FT: Η ώρα της αλήθειας είναι τώρα
Editorial Board
Financial Times
Μετά τις 14 ώρες επίπονων συζητήσεων που δεν κατάφεραν να οδηγήσουν σε συμφωνία, οι υπουργοί Οικονομικών της Ευρωζώνης θα συναντηθούν εκ νέου με τηλεδιάσκεψη σήμερα Πέμπτη, για να βρουν μια κοινή αντίδραση στην πανδημία του κορωνοϊού.
Για την επιβίωση της Ευρωζώνης και ολόκληρου του μεταπολεμικού εγχειρήματος της ευρωπαϊκής ενότητας, είναι ύψιστης σημασίας οι υπουργοί να μη σπαταλήσουν αυτή την ευκαιρία. Τα ζητήματα υψίστης σημασίας που διακυβεύονται είναι πολιτικά διχαστικά, σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο, και εγείρουν πραγματικά ζητήματα αρχών για πολλές κυβερνήσεις. Ωστόσο, ένα δεύτερο σήμα διαφωνίας υψηλού επιπέδου μέσα σε λιγότερο από μια εβδομάδα θα δημιουργούσε σοβαρές αμφιβολίες στις χρηματαγορές και στον κόσμο για την ικανότητα της Ευρώπης να οργανωθεί.
Η επίπτωση της πανδημίας στην οικονομία και στα δημόσια οικονομικά της Ευρωζώνης είναι τόσο καταστροφική που μια κοινή προσπάθεια, με την ενωμένη δύναμη πυρός της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, των θεσμών της ΕΕ και των εθνικών κυβερνήσεων, είναι ο μόνος λογικός τρόπος για να προχωρήσουν.
Η κατάρρευση της οικονομικής παραγωγής το β’ τρίμηνο του τρέχοντος έτους θα είναι η μεγαλύτερη στη σύγχρονη ιστορία. Ορισμένες κυβερνήσεις μπορεί να αναμένεται ότι θα φτάσουν στο τέλος του έτους με ελλείμματα στον προϋπολογισμό τους έως και 20% του ΑΕΠ. Η αποκατάσταση της απασχόλησης, η αναζωογόνηση των κλάδων που έχουν πληγεί και η διατήρηση του δημόσιου χρέους σε διαχειρίσιμα επίπεδα, μπορεί να αποδειχθούν πέραν των δυνάμεων ορισμένων κυβερνήσεων, εάν δεν υπάρχει αμοιβαία στήριξη.
Οι δύο βασικοί τομείς διαμάχης αφορούν την έκδοση κοινού χρέους, γνωστών στη συγκεκριμένη κατάσταση έκτακτης ανάγκης των «κορωνο-ομολόγων», και η χρήση του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Στήριξης (ESM), του εργαλείου της ΕΕ για την καταπολέμηση κρίσεων. Η αντίθεση στα ευρωομόλογα είναι τόσο βαθιά στη Γερμανία, την Ολλανδία και άλλες ομοϊδεάτισσες βορειοευρωπαϊκές χώρες, που η πρόοδος φαίνεται αδύνατη. Ωστόσο, η περίπτωση της έκδοσης κοινού χρέους βρίσκει όλο και περισσότερους υποστηρικτές καθώς ξεδιπλώνονται οι πλήρεις συνέπειες της πανδημίας. Αν επικρατήσουν αυτοί που αντιστέκονται, δεν είναι σαφές αν θα υπάρξει ποτέ μια κρίση που θα είναι αρκετά μεγάλη για να μεταμορφώσει την ευρωζώνη από την τρέχουσα κατάστασή της ως μιας ημιτελούς, μονίμως ευάλωτης νομισματικής ένωσης.
Ως προς τον ESM, οι κυβερνήσεις της Ολλανδίας και της Ιταλίας ευθύνονται εξίσου για την αποτυχία της Τετάρτης να βρεθεί συμβιβασμός που θα επιτρέπει στο ταμείο διάσωσης να αποδεσμεύσει δάνεια ή να δημιουργήσει γραμμές πίστωσης με ήπιους μόνον όρους. Εξακολουθεί να υπάρχει η εντύπωση πως οι Ολλανδοί -και πίσω από αυτούς, άλλοι Βορειοευρωπαίοι- θέλουν να διατηρήσουν τους πιθανούς δανειολήπτες όπως η Ιταλία υπεύθυνους για επεισόδια δημοσιονομικής ανευθυνότητας του παρελθόντος, αντί να πολεμήσουν μαζί τις μάχες του παρόντος και του μέλλοντος. Ωστόσο, η απόρριψη της Ιταλίας οποιασδήποτε μορφής όρων αντανακλά τη δηλητηριώδη επιρροή της εσωτερικής πολιτικής, αλλά και την ειλικρινή ανησυχία πως οι όροι της βοήθειας μπορεί να αυστηροποιηθούν μόλις περάσουν τα χειρότερα της κατάστασης έκτακτης ανάγκης.
Η ενεργοποίηση του ESM είναι ένα χρήσιμο βήμα, διότι θα επιτρέψει οι διευρυμένες λειτουργίες της ΕΚΤ να προστατεύσουν την Ιταλία και άλλες χώρες με μεγάλα και αυξανόμενα αποθέματα κρατικού χρέους. Ωστόσο, η ζοφερή πραγματικότητα είναι πως αν οι κυβερνήσεις θέλουν η ηλικίας 21 ετών νομισματική τους ένωση να επιβιώσει ανέπαφη και χωρίς μια καταστροφική χρεοκοπία, τότε η ΕΚΤ θα πρέπει πιθανότατα να αναλάβει έναν πολύ μεγαλύτερο ρόλο σε κάθε περίπτωση -όπως κάνει η Federal Reserve στις ΗΠΑ.
Εξαιρώντας την απίθανη περίπτωση στην οποία οι ηγέτες της ευρωζώνης θα δημιουργήσουν ένα κοινό υπουργείο Οικονομικών, ή η Γερμανία, η Ολλανδία και οι σύμμαχοί τους να στηρίξουν τη Ιταλία και άλλους με διμερή μέτρα, η ΕΚΤ είναι ο πιο αξιόπιστος υπερασπιστής της ευρωζώνης. Θα πρέπει να είναι έτοιμη να αγοράσει κρατικά ομόλογα σε όσο μεγάλες ποσότητες απαιτηθεί για να κρατήσει ενωμένη τη νομισματική ένωση.
Οι ηγέτες της Ευρώπης πρέπει να ρωτήσουν τον εαυτό τους αν, με την πάροδο του χρόνου, μια τέτοια μονόπλευρη εξάρτηση από την ΕΚΤ θα είναι πολιτικά βιώσιμη.
πηγή: Euro2day.gr
