Σύνοδοι G7: Στο παρελθόν, είχαν νόημα
Του Daniel Gross
Τhinking ahead for Europe
Οι σύνοδοι κορυφής των G7 δημιουργήθηκαν καιρό πριν, όταν αυτές οι επτά χώρες εκπροσωπούσαν μεγαλύτερο από το μισό της παγκόσμιας οικονομίας και το μεγαλύτερο μέρος των χρηματοπιστωτικών αγορών. Είχε λογική το να συναντιούνται οι ηγέτες των χωρών αυτών κατά διαστήματα για να συζητήσουν από κοντά βασικά οικονομικά ζητήματα. Τα επίσημα ανακοινωθέντα ήταν συνήθως ήπια και δεν είχαν πραγματική επίδραση. Αλλά οι ίδιες οι συναντήσεις ήταν χρήσιμες λόγω της άτυπης μορφής των, που επέτρεπε στους ηγέτες από τις επτά αυτές χώρες να συναντούν τους ομολόγους τους.
Οι οικονομίες των G7 δεν κυριαρχούν πλέον τον κόσμο, εκπροσωπούν το λιγότερο του 30% της παγκόσμιας οικονομίας εάν μετρηθεί σε όρους αγοραστικής δύναμης. Οι ΗΠΑ παραμένουν μια βασική οικονομία παγκοσμίως, αλλά η σχετική βαρύτητα των ευρωπαϊκών χωρών και αυτή της Ιαπωνίας έχουν μειωθεί πολύ τις τελευταίες δεκαετίες. Επιπλέον, η G7 δεν αντιπροσωπεύει το μέλλον. Τα μέλη της αντιστοιχούν μόλις στο ένα τέταρτο της παγκόσμιας ανάπτυξης που αναμένεται στα επόμενα χρόνια.
Στο παρελθόν, θα μπορούσε κανείς να βασιστεί στο ότι οι χώρες της G7 έχουν ένα παρόμοιο οικονομικό και πολιτικό outlook και η ομάδα συνήθιζε να αντιπροσωπεύει τις αξίες της Δύσης. Όχι πια. Όχι μόνο οι ΗΠΑ αποχώρησαν από τη συμφωνία του Παρισιού για το κλίμα, ο ηγέτης της μεγαλύτερης οικονομίας της G7 θεωρεί πως οι ΗΠΑ είναι χαμένες από την παγκόσμια οικονομική και πολιτική τάξη που οι ίδιες δημιούργησαν, και φαίνεται “θετικός” στο να διαλύσει το φιλελεύθερο παγκόσμιο σύστημα εμπορίου.
Η απουσία της αμερικανικής ηγεσίας έρχεται σε μια στιγμή όπου το οικονομικό βάρος των ΗΠΑ εντός της G7 έχει στην πραγματικότητα “χτυπήσει ταβάνι”. Στο παρελθόν, οι χώρες που συμμετείχαν εκτός της Αμερικής, ήταν μαζί πολύ πιο μεγάλες από τις ΗΠΑ και αντιστοιχούσαν στα δύο τρίτα του ΑΕΠ ολόκληρης της ομάδας. Αλλά το μερίδιό τους, κυρίως εκείνο της Ιαπωνίας και ορισμένων ευρωπαϊκών χωρών, έχει μειωθεί, έτσι που η αμερικανική οικονομία είναι τώρα σχεδόν τόσο μεγάλη όσο οι υπόλοιπες έξι μαζί.
Το πιο σημαντικό οικονομικό ζήτημα παγκοσμίως σήμερα, είναι ο εμπορικός πόλεμος των ΗΠΑ με την Κίνα. Ωστόσο, ενώ οι εξελίξεις κυριαρχούν στις εφημερίδες και τα περισσότερα από τα μέλη της G7 επίσης αντιμετωπίζουν προβλήματα με την Κίνα, το εμπόριο μετά βίας βρέθηκε στην ατζέντα των συναντήσεων. Η Σύνοδος κορυφής συζήτησε το πιεστικό παγκόσμιο πρόβλημα των πυρκαγιών στη Βραζιλία, και συμφώνησε σε ένα πρόγραμμα βοήθειας. Αλλά η Βραζιλία, παρότι η οικονομία της είναι τώρα μεγαλύτερη σε όρους αγοραστικής δύναμης, από αυτή τεσσάρων μελών της G7, δεν εκπροσωπείται στην ομάδα και η κυβέρνησή της φαίνεται ότι θα απορρίψει την πρόταση.
Εν ολίγοις, αυτή η σύνοδος της G7 χρησίμευσε για να απεικονίσει την αταξία στη Δύση και την απουσία από την ομαδοποίηση σημαντικών παγκόσμιων παικτών. Σε ένα ακόμη σημείο αντιπαράθεσης, ενώ οι ομολογοί του ήταν πρόθυμοι να περιορίσουν την ομάδα σε φιλελεύθερες δημοκρατίες, ο πρόεδρος Trump θα ήθελε να δει την G7 να καλωσορίζει πίσω την Ρωσία, η οποία δεν είναι δημοκρατία και λίγο μπορεί να συμβάλει σε παγκόσμια οικονομικά ζητήματα. Αυτό απλώς θα επιτάχυνε την κάμψη αυτού που κάποτε ήταν κάτι που άξιζε τον κόπο, αλλά τώρα αποτελεί μόνο μια ευκαιρία για φωτογράφιση, την οποία ο κάθε συμμετέχων χρησιμοποιεί κυρίως για να ενισχύσει την θέση του στο εσωτερικό.
πηγή:CAPITAL.GR
