβέρνηση πρέπει να αφιερώσει πολύ χρόνο για ένα σοβαρό σχέδιο με όρους και προυποθέσεις αποκατάστασης των ζημιών και αποζημίωσης πληγέντων… για να κάνουμε ένα βήμα μπροστά να προετοιμάσουμε και αντιπλημμυρικά σχέδια και αναδάσωσης και αποζημίωσης πυρόπληκτων….αυτό το κονδύλι που θα είναι στην διάθεση μας ως το 2020 να το αξιοποιήσουμε».
Και ενώ η κυβέρνηση θα μπορούσε όπως άλλωστε είχαμε προτείνει με τα παραπάνω κονδύλια των 750 εκατομμυρίων ευρώ να ιδρύσει ένα Ταμείο Πρόληψης και Αποκατάστασης Ζημιών από φυσικές καταστροφές δεν έχει πράξει τίποτα.
Τις πταίει λοιπόν που ένα χρόνο μετά παραμένουν αναξιοποίητα τα 750 εκατομύρια ευρώ για την αντιμετώπιση των φυσικών καταστροφών; Θα αναλάβει επιτέλους κανείς την πολιτική ευθύνη; Γιατί κανείς δεν αμφιβάλλει ότι αν είχαν αξιοποιηθεί τα 750 εκατομμύρια ευρώ για την υλοποιήση έργων αντιπυρικής προστασίας, ιδίως κοντά σε κατοικημένες περιοχές καθώς και σε περιοχές που εδώ και χρόνια αποτελούν εστία πυρκαγιών ( Βουτζάς-Μάτι κλπ) τα αποτελέσματα των τελευταίων πυρκαγιών δεν θα ήταν τόσο φονικά και δεν θα έστελναν στον θάνατο πολλούς από τους δεκάδες αθώους συμπατριώτες μας.