Brexit: Κίνδυνος και ευκαιρία…
Γράφει ο Γιώργος Καπόπουλος
Στο Βερολίνο βλέπουν κατά προτεραιότητα το κόστος ενός ασύντακτου, χωρίς συµφωνία δηλαδή, Brexit στις γερµανικές εξαγωγές στο Ηνωµένο Βασίλειο και είναι έτοιµοι, σε διαπραγµατευτική ευελιξία, προκειµένου να αποτρέψουν µια εξέλιξη η οποία σε συνδυασµό µε τις απειλές Τραµπ µπορεί να έχει µοιραίες συνέπειες για τη γερµανική αυτοκινητοβιοµηχανία.
Στην άλλη ακτή της Μάγχης, ο Μακρόν είναι φανερό ότι προσδοκά πως ένα ενδεχόµενο σκληρό Brexit και κατά µείζονα λόγο µια εµπορική συµφωνία ΗΠΑΒρετανίας θα λειτουργήσουν εκ των πραγµάτων ως πίεση προς την κατεύθυνση συνολικής εµβάθυνσης της ΕΕ-Ευρωζώνης. Τα παραπάνω παραπέµπουν στο ερώτηµα των ερωτηµάτων ως προς το τι θεωρεί στρατηγική απειλή για τα συµφέροντά της η Γερµανία: µια συνολικά επιθετική στάση των ΗΠΑ-Βρετανίας µε την οποία θα πρέπει να συνδιαλλαγεί αν θέλει να αποφύγει την επιβολή δασµών από τον Τραµπ, ή µια φυγή προς τα εµπρός της εµβάθυνσης της ΕΕ-Ευρωζώνης όπως προσδοκούν στο Παρίσι; Είναι προφανές ότι η Γερµανία δεν είναι µόνη της στην κατά προτεραιότητα προσπάθεια αποτροπής ενός σκληρού Brexit.
Στην ίδια γραµµή πλεύσης συγκλίνουν οι οκτώ του Βορρά υπό την ηγεσία της Ολλανδίας αλλά και η τετράδα του Βίσεγκραντ. Το ενδεχόµενο η αντιµετώπιση της Βρετανίας του Τζόνσον να οδηγήσει σε γενικευµένη διαίρεση-αντιπαράθεση τους 27 την ώρα που θα συζητείται η σύνθεση της νέας Κοµισιόν σκιάζει ήδη από τώρα τον πολιτικό ορίζοντα του προσεχούς φθινοπώρου της Γηραιάς Ηπείρου.
Τι φοβούνται περισσότερο στο Βερολίνο; Να δηµιουργήσει µια υποχωρητική στάση απέναντι στη Βρετανία του Brexit προηγούµενο για µια αλά καρτ ευρωπαϊκή συµµετοχή της Ιταλίας του Σαλβίνι; Ή µια δυναµική συνολικής εµβάθυνσης που θα ακυρώσει τις δύο κόκκινες γραµµές της Γερµανίας, την αποφυγή αµοιβαιοποίησης των κινδύνων και την απόρριψη της µεταφοράς πόρων;
