Η Ελλάδα δορυφόρος της Τουρκίας;
Γράφει ο Αλέξανδρος Νίκλαν
Σύμβουλος Θεμάτων Ασφαλείας
H Ρωσία καταργεί τις βίζες για την Τουρκία και οι ΗΠΑ κάνουν ένα βήμα πίσω διά στόματος Τράμπ στο θέμα των S400 και των κυρώσεων.Αυτό για να γίνει κατανοητό ότι η Ελλάδα έχει καταντήσει δορυφόρος της γειτονικής χώρας καθώς το μέγεθος των δύο χωρών σε πληθυσμό, ωμή ισχύ, διπλωματία έχει γείρει επικίνδυνα υπερ της Τουρκίας εδώ και αρκετά χρόνια.
Κινούμαστε στο περιθώριο των δράσεων της γειτονικής χώρας, καθώς η δική μας στρατηγική περιοριζόταν στο πώς θα περάσουμε καλά με δανεικά άλλων (περίοδο 1990ς-2004), πώς θα δηλώσουμε ότι είμαστε αντι-Αμερικανοί, πώς θα δηλώνουμε πώς είμαστε σε συμμαχίες (βλ. ΝΑΤΟ) αλλά δεν μας αρέσει να κάνουμε στρατιωτικές δράσεις, πώς θα δείχνουμε ανοχή και ανθρωπισμό εις βάρος Ελλήνων (πάνω από 1.000.000 αλλοδαποί στην χώρα, πάνω από 500.000 νέοι Έλληνες εκτός χώρας), πώς θα κάνουμε κομματικό συνδικαλισμό έναντι τεχνολογικής και τεχνοκρατικής υπεροχής. Χάσαμε και άλλα 4,5 χρόνια με τους τσαρλατάνους της προηγούμενης κυβέρνησης (πολύτιμα χρόνια, αν σκεφτεί κάποιος τί θα μπορούσε να χτιστεί από την πλευρά μας εναντίον της αδιαλλαξίας Ερντογάν)
Την ίδια στιγμή, από την εποχή της Τσιλέρ και αργότερα, η Τουρκία ανέπτυξε σχέσεις εμπορίου με κάθε έναν στον πλανήτη, κινήθηκε με πυρήνα εθνικής στρατηγικής προς επέκταση σε όλους τους τομείς (πληθυσμό, βιομηχανία, οικονομία, εθνική άμυνα) και στο τέλος έβαλε στόχο να γίνει περιφερειακή δύναμη, μη αμφισβητίσημη, κάνοντας χρήση των παραπάνω.
Υπόψη πώς η Τουρκία με τα σημερινά δεδομένα το 2050 αναμένεται να φτάσει τα 100.000.000 πληθυσμού, ενώ παράλληλα θα έχει ήδη πυρηνικά εργοστάσια παραγωγής ενέργειας. Ήδη η ΕΑΒ της παράγει σχεδόν τα πάντα από συμβατικό εξοπλισμό. Παθογένειες φυσικά και έχει ως χώρα, με μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού της να πεινάει στην κυριολεξία και πολλά από όσα γίνονται να είναι αμφισβητούμενα από την οπτική της Δύσης και του πολιτισμού της Εσπερίας, όμως αυτό δεν φαίνεται να αναιρεί πώς λαμβάνει ηγεμονική θέση στην περιοχή και σύντομα οι πράξεις της θα παραμένουν δίχως τιμωρία (αν λάβει ως δείγμα κάποιος το ζήτημα με τους ρωσικούς πυραύλους).
Είτε παραμείνει ο Ερντογάν στην εξουσία της γειτονικής χώρας, είτε όχι (αν δεν παραμείνει και γίνει κοσμικό κράτος η Τουρκία κατά τα κεμαλικά πρότυπα ακόμη χειρότερα), η Ελλάδα πλέον αποτελεί δορυφόρο της Τουρκίας και κινείται καθαρά στο πεδίο που αφήνει αυτή, αφού μέχρι και οι πράξεις των πολιτικών ηγετών μας κινούνται με πρώτο κριτήριο την ανοχή στις πράξεις της Τουρκίας και όχι τα εθνικά συμφέροντα μας. Και αν οι ΗΠΑ και η Ρωσία έχουν και λόγους να το κάνουν αυτό (εμπόριο, χρήματα, διπλωματία), εμείς ως χώρα το μόνο που κερδίζουμε είναι χρόνο που διογκώνει τις καταστάσεις εναντίον μας.
Υπάρχει ακόμα χρόνος για αλλαγή καταστάσεων, αλλά δεν χωράει ορθοπολιτική και σίγουρα δεν χωράει ημίμετρα προς ικανοποίηση τρίτων εντός και εκτός συνόρων.