Η εργασία ενός συμβούλου σε θέματα ασφάλειας
Ή γιατί ήταν αναμενόμενη η παραίτηση του συμβούλου εθνικής ασφαλείας
Γράφει ο Αλέξανδρος Νίκλαν
Σύμβουλος Θεμάτων Ασφαλείας
Κανόνας πρώτος: Ο άνθρωπος που πρέπει να μετέχει σε μια υψηλή θέση και ενός σχεδιασμού για κάτι διαβαθμισμένο, δεν μιλάει ΠΟΤΕ δημόσια γι’ αυτό το αντικείμενο. Δεν είναι ευθύνη του και ταυτόχρονα τα όσα μπορεί να αναφέρει επειδή ακριβώς ο μέσος άνθρωπος που θα τα ακούσει, δεν έχει ούτε την εκπαίδευση ούτε την κατάλληλη αντίληψη λόγω έλλειψης γνώσεων για το αντικείμενο, είναι σχεδόν σίγουρο πώς θα δημιουργήσουν πρόβλημα.
Κανόνας δεύτερος: Αν όντως του συστηθεί να βγει δημόσια για να ανακοινώσει ένα σύνολο πράξεων ή στρατηγικής, δεν το κάνει ποτέ μόνος του, παρά μόνο μετά από επικοινωνία με ειδικό κλιμάκιο διαχείρισης δημοσίων σχέσεων έτσι ώστε να μην υπάρξει καμία πιθανότητα να προκύψει πρόβλημα από όσα ειπωθούν (ή δεν ειπωθούν).
Κανόνας τρίτος: Η δουλειά ενός συμβούλου κατά 80% στηρίζεται στην διακριτικότητα και στην εχεμύθεια πάνω στο αντικείμενο που εργάζεται. Δεν μπαίνει ποτέ στην διαδικασία να μιλήσει για αυτό δημόσια και φυσικά πάντα δεσμεύεται από μια σειρά νομικών εγγράφων (NDAs) με σοβαρές κυρώσεις και ποινές αν τα παραβεί. Και αυτό θα ισχύει για πολλά χρόνια μετά (αναλόγως διαβάθμισης μπορεί και ποτέ).
Κανόνας τέταρτος και τελευταίος. Άπαξ και διαφωνεί παραιτείται και τηρεί τα NDA.
Στην περίπτωση που αφορά την Εθνική Ασφάλεια της χώρας, αν ντε και καλά πρέπει να βγάλεις κάτι δημόσια γιατί ο κόσμος το χρειάζεται ως ενισχυτικό ηθικού και μικρής βαθμίδος ενημέρωσης, προφανώς το κάνεις γραπτώς και αφού έχει ελεχθεί και έχει περάσει από κάποιους ανθρώπους για να διασφαλιστεί πώς δεν θα βγεί κάτι διαβαθμισμένο σε κοινή θέα με ό,τι αυτό συνεπάγεται και για τους εχθρούς της χώρας.
Αυτά τα ολίγα σύμφωνα, με βάση την 25ετή εμπειρία μου στο χώρο της πληροφορίας και πώς αυτή πρέπει να διασφαλίζεται αναλόγως διαβάθμισης της. Τώρα για τα όσα λέγονται και ακούγονται σχετικά με το τι είπε ο τάδε και τι ο δείνα και αν είναι αλήθεια ή οχι για το επεισόδιο με τις έρευνες (αναφέρομαι στις δηλώσεις του κυρίου Διακόπουλου) το δικό μου σχόλιο είναι το εξής: χωρίς να έχω σύνολο πληροφοριών για κάθε πράξη που έλαβε χώρα εκείνη την περίοδο και χωρίς το σκεπτικό του σχεδιασμού ενός πλάνου ασφαλείας, δεν έχω τίποτα να δηλώσω. Άλλοι πιο ειδικοί σε διάφορα μέσα, ίσως να ξέρουν καλύτερα και να μιλάνε χαλαρότερα.