29/03/2024

Παρέλαβα κράτος, δεν θα παραδώσω κοινότητα

Γράφει ο δρ Δημήτρης Γκίκας 

 

17 χρόνια από το ιστορικό διάγγελμα του Τάσσου Παπαδόπουλου (7.4.2004)

 

Η περίφημη φράση «παρέλαβα κράτος, δεν θα παραδώσω κοινότητα» δεν αποτελεί μια παρακαταθήκη που αφορά μόνο την περίπτωση της Κύπρου. Ο τότε Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας έθεσε συγκεκριμένες βάσεις συζήτησης για το τι συνιστά κυρίαρχο κράτος σε μια εποχή που οι υπερεθνικοί οργανισμοί καθιστούν αμφίβολη αυτή την κυριαρχία.

 

Αν μελετήσουμε την ιστορία της Ελληνικής Επανάστασης, θα διαπιστώσουμε ότι οι πρώτες απόπειρες να λυθεί το «Οθωμανικό ζήτημα», όπως το αντιλαμβάνονταν οι μεγάλες δυνάμεις της εποχής, βασίστηκαν στη λογική της ίδρυσης ενός αυτόνομου ή ημι-αυτόνομου κρατιδίου, κατ’ ουσίαν μιας «κοινότητας» εντός της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Το δέχτηκαν αυτό οι Έλληνες; Όχι. Μια τέτοια αποδοχή θα διέψευδε τις προσδοκίες των επαναστατημένων Ελλήνων που είχαν χύσει αίμα για να αποκτήσουν την πλήρη ανεξαρτησία τους, κι όχι ένα ατελές και ενδεχομένως προσωρινό καθεστώς αυτονομίας. Ήθελαν κράτος, όχι κοινότητα.

 

Στην πολιτική σκηνή, η έννοια του κράτους, από την εποχή της Αρχαίας Ελλάδας, αποτελούσε βασική προϋπόθεση της πολιτικής ελευθερίας. Κάθε κρατική οντότητα διαμόρφωνε συνθήκες ελεύθερης ύπαρξης, επιλέγοντας το δικό της σύστημα διακυβέρνησης, τη δική της πολιτική και πολιτιστική κουλτούρα, τους δικούς της νόμους, τους δικούς της ηγέτες, την οικονομική της ανεξαρτησία, την εξωτερική και εσωτερική πολιτική που επιθυμούσε. Ήταν αδιανόητη, για ένα ελεύθερο κράτος, η πρόσδεση του με κάποιο άλλο, στο βαθμό που έχανε ή απομείωνε όλα τα παραπάνω. Συμμαχίες μπορούσαν να υπάρχουν. Αλλά υποταγή στις νομικές, οικονομικές, ευρύτερα πολιτικές βουλές άλλων δεν ήταν αποδεκτή. Διότι από κράτος καταντούσε κοινότητα, δηλαδή μια υποδιαίρεση, μια τύποις αυτόνομη ύπαρξη χωρίς ουσιαστική δυνατότητα αυτοπραγμάτωσης.

 

Η στάση, λοιπόν του Τάσσου Παπαδόπουλου υπήρξε απόλυτα συνυφασμένη με την ιστορική διαδρομή του Ελληνικού λαού, ο οποίος, ακόμα κι όταν οι Μεγάλες Δυνάμεις της εποχής επέβαλαν καθεστώτα επικυριαρχίας, οι Έλληνες αρνήθηκαν και συνέχισαν τον αγώνα μέχρι την απελευθέρωση.

 

Η μεγαλοσύνη των ηγετών δεν εξαρτάται από το πόσο πλήθος λαού κυβερνούν, αλλά από το πόσο μεγάλη είναι η συνεισφορά τους στη διατήρηση της ελευθερίας του.

 

Facebooktwitterredditpinterestlinkedinmail
Geopolitics & Daily News Copyrights Reserved 2024