Περί πολέμου

Γράφει ο δρ Δημήτρης Γκίκας 

Κανένας πόλεμος δεν ξεκινά, ούτε σταματά σε συγκεκριμένες ημερομηνίες -ακόμα και με την επίσημη κήρυξη ή την υπογραφή συμφωνιών για την κατάπαυση των εχθροπραξιών. Ο πόλεμος δεν είναι κοσμική γιορτή, ούτε θρησκευτικό δρώμενο που κρατά κάποιες μέρες. Οι προετοιμασίες, οι συμμαχίες, η καλλιέργεια των συνθηκών ξεκινούν πολλά χρόνια πριν. Οι συνέπειες κρατάνε πολλά χρόνια μετά. Κανένας πόλεμος, επίσης δεν μοιάζει με όσους προηγήθηκαν.

Η σύγχρονη εποχή, μάλιστα χαρακτηρίζεται από την κυριαρχία μακροχρόνιων μικρών συρράξεων και από την ιδιοτυπία των συγκρούσεων-οι ειδικοί τον αποκαλούν “υβριδικό πόλεμο “.

Ο πόλεμος έχει ξεκινήσει εδώ και χρόνια. Δεν εξαρτάται απλώς από ένα ή από πολλά θερμά επεισόδια, ούτε η θέληση για άμυνα υπέρ της χώρας μπορεί να βαφτιστεί “καυγάς”.

Οι ελληνικές κυβερνήσεις, ίσως όχι όλες αλλά η μεγάλη τους πλειοψηφία, χαρακτηρίστηκαν από ένδεια πολιτικής βούλησης, ανυπαρξία σοβαρής εθνικής πολιτικής και από τραγική έλλειψη προετοιμασίας.

Η πολιτική ενδοτισμού σε όλα τα καίρια ζητήματα (ΑΟΖ, γκρίζες ζώνες στο Αιγαίο κλπ) και η τωρινή στάση στο μεταναστευτικό, προμηνύουν ότι η πολιτική ηγεσία της χώρας ετοιμάζεται για παράδοση μέρους της εθνικής της κυριαρχίας.

Αν ως πολίτες διατηρήσουμε τη θέση των χρήσιμων ηλιθίων και τη νοοτροπία του ραγιά, η Ελλάδα θα σβήσει.
Μπορεί να μην είμαστε η αιτία του πολέμου, αλλά ίσως γίνουμε η αιτία να τον χάσουμε.