Ανάλυση του RAND για τη Ν.Α. Ευρώπη
Γράφει ο Αλέξανδρος Νίκλαν
Σύμβουλος Θεμάτων Ασφαλείας
Το RAND (αρκετά σημαντικό παρατηρητήριο διεθνών τεκταινόμενων σε ασφάλεια και πολιτική) φιλοξενεί εδώ και λίγο καιρό μια ανάλυση πολύ ενδιαφέρουσα για το τι σημαίνει η περιοχή της Ν.Α. Ευρώπης η οποία περιέχει και την χώρα μας, σε ένα συνδυασμό των Βαλκανίων. Παραθέτει μάλιστα μερικά εξίσου πολύ ενδιαφέροντα στοιχεία που χρησιμοποιεί η έκθεση για να εστιάσει την προσοχή της στην ικανότητα/δυνατότητα της Ρωσίας να επηρρεάσει την περιοχή. Κατά επέκταση φυσικά, και αφού διαβαστεί η έκθεση, κάποιος μπορεί να μπεί σε ένα σενάριο blue vs red και να κατανοήσει προς τι όλο αυτό το πρόσφατο χάος από ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΕΕ για τα Βαλκάνια.
1. Επιρροή διά οικονομίας. Αναφέρει πώς όντως η Ρωσία δεν είναι η ισχυρότερη οικονομία αλλά με δεδομένο πώς η περιοχή είναι η φτωχότερη σε ΑΕΠ σε σύγκριση με την υπόλοιπη Ευρώπη δημιουργεί γόνιμο έδαφος για την Ρωσία που μπορεί με επενδύσεις να ανοίξει σχέσεις και θύρες επικοινωνίας με την υπόλοιπη Βαλκανική. (σημείωση… το ίδιο μονοπάτι ακολουθεί και η Τουρκία, αλλά για λόγους που μόνο το RAND γνωρίζει δεν τους έχει βάλει στην ανάλυση του).
2. Επιρροή διά πολιτισμού και θρησκείας. Εδώ εστιάζει σε όλα τα ορθόδοξα κράτη αλλά και σε Σλαβικά στοιχεία. Για την χώρα μας μένει στο κομμάτι που αναφερόταν μια στενή σχέση μέχρι το 2016.
3. Εθνικιστικές τάσεις. Εδώ έχει το ζουμί. Είναι ενδιαφέρον πώς οι Ρώσοι τάσσονται ξεκάθαρα υπερ των Σλαβικών φύλων (προφανώς) ενώ δείχνουν να προσπαθούν να προσεγγίσουν και τους Σλάβους Μουσουλμάνους στην περιοχή, με “όπλο” την ανεξιθρησκεία. (Σημείωση… εδώ αρχίζει φυσικά ο ανταγωνισμός καθώς η Δύση δεν θέλει να φανεί ο κακός της υπόθεσης εξού και διαγκωνίζονται σε μια περιέργη σχέση παροχής με Μουσουλμάνους και με ελαστικά όρια ανοχής. Μην απορούμε για όσα γίνονται στην ΕΕ με σφραγίδα ΝΑΤΟ και FRONTEX. Οι δε ΗΠΑ επίσης “ξεφορτώνονται” και σημαντικό όγκο μεταναστών έτσι).
Για την χώρα μας, η έκθεση εστιάζει σε στενές σχέσεις με την Χρυσή Αυγή και την Ρωσία με κάποια στοιχεία εντός που σίγουρα χρήζουν εξέτασης, ενώ όσον αφορά την πΓΔΜ εστιάζει στην στήριξη του Σλαβικού στοιχείου κόντρα στο Αλβανικό που θεωρείται πιο στενά δεμένο με αυτό της Δύσης.
Γενικά, πρόκειται για μια σοβαρή δουλειά που ναι μεν εστιάζει σε πολλά σημεία κατά της Ρωσίας, όμως αυτόματα δημιουργεί και ερωτήματα και αντίλογο, στο τι ακριβώς έχουν αντιπαρατάξει ως σήμερα ΕΕ, ΗΠΑ, ΝΑΤΟ για να αντισταθμίσουν όλες αυτές τις ισορροπίες που θεωρητικά μπορεί να προκύψουν τάσει ανατροπής τους.
Διαφωτιστική όσον αφορά τα κίνητρα λοιπόν, και των μεν και των δε.
