Οι Κούρδοι πληρώνουν ακριβά την παράδοσή τους από τον Τραμπ στον Ερντογάν
Του Eli Lake
Bloomberg
Ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ έλαβε μία από τις πιο απερίσκεπτες αποφάσεις του τον περασμένο Οκτώβριο, όταν ανακοίνωσε μέσω Twitter ότι τερματίζει την στρατιωτική επιχείρηση των ΗΠΑ στη Συρία, δημιουργώντας μεγάλη έκπληξη ακόμη και εντός της ίδιας του της κυβέρνησής και σημαντικό κόστος για την αξιοπιστία των Ηνωμένων Πολιτειών.
Τώρα, σχεδόν έναν χρόνο αργότερα, έκθεση των Ηνωμένων Εθνών περιγράφει ξεκάθαρα τη ζημία την οποία υπέστησαν οι Κούρδοι και οι Άραβες τους οποίους η Αμερική εγκατέλειψε.
Οι Κούρδοι στην “αγκαλιά” Άσαντ, Ρωσίας, Ιράν
Με εντολή Τραμπ, η μικρή ομάδα των Ειδικών Δυνάμεων των ΗΠΑ που είχε χρησιμεύσει ως “μαξιλάρι” μεταξύ των συμμαχικών προς τις ΗΠΑ κουρδικών πολιτοφυλακών και του τουρκικού στρατού εγκατέλειψε τις θέσεις της πέρυσι, ανοίγοντας τον δρόμο σε μια τουρκική εισβολή.
Αυτή η παρορμητική απόφαση ανάγκασε τα κουρδικά στρατεύματα, τα οποία είχαν δώσει τις περισσότερες μάχες για την καταστροφή του χαλιφάτου του Ισλαμικού Κράτους, να ευθυγραμμιστούν με τη Δαμασκό, άρα κατ’ επέκταση με τη Ρωσία και το Ιράν, στον εμφύλιο πόλεμο της Συρίας.
Έτερη συνέπεια είναι ότι η πλειοψηφία των κουρδικών πληθυσμών που ζούσαν στην παραμεθόρια με την Τουρκία περιοχή της Συρίας βρέθηκαν στο έλεος των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων και συμμαχικών προς την Άγκυρα ισλαμιστικών πολιτοφυλακών. Η έκθεση η οποία κυκλοφόρησε αυτήν την εβδομάδα από την εξεταστική επιτροπή του ΟΗΕ για τη Συρία παρουσιάζει μια αποκρουστική εικόνα ως προς αυτό ζήτημα.
Εγκλήματα πολέμου εν γνώσει της Άγκυρας
Η έκθεση δίνει έμφαση στο γεγονός ότι οι ισλαμιστικές πολιτοφυλακές, γνωστές υπό το γενικό προσωνύμιο “Συριακός Εθνικός Στρατός” (SNA), ευθύνονται για ενέργειες που πιθανώς ισοδυναμούν με εγκλήματα πολέμου.
Τρεις από τις ταξιαρχίες τους “διέπραξαν επανειλημμένα το έγκλημα πολέμου των λεηλασιών τόσο στην επαρχία Αφρίν όσο και σε εκείνη του Ρας Αλ Αΐν”, σημειώνεται στην έκθεση. Οι πολιτοφυλακές έχουν επίσης κατηγορηθεί τεκμηριωμένα για βασανιστήρια και βιασμούς κρατουμένων.
Ακόμη χειρότερα, η έκθεση καταγράφει επίσης “ισχυρισμούς ότι Τούρκοι στρατιωτικοί γνώριζαν περιστατικά λεηλασιών και απαλλοτρίωσης μη στρατιωτικών αγαθών και ότι ήταν παρόντες σε εγκαταστάσεις κράτησης που διοικεί ο Συριακός Εθνικός Στρατός, όπου η κακομεταχείριση των κρατουμένων ήταν ανεξέλεγκτη, συμπεριλαμβανομένων ανακρίσεων κατά τις οποίες πραγματοποιήθηκαν βασανιστήρια”.
Ο ισχυρισμός ότι η Άγκυρα επέτρεψε σιωπηρά τους συμμάχους της να διαπράττουν εγκλήματα πολέμου μοιάζει αξιόπιστος, καθώς ο τουρκικός στρατός είναι η δύναμη κατοχής στην περιοχή από την οποία διέφυγαν οι Κουρδοί μαχητές τον περασμένο Οκτώβριο. Επιπλέον, στην έκθεση αναφέρεται ότι κρατούμενοι που κρατούνται από τον Συριακό Εθνικό Στρατό έχουν μεταφερθεί στην Τουρκία για να περάσουν από δίκη.
Αποκλειστική ευθύνη Τραμπ
Η τραγωδία εδώ είναι ότι αυτή η προδοσία των Κούρδων που πολέμησαν και πέθαναν για να καταστρέψουν το Ισλαμικό Κράτος στη Συρία θα μπορούσε να έχει αποφευχθεί.
Η αρχική γραμμή του Λευκού Οίκου πέρυσι ήταν ότι ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν είχε απλώς ανακοινώσει στον Τραμπ ότι οι δυνάμεις του θα εισέβαλαν στην κουρδική περιοχή της Συρίας και οι ΗΠΑ δεν είχαν άλλη επιλογή.
Ωστόσο ο Τραμπ ποτέ δεν απείλησε με οικονομικές ή άλλες κυρώσεις τον Τούρκο ομόλογό του, σε περίπτωση που εκείνος πραγματοποιούσε την απειλή του. Έλαβε απλώς τον λόγο του Ερντογάν και χρησιμοποίησε την κατάσταση ως ευκαιρία για να τερματίσει ακόμη έναν “ατελείωτο πόλεμο”, για να χρησιμοποιήσουμε μια φράση που ο Αμερικανός πρόεδρος “ξεσήκωσε” από τη ριζοσπαστική Αριστερά.
Δεν μοιάζει πολύ πιθανό ο Τραμπ να ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για τις συνέπειες της ανερμάτιστης εκ μέρους του λήψης αποφάσεών πριν από έναν χρόνο. Αντίθετα, προβάλλει την αντίθεσή του στους “ατελείωτους πολέμους” ως ισχυρό “χαρτί” στην προεκλογική του εκστρατεία.
Οι υποστηρικτές του, ωστόσο, πρέπει να λάβουν διδάγματα από το μακελειό στη Συρία. Με πολύ χαμηλό κόστος, οι ΗΠΑ κατάφεραν να εκπαιδεύσουν και να βοηθήσουν μια μάχιμη δύναμη στη βόρεια Συρία ικανή να νικήσει το Ισλαμικό Κράτος, κάτι που οι μεγαλύτερες περιφερειακές δυνάμεις όπως η Τουρκία, το Ιράν και η Ρωσία αποδείχθηκαν ανίκανες να πράξουν.
Και, τα λίγα χρόνια που η Τουρκία κρατήθηκε μακριά από την αυτόνομη ζώνη στη βόρεια Συρία, οι Κούρδοι μπόρεσαν να ζήσουν σε σχετική ειρήνη και ευημερία, τουλάχιστον σε σύγκριση με την υπόλοιπη χώρα.
Σήμερα οι εθνικά Κούρδοι πολίτες της Συρίας οι οποίοι συμμάχησαν με τις ΗΠΑ ενάντια στους τζιχαντιστές βρίσκονται στο έλεος άλλων τζιχαντιστών που είναι ευθυγραμμισμένοι με την Τουρκία.
Αυτό δεν αποτελεί μόνο αδικία για τους Κούρδους, αλλά και έναν λεκέ στην αξιοπιστία και την τιμή της Αμερικής.
πηγή: Capital.gr