Τουρκία ως υποστηρικτής τρομοκρατίας – Απειλές για την Ελλάδα
Έχει ενδιαφέρον κάποιος να δει πώς η γειτονική Τουρκία, όλο και περισσότερο, κάνει χρήση μέσων που για κάποιο λόγο ούτε το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ θίγει, ούτε το ΝΑΤΟ που υποτίθεται πώς τα θεωρεί και εξωτερική απειλή που μπορεί να ενεργοποιήσει το άρθρο 5, ούτε φυσικά και η Ε.Ε. που κατά την πάγια τακτική της, απλά κοιτάει ως απλός θεατής.
Τα μέσα αυτά είναι τρομοκρατικές οργανώσεις με τέτοιο τρόπο μάλιστα που θυμίζει έντονα τις προϋποθέσεις που περιγράφουν τα κράτη που χαρακτηρίζονται ως “υποστηρικτές τρομοκρατίας” (terrorism sponsor states).
Υπάρχουν πλέον πληθώρα εγγράφων και μαρτυριών (ακόμα και της ίδιας της τουρκικής κυβέρνησης) που δείχνουν ότι η Τουρκία στηρίζει, εξοπλίζει, εκπαιδεύει και στο τέλος χρησιμοποιεί τρομοκρατικές οργανώσεις και παραστρατιωτικές ομάδες για να επιτύχει τον σκοπό της.
Το έπραξε στη Συρία, όπου και με έγγραφα της CIA, από το 2016, εμφανίζεται πώς δημιουργεί θύλακες δικτύου υποστήριξης για ομάδες της Αλ Νούσρα (παρακλάδι της Αλ Κάιντα) ενώ σε αρκετές περιπτώσεις φαίνεται πώς μετείχε σε δίκτυα λαθρεμπορίου πετρελαίου με κύριες πηγές πώλησης από το τότε Ισλαμικό χαλιφάτο του DAESH. Το Geopolitics μάλιστα το 2016 είχε κάνει και άρθρο με στοιχεία για το συγκεκριμένο θέμα.
Η Τουρκία επίσης απελευθέρωσε εκατοντάδες φυλακισμένους του ISIS από τις τουρκικές φυλακές τον τελευταίο ενάμισι χρόνο, αριθμός που προκύπτει μέσα από διάφορα επίσημα στοιχεία που παρείχαν οι Τούρκοι πολιτικοί.
Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία, μέχρι στιγμής μόνο 95 Τούρκοι έχουν καταδικαστεί για εμπλοκή με το ISIS, παρά το γεγονός ότι χιλιάδες έχουν συλληφθεί στη Τουρκία σε διάφορες επιχειρήσεις και χρονικά διαστήματα, γεγονός που υποδηλώνει ότι οι περισσότεροι απελευθερώθηκαν γρήγορα και οι αριθμοί τους μειώθηκαν μετά από σύντομες κρατήσεις.
Από τον Ιανουάριο έως τον Νοέμβριο μόνο του περασμένου έτους (2019), 2.782 ύποπτα μέλη του ISIS κρατήθηκαν από τις τουρκικές αρχές, αλλά μόνο 843 συνελήφθησαν και τέθηκαν σε προδικαστική κράτηση. Οι περισσότεροι αναμένεται να απελευθερωθούν και οι ποινές τους μειώθηκαν, με αποτέλεσμα μόνο ένα πολύ μικρό ποσοστό αυτών να καταδικαστεί.
Στην πραγματικότητα, σύμφωνα με στοιχεία του Υπουργείου Δικαιοσύνης, μόνο 422 Τούρκοι παραμένουν φυλακισμένοι σήμερα στη Τουρκία με αιτία τη συμμετοχή τους στο ISIS. Από αυτούς, 95 καταδικάστηκαν και οι καταδίκες τους έγιναν δεκτές με δικαίωμα έφεσης. Εκατό τριάντα οκτώ ύποπτοι που καταδικάστηκαν από πρωτοβάθμια δικαστήρια περιμένουν ακόμα τα αποτελέσματα των προσφυγών τους. Οι δίκες 138 υπόπτων για εμπλοκή με το ISIS συνεχίζονται. Έχει όμως και συνέχεια.
Σύμφωνα με στρατιωτικά έγγραφα που καταγράφουν τις καθημερινές εξελίξεις στο πρόγραμμα από τον Απρίλιο έως τον Ιούνιο του 2016 υπήρξε μια έντονη διαφωνία μεταξύ της MIT και της CIA, υπό την επίβλεψη μιας κοινής ομάδας στελεχών αποτελούμενης από στρατιωτικούς μέσα από τις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις και αντίστοιχα από τον Αμερικανικό Στρατό. Η MIT φαίνεται πώς στρατολόγησε άτομα αραβικής καταγωγής από διάφορες ομάδες στη Τουρκία και τη Συρία και έστειλε τα ονόματα για έλεγχο από τη CIA. Μόλις θα δινόταν το πράσινο φώς, ο τουρκικός στρατός θα αναλάμβανε την εκπαίδευσή τους και ο αμερικανικός στρατός θα παρείχε όπλα, υλικοτεχνική προμήθεια και χρηματοδότηση του προγράμματος.
Ωστόσο, η αμερικανική πλευρά παρουσίασε όλο και μεγαλύτερη ανησυχία όταν ένας αξιωματικός της ΜΙΤ, ο οποίος έφερε το μη διασταυρωμένο όνομα Χαλίλ Ιμπραήμ, ξαφνικά ήρθε με ονόματα εκατοντάδων υποψηφίων που θα ήθελαν να συμμετάσχουν στο πρόγραμμα μέσα από την περιοχή του Idlib με αποτέλεσμα η CIA να φρενάρει την διαδικασία εξέτασης, επιβραδύνοντας έτσι την διασταύρωση στοιχείων όλων αυτών των υποψηφίων για εκπαίδευση. Η ομάδα επαφών του Τουρκικού Γενικού Επιτελείου πίεσε αμέσως τον Αμερικανικό Στρατό, ζητώντας ταχεία διαδικασία ελέγχου, αλλά έλαβε απάντηση πώς η ΜΙΤ δεν είχε δώσει αρκετές πληροφορίες για τους υποψηφίους που είχε εμφανίσει.
Το ενδιαφέρον σε όλο αυτό είναι πώς οι ομάδες που τελικά δημιουργήθηκαν για την στρατολόγηση και συγκρότηση των εκπαιδευμένων Αράβων είναι οι ακόλουθες.
Οι Jabhat ul-Sharqiyah (Doğu Cephesi), η Hamza Shimali (Hazm Hareketi), η ομάδα Emin Hasan Ibrahim, η Saadettin Soma (Tay Tribe ή η Tay Asireti στα τουρκικά), η 99η μεραρχία, η ομάδα al-Mutassem (Lam), η ομάδα Mohammed Karahami (άγημα στο Aleppo) και μια ακόμα ανώνυμη ομάδα. Η ΜΙΤ φαίνεται πώς διοργάνωσε τη στρατολόγηση των παραπάνω στη Τουρκία και τη Συρία, τους έδωσε διαφορετικά ονόματα, όρισε τους διοικητές τους και τις διαμόρφωσε έτσι ώστε να μειώσει πιθανές συγκρούσεις εσωτερικά λόγω “εθνικών διαφορών”. Στις ομάδες αυτές, θα αναγνωρίσει ίσως κάποιος τις τέσσερις πρώτες, που θεωρείται πώς είναι και εκείνες που μετέχουν στη Λιβυκή σύγκρουση.
Η λίστα συνεχίζεται, καθώς πλέον η Τουρκία φαίνεται να στηρίζει και την Χαμάς, αφού θέτει ανοιχτά την διαφωνία της στον χαρακτηρισμό της οργάνωσης ως τρομοκρατική, προκαλώντας έτσι και την οργή από το Ισραήλ.
Εκείνο τώρα που ενδιαφέρει την χώρα μας, προφανώς είναι η δράση της ΜΙΤ και σε δεύτερο χρόνο η δυνατότητα της να αποστείλει στελέχη εκπαιδευμέν, όπως παρουσιάστηκε, κάνοντας χρήση ροών παράνομης μετανάστευσης τα οποία δυστυχώς η χώρα μας έχει αντιμετωπίσει με μεγάλη προχειρότητα και αφέλεια.
Στο άρθρο μου στο Geopolitics & Daily News, παρουσιάζω με μεγάλη σαφήνεια στοιχεία και δεδομένα όσον αφορά τον αριθμό εισόδου παράνομων ροών όπως και τη μεγάλη απειλή της Ισλαμιστικής τρομοκρατίας εντός της Ελλάδας, όπου ακόμα και σήμερα, δεν έχει επ’ουδενί αντιμετωπιστεί με σχέδιο και με σοβαρή CONTEST.
Ενδεικτικό του προβληματισμού μου, ως στοιχείο αναφοράς, είναι οι ανησυχίες που είχαν εκφραστεί το 2018 από την Ελληνική κυβέρνηση για επέμβαση της ΜΙΤ προς απαγωγή των 8 αξιωματικών του Τουρκικού στρατού που έλαβαν άσυλο στην χώρα μας. Μια ανησυχία που αν μη τι άλλο , δηλώνει και αδυναμία αντιμετώπισης μιας απειλής από τα ανατολικά και την ΜΙΤ.
Αν προσθέσει κάποιος σε όλο αυτό τον αριθμό εισόδου ροών δίχως έλεγχο (ειδικά από τον Έβρο που πλέον έχει φωτογραφηθεί πώς γίνεται και οργανωμένα) ενώ σε όλο αυτό μπεί και η εικόνα των δικτύων ΜΚΟ και διάφορων “Ελλήνων” που δίνουν οδηγίες στο πώς να εισέλθει με “ασφαλή τρόπο” στην χώρα μας κάποιος παράνομα και άνευ ελέγχου, μέσα από κλειστές ομάδες κοινωνικών δικτύων, μάλλον έχουμε ΣΟΒΑΡΟΤΑΤΟ ΘΕΜΑ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ με φυτίλι ταχείας ανάφλεξης.
Επίλογος.
Με βάση τα παραπάνω, οι απορίες που προκύπτουν είναι οι εξής.
– Γιατί η Ελλάδα δεν κλείνει τα σύνορα της, με έμφαση στον αριθμό και την σύνθεση ροών που δείχνουν προσπάθεια μόχλευσης των ροών ως κανάλια διοχέτευσης εποίκων αλλά και σχεδόν σίγουρα, εκπαιδευμένων ατόμων στην χώρα μας;
– Γιατί δεν γίνεται καμία προσπάθεια ανάδειξης του ρόλου της Τουρκίας ως κράτος που στηρίζει και διαχειρίζεται την τρομοκρατία, σε συνεργασία λ.χ. με το Ισραήλ που έχει άμεσο συμφέρον σε αυτό, κάνοντας χρήση των ήδη υπάρχοντών στοιχείων που έχουν δημοσιευθεί; Ειδικά το θέμα της Halkbank αποτελεί μια σημαντική παράμετρο σε όλο αυτό.
– Με δεδομένο (δίχως αμφισβήτηση) πώς η τακτική της Τουρκίας να χρησιμοποιεί παραστρατιωτικές ομάδες και παρόμοιες ομάδες ως 5η φάλαγγα, ποιο είναι το σκεπτικό και η στρατηγική της χώρας μας για την αντιμετώπιση ενός τέτοιου φαινομένου; Δείγμα μιας τέτοιας δραστηριότητας είναι για παράδειγμα ο αποκλεισμός οδικών αρτηριών από παρόμοιες ομάδες που σίγουρα τότε θα είναι και οπλισμένες.
Το ζήτημα είναι σοβαρό καθώς η Τουρκία μετά και την μείωση του αντίκτυπου από τις δράσεις των Κούρδων, έχει στρέψει όλο το βλέμμα της προς την περιοχή του Αιγαίου καθώς το ενεργειακό της ισοζύγιο , επιτάσσει κατά τον ίδιο τον Ερντογάν να αποκτήσει μειωμένο βαθμό εξάρτησης όπως το δήλωσε στο ενεργειακό συνέδριο στην Πόλη πρόσφατα.
Για το Geopolitics & Daily News
Αλέξανδρος Νίκλαν
Σύμβουλος Θεμάτων Ασφαλείας
