Μάχη διατυπώσεων για την Κύπρο, εν μέσω “νέων ιδεών”
Του Κώστα Ράπτη
Στην αποψινή ευρωπαϊκή Σύνοδο Κορυφής τα βλέμματα θα είναι στραμμένα (όσο το επιτρέψει το προσώρας άκαρπο παζάρι για την κατανομή των κοινοτικών αξιωμάτων την επόμενη πενταετία) στον “πόλεμο διατυπώσεων” του κειμένου συμπερασμάτων ως προς τις κινήσεις της Τουρκίας στην ΑΟΖ της Κύπρου. Ενός κειμένου το οποίο, με βάση τα όσα αποφασίστηκαν στις αρχές της εβδομάδας σε επίπεδο υπουργών Εξωτερικών, υπενθυμίζει ότι οι ευρωτουρκικές ενταξιακές διαπραγματεύσεις είναι παγωμένες, ενώ προβλέπει, σε “επίπεδο επικεφαλίδας”, τη λήψη μέτρων κατά της Άγκυρας, όπως ζητούν Αθήνα και Λευκωσία, τα οποία πάντως μένει να συγκεκριμενοποιήσουν εν καιρώ η Κομισιόν και η Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης της Φεντερίκα Μογκερίνι.
Όμως η πραγματική δράση μάλλον παίζεται αλλού.
Η τουρκική πλευρά έχει ούτως ή άλλως δείξει την αποφασιστικότητά της εξαγγέλλοντας ότι πέραν του πλωτού γεωτρύπανου “Πορθητής” που βρίσκεται στα δυτικά της Κύπρου, θα αποστείλει εντός του Ιουλίου και το “Γιαβούζ” στον κόλπο της κατεχόμενης Καρπασίας. Παράλληλα, με την αιφνίδια δέσμευση περιοχής μεταξύ Ρόδου και Καστελλόριζου για δίωρη άσκηση με πραγματικά πυρά στέλνει και επιχειρησιακό μήνυμα προς την Αθήνα.
Τα όρια, άλλωστε, της στήριξης της Δύσης προς την ελληνική πλευρά έχουν καταστεί σαφή με τα όσα τα τελευταία 24ωρα διαμήνυσαν το Βερολίνο και η Ουάσιγκτον.
Το μεν γερμανικό υπουργείο Εξωτερικών σε δήλωσή του προς το Αθηναϊκό Πρακτορείο ανέφερε ότι “για διμερείς διαφορές που αφορούν το Δίκαιο της Θάλασσας μεταξύ τρίτων χωρών, η ομοσπονδιακή κυβέρνηση επί της αρχής δεν λαμβάνει νομική θέση. Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση συμμερίζεται την άποψη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία καλεί την Τουρκία να αποστεί από ενέργειες οι οποίες εντείνουν τη διένεξη, να επιδείξει αυτοσυγκράτηση και να καταβάλει προσπάθειες για μια συμφωνία στη βάση του διεθνούς δικαίου για την αμοιβαία οριοθέτηση των θαλασσίων περιοχών δυτικά της Κύπρου”. Με άλλα λόγια, η Γερμανία υπενθυμίζει ότι η ΑΟΖ δεν έχει οριοθετηθεί μεταξύ Ελλάδας και Κύπρου και ότι η ίδια δεν προδικάζει τίποτε.
Αλλά και το Στέιτ Ντιπάρτμεντ καλεί μεν “όλα τα μέρη να ενεργήσουν με αυτοσυγκράτηση”, τονίζοντας ότι “δεν είναι προς το συμφέρον κανενός να εμπλακεί σε προκλητική ρητορική ή δράση”, ενώ υπενθυμίζει την πάγια αμερικανική θέση ότι “οι πόροι πετρελαίου και φυσικού αερίου του νησιού, όπως και όλοι οι πόροι του, θα πρέπει να κατανέμονται ισομερώς και μεταξύ των δύο κοινοτήτων στο πλαίσιο μιας συνολικής διευθέτησης”.
Και από την άποψη ακριβώς της “συνολικής διευθέτησης” η κινητικότητα των τελευταίων ημερών είναι ενδιαφέρουσα.
Παρακάμπτοντας τον Τουρκοκύπριο ηγέτη Μουσταφά Ακκιντζί, ο άνθρωπος της Άγκυρας στα Κατεχόμενα, “υπουργός Εξωτερικών” του ψευδοκράτους Κουντρέτ Οζερσάι συναντήθηκε με τον πρόεδρο Νίκο Αναστασιάδη, στην οικία του εκπροσώπου της Μαρωνιτικής κοινότητας στην κυπριακή Βουλή Γιαννάκη Μουσά. Σύμφωνα με δηλώσεις και του οικοδεσπότη, επρόκειτο για δείπνο μετά συζύγων, όπου η συζήτηση ήταν κοινωνικού χαρακτήρα και δεν εθίγησαν τα ζητήματα των εξορύξεων ή της κλειστής ζώνης της Αμμοχώστου.
Το ότι ο ίδιος ο Οζερσάι, που φιλοδοξεί να διαδεχθεί τον Ακκιντζί του χρόνου, είναι αυτός που εξήγγειλε την επιστροφή στους ιδιοκτήτες τους περίπου 15 οικιών του κατεχόμενου Μαρωνίτικου χωριού Καρπάσια, αλλά και την αποστολή ειδικών στην κλειστή ζώνη της Αμμοχώστου, ώστε να εξεταστεί η κατάσταση των κτηρίων και να μελετηθούν μελλοντικές κινήσεις (εποικισμός ή επιστροφή Ελληνοκυπρίων ιδιοκτητών υπό Τουρκοκυπριακή διοίκηση;) δεν είναι τυχαίο.
Ο Κύπριος υπουργός Εξωτερικών Νίκος Χριστοδουλίδης περιγράφει την κίνηση περί Αμμοχώστου ως τμήμα της προεκλογικής εκστρατείας του Οζερσάι, ωστόσο ο “πρωθυπουργός” του ψευδοκράτους Ερσίν Τατάρ εξέφρασε την αισιόδοξη πεποίθηση ότι η “πόλη-φάντασμα” θα γίνει και πάλι “Λας Βέγκας”, προσελκύοντας διασημότητες.
Πολύ περισσότερο, ο Οζερσάι δηλώνει ανοικτά ότι υπάρχουν “νέες ιδέες” στο Κυπριακό οι οποίες θα πρέπει να συζητηθούν και με αυτή την έννοια οι κοινωνικές συναντήσεις αποδεικνύονται συχνά περισσότερο ωφέλιμες από τις επίσημες. Οι νέες αυτές ιδέες δεν μπορεί παρά να είναι, ανοιχτά ή συγκεκαλυμμένα, διχοτομικού τύπου, κατά το “plan B” στο οποίο αναφέρεται κατά καιρούς ο Ταγίπ Ερντογάν.
