Stratfor: Η Κίνα θα περάσει την (εμπορική) καταιγίδα
Η Κίνα θα συνεχίσει τις προσπάθειες για ικανοποίηση των αμερικανικών απαιτήσεων αλλά και για εσωτερική μεταρρύθμιση το β’ τρίμηνο. Το ζήτημα του ανοίγματος στο εξωτερικό και οι ευκαιρίες για άλλα ασιατικά κράτη.
Οι προσπάθειες αυτές, όμως, δεν θα είναι αρκετές για να ικανοποιήσουν πλήρως τις απαιτήσεις της Ουάσινγκτον. Εν τούτους, το Πεκίνο θα χρησιμοποιήσει τη πίεση από τη Δύση για να προωθήσει εσωτερικές μεταρρυθμίσεις –ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά τη χαλάρωση των περιορισμών πρόσβασης στην αγορά καθώς και την προνομιακή μεταχείριση σε κρατικές επιχειρήσεις. Για παράδειγμα, το Πεκίνο θα προσπαθήσει να προχωρήσει με διαδικασίες fast track το κλείσιμο προβληματικών κρατικών εταιρειών-ζόμπι σε τοπικό επίπεδο και να μειώσει την πλεονάζουσα παραγωγική ικανότητα στις κινεζικές βιομηχανίες άνθρακα και χάλυβα.
Η διαδικασία –που γενικότερα περιλαμβάνει την αφαίρεση της οικονομικά μη παραγωγικής ικανότητας από την οικονομία- θα συνεχιστεί πολύ πέραν του τριμήνου, διότι το γενικό κόστος στην επιβραδυνόμενη οικονομία της Κίνας και η επίπτωση στην αγορά εργασίας θα αποδυναμώσει την αποφασιστικότητα του Πεκίνου να εφαρμόσει εκτεταμένες μεταρρυθμίσεις.
Η Ασία εκμεταλλεύεται την οικονομική δυσφορία της Κίνας
Μια παρατεταμένη εμπορική ανακωχή μεταξύ των ΗΠΑ και της Κίνας ή η χαλάρωση των δασμών, θα αμβλύνει τα οικονομικά προβλήματα της τελευταίας, αν και σε περιορισμένο μόνο βαθμό. Η πίεση στις παράκτιες οικονομικές «ατμομηχανές» της Κίνας –περιλαμβανομένων των Γκουανγκντόνκγ και Ζεζιάνγκ – οι περιορισμοί στη ρευστότητα στον ιδιωτικό τομέα και οι προκλήσεις για την απασχόληση, θα αναγκάσουν το Πεκίνο να στραφεί σε φιλοαναπτυξιακές πολιτικές.
Τους επόμενους μήνες, το Πεκίνο θα επεκτείνει τις πιστώσεις και τα κρατικά ομόλογα προκειμένου να τονώσει τις δαπάνες για υποδομές, εισάγοντας ταυτόχρονα πιο δραστικές περικοπές φόρων που θα ωφελήσουν τους ιδιώτες και τον ιδιωτικό τομέα. Αν και το Πεκίνο θα αποφύγει να «παραφουσκώσει» την αγορά real estate – κάτι που θα μπορούσε να αυξήσει τον αριθμό των ανθρώπων που έχουν στεγαστικά δάνεια, μειώνοντας έτσι την αγοραστική τους δύναμη – μπορεί να χαλαρώσει επιλεκτικά τους περιορισμούς σε μικρού και μεσαίου μεγέθους πόλεις.
Κάποιες οικονομίες της νοτιοανατολικής Ασίας, όπως το Βιετνάμ και η Μαλαισία, βρίσκονται σε θέση να εκμεταλλευτούν τις κατασκευαστικές ευκαιρίες που δημιουργεί ο σινοαμερικανικός εμπορικός πόλεμος. Όμως η ισχνή παγκόσμια ζήτηση και η απομένουσα ισχύς του κινεζικού εξαγωγικού τομέα, θα επιβαρύνουν αυτές τις μικρότερες χώρες. Οικονομίες που βασίζονται στα ηλεκτρονικά, όπως η Ταϊβάν, η Νότια Κορέα, η Ιαπωνία και η Σιγκαπούρη, θα συνεχίσουν να πλήττονται αυτό το τρίμηνο, επαναφέροντας την έκκληση του Συνδέσμου των Χωρών της Νοτιοανατολικής Ασίας (ASEAN) να διαφοροποιηθούν μακροπρόθεσμα από την Κίνα. Εν τω μεταξύ, η Ινδονησία θα δυσκολευτεί να διαχειριστεί την αυξημένη εμπορική αστάθεια λόγω της εξάρτησής της από τις εξαγωγές εμπορευμάτων και της ανισορροπίας στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών της.
Κίνα, υποδομές και πολιτικές των Μεγάλων Δυνάμεων
Εν μέσω της καθοδηγούμενης από τις ΗΠΑ παγκόσμιας εκστρατείας κατά των Κινεζικών τεχνολογικών εταιρειών, όπως η Huawei, και των προσπαθειών για αντιμετώπιση των περιφερειακών εδαφικών διεκδικήσεων της Κίνας, το Πεκίνο θα χρησιμοποιήσει το οικονομικό και διπλωματικό της «βάρος» για να πιέσει τους συμμάχους της Ουάσινγκτον.
Η Κίνα έχει χρησιμοποιήσει στο παρελθόν τον εκφοβισμό για να επηρεάσει τον Καναδά, τις ΗΠΑ και την Αυστραλία. Πιο κοντά στην περιοχή, το Πεκίνο θα παίξει το «χαρτί» της οικονομίας για να ενθαρρύνει τους υποστηρικτές της Ταϊβάν να ασκήσουν βέτο στην αίτηση της Ταϊπέϊ να αποκτήσει στάτους παρατηρητή στην Παγκόσμια Συνέλευση Υγείας, καθώς και σε όποιες προσπάθειες ένταξης στη Ολοκληρωμένη και Προοδευτική Εταιρική Σχέση μεταξύ των χωρών του Ειρηνικού (CPTPP).
Τα έργα υποδομών της Κίνας στο εξωτερικό θα αντιμετωπίσουν τοπικά εμπόδια και αυξημένο ανταγωνισμό από τις ΗΠΑ και τους εταίρους των ΗΠΑ. Αυτό, όμως, δεν θα αποθαρρύνει το Πεκίνο από το να εντείνει τις προσπάθειές του στην πρωτοβουλία της «Μίας Ζώνης και Ενός Δρόμου». Το ερχόμενο τρίμηνο, οι ανησυχίες αναφορικά με την συνεχιζόμενη χρηματοοικονομική βιωσιμότητα θα έχουν ως αποτέλεσμα μα επανεξέταση των έργων της πρωτοβουλίας σε χώρες όπως το Πακιστάν, η Ινδονησία και οι Μαλδίβες. Ένας αυξανόμενος αριθμός χωρών θα προσπαθήσουν να διαπραγματευτούν καλύτερους όρους, προκαλώντας έντονη ανησυχία στο Πεκίνο. Ωστόσο, όπως θα δείξει και το Συνέδριο του Απριλίου για την πρωτοβουλία «Μία Ζώνη, Ένας Δρόμος», η προσέγγιση της Κίνας είναι ευέλικτη, ιδιαίτερα δεδομένου του συμφέροντος που έχει να κάνει τους κρατικούς επενδυτές της οικονομικά πιο συνετούς στις δαπάνες τους.
Δεν υπάρχει ακόμα πρόοδος στη Βόρεια Κορέα
Μετά το απότομο τέλος της συνόδου ΗΠΑ-Βόρειας Κορέας στο Ανόι, οι δυο χώρες θα περάσουν μεγάλο μέρος του β’ τριμήνου προσπαθώντας να διαμορφώσουν προσδοκίες και απαιτήσεις. Ουάσινγκτον και Πιονγκγιάνγκ θα επιχειρήσουν να πιέσουν η μία την άλλη να προχωρήσουν πέρα από την τρέχουσα θέση τους, όμως το ενδεχόμενο επιστροφής σε αδιέξοδο παραμένει πάντα πιθανό. Άλλες χώρες θα αναλάβουν πιο εμφανή ρόλο στην προσπάθεια να ξαναμπούν οι δυο πλευρές σε τροχιά, με την Κίνα και τη Νότια Κορέα -δυο γειτονικές χώρες που γνωρίζουν πολύ καλά το διακύβευμα- να ανεβάζουν ρυθμό.
Οι ΗΠΑ δεν θα ακυρώσουν τελείως τις κυρώσεις κατά της Βόρειας Κορέας και η Πιονγκγιάνγκ δεν θα κάνει τίποτα για να διακινδυνεύσει την ολοκλήρωση της πυρηνικής αποτροπής της. Ως εκ τούτου η Ουάσινγκτον θα θέσει σε προτεραιότητα τον περιορισμό της εκλαμβανόμενης ως πυρηνικής απειλής προς τις ΗΠΑ. Η Βόρεια Κορέα θα επικεντρωθεί στην άμβλυνση των κυρώσεων προκειμένου να διευκολύνει την οικονομία της και να ανοίξει τις προοπτικές για ενδο-κορεατική συνεργασία. Όμως η όποια άμβλυνση των αμερικανικών κυρώσεων θα συνδεθεί με τις άμεσες υποχωρήσεις από την πλευρά της Βόρειας Κορέας, και ακόμα και τότε η προσωρινή ανακούφιση θα είναι αυξάνεται σταδιακά και θα έχει προϋποθέσεις. Παρά τα προβλήματα, δεν θα δούμε αυτό το τρίμηνο μια επιστροφή στην κλιμάκωση εκείνη που χαρακτήρισε το 2017.