29/03/2024

Θα στρατολογήσει η Ρωσία Κούρδους για να πολεμήσουν στη σύγκρουση Αρμενίας-Αζερμπαϊτζάν;

A man walks on Oct. 14, 2020, across a bridge connecting Armenia with Nagorno-Karabakh that was hit by an Azerbaijani missile much earlier, in Getavan, Nagorno-Karabakh. Photo by Alex McBride/Getty Images. Read more: https://www.al-monitor.com/pulse/originals/2020/10/russia-recuit-syria-kurds-fighting-armenia-azerbaijan.html#ixzz6bUXNEiQR

Kirill Semenov –  Αl Monitor 

 

Η Ρωσική Υπηρεσία Πληροφοριών  εξέδωσε πρόσφατα ανακοίνωση που αναφέρει ότι η κλιμακούμενη ένοπλη αντιπαράθεση στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ, «σαν μαγνήτης, προσελκύει μαχητές από διάφορα είδη διεθνών τρομοκρατικών δομών».

Η υπηρεσία πληροφοριών ανέφερε ότι, σύμφωνα με τις πληροφορίες που διαθέτει, «μισθοφόροι από διεθνείς τρομοκρατικές οργανώσεις που πολεμούν στη Μέση Ανατολή – συγκεκριμένα οι Jabhat al-Nusra, Firqat Hamza, το  Sultan Murad Division, καθώς και εξτρεμιστικές κουρδικές ομάδες – μπαίνουν ενεργά στη ζώνη των συγκρούσεων. Επιπλέον, μιλάμε για εκατοντάδες ενδεχομένως και χιλιάδες ριζοσπάστες που ελπίζουν να βγάλουν λεφτά από το νέο πόλεμο στο Ναγκόρνο Καραμπάχ ».

Η δήλωση της 6ης Οκτωβρίου, ωστόσο, περιέχει ορισμένες ανακρίβειες. Για παράδειγμα, μία από τις ομάδες που ονομάζεται Jabhat al-Nusra, δεν υπήρχε από τις αρχές του 2017, όταν συγχωνεύτηκε με άλλες ομάδες για να γίνει η ομάδα Hayat Tahrir al-Sham. Επίσης, ενώ η δήλωση περιελάμβανε την ομάδα Firqat Hamza και το τμήμα Sultan Murad Division μεταξύ των «διεθνών τρομοκρατικών οργανώσεων» που δρουν στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ, αυτές οι ομάδες δεν περιλαμβάνονται στους διεθνείς καταλόγους κυρώσεων του ΟΗΕ ούτε αναγνωρίζονται ως τρομοκρατικές οργανώσεις βάσει του ρωσικού νόμου. Ομοίως, τα ονόματα αυτών των ομάδων δεν εμφανίζονται στον αντίστοιχο ομοσπονδιακό κατάλογο οργανώσεων που έχουν απαγορευτεί στη Ρωσία.  Στο μεταξύ, η παρουσία μαχητών από την ομάδα Firqat Hamza και το Sultan Murad Division στη σύγκρουση Αρμενίας-Αζερμπαϊτζάν υποστηρίζεται από διάφορες μορφές αποδείξεων, δεν υπάρχουν όμως πειστικά στοιχεία για την παρουσία μαχητών από την τρομοκρατική οργάνωση Hayat Tahrir al-Sham στο Αζερμπαϊτζάν.

Από την άλλη πλευρά, μια τόσο ισχυρή δήλωση σχετικά με τις δυνάμεις που η Τουρκία φέρεται να χρησιμοποιεί για να υποστηρίξει το Αζερμπαϊτζάν ήταν «ισορροπημένη» με την αναφορά της υπηρεσίας πληροφοριών για την παρουσία «Κούρδων εξτρεμιστών» στη ζώνη των συγκρούσεων. Σε αυτήν την περίπτωση, η δήλωση αναφέρεται απλά σε ομάδες που υποστηρίζουν την Αρμενία. Τα ονόματα δεν αναφέρθηκαν άμεσα, πιθανώς για να μην θέσουν σε κίνδυνο τις σχέσεις μεταξύ της Μόσχας και των Κούρδων της Συρίας. Η ανάπτυξη  μαχητών από τη Συρία στο Αζερμπαϊτζάν είναι ένα πολύ ευαίσθητο θέμα στη Ρωσία. Η ρωσική κοινή γνώμη δεν κάνει διάκριση μεταξύ της μετριοπαθούς και της εξτρεμιστικής αντιπολίτευσης στη Συρία, όπως δε κάνει διάκριση ανάμεσα στις προαναφερόμενες φιλοτουρκικές συριακές ομάδες ή μαχητές από ριζοσπαστικές τρομοκρατικές οργανώσεις.  Η αναφορά της ρωσικής υπηρεσίας πληροφοριών για την Jabhat al-Nusra προσθέτει μόνο λάδι στη φωτιά και θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως επιχείρημα υπέρ μιας μελλοντικής επέμβασης της Μόσχας σε αυτήν τη σύγκρουση με την πλευρά της Αρμενίας – με το πρόσχημα της καταπολέμησης της τρομοκρατίας. Όμως υπάρχουν αρκετές  προκλήσεις. Η Αρμενία χωρίζεται από τη Ρωσία από τη Γεωργία και το Αζερμπαϊτζάν, οπότε η Μόσχα δεν θα είχε την ευκαιρία να αποκτήσει διάδρομο για τη μεταφορά των στρατευμάτων της στην Αρμενία ή για τη χρήση στρατιωτικής αεροπορίας.

Ταυτόχρονα, η άφιξη  μαχητών από τη Συρία στο Αζερμπαϊτζάν δεν αποτελεί παράγοντα πιθανής επέμβασης στη σύγκρουση, αλλά έναν τρόπο εσωτερικής κριτικής στο Κρεμλίνο. Παρά τις επαναλαμβανόμενες δηλώσεις του Κρεμλίνου, δεν μπόρεσε να επιτευχθεί ο κύριος «εσωτερικός» στόχος της στρατιωτικής επιχείρησης της Μόσχας στη Συρία: δηλαδή να αποτραπεί η εμφάνιση τρομοκρατικών ομάδων κατά μήκος της περιμέτρου των συνόρων της Ρωσίας. Τώρα, οι μαχητές από τη Συρία βρίσκονται στο Αζερμπαϊτζάν, μόλις 50 μίλια από τα σύνορα με τη Ρωσία.

Σε αυτό το πλαίσιο, ήταν ωφέλιμο για τη ρωσική πλευρά να τονίσει την παρουσία «κουρδικών εξτρεμιστικών ομάδων», οι οποίες, σύμφωνα με την υπηρεσία πληροφοριών, ήρθαν για να συμμετάσχουν στη σύγκρουση από την πλευρά της Αρμενίας. Αν και δεν υπάρχουν ακόμη άμεσα στοιχεία για αυτό, η πιθανή ανάπτυξη μονάδων του Κουρδικού Εργατικού Κόμματος ή συνδεδεμένων οργανώσεων στη ζώνη της σύγκρουσης Αρμενίας-Αζερμπαϊτζάν θα ήταν εξαιρετικά ευαίσθητη για την Τουρκία. Εάν κάτι τέτοιο επιβεβαιωθεί, αντί η Άγκυρα να εξαλείψει την «κουρδική απειλή» στα νότια σύνορα της χώρας, θα έχει δημιουργήσει μια «τρομοκρατική εστία» στα βόρεια σύνορα της. Αυτό θα μπορούσε να είναι και το τίμημα της υποστήριξης της Τουρκίας στο Αζερμπαϊτζάν.

Δεν μπορεί να αποκλειστεί στο μέλλον, εάν συνεχιστούν οι εχθροπραξίες πλήρους κλίμακας, ότι η Ρωσία θα ενδιαφερόταν για τη συμμετοχή πρόσθετων στρατιωτικών δυνάμεων φιλικών προς την Αρμενία και εχθρικών προς τις περιφερειακές δυνάμεις της Άγκυρας. Η Αρμενία, η οποία έχει πολύ περιορισμένους πόρους, θα δυσκολευτεί όλο και περισσότερο να αγωνιστεί  χωρίς εξωτερική βοήθεια. Οι κουρδικές ομάδες θα μπορούσαν να γίνουν ένα στοιχείο υποστήριξης και εξισορρόπησης απέναντι στους μαχητές  που προσελκύονταν από την Άγκυρα.

 

Εάν η σύγκρουση δεν μπορεί να σταματήσει και παραταθεί, τότε η ρωσική πλευρά θα μπορούσε επίσης να αναγκαστεί να ακολουθήσει ένα σενάριο υποστήριξης της Αρμενίας που μοιάζει με αυτό που δοκιμάστηκε στη Λιβύη. Δηλαδή, η Μόσχα θα απέφευγε την ανοιχτή στρατιωτική επέμβαση στη σύγκρουση και την άμεση βοήθεια προς την αρμενική πλευρά. Εδώ θα πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι στην πραγματικότητα οι ένοπλες δυνάμεις των Αρμενίων συμμετέχουν σε εχθροπραξίες, αλλά το κάνουν υπό τη σημαία της μη αναγνωρισμένης «Δημοκρατίας του Artsakh». Σε αυτήν την περίπτωση, η Μόσχα αναγνωρίζει την εδαφική ακεραιότητα του Αζερμπαϊτζάν και θεωρεί τις αρχές του “Artsakh” παράνομες, αλλά η έξοδος χωρίς την παροχή υποστήριξης για τη χώρα σύμμαχό της θα είναι πολύ μεγάλη απώλεια φήμης για τη Ρωσία. Μια παρόμοια κατάσταση παρατηρήθηκε στη Λιβύη, όπου ο  πολέμαρχος Khalifa Hafter δεν είχε επίσης νομιμότητα και η Ρωσία δεν μπορούσε να επέμβει με την πλευρά του. Τότε, η ομάδα Wagner (PMC WagnerChVK Wagner, or CHVK Vagner ) μπήκε για να υποστηρίξει τις δυνάμεις του Hafter.

Ωστόσο, υπάρχουν ερωτήματα σχετικά με το εάν η Ρωσία θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει ιδιωτικές στρατιωτικές εταιρείες όπως η ομάδα Wagner στη σύγκρουση στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ. Από τη μία πλευρά, η εμφάνιση ρωσικών ή ρωσόφωνων μισθοφόρων με “σλαβική εμφάνιση” πιθανότατα θα θεωρείται από το Μπακού ως άμεση ρωσική συμμετοχή στην κατοχή του εδάφους του Αζερμπαϊτζάν και στρατιωτική υποστήριξη των δυνάμεων κατοχής. Η Ρωσία θα ήθελε να αποφύγει τέτοιες κατηγορίες. Από την άλλη πλευρά, ο Ρώσος επιχειρηματίας Yevgeny Prigozhin, ο οποίος, σύμφωνα με ορισμένες πηγές, επιβλέπει τις δραστηριότητες ρωσικών ιδιωτικών στρατιωτικών εταιρειών , μίλησε υπέρ του Αζερμπαϊτζάν, κατηγορώντας την Αρμενία και τις Ηνωμένες Πολιτείες για την έναρξη της σύγκρουσης. Σε συνέντευξή του στην τουρκική εφημερίδα Aydinlik, είπε ότι δεν βλέπει κανένα πρόβλημα στο γεγονός ότι η Άγκυρα παρέχει στρατιωτική βοήθεια στο Μπακού.

 

«Όσο οι Τούρκοι δεν διασχίζουν τα σύνορα της Αρμενίας, έχουν το νόμιμο δικαίωμα να παρέμβουν στη σύγκρουση του Καραμπάχ», δήλωσε χαρακτηριστικά. Ισχυρίστηκε ότι κατά την εξουσία του Πρωθυπουργού Nikol Pashinyan στην Αρμενία, πολλές αμερικανικές μη κυβερνητικές οργανώσεις εμφανίστηκαν στη χώρα. «Αυτή είναι η ουσία του προβλήματος. Οι Αμερικανοί προκαλούν συγκρούσεις.» Ταυτόχρονα, οι ρωσικές πολιτικές δυνάμεις που ενδιαφέρονται να στηρίξουν την Αρμενία έχουν άλλες ευκαιρίες να παρέχουν μη κρατική στρατιωτική βοήθεια στο Ερεβάν, χρησιμοποιώντας ξένους μαχητές αντί της ομάδας Wagner. Μια παρόμοια πρακτική έχει ήδη πραγματοποιηθεί κατά τη διάρκεια της σύγκρουσης στη Λιβύη: Προκειμένου να αποφευχθεί η υπερβολική προσοχή σε άτομα με ευρωπαϊκή εμφάνιση που θα λειτουργούσαν στις τάξεις του Εθνικού Στρατού του Λιβύου στρατάρχη, Σύριοι που προσλήφθηκαν από τη Μόσχα (με τη βοήθεια των ειδικών υπηρεσιών του καθεστώτος του Bashar al-Assad) άρχισαν να πηγαίνουν στη Λιβύη.

 

Σύμφωνα με τον ιστότοπο ειδήσεων Newsru, η διαδικασία μεταφοράς Σύριων στη Λιβύη από τη Δαμασκό ξεκίνησε το 2019. Υπάρχουν επίσης αναφορές ότι Ρώσοι στρατολογητές ένωσαν τις προσπάθειές τους να εμπλακούν Σύριοι στη σύγκρουση στη Λιβύη, δημιουργώντας σημεία στρατολόγησης τους στη νότια Συρία, τη Δαμασκό και τη πόλη  Ντέιρ αλ-Ζορ. Ορισμένες αναφορές αναφέρουν ότι στους πρώην μαχητές της αντιπολίτευσης που ήθελαν να καταταγούν, υποσχέθηκαν μηνιαίο μισθό 1.000 δολαρίων και εξαίρεση από την ποινική δίωξη σε αντάλλαγμα τη συμφωνία να πολεμήσουν στο εξωτερικό. Ωστόσο, δεν εκπληρώθηκαν όλες αυτές οι δεσμεύσεις μετά την επιστροφή τους από τη Λιβύη.

 

Ένα παρόμοιο σχέδιο με αυτό της χρήσης μισθοφόρων στη Λιβύη θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για την υποστήριξη της Αρμενίας. Ωστόσο, σε αυτήν την περίπτωση, Σύριοι Κούρδοι αντί για Σύριοι Άραβες θα συμμετάσχουν στη μάχη από την πλευρά των Αρμένιων. Αυτοί οι Κούρδοι δεν θα είναι απαραίτητα μαχητές  του YPG. Είναι γνωστό ότι η ρωσική πλευρά προσπάθησε στα τέλη του 2019 να προσελκύσει Κούρδους της Συρίας να στρατολογηθούν υπό τη σημαία των δυνάμεων της, οργανώνοντας κέντρα στρατολόγησης μαχητών στις πόλεις Aμούντα και Tελ Ταμέρ. Επίσης, η εμφάνιση Κούρδων μαχητών στην Αρμενία δεν θα είναι κάτι συγκλονιστικό για τον τοπικό πληθυσμό, καθώς μια σημαντική διασπορά των Κούρδων Yazidi ζει στη χώρα, η οποία διατηρεί στενούς δεσμούς με Σύριους  και Ιρακινούς. 

 

Η θέση της Άγκυρας και του Μπακού σχετικά με τη χρήση  μαχητών από τη Συρία  στη σύγκρουση Αρμενίας-Αζερμπαϊτζάν αντικατοπτρίζει επίσης τη ρωσική προσέγγιση για την παρουσία της Ομάδας Wagner στη Λιβύη. Η Τουρκία και το Αζερμπαϊτζάν αρνούνται την παρουσία μισθοφόρων, παρά την παρουσία πολλών μαρτυριών και δηλώσεων από τις υπηρεσίες ασφαλείας και αξιωματούχους πολλών κρατών. Παλαιότερα, η Ρωσία είχε πάρει παρόμοια θέση στη Λιβύη, αρνούμενη την παρουσία Ρώσων μισθοφόρων και τη σύνδεσή τους με τη Μόσχα, αγνοώντας πολλά γεγονότα και δηλώσεις από τις υπηρεσίες πληροφοριών των ευρωπαϊκών κρατών, των Ηνωμένων Πολιτειών και της Τουρκίας.

 

Μετάφραση: Geopolitics editorial team 

Facebooktwitterredditpinterestlinkedinmail
Geopolitics & Daily News Copyrights Reserved 2024