Τι θα απαιτούσα από τον Πομπέο να πράξει, σχετικά με τη συμμαχία
Γράφει ο Δημήτριος Τσαϊλάς*
Το ΝΑΤΟ επέζησε εδώ και πολύ καιρό προσαρμoζόμενο. Αλλά σε αντίθεση με το παρελθόν, όπου η προσαρμογή του ΝΑΤΟ σήμαινε πάντα την ανάληψη ευθυνών, οι μεταρρυθμίσεις που γίνονται σήμερα συνεπάγονται την αποβολή δεσμεύσεων και όχι την ανάληψη πρόσθετων. Δεν επιδιώκουμε να αποκαταστήσουμε ξανά το ΝΑΤΟ ως συμμαχία που επικεντρώνεται αποκλειστικά στη συλλογική άμυνα και ως συλλογική οργάνωση ασφάλειας.
Ο εκτοπισμός των συλλογικών ευθυνών ασφάλειας που επέβαλε η συμμαχία του ΝΑΤΟ, το τελευταίο διάστημα δεν είναι ο σκοπός του, για τον οποίο ιδρύθηκε. Ούτε η απελευθέρωση του ΝΑΤΟ από την ευθύνη για την αντιμετώπιση ζητημάτων όπως η καταπολέμηση της τρομοκρατίας και της αστάθειας στα εγγύς εξωτερικά σύνορα του σημαίνει ότι τέτοιες απειλές δεν αξίζουν διεθνείς προσπάθειες συνεργασίας από τα κράτη. Αυτό σημαίνει απλώς ότι στο μέλλον, οι χώρες που δεσμεύονται σε τέτοιου είδους δραστηριότητες δεν έχουν παρά να κοιτάξουν σε οργανισμούς και χώρους εκτός του ΝΑΤΟ για να τις αντιμετωπίσουν.
Αντί να δαπανούμε πολύτιμους πόρους και να συνεχίσουμε να χρησιμοποιούμε το ΝΑΤΟ ως μέσο για να αντιμετωπίσουμε κάθε είδους ζητήματα ασφάλειας συνεργασίας, θα έπρεπε καταρχήν να επαναπροσανατολίσουμε τη στρατηγική εστίαση της συμμαχίας προς το πιο πιεστικό έργο της προσαρμογής των “ταραξιών συμμάχων” στις δημοκρατικές διαδικασίες. Το να μην το κάνουμε αυτό κινδυνεύει να μετατραπεί το ΝΑΤΟ σε τίποτα περισσότερο από μια ανιαρή ομάδα συζήτησης. Διακυβεύεται όχι μόνο η ενότητα της συμμαχίας αλλά η μελλοντική χρησιμότητα του ΝΑΤΟ.
*Ο Υποναύαρχος ε.α. Δημήτριος Τσαϊλάς είναι Senior Researcher of Strategy International και Member of Institute for National and international Security,
