Θεοχάρους: Εκείνο που προσάπτω στο 2020 είναι που δεν θα φέρει την άνοιξη!

Εκείνο που προσάπτω στο 2020 είναι που δεν θα φέρει την άνοιξη!

Γράφει η Ελένη Θεοχάρους
Πρόεδρος Κινήματος «ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ» Κύπρου
Πρώην Ευρωβουλευτής 

Ένα φθαρμένο ημερολόγιο με τους μύθους των καταπιεσμένων και ατελέσφορων ευσεβών μας πόθων τελειώνει. Έρχεται μια νέα χρονιά με 4 θλιμμένα φθινόπωρα και άνοιξη καμία. Ή ενδεχομένως με ένα μακρύ απειλητικό και σκονισμένο καλοκαίρι, όπου θα μας πνίγει η βρωμερή και τοξική ανάσα του ισλαμικού θηρίου, αλλά όλο και περισσότεροι “Ελληνοκύπριοι” θα κάνουν διακοπές στα κατεχόμενα ή θα φεύγουν στο εξωτερικό από το παράνομο αεροδρόμιο Τύμπου. Πράξη παράνομη και κολάσιμη βέβαια, την οποία το Κυπριακό κράτος αρνείται να τιμωρήσει.

Αναμένω μια δύσκολη περίοδο με θερμά επεισόδια και ψυχρολουσίες στο σήριαλ “επανένωση του τόπου μας”.
Κι σ’ αυτή την μαντεψιά με οδηγεί ένα εράνισμα των γεγονότων του 2019 όπου οι πολιτικές θέσεις που εξέφραζα δημοσίως επιβεβαιώθηκαν πλήρως. Αλλά και συρράπτοντας τις εκκωφαντικές ανακοινώσεις για τα κατορθώματα του κυπριακού κράτους και της κυπριακής κοινωνίας (εμπορία υπηκοοτήτων, διάλυση Συνεργατισμού, αντιμετώπιση του προσφυγικού, ουρανοξύστες που καταστρέφουν ανεπανόρθωτα το γαληνότατο τοπίο, φτωχοποίηση του κόσμου, μαζικές δολοφονίες, μεμονωμένες δολοφονίες παιδιών και αναπήρων και πολλά άλλα).

Κατά την ίδια περίοδο, ακούγοντας την βροντερή φωνή του Μουεζίνη-Ερντογάν να ντελαλίζει την “γαλάζια πατρίδα ” από το Γαλάζιο Τζαμί της Κωνσταντινούπολης, αναλύοντας τα υπέρ και τα κατά της αποδοχής της ήττας του 1974 και αφουγκραζόμενη τους βρυχηθμούς του ποντικιού, ήτοι των κυβερνήσεων Ελλάδος και ΚΔ , θυμάμαι τον Ελύτη, μαραζώνω και χαμογελώ πικρά. Γιατί κανείς από εμάς τους κύπριους συνένοχους δεν προστάτεψε την δική του άνοιξη και την άφησε να την δολοφονήσουν οι λαθραίοι κονδυλοφόροι, οι μετανάστες-εισβολείς, οι ρατσιστές, οι λαθραίοι πολιτικοί, οι γνωστοί δουλέμποροι, οι πυγαίες- με ύψιλον, πολιτικές.

Μπορούμε να αλλάξουμε τα πεπραγμένα;
Να μην εξαργυρώσουμε τα δεδουλευμένα, να μην υπερασπιζόμαστε τα λάθη μας, να είμαστε περισσότερο υποψιασμένοι;
Μένει το ενδεχόμενο μιας ανέλπιστης άνοιξης και το αφήνουμε να δολοφονηθεί από μοιραίους, εμπρηστές, καραγκιοζοπαίχτες, επενδυτές και μπάζα.

Αίφνης κατανοούμε ότι το σύστημα είναι ανίκητο και σε συνθλίβει κάτω από πολυώροφα κτίρια, μπαζωμένα ρέματα, κακοτεχνίες σε κάθε δημόσιο κτίσμα, και ογκόλιθους συνεχούς χυδαιολογίας. Γιατί δεν υπάρχουν πια αντιστάσεις. Κάθε αιρετική άποψη λογοκρίνεται τεχνηέντως. Έτσι, “πια δεν ακούμε τσιμουδιά, βούλιαξε κι ο στερνός μας φίλος, παράξενο πώς χαμηλώνουν όλα τριγύρω κάθε τόσο, εδώ διαβαίνουν και θερίζουν χιλιάδες άρματα δρεπανηφόρα”.

Άρματα δρεπανηφόρα θα συνεχίσουν να θερίζουν αθώους αφού πρώτα τους αγκαλιάσουν. Σαν καλοί φίλοι. “Κι αυτοί, σαν τα δρεπάνια μοιάζουν, που πριν κόψουν τα στάχυα τ’ αγκαλιάζουν”.

Μυστηριώδεις ασύλληπτοι πράκτορες θα συνεχίζουν να κατασκοπεύουν. Όχι την ιδιωτική μας ζωή, αυτή την έχουν αλώσει από καιρό. Θα συνεχίζουν ως πέμπτη φάλαγγα να προετοιμάζουν την άλωση εκ των έσω! Ως Δούρειος Ίππος. Ο κανίβαλος της Άγκυρας θα συνεχίζει να υλοποιεί ραγδαία, ανενόχλητος, το σχέδιο ανακτήσεως Κύπρου του Νιχάτ Ερίμ και οι Ελληνοκύπριοι θα κάνουν προεκλογικό για τον Ακιντζί, για να κερδίσει τις ” εκλογές” του Απρίλη 2020, μπας και χάσουμε το κελεπούρι.

Ακολουθεί πενταμερής +1, ήτοι οι δύο κοινότητες, οι τρεις εγγυητές και ο ξεδοντιασμένος ΟΗΕ. Η ΚΔ και η ΕΕ απούσες. Στο Κρανς Μοντάνα η ΕΕ ήταν μέσα ως παρατηρητής, μα οι Αρχές της απ’ έξω. Μετά το Βερολίνο τόσο η ΕΕ όσο και Αρχές της μένουν απ’ έξω.

Θα ρίξουμε και ένα-δυο υπομνήματα για να συλλάβει η Europol τους χειριστές των διατρητικών μηχανημάτων και τα αφεντικά τους και μερικά κλαψουρίσματα για την παραβίαση του Διεθνούς Δικαίου. Πάντως η Τουρκία δεν συνομιλεί. Απαιτεί και αρπάζει. Έχει την ισχύ να εφαρμόζει το Διεθνές Δίκαιο όπως εξυπηρετεί τα συμφέροντα της ενώ κανείς δεν βγάζει τσιμουδιά.

Πρέπει να αποκτήσουμε στρατιωτική ισχύ. Τίποτε άλλο δεν θα μας προστατέψει. Να “εβραιοποιήσουμε” την ζωή μας. Κάτι που λίγοι θα το αποδεχθούν και λιγότεροι θα το αντέξουν αφού οι εχθροί μας “εταίρες μπάσανε πολλές να αποκοιμίζουν τους Έλληνας (λέμε τώρα), μέσα σε έκφυλους έρωτες”.

Δεν περιμένω καμία συμπαράσταση από την ΕΕ , τον ΟΗΕ , τις ΗΠΑ και την Ρωσία. Η Ελλάδα είναι ανίκανη να οργανώσει τις άμυνες της. Είμαι βέβαιη ότι την κρίσιμη στιγμή θα στείλει τα Νοράτλας σε κινήσεις απελπισίας και θα θυσιάσει τα Ελληνόπουλα, μα εύχομαι να μην φθάσουμε ξανά εκεί. Όπου ούτε η αθώα παιδίσκη Αγία Βαρβάρα, ούτε ο Τροπαιοφόρος Άγιος Γεώργιος, ούτε ο Αρχάγγελος Μιχαήλ, ούτε ο καλοκάγαθος Άγιος Νικόλαος, ούτε ο Προφήτης Ηλίας, που μας πίκρανε τόσο, θα μπορέσουν να προστατέψουν την ΑΟΖ μας, την γη μας, την Ελευθερία μας, παρά τις συνεχείς ικεσίες και επικλήσεις μας. Μόνο η Στρατιωτική και Οικονομική ΙΣΧΥΣ, το ΦΡΟΝΗΜΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ και η αποφασιστικότητα μας μπορούν να ανακόψουν την Τουρκία!

Σημείωση: Το άρθρο της Ελένης Θεοχάρους δημοσιεύθηκε στον Φιλελεύθερο την Κυριακή 29/12/19