Τουρκία: Επιστροφή της παλαιάς φρουράς στο πολιτικό σκηνικό;
Γράφει ο Γιώργος Καπόπουλος
Απρόβλεπτη µεταβλητή οι ευσεβείς πόθοι όλων όσοι δεν θέλουν να παραδεχτούν ότι παρά τη φθορά της µακράς άσκησης της εξουσίας, ο Ερντογάν παραµένει κυρίαρχος του παιχνιδιού, χωρίς αξιόπιστη αντίπαλη εναλλακτική πρόταση.
Έναν µήνα πριν από τις δηµοτικές εκλογές της 31/3, γίνεται ξανά λόγος για δηµιουργία νέου κόµµατος από τις ηγετικές προσωπικότητες της παλαιάς φρουράς του κυβερνώντος κόµµατος ΑΚΡ, τους Γκιουλ, Νταβούτογλου, Μπαµπατζάν και Σίµσεκ. Το ίδιο ακριβώς σενάριο είχε αρχίσει να κυκλοφορεί και να προβάλλεται στις αρχές του 2018 µε ορίζοντα την προεδρική εκλογή, ένα σενάριο που έφθανε στο σηµείο να προβλέπει µονοµαχία Ερντογάν-Γκιουλ στον δεύτερο γύρο και το οποίο σήµερα προβάλλει ως πολιτική µυθοπλασία.
Το ερώτηµα που εύλογα τίθεται είναι πόσο έχουν αλλάξει τα δεδοµένα στην πολιτική σκηνή της Τουρκίας έναν και πλέον χρόνο µετά, ώστε οι δύο πρώην πρωθυπουργοί και οι δύο πρωτοκλασάτοι πρώην υπουργοί να τολµήσουν σήµερα την πολιτική πατροκτονία την οποία δεν είχαν το θάρρος να υλοποιήσουν πριν από έναν χρόνο.
Σύµφωνα µε ανάλυση που δηµοσιεύτηκε πρόσφατα στην ιστοσελίδα Al Monitor, οι τέσσερις περιµένουν την επόµενη µέρα των δηµοτικών εκλογών για να κινηθούν και να κεφαλαιοποιήσουν την πιθανή ήττα του κυβερνώντος κόµµατος στην Αγκυρα και σε κάποιες άλλες µεγάλες πόλεις. Αυτό που είναι ζητούµενο είναι αν οι πρώην στενοί συνεργάτες του Ερντογάν, που είναι πλήρως συνυπεύθυνοι για τη σηµερινή δυσµενή συγκυρία στην οικονοµία αλλά και το αδιέξοδο στο οποίο βρίσκεται η Αγκυρα σε σχέση µε την επόµενη µέρα στη Συρία, µπορούν να εισπράξουν τη φθορά του προέδρου και του κυβερνώντος κόµµατος ή απλώς να ενισχύσουν τη δυναµική αποσυσπείρωσης της εκλογικής του βάσης.
Ο µεγαλύτερος κίνδυνος για τους τέσσερις δεν είναι µια σκληρή κατασταλτική απάντηση του Ερντογάν, όσο η απαξίωση της όποιας πολιτικής διαφοροποίησής τους ως προσωπικής δυσαρέσκειας χωρίς αρχές λόγω της αποµάκρυνσής τους από τον στενό κύκλο στην κορυφή της εξουσίας.
