Πώς ερμηνεύεται η επικοινωνία Μπάιντεν – Πούτιν

Του Κώστα Ράπτη

Όταν ο Τζορτζ Μπους τζούνιορ συναντήθηκε με τον νέο τότε πρόεδρο της Ρωσίας Βλαντίμιρ Πούτιν, στο θερμό κλίμα που δημιουργούσε η συνεργασία της Ρωσίας με τις ΗΠΑ στον πόλεμο του Αφγανιστάν, ο Τεξανός ένοικος του Λευκού Οίκου δήλωσε γλαφυρά για τον συνομιλητή του: “Κοίταξα στα μάτια του και είδα την ψυχή του”. Αρκετά χρόνια αργότερα, το 2011, στην μοναδική συνάντηση που είχε ποτέ ο Τζο Μπάιντεν, ως αντιπρόεδρος τότε του Μπαράκ Ομπάμα, με τον ισχυρό άνδρα του Κρεμλίνου, το κλίμα ήταν πολύ διαφορετικό. “Κοιτάω στα μάτια σας και δεν βλέπω ψυχή” ήταν, κατά τις διηγήσεις του ίδιου, η χαρακτηριστική αποστροφή του Μπάιντεν. “Καταλαβαίνουμε ο ένας τον άλλο” απάντησε ο Πούτιν χωρίς δισταγμό.

Ο Μπάιντεν κατέχει πλέον το αξίωμα αυτού που σε καιρούς όχι μακρινούς, αλλά σαφώς περασμένους, αποκαλούσαμε “πλανητάρχη”. Και οι σχέσεις των ΗΠΑ με τη Ρωσία είναι πολύ περισσότερο δηλητηριασμένες απ’ ό,τι στις αρχές της δεκαετίας όταν η κυβέρνηση Ομπάμα επιχειρούσε την “επανεκκίνηση” των διμερών σχέσεων, η οποία και έμελλε να ναυαγήσει στο πλαίσιο που διαμόρφωσε η επάνοδος Πούτιν στην προεδρία το 2012, η καταφυγή του Έντουαρντ Σνόουντεν στη Μόσχα το 2013, η ουκρανική κρίση και η προσάρτηση της Κριμαίας το 2014, η άμεση εμπλοκή της Ρωσίας στη Συρία το 2015 και η εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ το 2016, εν μέσω κατηγοριών περί εμπλοκής των περιώνυμων “Ρώσων χάκερς” στην αμερικανική εκλογική μάχη.

Παρότι δεν οδήγησε πουθενά πολιτικο-δικαστικά, το Russiagate υπήρξε κατά την τετραετία Τραμπ αγαπημένο θέμα των Δημοκρατικών, ηγετικά στελέχη των οποίων επιμένουν και σήμερα σε ευφάνταστα σενάρια για τον ρόλο του Πούτιν στην πολύπλευρη κρίση στο εσωτερικό των ΗΠΑ. Λόγου χάρη, η Χίλαρι Κλίντον και η Νάνσι Πελόζι υποστήριξαν προσφάτως ότι κατά τα επεισόδια της 6ης Ιανουαρίου στο Καπιτώλιο ο Ντόναλντ Τραμπ βρισκόταν σε απευθείας τηλεφωνική επικοινωνία με τον Ρώσο ομόλογο (και “χειριστή”;) του.

Έχοντας πλέον εγκατασταθεί στον Λευκό Οίκο, ο Τζο Μπάιντεν προτιμά, ως φαίνεται, μια περισσότερο business-like προσέγγιση. Εξ ου και η τηλεφωνική επικοινωνία που είχαν, με πρωτοβουλία της αμερικανικής πλευράς, οι ηγέτες Ουάσιγκτον και Μόσχας την Τρίτη.

Σύμφωνα με όσα έγιναν γνωστά, ο πρόεδρος των ΗΠΑ άνοιξε στον συνομιλητή του όλη τη γκάμα των σημείων τριβής, από το ουκρανικό ζήτημα και τις κυβερνοεπιθέσεις σε αμερικανικές υποδομές μέχρι τις φήμες ότι η Ρωσία χρηματοδοτεί επιθέσεις εναντίον Αμερικανών στρατιωτών στο Αφγανιστάν και την δηλητηρίαση του Αλεξέι Ναβάλνι. Ωστόσο, αυτός ο ορυμαγδός κατηγοριών περισσότερο χρησίμευε στο να πλαισιώσει αυτό που κυρίως ενδιέφερε τον Μπάιντεν: την πενταετή παράταση της συνθήκης START για τον έλεγχο των πυρηνικών εξοπλισμών, την οποία η κυβέρνηση Τραμπ είχε αφήσει να εκπνεύσει στα τέλη Φεβρουαρίου, εν μέσω των εν γένει επιθετικών (παρά τα νομιζόμενα) κινήσεών της απέναντι στη Ρωσία.

Ο Πούτιν δεν είχε λόγους να μην ανταποκριθεί. Άλλωστε αυτός και ο Μπάιντεν μάλλον αποτελούν τους δύο πιο πεπειραμένους στα διεθνή θέματα ηγέτες παγκοσμίως αυτή τη στιγμή.

Φυσικά η Εθνική Στρατηγική των ΗΠΑ κατονομάζει πλέον ρητά την Ρωσία και την Κίνα ως ανταγωνιστές, ενώ το κλίμα που έχει δημιουργηθεί, δίκην αυτοεκπληρούμενης προφητείας, στην αμερικανική πολιτική ζωή αποτρέπει τα γρήγορα και θεαματικά ανοίγματα.

Στην πραγματικότητα, παρά τα όσα λέγονται από ανθρώπους του όπως ο Ντμίτρι Μεντβέντεφ περί μηδενικών προσδοκιών από την κυβέρνηση Μπάιντεν, ο Πούτιν δεν έχει απωλέσει τη φιλοδοξία να αποσπάσει θέση συνομιλητή της Ουάσιγκτον, εκμεταλλευόμενος διεθνή προβλήματα στα οποία έχει μόχλευση η Μόσχα. Αλλά και ο Μπάιντεν γνωρίζει ότι οι Ευρωπαίοι σύμμαχοί του δεν είναι σε θέση να τον ακολουθήσουν σε μία μακρά αντιπαράθεση με τη Ρωσία. Ο “ιρανικός φάκελος” που αποτελεί την υπ’ αριθμόν ένα πρόκληση της αμερικανικής διπλωματίας επί των ημερών του Μπάιντεν προβάλλει ως το πιθανότερο σημείο επαφής των δύο πλευρών στο προσεχές διάστημα.

ΠΗΓΗ: Capital.gr