Η περίπτωση των Παράκτιων Περιπολικών τύπου “Παναγόπουλος” ως μία πρόταση επιχειρησιακής δράσης του Πολεμικού Ναυτικού
Γράφει ο Υποπλοίαρχος Παναγιώτης Γέροντας ΠΝ,
Επιτελής Υπηρεσίας Ιστορίας Ναυτικού
Τους τελευταίους μήνες παρακολουθήσαμε και παρακολουθούμε τις προσπάθειες απόκτησης καινούργιων φρεγατών. Ασφαλώς η απόκτηση τέτοιων πλοίων συντελεί στην ενδυνάμωση της ναυτικής μας ισχύος. Εν τούτοις δεν είναι η πρώτη φορά στην ναυτική μας ιστορία που έρχεται στο προσκήνιο η ερώτηση “ελαφρά ή βαρέα σκάφη;” με όλες τις μορφές που κατά καιρούς παίρνει αυτή. Ήδη πριν τους Βαλκανικούς Πολέμους ο Γάλλος Ναύαρχος Fournier (Φουρνιέ), ειδικός σε ναυτικά θέματα εξοπλισμών επισκέφθηκε την Ελλάδα μετά από πρόσκληση του Βασιλέως Γεωργίου του Α΄. Η άποψη Φουρνιέ ήταν ότι ο Ελληνικός Στόλος θα έπρεπε να αποτελείται από στολίσκους με τορπιλοβόλα και υποβρύχια, που θα υποστήριζαν μικρά, καλά εξοπλισμένα καταδρομικά ή αντιτορπιλικά. Αυτή η πρόταση ελάμβανε υπ’ όψη τα γεωγραφικά δεδομένα του Αιγαίου αλλά και τις οικονομικές δυνατότητες της Χώρας. Δεν μπορεί βέβαια να αποκλειστεί και το ενδεχόμενο υστεροβουλίας αφού η δημιουργία ενός τέτοιου στόλου “ταίριαζε γάντι” και με τις γαλλικές προτεραιότητες. Βρισκόμαστε στην εποχή που το γαλλικό κεφάλαιο μας δανείζει και εμείς αγοράζουμε όπλα από την Γαλλία.
Το παραπάνω ναυτικό πρόγραμμα ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων από τους Αξιωματικούς του Βασιλικού Ναυτικού με πιο σημαντική αυτή του Περικλή Αργυρόπουλου. Δεν είχαν άδικο. Το πρόγραμμα Φουρνιέ, αν και βγαλμένο από το μέλλον, αν εφαρμοζόταν στους Βαλκανικούς Πολέμους πιθανότατα δεν θα μας “έβγαινε σε καλό”. Το υποβρύχιο όπλο δεν είχε αναπτυχθεί τεχνολογικά επαρκώς πράγμα το οποίο αποδεικνύεται από την αποτυχία τορπιλισμού του οθωμανικού πλοίου “Μετζητιέ” από το υποβρύχιο “Δελφίν”. Οι αντιδράσεις μεταξύ πολιτικών και Αξιωματικών του ΒΝ θα συνεχιστούν και αργότερα. Ο Ελευθέριος Βενιζέλος μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο θα επιθυμεί ελαφρό στόλο, ενώ οι Αξιωματικοί βαρέα σκάφη.
Ας πάμε όμως στην περίπτωση των Παρακτίων Περιπολικών τύπου “Παναγόπουλος”. Τα τρία “Παναγοπουλάκια”, όπως τα έλεγαν στο Πολεμικό Ναυτικό ήταν δωρεές (1975) του εφέδρου Ανθυποπλοιάρχου Ευγένιου Παναγόπουλου. Τα πλοία ενετάχθησαν στο Λιμενικό Σώμα, ενώ από το 1991 στο Πολεμικό Ναυτικό. Παροπλίστηκαν το 2003.
Ο ίδιος ο Ευγένιος Παναγόπουλος είναι μια επική ιστορία ζωής. Απόφοιτος του Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνείου, πολέμησε κατά την διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου στον Βρετανικό, στον Ελληνικό και στον Αμερικάνικο Στόλο! Μετά το πέρας του πολέμου εγκαταστάθηκε στις ΗΠΑ διακρινόμενος στον χώρο της Εμπορικής Ναυτιλίας. Είχε μεγάλη αγάπη για την Ελλάδα και μία απόδειξή της ήταν και η δωρεά των τριών αυτών πλοίων στην Χώρα.
Η ιδέα με τα “Παναγοπουλάκια” ήταν απλή. Μικρά και ταχύτατα σκάφη με φονικό οπλισμό, τα οποία θα ανέμεναν σε “λημέρια” στο Αιγαίο. Θα ξεπρόβαλλαν ξαφνικά, θα χτυπούσαν μοιραία τον αντίπαλο και ακολούθως θα εξαφανίζονταν. Το εκτόπισμά τους ήταν 35 τόνοι, το μήκος 23 μέτρα, το πλάτος 5 μέτρα και το βύθισμα 1 μέτρο. Ταχύτητα: 38 κόμβοι. Πρόωση: 2 ντίζελ MTU 12V331 TC92 των 3.060 ίππων με 2 έλικες. Αυτονομία: 1.600 ν.μ. με 25 κόμβους. Πλήρωμα: 6 άτομα. Οπλισμος: 2 εξαπλά ΠΑΟ των 106 χιλ.,1 πυροβόλο των 12,7 χιλ., Ραντάρ Επιφανείας Decca.
Τα “Παναγοπουλάκια” είχαν προκαλέσει τον τρόμο στους Τούρκους κατά την διάρκεια της κρίσης των Ιμίων!
“Οι μονάδες επιφανείας ελληνικές και τουρκικές που έπλεαν γύρω από τις βραχονησίδες,μπορούσαν να απειλήσουν μόνο…με εμβολισμό! Οι αποστάσεις που τις χώριζαν ήταν τόσο μικρές που τα οπλικά συστήματα των φρεγατών δεν μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν. Η διαφορά Ελλήνων και Τούρκων είναι στην πατέντα! Στην οποία ευτυχώς είμαστε άπιαστοι. Εδώ μπαίνουν στην ιστορία τα “Παναγοπουλάκια”! Τα οποία έπλεαν είτε στην πλώρη ,είτε στην πρύμνη της Γιαβούζ -κυρίως- αλλά και άλλων τουρκικών πλοίων! Πως απειλούσαν ολόκληρη Γιαβούζ; Με τα ΠΑΟ που διέθεταν. Τα πληρώματα τα είχαν μονίμως στραμμένα πάνω στη τουρκική φρεγάτα! Οι Τούρκοι που κάποια στιγμή κατάλαβαν τις συνέβαινε πέρασαν μαρτυρικές ώρες αγωνίας! Δεν θα βούλιαζε η φρεγάτα αλλά η ζημιά που θα πάθαινε θα ήταν μεγάλη.Η διαταγή πυροδότησης ,φυσικά δεν ήρθε ποτέ από την Αθήνα!” (πηγή: OnAlert, δημοσείευση 03/08/2015, 21:04)
Εκτιμώ ότι το ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό και λόγω των οικονομικών δυσχερειών που περνάει η Χώρα πρέπει να δώσει πρόσθετο βάρος σε θέματα καταδρομικών επιχειρήσεων και ασύμμετρου πολέμου. Άλλως τε ποτέ στην ιστορία μας ως Έλληνες δεν είχαμε την υπεροπλία. Ας θυμηθούμε τα πυρπολικά του Αγώνα της Ανεξαρτησίας μας. Ήταν οι επιθέσεις καμικάζι της εποχής…
[Στην φωτογραφία εικονίζεται το “Παναγόπουλος Ι” (P61)]
About Post Author
