28/03/2024

Ευρύτερες προεκτάσεις της τουρκικής εισβολής στη Συρία

Γράφει ο Δρ Αθανάσιος Ε.Δρούγος
Διεθνολόγος-Γεωστρατηγικός Αναλυτής

 

Η τρίτη εισβολή των Τούρκων μέσα σε ισάριθμα χρόνια στη γειτονική Συρία ήταν αναμενόμενη εδώ και μήνες, αφού γι’ αυτή είχαν αναφερθεί κατ’ επανάληψη ο Ερντογάν, ο Τσαβούσογλου καθώς και ο Υπουργός Άμυνας Χουλουσί Ακάρ. Μετά την πρώτη επιχείρηση “Ασπίδα του Ευφράτη” το 2016 σε Γιαραμπλούς-Αλ Ραι, Αλ Μπάμπ καθώς και την δεύτερη στο συριακό δυτικό καντόνι του Άφριν “Κλάδος Ελιάς”, η Άγκυρα έχοντας ως στόχο τον ευρύτερο έλεγχο των προβληματικών συνόρων της  με την Συρία, προωθούσε ποικιλοτρόπως την ενεξελίξει επιχείρηση “Πηγή Ειρήνης” σε περιοχές (κυρίως ανατολικά του Ευφράτη) αλλά συμπεριέλαβε και την πόλη Μανμπίτζ(Ιεράπολη) που είναι λίγο δυτικά του ποταμού.

Η αλλαγή στάσης των ΗΠΑ μέσω αλλοπρόσαλων δηλώσεων του Τραμπ έπαιξε τον κύριο ρόλο στο να αποχωρήσουν οι Αμερικανοί κομάντος και πεζοναύτες σταδιακά από 16 γνωστές αλλά και 12 μυστικές βάσεις τους στην ΒΑ Συρία. Οι Αμερικανοί αποχώρησαν ήδη  και κλιμακωτά αποχωρούν από τις πιο προωθημένες βάσεις τους, όπως στους επιτηρησιακούς τομείς του Ειν αλ Αραμπ, Ρασ ελ αιν και Ταλ Αμπιάντ, για να μην βρεθούν αντιμέτωποι με τις τουρκικές δυνάμεις που εισήλθαν στην περιοχή, ειδικά από την προωθημένη επιχειρησιακή τους βάση στο Ακτσάκαλε της επαρχίας Σανλιούρφα (πρόκειται για μονάδες της Τουρκικής 2ης Στρατιάς της Μαλάτειας). Όπως είναι γνωστό οι Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις (SDF) ήσαν κυρίως μαζί με Αμερικανούς και Βρετανούς κομάντος το χερσαίο μέρος της διεθνούς επιχείρησης των 79 συμμάχων κρατών από το 2014 με την επωνημία INHERENT RESOLVE  κατά του ISIS/DAESH.Οι συγκεκριμένες μονάδες επί σχεδόν 4 έτη πολέμησαν κατά του Χαλιφάτου και επικράτησαν ανακαταλαμβάνοντας μία τεράστια περιοχή (των επαρχιών Ράκα-Χασάκα,Χαλεπίου  κα)


Η τουρκική εισβολή στη συγκεκριμένη ζώνη βάσει του μανιφέστο του Ακάρ στοχεύει στην εκκαθάριση των Κουρδικών θυλάκων σε αρκετές περιοχές της ζώνης, στον αφοπλισμό τους, στη δημιουργία “ασφαλούς διαδρόμου”αλλά και στην μετεξέλιξη της περιοχής μήκους 483 χλμ και βάθους 35-40 χιλμ, όπου θα μεταφερθούν και εγκατασταθούν πρόσφυγες από την Συρία, που εδώ και χρόνια-λόγω του εμφυλίου πολέμου-διαβιούν σε καταυλισμούς στο τουρκικό έδαφος. Μάλιστα, ο Ερντογάν υποστηρίζει ότι στη συγκεκριμένη ζώνη θα υπάρξει ‘οικοδομικός και κατασκευαστικός οργασμός” όποτε θα διευθετηθεί ένα μεγάλο μέρος του οξύτατου προσφυγικού ζητήματος της Τουρκίας  Ο ίδιος έχει κάνει λόγο για την μεταφορά περιπου 1.500.000-1.800000 άτομων. Προφανώς σε αυτή την υπολογίσιμη εδαφικά  περιοχή θα μεταφερθούν Σουνίτες Άραβες της Συρίας (σύμμαχοι της Άγκυρας), οπότε θα πληγεί σημαντικά η δημογραφική παρουσία και πληθυσμιακή σύνθεση (ειδικά των Κούρδων). Οι τελευταίοι έχουν πολλά παράπονα από την Αμερικανική στάση, ενώ και οι Ρώσοι που υποστηρίζουν τον Άσαντ δεν έχουνεπιδείξει κάποιας μορφής συμπαράσταση στους Κούρδους μαχητές (προφανώς λόγω της ιδιαίτερης σχέσης μεταξύ Άγκυρας και Μόσχας)

Όπως και να έχουν τα πράγματα από την συγκεκριμένη εισβολή των τουρκικών δυνάμεων στο έδαφος της ΒΑ Συρίας δημιουργούνται πολλά ερωτηματικά και προστίθεται άλλη μία πολεμική σύγκρουση μέσα στο ήδη  χαοτικό ενδο-Συριακό τοπίο. 

* Μέχρι που θα φθάσει η όποια τουρκική προέλαση και αν θα ισχύσει ο αρχικός σχεδιασμός  για  διείσδυση  περίπου σε  35-40 χλμ βάθος. Γιατί ισχυρότατοι παράγοντες-σύμβουλοι των Ερντογάν και Ακάρ δεν αποκλείουν να προχωρήσουν οι τουρκικές δυνάμεις μέχρι τις νοτιότερες περιοχές της  Ράκα, Χασάκα και Ντιρ ελ Ζορ (δηλαδή εκτός της ζώνης).

*Αν και το σύνολο των τουρκικών πολιτικών δυνάμεων -πλην του Κουρδικού HDP -υποστηρίζει την στρατιωτική ενέργεια, πολλά θα εξαρτηθούν από την όποια διαμόρφωση νέων δεδομένων στην περιοχή. Πάντως οι Κούρδοι-αν και αξιόπιστοι μαχητές στο αντάρτικο-έχουν και θα έχουν πολλά προβλήματα σε όποια συμβατική αντιπαράθεση με τον δέυτερο στρατό του ΝΑΤΟ. (Οι Κουρδικές δυνάμεις πολιτοφυλακής είναι κατά βάση εφοδιασμένες με Αμερικανικό υλικό)

*Οι Κούρδοι δεν αποκλείεται-αν και υπάρχουν  πολιτικές δυσχέρειες-να επιδιώξουν κάποια συνεργασία με τον Άσαντ, κάτι που πιθανότατα να προκαλέσει πιο διευρυμένες αντιπαραθέσεις.Η πολιτική αβεβαιότητα στο Ισραήλ είναι σε βάρος τους αφού διαχρονικά έτυχαν υποστήριξης από το Τελ Αβίβ.

*Δεν γνωρίζουμε (και αν υπάρχουν) “κόκκινες γραμμές” για τον Ερντογάν και αν τις έθεσε ο Τραμπ στην τηλεφωνική τους επαφή. Στο εσωτερικό πολιτικό και στρατιωτικό σκηνικό των ΗΠΑ  παρατηρούνται μεγάλες διαφωνίες και έντονη κριτική σχετικά με την στάση και την αναξιοπιστία του Αμερικανού προέδρου. Γνωστοί  γερουσιαστές ως και μέλη του Κογκρέσου διαφωνούν με τον χειρισμό του θέματος (όπως οι Μιτς Μακόνελ, Λίνσει Γκρέιαμ, Νάνσυ Πελόζι, Μάρκ Ουώρεν κα). Επίση στρατηγοί που αποστρατεύτηκαν το τελευταίο εξάμηνο και ήσαν υπέυθυνοι για την Μ.Ανατολή και την συγκεκριμένη περιοχή, όπως ο Γιόζεφ  Βότελ (Κεντρική Διοίκηση) και Ρείμοντ Τόμας (Διοίκηση Ειδικών Επιχειρήσεων ) έχουν τοποθετηθεί με αντίθετες θέσεις σχετικά με του Κούρδους και τις θέσεις Τραμπ.

*Τί τελικά θα γίνει με τις μικρές αλλά πολύ σημαντικές βάσεις των ΗΠΑ  στην περιοχή;  Επίσης τί θα συμβεί με τις Αμερικανικές αεροπορικές στοχευμένες επιχειρήσεις κατά των Ισλαμιστών στην εν λόγω περιοχή; Παράλληλα ποιός θα είναι πλέον ο ρόλος των μικρών ομάδων κομάντος από Γαλλία-Αυστραλία και Μ.Βρετανία, που βρίσκονται εκεί; Θα παραμείνουν ή θα αποχωρήσουν; Ή θα αναλάβουν άλλους ρόλους;

*΄Ενα  πολύ σημαντικό θέμα είναι τί εξέλιξη θα έχει η πέραν των 10.000 τζιχαντιστών παρουσία που είναι κρατούμενοι σε ειδικές φυλακές σε Αιν Ισα, Αλ Μαλικίγια και Κόμπανι. Έχουν προ εβδομάδων παρατηρηθεί προσπάθειες να δραπετέυσουν, ενώ το Ισλαμικό Κράτος μπορεί να έχει χάσει τα εδάφη του αλλά εξακολουθεί να ενεργεί αποσταθεροποιητικά στην ΒΑ Συρία.Υπάρχουν μαχητές του παντού και υπάρχει κίνδυνος ανασυγκρότησης του DΑESH.

*Θα αναλάβουν οι Τούρκοι τον έλεγχο τους ή θα στείλουν τους περίπου 2.200 τζιχαντιστές που προέρχονται από Ευρωπαικές  χώρες πίσω σε αυτές με ό,τι αυτό συνεπάγεται;

* Η Τουρκία εμφανίζεται για μία ακόμα φορά να αποκτά πολεμική εμπειρία. Αυτό είναι λογικό να μας προβληματίζει και ανησυχεί και να παρακολουθούμε καθημερινά τις επιχειρήσεις τους.

*Τέλος, μεταξύ των άλλων σε μία περιοχή που εμπλέκονται όλοι οι ισχυροί της γης και έχουμε τόσες  υπο-περιφερειακές συγκρούσεις τί τελικά θα συμβεί; Ας μην λησμονούμε την Ιρανο-Σαουδαραβική αντιπαράθεση, τον διαλυτικό πόλεμο της Υεμένης, την σωτερική αστάθεια σε Λίβανο-Ιράκ-Αίγυπτο και βέβαια την επικρατούσα υβριδική κρίση στην Ανατολική  Μεσόγειο και την Κυπριακή ΑΟΖ. Όπως και να έχουν τα πράγματα έχουμε πολλά ακόμα να δούμε και να βιώσουμε.


πηγή:analystforchange.org

 

 

Facebooktwitterredditpinterestlinkedinmail
Geopolitics & Daily News Copyrights Reserved 2024