ΠΝΕΕΙ Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ ΤΑ ΛΟΙΣΘΙΑ;

Γράφει ο Αντώνης Αντωνιάδης 

Στο ερώτημα του τίτλου θα απαντήσω σύμφωνα με την άποψή μου την οποία και θα στηρίξω με κάποια γεγονότα που φανέρωναν την προδιαγεγραμμένη πορεία της. Η απάντηση είναι «ναι», με βεβαιότητα «ναι!».

Η πορεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης ήταν προδιαγεγραμμένη από τη στιγμή που όλα γίνονταν με βάση την οικονομική εξασφάλιση και προστασία των αγορών των εθνών που την αποτελούν κι όχι με βάση τους ανθρώπους της, τους πολίτες, τις παραδόσεις και τις νοοτροπίες τους. Η ΕΟΚ μετεξελίχθηκε σε ΕΕ, αλλά παρά τα όποια πολιτικοκοινωνικά μέτρα κι αν πήρε, η βάση και το σκεπτικό των κρατών μελών βρίσκονταν στα οικονομικά ζητήματα, μπείτε και δείτε μονάχα τους όρους και τους κανόνες των συμφωνιών. Οι ελληνικές κυβερνήσεις δεν είχαν διαφορετική βάση όταν υπόγραφαν, αλλά στο εσωτερικό με ψεύτικες και εσφαλμένες ρητορείες και σοφιστείες μας αποκοίμιζαν με το παραμύθι της ενωμένης Ευρώπης, του ενιαίου πολιτικοκοινωνικού μορφώματος, ενώ στην πραγματικότητα ήταν και είναι μόνο πολιτικοοικονομικό. Βέβαια πίσω από τις φανφάρες π.χ. «τα ελληνικά σύνορα είναι τα σύνορα της Ευρώπης» κάτι που δεν ήταν, ούτε και είναι αλήθεια, γιατί κανείς Γερμανός, Δανός, Ιταλός, Ισπανός, Γάλλος κλπ. δεν νοιώθει, ούτε και του έμαθαν οι κυβερνήσεις του να νοιώθει ότι είναι ταυτόσημος με τον Έλληνα, τον Ούγγρο, τον Πολωνό κλπ., υπήρχε ο λόγος του εφησυχασμού των Ελλήνων πολιτών σε σχέση με το μέλλον τους, τόσο το εθνικό, όσο και το οικονομικό. Οι αδυναμίες των κυβερνώντων προέρχονται όχι μόνο από ιδεοληψίες και κόμπλεξ απέναντι στους Ευρωπαίους, αλλά και από κληρονομικές φοβίες και θέσεις. Σκεφτείτε μόνο ότι ακόμα δεν έχουμε ένα σταθερό κέντρο ενιαίας εξωτερικής πολιτικής, με αποτέλεσμα η κάθε νέα κυβέρνηση να κάνει πραγματικά του κεφαλιού της και σύμφωνα πάντα με τις ιδεοληπτικές της τάσεις. Παραδείγματα πολλά, αλλά θα αναφερθώ στα παραδείγματα που θα έπρεπε να είχαν δει οι κυβερνήσεις μας ώστε να προβλέψουν αυτά που έρχονται ή το πού και πώς πηγαίνει η ΕΕ. Εδώ να σημειώσω ότι είμαι υπέρ της ενωμένης Ευρώπης, αλλά όχι αυτής της οικονομικοληστρικής μορφής της, που συνεχώς καταπιέζει και ενεργεί κατά των ίδιων των πολιτών της αναλόγως των οικονομικών συμφερόντων της πλουτοκρατικής μερίδας των κρατών μελών της.

Το πρώτο γεγονός που θα έπρεπε να λάβουν υπόψη τους οι Έλληνες κυβερνώντες, αλλά και οι πολίτες για την πορεία της ΕΕ ήταν η εμμονή της Γερμανίας στην διάλυση της Γιουγκοσλαβίας. Η διάλυση της Γιουγκοσλαβίας έγινε καθαρά για γεωστρατηγικούς και οικονομικούς λόγους, τους οποίους μπορείτε να αναζητήσετε, εδώ θα σταθώ στην κοινωνικοπολιτική μορφή της τότε Γιουγκοσλαβίας. Η Γιουγκοσλαβία ήταν ένα ομόσπονδο κράτος που αποτελούταν από πολίτες διαφόρων εθνοτήτων και εθνικοτήτων, αλλά και θρησκειών. Ήταν σαν μια ενωμένη μικρή Ευρώπη στο υπογάστριο της μεγάλης, η οποία και εφόσον η ΕΕ είχε σκοπό να ενωθεί στο στιλ των ΗΠΑ, θα έπρεπε να είχε γίνει το παράδειγμά της. Το παράδειγμα γιατί, ενώ μέσα στους κόλπους της Γιουγκοσλαβίας υπήρχαν όλες αυτές οι διαφορετικές ομάδες που στο παρελθόν είχαν κατασφαχτεί αναμεταξύ τους, κατάφεραν να ενωθούν και να δημιουργήσουν ένα κράτος στο οποίο ευημερούσαν ειρηνικά και ισότιμα. Εδώ δεν μας ενδιαφέρει το κατ’ επίφαση κομμουνιστικό καθεστώς που επικρατούσε, ούτε η οικονομική κατάσταση του κράτους, αλλά το παράδειγμα μιας κοινωνικοπολιτικής ένωσης εχθρικών και αντίπαλων εθνοθρησκευτικών ομάδων. Όχι ότι δεν υπήρχαν εθνοθρησκευτικά προβλήματα, αλλά η πλειονότητα των Γιουγκοσλάβων αποδεχόταν την ένωση. Η Γερμανία και οι δορυφόροι της όμως διέλυσαν την Γιουγκοσλαβία, αντί να την στηρίξουν σαν παράδειγμα ειρηνικής συνύπαρξης λαών και ομάδων.

Το επόμενο γεγονός που θα έπρεπε να είχαν δει οι Έλληνες ήταν οι παράμετροι της Συνθήκης Σένγκεν. Όταν την υπόγραψαν βρισκόταν εκεί ο όρος για τους μη Ευρωπαίους που θα στοιβάζονταν στα κράτη υποδοχής, αλλά και θα επέστρεφαν από τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες στις χώρες υποδοχής εφόσον δεν τους ήθελαν. Τι σημαίνει αυτό; Κάποια κράτη, ονόματα να μην λέμε, ήθελαν φθηνά εργατικά χέρια, αλλά και να ρίξουν το βιοτικό επίπεδο των πολιτών τους, εν τούτοις ήθελαν μονάχα έναν ορισμένο αριθμό εργατών για τα μαύρα, ώστε να μην γίνουν και αναταραχές. Οπότε ήξεραν ότι εάν ζητούσαν και άφηναν να έρθουν εκατό χιλιάδες θα εμφανίζονταν εξακόσιες χιλιάδες, όπως π.χ. γίνεται και με τις αγγελίες για εργασία όπου ο εργοδότης ζητάει ένα άτομο και έρχονται εκατό με βιογραφικά, όπως κι έγινε τελικά. Από τους Έλληνες κυβερνώντες δεν έγινε καμία πρόβλεψη, υπόγραψαν και τώρα κλαίγονται όλοι για το μεταναστευτικό.

Τρίτο γεγονός στο οποίο δεν έδωσαν σημασία οι Έλληνες ήταν ότι οι Βρετανοί δεν μπήκαν στην ευρωζώνη. Οι Βρετανοί που από την αρχή αντιπάλευαν την οικονομική ένωση, όταν ακόμα εκείνη βρισκόταν σε επίπεδο ΕΚΑΧ, Ένωση Κοινοτήτων Άνθρακα και Χάλυβα. Τόσο διορατικοί οι Έλληνες κυβερνώντες.

Μετά; Μετά είδαμε τη λειτουργία της οικονομικής ΕΕ στην κρίση, είδαμε και το πόσο μας νοιάζονται ή το πόσο σκέφτονται ότι ανήκουν στο ίδιο κράτος μ’ εμάς όταν μας κορόιδευαν τεμπέληδες, χαραμοφάηδες, βρωμιάρηδες κλπ. Είδαμε και το πόσο νοιάζονται για το μεταναστευτικό, τους τσαμπουκάδες και τις βλέψεις της Τουρκίας, την κατάπτωση του βιοτικού μας επιπέδου κλπ. Ήρθε και η αποχώρηση της Βρετανίας σαν κερασάκι στην τούρτα.

Τώρα περιμένουμε οικονομική ύφεση, όλοι προσπαθούν να σηκώσουν ανάστημα απέναντι στην Γερμανία και απειλούν με διάλυση …μόνο που η Γερμανία ξέρει ότι είτε διαλυθεί η ΕΕ είτε παραμείνει ως έχει, θα βγει νικήτρια. Υπάρχει κάποιος τρόπος να σωθεί η ΕΕ και να αλλάξει μορφή; Υπάρχει, μόνο που δεν βλέπω οραματιστές πολιτικούς με κοινωνικούς στόχους και σκοπούς να λαμβάνουν τα ηνία της…