Η Θράκη κείται μακρά;
Γράφει ο Γρηγόρης Γεωργίου Μπρόζος
Φοιτητής Οικονομικού Α.Π.Θ.
Λίγα 24ώρα μετά τις πολλαπλές εκλογές της 26ης Μαΐου και οι πολιτικές εξελίξεις τρέχουν. Η μεγάλη αποκάλυψη όμως δεν ήρθε από κάποιο γραφείο των Αθηνών, αλλά από την ακριτική Ροδόπη. Εκεί οι Μουσουλμάνοι της περιοχής έστειλαν ένα ανησυχητικό μήνυμα.
Η Μουσουλμανική μειονότητα της Ελληνικής Θράκης εκπροσωπείται στη δημόσια ζωή από το Κόμμα Ισότητας Ειρήνης και Φιλίας. Το κόμμα αυτό ιδρύθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου του 1991 από τον Σαδίκ Αχμέτ. Φυσικά δεν πρόκειται για ένα απλό πολιτικό κόμμα, όπως τα δεκάδες που εμφανίζονται κατά καιρούς. Πρόκειται για μια πολιτική οντότητα με σταθερή παρουσία από το 1991 με μόνο σκοπό ύπαρξης την προπαγάνδα ώστε να χαρακτηριστεί ως εθνική (κατά την πάγια τακτική της Άγκυρας) η θρησκευτική μειονότητα που ζει στη Θράκη.
Πως βρέθηκαν τόσοι Μουσουλμάνοι στην Θράκη;
Οι ρίζες αυτού του ζητήματος είναι πολύ παλιές. Ξεκινούν με την εμφάνιση των Σελτζούκων Τούρκων και τις κατακτήσεις τους στην Βαλκανική το 1371. Τότε, ακολουθήθηκαν πολιτικές βίαιης εξισλάμισης των άλλοτε Χριστιανικών Βαλκανικών επαρχιών. Με το πέρασμα των αιώνων, οι Μουσουλμάνοι εδραιώθηκαν στις περιοχές αυτές. Το κλίμα αλλάζει στις αρχές το 20ου αιώνα, όπου η άλλοτε κραταιά Οθωμανική Αυτοκρατορία εξασθενημένη από τους διαδοχικούς πολέμους έχει χάσει σχεδόν όλα τα ευρωπαϊκά της εδάφη. Για τους τελευταίους εναπομείναντες Μουσουλμάνους στον Ελλαδικό χώρο η λύση δόθηκε με την συνθήκη της Λωζάννης που προέβλεπε ανταλλαγή πληθυσμών Ελλάδας-Τουρκίας. Από την συνθήκη εξαιρέθηκαν οι Έλληνες της Κωνσταντινούπολης, της Ίμβρου και την Τενέδου καθώς και οι Μουσουλμάνοι της Δυτικής Θράκης, οι πληθυσμοί αυτοί θα μπορούσαν να παραμείνουν στα σπίτια τους διατηρώντας την θρησκεία τους. Τόσο οι εξαιρεμένοι Έλληνες όσο και οι εξαιρεμένοι Μουσουλμάνοι αριθμούσαν περίπου 100.000 ανθρώπους το 1923 οπότε και υπογράφτηκε η συνθήκη. Τώρα βέβαια το πώς και το γιατί η μουσουλμανική μειονότητα διατηρεί, αν όχι αυξάνει τα μέλη της, από το 1923 ενώ σήμερα οι Έλληνες της Πόλης δεν ξεπερνούν τους 3.000 είναι μία άλλη κουβέντα.
Οι δράσεις της μειονότητας
Ζώντας στην Ελλάδα οι Μουσουλμάνοι της Θράκης δεν έχουν και πολλά να ζηλέψουν από την ζωή σε κάποια άλλη χώρα. Βάση νόμου, το Ελληνικό κράτος εφαρμόζει στις περιοχές αυτές την Σαρία τον ιερό νόμο του Ισλάμ, παραχωρώντας δημόσιους χώρους σε μουφτήδες για την τέλεση της δημόσιας προσευχής. Πέρα από την σταθερή παρουσία του κόμματος Ισότητας Ειρήνης και Φιλίας, έχουν εκλεγεί αρκετές φορές βουλευτές Μουσουλμανικής θρησκείας, (οι οποίοι δυστυχώς διαθέτουν και φιλοτουρκικά αισθήματα) στο Ελληνικό κοινοβούλιο. Μερικοί από αυτούς είναι ο Σαδίκ Αχμέτ, ο οποίος εκλέχτηκε βουλευτής το 1989 με δική του παράταξη, καθώς και οι τρέχοντες βουλευτές με τον ΣΥΡΙΖΑ, Μουσταφά Μουσταφά, Αιχάν Καρά Γιουσούφ, Χουσεΐν Ζειμπέκ και ο Αχμέτ Ιχλάν με την Δημοκρατική Συμπαράταξη. Επιπλέον, στις περιοχές της Ροδόπης και της Ξάνθης λειτουργούν μειονοτικά σχολεία με τα μισά διδασκόμενα μαθήματα στη τουρκική γλώσσα και μάθημα θρησκευτικών όπου διδάσκεται το Κοράνι στην Αραβική. Ο Διευθυντής των σχολείων αυτών είναι βάση νόμου Μουσουλμάνος, ενώ τα τουρκόγλωσσα βιβλία είναι προϊόντα του τουρκικού κράτους !
Είναι το κόμμα φορέας του τουρκικού επεκτατισμού;
Δεν είναι κρυφό το γεγονός ότι παρά την “ταμπέλα” της μουσουλμανικής μειονότητας, καλλιεργείται το τουρκικό αίσθημα στους πληθυσμούς αυτούς. Δεν μιλάμε δηλαδή απλά για Έλληνες μίας άλλης θρησκείας αλλά για ανθρώπους όπου προσπαθούν να τους πείσουν ότι είναι Τούρκοι μέσα στον Ελλαδικό χώρο. Κάτι τέτοιο μάλιστα ομολογείται και από τα στελέχη του κόμματος με την ίδια την πρόεδρο, Τσιγδέμ Ασάφογλου, να δηλώνει μετά τις εκλογές: “Είναι τουρκικό κόμμα, αλλά είναι ένα επίσημο κόμμα του ελληνικού κράτους, απλά έχει ιδρυθεί από Τούρκους και αυτή τη στιγμή η πρόεδρος του κόμματος είναι Τουρκάλα”. Δήλωσε επίσης ” η πατρίδα μου είναι η Ελλάδα, η μητέρα πατρίδα μου είναι η Τουρκία. Η σημαία μου είναι η ελληνική, η μητέρα σημαία μου είναι η τουρκική. Απλά ανήκω σε μια μειονότητα η οποία είναι εθνική και θρησκευτική”.
Η πρόεδρος μετά τις αμφιλεγόμενες δηλώσεις της, περί το ποια είναι η πατρίδα της έκλεισε με την πάρα πολύ αινιγματική φράση: “Θα πράξουμε και θα δράσουμε το πιο σωστό για την μειονότητα άλλα και την πατρίδα μας”.
Εδώ να θυμίσουμε ότι ο ιδρυτής του κόμματος, Σαδίκ Αχμέτ, πέθανε σε ηλικία 49 σε ένα – σύμφωνα με ορισμένους σκηνοθετημένο– αυτοκινητιστικό δυστύχημα. Η Τουρκική κυβέρνηση δε δίστασε να δώσει το όνομα του στον δρόμο επί του οποίου βρίσκεται το Οικουμενικό Πατριαρχείο! Πράγμα που δείχνει πως οι Τούρκοι βλέπουν τη μειονότητα σαν κάτι παραπάνω από απλά ομόθρησκούς τους. Η σημαντικότητα της Θράκης για την τουρκική κυβέρνηση άλλωστε φαίνεται όταν ο ίδιος ο Ερντογάν δηλώνει μπροστά στις κάμερες ότι η τύχη της Θεολογικής σχολής της Χάλκης αλλά και του ίδιου του Οικουμενικού Πατριαρχεία θα κριθεί με το αν θα εγκρίνει η Ελληνική κυβέρνηση Μουφτήδες αποσταλμένους από το Τουρκικό κράτος στην Θράκη!
Αποτελεί το κόμμα πραγματική απειλή;
Το κόμμα της μειονότητας πρέπει να ομολογήσουμε ότι έχει πετύχει τον στόχο του. Έχει καταφέρει να συσπειρώσει το σύνολο των εν Θράκης Μουσουλμάνων σε μία κοινή γραμμή πλεύσης. Κάποιοι – δικαιολογημένα – θα υποθέσουν ότι πίσω από όλα αυτά κρύβεται ένα καλά οργανωμένο σχέδιο για την τουρκική επιρροή στην Θράκη ως μέσο αναπροσαρμογής της υπάρχοντος κατάστασης. Αυτό σημαίνει ότι κάποιοι ίσως επιχειρούν την αυτονόμηση μέχρι ένα βαθμό ή και την ανεξαρτητοποίηση της περιοχής (Δυτικής – Ελληνικής Θράκης). Είναι όμως κάτι τέτοιο ρεαλιστικό σενάριο; Ζώντας στην Ευρώπη του 21ου αιώνα παρατηρούμε ανάλογα τέτοια σχέδια στη γηραιά ήπειρο. Η Σκωτία, η Καταλονία, η Βαυαρία είναι μόνο μερικές από τις περιοχές αυτές. Στις περιπτώσεις που αναφέρθηκαν τα μέσα για την επίτευξη της ανεξαρτησίας ταυτίζονται με αυτά της μειονότητας. Η πίεση προς την κυβέρνηση για ανεξαρτησία των περιοχών αυτών γίνεται με ένα νόμιμο πολιτικό κόμμα! Και στην περίπτωση που αναλύεται λοιπόν δεν κρίνεται απίθανο το Κόμμα Ισότητας Ειρήνης και Φιλίας στον μέλλον και αφού έχει αυξήσει και άλλο την δυναμική του να αξιώσει από την Ελληνική κυβέρνηση ειδικά προνόμια ακόμη και ανεξαρτησία. Άλλωστε, το δυσκολότερο βήμα είναι η εδραίωση ενός κόμματος και όχι η αύξηση της δυναμικής του.
Κρίνεται ύψιστη εθνική ανάγκη το θέμα της Θράκης να διαδοθεί, να αγγίξει και κυρίως να κινητοποιήσει όλους τους Έλληνες, πριν φτάσουμε στο σημείο ένας μελλοντικός πρωθυπουργός να επαναλάβει- ελαφρώς τροποποιημένη- την φράση του Κωνσταντίνου Καραμανλή “η Θράκη κείται μακρά”.
Μπρόζος Γρηγόρης για το Geopolitics
Διαβάστε επίσης:Για το θέμα DEB και άλλων μειονοτικών (δήθεν) οντοτήτων στην ευρύτερη περιοχή Β.Ελλάδας και Θράκης
