Η προσπάθεια ”Αλβανοποίησης Πελοποννήσου και Νήσων”
Γράφει ο Ιωσήφ Τσιμισκής
“Τα πάντα είχεν αφανίσει η Αλβανική πανώλη. Εκεί ένθα προ ολίγου υπήρχον πόλεις και κώμαι πολύανδροι και ευδαίμονες, ήδη έβλεπέ τις θανάτου ερήμωσιν, και πυριφλεγή ερείπια. Η Πελοπόννησος πάσα είχε σχεδόν απογυμνωθή κατοίκων.” Σάθας Κωνσταντίνος, Τουρκοκρατουμένη Ελλάς. Ιστορικόν δοκίμιον περί των προς αποτίναξιν του οθωμανικού ζυγού επαναστάσεων του Ελληνικού έθνους (1453-1821). Αθήνα, 1869, σελ. 524.
Περίπου στα 1770 μετά τα Ορλωφικά, στην Πελλοπόνησο και στα νησιά του Αργοσαρωνικού επικρατεί μια άναρχη κατάσταση εξ αιτίας των Τουρκαλβανών. Η απειλή πλέον μιας πλήρους αλβανοποίησης των προαναφερόμενων περιοχών ειναι ορατή.
Ο Γ. Κορδάτος «Ιστορία της Νεώτερης Ελλάδας» τομ Α σελ 241 γράφει: «Είχαν το ελεύθερο να κάνουν ότι θέλουν. Έτσι απ όπου περνούσαν σκορπούσαν τον θάνατο και την καταστροφή».
Οι Αλβανοί, τους οποίους οι Τούρκοι είχαν εξαπολύσει κατά των Ελλήνων, επί εννέα χρόνια λεηλατούσαν την χερσόνησο, έκαιγαν, έσφαζαν, εξανδραπόδιζαν και πουλούσαν τους κατοίκους. Οι κάτοικοι της Βοστίτσας (Αιγίου) σφάχτηκαν όλοι, οι Σπέτσες ερημώθηκαν. Όταν δεν έβρισκαν πρόχειρη λεία ανάγκαζαν οι Αλβανοί τους Πελοποννήσιους να υπογράψουν χρεωστικές ομολογίες . Πολλοί εξ αυτών πωλούνταν ως δούλοι. Ο Φρ. Πουκεβίλ αναφέρει ότι 20.000 πουλήθηκαν στην Αφρική και σε Τούρκους της Ρούμελης.
Έτσι οι Έλληνες έγιναν δύο φορές δούλοι μια στούς Τούρκους και άλλη μια στους Αλβανούς. Γράφει ο Πουκεβίλ αλλά και οι Φρατζής και Καμπούρογλου , ότι υπήρχαν αλβανοί που είχαν ομολογίες 500.000 γρόσια. Ο Παπαρρηγόπουλος στην «Ιστορία του Ελληνικού Έθνους» εκδόσεις Ελληνικά γράμματα τομ Ε σελ658 γράφει : «……..Εκ τούτων πολλοί είχον ανά χείρας ομολογίας 500 και 600.000 γροσίων, εικοσάκις χίλιοι Πελοποννήσιοι επωλήθησαν είτε εις Αλγερίαν είτε εις τους τούρκους της Ρούμελης………….».
Στον κώδικα του Μ. Σπηλαίου διαβάζουμε για την επιδρομή των Αλβανών: «Αλλά οι Αλβανοι; αφού εφόνευσαν όσους ηδυνήθησαν, επώλησαν τους αιχμαλωτισθέντες εν Δημητσάνη και Ζατούνη εις τους πειρατάς της Βαρβαρίας, οίτιμες έδραμον εις τον κόλπον της Κυπαρισσίας, ίνα μετέσχωσι των λαιφύρων. Οικογένειαι τινές, καταφυγούσαι εις τα όρη, μόλις διεσώθηκαν…».
Όσοι Έλληνες μπόρεσαν, κρύφτηκαν στα βουνά ή κατέφυγαν στην Επτάνησο. Ακόμα κ’ οι Μανιάτες ανέβηκαν στα κρησφύγετα του Ταΰγετου και οι οικισμοί τους λεηλατήθηκαν και πυρπολήθηκαν. Η Οθωμανική κυβέρνηση τους διέταξε επανειλημμένως να αποχωρήσουν αλλά οι Αλβανοί περιγελούσαν τις εντολές, ποδοπατούσαν τα σουλτανικά διατάγματα και άρχισαν να επιτίθενται και κατά των Τούρκων, απαιτώντας μισθούς και φόρους.
Η κατάσταση είχε γίνει απειλητική ακόμα και για τους Οθωμανούς οι οποίοι αποφάσισαν μια δυναμική παρέμβαση υπο το Ναυάρχο Χασάν Τζεζαϊρλή ο οποίος εμφανίστηκε αιφνιδιαστικά μπροστά τους στο κάστρο της Τριπολιτσάς στις 10 Ιουλίου 1779. Πρίν ομως συμβεί αυτό ο Τζεζαϊρλή εχει ήδη συμμαχήσει με τους Έλληνες Κλέφτες στα βουνά και ιδιαίτερα με τον πατέρα του Θ. Κολοκοτρώνη τον Κωνσταντίνο. Ο Χασάν επιτέθηκε στους Αλβανούς οι οποίοι αμύνθηκαν λυσσωδώς αλλά τελικά τράπηκαν σε φυγή και κατασφάχτηκαν.Κατά την διήγηση του Κολοκοτρώνη ( απομνημονεύματα), δύο φορές τμήματα Αλβανών από 4.000 και 6.000 άντρες προσπάθησαν κατά την διάρκεια των εχθροπραξιών να απωθήσουν τον πατέρα του Κωνσταντίνο από τα Τρίκορφα, χωρίς όμως επιτυχία. Στο τέλος, ύστερα από την επικράτηση του Χασάν, όλοι οι Αλβανοί επιχείρησαν να εκβιάσουν την δίοδο, αλλά ο Κωνσταντίνος Κολοκοτρώνης και οι άλλοι Έλληνες αρχηγοί που έσπευσαν εν τω μεταξύ, τους συγκράτησαν ενώ το επερχόμενο τουρκικό ιππικό τους αποδεκάτισε.
«Όταν τους επολέμησεν ο πατέρας μου λέει ο Κολοκοτρώνης , οι Αλβανοί του έλεγαν: – Κολοκοτρώνη, δεν κάμεις νισάφι; Και τους λέγει ο πατέρας μου; Τι νισάφι να σας κάμω, όπου ήλθετε και εχαλάσατε την Πατρίδα μου, μας επήρατε σκλάβους και μας εκάμετε τόσα κακά; Τα κεφάλια των Αλβανών έφτιασαν πύργο εις Τριπολιτσά»!…
Όντως μετά την νίκη του ο Τζεζαϊρλή διέταξε ν’ ανεγερθεί μπροστά από την ανατολική πλευρά της Τριπολιτσάς «πυραμίς εκ τεσσάρων χιλιάδων κεφαλών Αλβανών προσκεκολλημένων δι’ άμμου και ασβέστου» με επιγραφή που απειλούσε με θάνατο αυτόν που θα τολμούσε να την γκρεμίσει
Να υπενθυμίσουμε οτι αυτοι οι Κολοκοτρώναιοι που ορισμένοι Αλβανοί στην προσπάθεια τους να χτίσουν σύγχρονη ιστορία θεωρούν Αλβανούς και ομοαίματους τους , ειναι αυτοί που πολέμησαν αλλά και πολεμήθηκαν πεισματικά απο τους Αλβανούς σε ολη την Ελλαδική επικράτεια .
Το άρθρο αυτό δεν αποτελεί προσπαθεί σε καμία περίπτωση να εγείρει ουτε μίση ουτε εκ νέου διχόνοιες με την γείτονα χώρα ,αλλά προσπάθεια αποκατάστασης της ιστορικής αλήθειας και μόνο.
