ΛΑΘΟΣ ΕΚΤΙΜΗΣΗ

Μετά ήρθε ο στρουθοκαμηλισμός. Ναι μεν το Brexit υπερψηφίστηκε, αλλά ήταν ένα ατυχές επεισόδιο που δεν επρόκειτο να έχει συνέχεια. Διότι δεν επρόκειτο να πραγματοποιηθεί. Λίγα δευτερόλεπτα μετά το δημοψήφισμα, άρχισαν να διατυπώνονται οι «εκτιμήσεις» ότι ο βρεταννικός λαός είχε ήδη συνειδητοποιήσει με φρίκη τι είχε αποφασίσει και είχε ήδη αρχίσει να μετανοεί. Επομένως έπρεπε να γίνει δεύτερο δημοψήφισμα και τρίτο κλπ., μέχρι να επιτευχθεί το επιθυμητό αποτέλεσμα (επιθυμητό για την πεφωτισμένη ελίτ, που πάντα ξέρει καλύτερα το καλό του λαού από τον ίδιον τον λαό).

Αυτά συνόδευσε η προσπάθεια θεωρητικής απαξίωσης του θεσμού του δημοψηφίσματος με απίστευτα αντιδημοκρατικά επιχειρήματα, και μάλιστα από έγκριτους συνταγματολόγους, χωρίς να αποκρύπτεται κάν η περιφρόνηση προς την λαϊκή κυριαρχία όταν αυτή δεν συμφωνεί με τις ατομικές ιδεολογικές πεποιθήσεις των συνταγματολόγων.

Όλες αυτές οι αποτυχημένες προβλέψεις δεν έλαβαν υπ’ όψη τους ότι η Μεγάλη Βρετανία δεν είναι μία ηπειρωτική ευρωπαϊκή χώρα όπως το Βέλγιο ή η Γερμανία. Υπήρξε παγκόσμια υπερδύναμη για τριακόσια χρόνια, διαθέτει σπουδαία διπλωματία, κορυφαία πανεπιστήμια και ηγείται της Κοινοπολιτείας. Επίσης έχει πυρηνική τεχνολογία και πετρέλαιο. Πολύ επιπόλαιη λοιπόν η εκτίμηση ότι μία τέτοια χώρα θα καταστρεφόταν επειδή θα….αποχωρούσε από την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Εύκολα διακρίνονται τα βαθύτερα κίνητρα όλων αυτών των εκτός πραγματικότητος αναλύσεων: μία πιθανή θετική πορεία της βρετανικής οικονομίας μετά το Brexit, θα θέσει σε σοβαρή αμφισβήτηση το αξίωμα ότι το ευρωπαϊκό οικοδόμημα είναι μονόδρομος, θα γεννήσει μιμητές και θα δρομολογήσει φυγόκεντρες δυνάμεις στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες.