Τι επιπτώσεις θα έχει το “διπλό χαστούκι” στη Μέρκελ
Του Κώστα Ράπτη
Πρόκειται για μια κρίσιμη “θερμομέτρηση” των διαθέσεων του γερμανικού εκλογικού σώματος ενόψει των ομοσπονδιακών βουλευτικών εκλογών της 26ης Σεπτεμβρίου, όπου και θα αναδειχθεί ο διάδοχος της Άγκελα Μέρκελ. Και τα πρώτα αποτελέσματα από την κυριακάτικη αναμέτρηση στα ομόσπονδα κρατίδια της Βάδης-Βυρτεμβέργης και της Ρηνανίας-Παλατινάτου δείχνουν ότι το Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα της καγκελαρίου κάθε άλλο παρά χαίρει άκρας υγείας.
Για την ακρίβεια, και στα δύο αυτά κρατίδια στα νοτιοδυτικά της χώρας η CDU σημειώνεται αρνητικό ρεκόρ, πληρώνοντας το τίμημα της πανθομολογουμένως αποτυχημένης διαχείρισης της πανδημίας (με μόλις 7,5% του πληθυσμού να έχει εμβολιασθεί), αλλά και των σκανδάλων που σημάδεψαν προσφάτως την παράταξη, όπως παραίτηση τριών βουλευτών για την αγορά από το δημόσιο υπερτιμολογημένων μασκών από εταιρείες συμφερόντων τους.
Σύμφωνα με την πρόγνωση του δικτύου ARD στην ευημερούσα Βάδη-Βυρτεμβέργη, “καρδιά” της γερμανικής μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας (Mittelstand), η CDU αποσπά 23% της ψήφου, υποχωρώντας κατά τέσσερις μονάδες σε σχέση με τις προηγούμενες εκλογές του 2016, ενώ οι Πράσινοι διατηρούν (και ενισχύουν κατά 0,7% της ψήφου) την πρωτιά τους, φθάνοντας το 31%, οι Σοσιαλδημοκράτες υποχωρούν κατά 0,7% στο 12%, οι Φιλελεύθεροι καταγράφουν ποσοστό 11,5, ενισχυμένοι κατά 3,2%, η ακροδεξιά “Εναλλακτική για τη Γερμανία” υποχωρεί κατά 3,6% στο 11,5% και η Αριστερά (Die Linke) παραμένει εκτός Βουλής με 3,5%, παρά την αύξηση του ποσοστού της κατά 0,6%, ενώ η φήφος προς τους “Λοιπούς” (Κόμμα των Πειρατών κτλ.) εκτινάσσεται κατά 3,8% στο 7,5%.
Ο Βίνφριντ Κρέτσμαν, της “ρεαλιστικής” πτέρυγας των Πρασίνων, που ηγείται από το 2011 της τοπικής κυβέρνησης, ως ο μοναδικός Πράσινος πρωθυπουργός κρατιδίου σε όλη τη Γερμανία, θα είναι και πάλι σε θέση να ηγηθεί του νέου κυβερνητικού συνασπισμού, έχοντας όλη την ελευθερία να διαπραγματευθεί αν θα διατηρήσει τους Χριστιανοδημοκράτες σε θέση ελάσσονος εταίρου ή θα απευθυνθεί στους Σοσιαλδημοκράτες ή τους Φιλελεύθερους.
Στη γειτονική, αλλά περισσότερο αγροτική, Ρηνανία-Παλατινάτο, σύμφωνα με την ίδια πηγή, η Σοσιαλδημοκρατία, που διατηρεί την πρώτη θέση, υποχωρεί κατά 1,7% στο 34,5%, η Χριστιανοδημοκρατία κατακρημνίζεται κατά 5,8% στο 26%, η “Εναλλακτική για τη Γερμανία” επίσης υποχωρεί κατά 2,1% στο 10,5%, οι Πράσινοι ενισχύονται κατά 3,2% φθάνοντας στο 8,5%, οι Φιλελεύθεροι αποσπούν το 6,5% με αύξηση κατά 0,3%, ενώ οι μετα-πολιτικοί “Ελεύθεροι Ψηφοφόροι” εισέρχονται στο κοινοβούλιο με 5,5% της ψήφου (κερδίζοντας 3,3% εντός τετραετίας) και το ποσοστό των λοιπών μικρότερων δυνάμεων ανέρχεται αθροιστικά στο 8,5%, από 5,7%.
Η δημοφιλής πρωθυπουργός του κρατιδίου Μαλού Ντράιερ, στέλεχος του SPD, εκτιμάται ότι θα συνεχίσει ανεμπόδιστα να ηγείται της κυβέρνησης, σε συνεργασία με τους Πράσινους και τους Φιλελεύθερους.
Tα αποτελέσματα πάντως θα αργήσουν να οριστικοποιηθούν, καθώς, λόγω της πανδημίας η αξιοποίηση της επιστολικής ψήφου (σε ποσοστό έως και 60%) υπήρξε πολύ πιο εκτεταμένη του συνήθους.
Παρά τις εμφανείς ιδιαιτερότητες των επιμέρους κρατιδίων και τον βαρύνοντα ρόλο των τοπικών πρωταγωνιστών, οι χθεσινές εκλογές καταγράφουν μία πανεθνική τάση που θα πρέπει να αξιολογηθεί. Άλλωστε το 2021 είναι για τη Γερμανία η “σούπερ εκλογική χρονιά” με άλλες τέσσερις αναμετρήσεις σε κρατίδια, εκτός από τις ομοσπονδιακές εκλογές του Σεπτεμβρίου.
Ίσως μάλιστα, η κατάσταση πνευμάτων να ευνοεί τη Χριστιανοδημοκρατία ακόμη λιγότερο απ’ ό,τι αποτυπώθηκε ήδη, διότι για τη διαχείριση της πανδημίας, που κατεξοχήν τους απασχολεί, οι ψηφοφόροι μέμφονται κυρίως την ομοσπονδιακή και όχι τις κρατιδιακές κυβερνήσεις.
Σε κάθε περίπτωση, ο κατακερματισμός της γερμανικής πολιτικής σκηνής δείχνει να εντείνεται, η συνέχιση του “μεγάλου συνασπισμού” με τη συμμετοχή των Σοσιαλδημοκρατών αρχίζει να αποκλείεται πολιτικά και αριθμητικά, οι Πράσινοι ενισχύουν τη θέση τους ως το βασικό κόμμα αριστερότερα του κέντρου και ως αυτό χωρίς το οποίο δεν θα μπορέσει να συγκροτηθεί η επόμενη κυβέρνηση, οι Φιλελεύθεροι, των οποίων η εκλογική δύναμη διαχρονικά καταγράφει κινήσεις εκκρεμούς, μπαίνουν σε μια καλή χρονιά, ενώ οι Χριστιανοδημοκράτες θα δυσκολευτούν να βρουν τον βηματισμό τους μετά από 16 χρόνια κυριαρχίας της Μέρκελ. Μάλιστα τα τελευταία αποτελέσματα δυσκολεύουν την διεκδίκηση της καγκελαρίας από τον νέο πρόεδρο του κόμματος Άρμιν Λάσετ και ενισχύουν τις προοπτικές του ηγέτη των Βαυαρών Χριστιανοκοινωνιστών Μάρκους Ζέντερ.
