Η μοίρα των δούλων είναι οι αλυσίδες τους
Hand drawing illustration of lifestyle concept
Γράφει ο δρ Δημήτρης Γκίκας
«Αυτός που καλλιεργεί, κτίζει ή κατέχει έναν τόπο άνετο, θα πρέπει να αναμένει ότι πιθανότατα κάποιοι θα καταφθάσουν έτοιμοι και με δυνάμεις συνασπισμένες για να του αφαιρέσουν και να του στερήσουν όχι μόνο το προϊόν της εργασίας του, αλλά και τη ζωή την ίδια ή την ελευθερία του».
Τ. Χομπς, Άγγλος φιλόσοφος
Μπορείς να επικαλείσαι το διεθνές δίκαιο και τους κανόνες. Μπορείς να εμφανίζεσαι διαλλακτικός και πρόθυμος να συνεργαστείς. Μπορείς να είσαι ακόμα κι έτοιμος να κάνεις υποχωρήσεις στο όνομα της ειρήνης. Θα υπάρχουν πάντα αυτοί που δεν δίνουν δεκάρα ούτε για το διεθνές δίκαιο, ούτε για τους κανόνες ούτε για την ίδια τη δικαιοσύνη. Που τη διαλλακτικότητα την αντιλαμβάνονται ως ενδοτισμό, φόβο και αδυναμία. Που επιθυμούν την ειρήνη μόνο αν αυτή συνάπτεται αποκλειστικά με βάση τους όρους τους και τα «θέλω» τους.
Το διακύβευμα απέναντι σε τέτοιες απειλές είναι πάντα αυτό που περιγράφει ο Χομπς: ζωή, ιδιοκτησία, ελευθερία. Εισβολείς και επίδοξοι κατακτητές υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν πάντα. Αδιάφορο αν έφεραν περσική τιάρα, σβάστικα ή την ημισέληνο. Όσοι κέρδισαν την ελευθερία τους, το έκαναν αγωνιζόμενοι, όχι υποχωρώντας. Απέναντι σ’ έναν επεκτατικό εχθρό, δεν διαπραγματεύεσαι. Απέναντι σε επίδοξους εισβολείς, δεν στέκεσαι άβουλος και, πολύ περισσότερο, δεν βαφτίζεις φοβιστικά και υποκριτικά την εισβολή «ανθρωπιστική πράξη» – εκτός αν είσαι πρόθυμος να υποδουλωθείς.
Είναι πράγματι επώδυνο να αγωνίζεσαι για ιδανικά όπως η ελευθερία, η δημοκρατία, η ισότητα. Είναι επώδυνο, δύσκολο και απαιτεί θυσίες. Αλλά αξίζει. Διότι μέσα από αυτή τη μάχη, μέσα από αυτόν τον αγώνα, καταξιώνεται ο άνθρωπος. Ο αγώνας για την ελευθερία είναι η πύλη για την πρόοδο του ανθρώπινου πολιτισμού. Μόνο οι ελεύθεροι άνθρωποι παράγουν πολιτισμό.
Ο αγώνας για την ελευθερία είναι το πεπρωμένο των ελεύθερων. Η μοίρα των δούλων είναι οι αλυσίδες τους…
