Αντέχει η Τουρκία στρατιωτικά να κρατήσει ό,τι έχει κατακτήσει;
Γράφει ο Κωνσταντίνος Νικολετόπουλος
Στις 29-4 -2021, ο Τούρκος Υπουργός Άμυνας Χουλουσί Ακάρ, κατά τη διάρκεια επίσκεψης του στην Άγκυρα, δήλωσε ότι ο τουρκικός στρατός είναι ο πιο ισχυρός στη περιοχή, η οποία περιλαμβάνει τη Μεσόγειο, τον Καύκασο, τη Συρία, το Ιράκ και τη Λιβύη. Είναι γεγονός ότι η Τουρκία μέσω της προσπάθειας αναθεώρησης της συνθήκης της Λωζάννης αγωνίζεται να επεκταθεί εδαφικά αφενός, και αφετέρου να διατηρήσει όλα όσα έχει κατακτήσει. Το ερώτημα είναι αν ο τουρκικός στρατός μπορεί να διατηρήσει όλα όσα έχει καταλάβει ως τώρα.
Με βάση τα δεδομένα που έχουμε, η Τουρκία αποστέλλει δυνάμεις τεθωρακισμένων και τμήματα ειδικών δυνάμεων. Αυτές οι δυνάμεις, όσο μεγάλες και αν είναι σε αριθμό, με δεδομένο το γεγονός ότι η Τουρκία δεν ελέγχει τον εναέριο χώρο καμίας χώρας (συμπεριλαμβανομένου του Ναγκόρνο Καραμπάχ) την κάνει εξαιρετικά ευάλωτη.
Μετά την κατάρριψη του ρωσικού Su-24, οι Ρώσοι ξεκίνησαν σφοδρές αεροπορικές επιδρομές στη συνοριακή γραμμή Συρίας –Τουρκίας, όπου πέρα από θέσεις μαχητών του Ισλαμικού Κράτους βομβάρδισν και θέσεις της ΜΙΤ αλλά και των Γκρίζων Λύκων. Οι επιδρομές αυτές προκάλεσαν τεράστιες απώλειες τόσο στα τμήματα της ΜΙΤ που δραστηριοποιούνταν στη Συρία όσο και στους Τζιχαντιστές. Κυρίως όμως, προκάλεσαν τότε μεγάλη οικονομική ζημιά στην Τουρκία, καθώς οι απώλειες ξεπέρασαν τα 20 δις. Αυτό το γεγονός αύξησε την επιρροή της Ρωσίας στη Συρία. Γιατί ο αρχικός σκοπός της Τουρκίας με τη κατάρριψη του ρωσικού μαχητικού ήταν να φέρει το ΝΑΤΟ στη Συρία. Η ενέργεια αυτή έφερε το εντελώς αντίθετο αποτέλεσμα. Και έδειξε ότι το ΝΑΤΟ αδυνατεί να προστατεύσει τους συμμάχους του όπως η Τουρκία, αλλά και η ίδια η Τουρκία δεν ήταν ικανή να αντιμετωπίσει την ορμή της ρωσικής πολεμικής αεροπορίας.
Ο Ερντογάν βλέποντας παράλληλα την όλο και μεγαλύτερη ανάπτυξη των Κούρδων και τη νίκη τους στο Κομπάνι, αποφάσισε να συμμαχήσει με τη Ρωσία και να συντρίψει κάθε κουρδικό θύλακα στη Συρία. Πώς θα το πετύχαινε αυτό η Τουρκία; Επιστρατεύοντας μέλη του Ισλαμικού Κράτους αλλά και φανατικούς αντάρτες του Ελεύθερου Συριακού Στρατού. Ουσιαστικά, τους έδινε ένα καθεστώς νομιμοποίησης, υπηρετώντας στις τάξεις των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων.
Η αποκατάσταση των σχέσεων μεταξύ Ρωσίας –Τουρκίας άρχισε να γίνεται εμφανής τον Αύγουστο του 2016 με την επιχείρηση Ασπίδα του Ευφράτη, την πρώτη χερσαία επιχείρηση του τουρκικού στρατού στη Συρία. Η συγκεκριμένη επιχείρηση μπορεί να κατέληξε νικηφόρα για τον τουρκικό στρατό, αλλά υπάρχουν κάποιες παράμετροι που πρέπει να σημειώσουμε :
1) Συνολικά πάνω από 20 άρματα μάχης καταστράφηκαν, είτε από πυρά των Κούρδων μαχητών είτε των τζιχαντιστών. Αυτό δείχνει ότι τα τουρκικά άρματα μάχης αποδείχτηκαν ευάλωτα στη συγκεκριμένη επιχείρηση.
2) Οι τουρκικές δυνάμεις δεν έστειλαν αντιαεροπορικό εξοπλισμό, και αυτό φαίνεται από δυο περιστατικά. Το πρώτο έλαβε χώρα το Νοέμβριο του 2016, όταν συριακά μαχητικά αεροσκάφη βομβάρδισαν φάλαγγα των τουρκικών ειδικών δυνάμεων SAT με αποτέλεσμα το θάνατο 3 Τούρκων στρατιωτικών και τον τραυματισμό άλλων 10. Επίσης, το Φεβρουάριο του 2017, είχαμε τον βομβαρδισμό θέσεων του τουρκικού στρατού από ρωσικά μαχητικά με 2 νεκρούς και 7 τραυματίες. Αυτά τα δυο περιστατικά δείχνουν ότι οι Τούρκοι καταδρομείς μπορούν να γίνουν εύκολα αντιληπτοί, αλλά και οι θέσεις τις οποίες οργανώνουν δε τους παρέχουν πάντα την καλύτερη προστασία.
Η δεύτερη επιχείρηση έλαβε χώρα στο Αφρίν, όπου είδαμε να συμμετέχουν ειδικές δυνάμεις από τη στρατοχωροφυλακή. Ο τουρκικός στρατός παρότι είχε σαφή υπεροχή τόσο σε προσωπικό όσο και σε υλικό έκανε 3 ολόκληρους μήνες να καταλάβει την ομώνυμη πόλη. Μάλιστα, χωρίς να εμπλακεί σε μάχες στο εσωτερικό του Αφρίν, αφού όλες έγιναν στα περίχωρα της πόλης. Η πιο σημαντική έλαβε χώρα στη τοποθεσία Μπαιράκ Τεπέ, η οποία ήταν μια υπόγεια σύγκρουση μεταξύ του τουρκικού στρατού και του PKK. Η μάχη ήταν πολύ σκληρή και κόστισε τη ζωή σε 8 Τούρκους στρατοχωροφύλακες οι οποίοι, αν και κατέλαβαν εύκολα τη βάση, στη συνέχεια δέχτηκαν τη σφοδρή επίθεση ανταρτών του PKK. Μάλιστα, η μάχη ήταν τόσο σφοδρή που χρησιμοποιήθηκαν από τους Τούρκους στρατοχωροφύλακες συνολικά 3.800 σφαίρες και 18 χειροβομβίδες. Οι αντάρτες του PKK έφτασαν σε απόσταση 15-20 μέτρων από τις θέσεις του τουρκικού στρατού, με τον Τούρκο διοικητή Αμπντουλάχ Τάχα Κότς να σκοτώνεται κατά τη διάρκεια των επιδρομών της τουρκικής αεροπορίας, τις οποίες διέταξε ο ίδιος . Οι απώλειες του τουρκικού στρατού ανήλθαν σε 84 νεκρούς και 236 τραυματίες. Αυτό δείχνει ότι ο τουρκικός στρατός είναι αναποτελεσματικός, κυρίως αμυντικά και δεν μπορεί εύκολα να αμυνθεί σε επιθέσεις σε αστικό περιβάλλον , ιδιαίτερα όταν δρα σε αστικό περιβάλλον που δεν γνωρίζει.
Το κύριο όμως μέτωπο που τα πράγματα είναι δυσοίωνα για τον τουρκικό στρατό είναι το μέτωπο του Ιντλίμπ. Εκεί, οι τουρκικές δυνάμεις βρίσκονται σε δύσκολη θέση, καθώς η πόλη δέχεται καθημερινά αεροπορικές επιδρομές από τη ρωσική αεροπορία, οι επιδρομές αυτές μπορεί να στρέφονται εναντίον ομάδων Τζιχαντιστών, αλλά δεν αποκλείεται να υπάρξουν επιδρομές εναντίον θέσεων του τουρκικού στρατού, καθώς η Μόσχα εξακολουθεί να απαιτεί την πλήρη αποχώρηση των τουρκικών δυνάμεων από τη πόλη Ιντλίμπ. Καταλαβαίνουμε λοιπόν ότι τα τουρκικά τμήματα βρίσκονται σε άμεσο κίνδυνο, χωρίς τη δυνατότητα να αμυνθούν αποτελεσματικά στις επιθέσεις του συριακού στρατού αλλά και των ρωσικών ενόπλων δυνάμεων. Η μεγαλύτερη απόδειξη είναι τα γεγονότα της 27ης Φεβρουαρίου 2020, όταν ρωσικά μαχητικά βομβάρδισαν τουρκική φάλαγγα στον αυτοκινητόδρομο Μ4 σκοτώνοντας 34 Τούρκους στρατιώτες και τραυματίζοντας πάνω από 70. Η Ρωσία μάλιστα δεν επέτρεψε στη Τουρκία να στείλει ελικόπτερα να παραλάβουν τους τραυματίες αλλά επέτρεψε μόνο ασθενοφόρα . Επίσης, ο Τούρκος πρόεδρος έχει διατάξει το τουρκικό στρατό να μην εμπλακεί σε παραδοσιακή μάχη εναντίον ούτε του Συριακού στρατού, αλλά ούτε των Ρώσων .
Αυτό που ακολούθησε ήταν μια επίθεση κυρίως με πυροβολικό και μη επανδρωμένα αεροσκάφη του τουρκικού στρατού, όπου έπληξε αποκλειστικά θέσεις του συριακού στρατού. Από την επίθεση σκοτώθηκαν 250 Σύροι στρατιώτες και τραυματίστηκαν 550 .
Όλα αυτά τα γεγονότα φανερώνουν κάποια αδυναμία της Τουρκίας να αντέξει στρατιωτική επίθεση της Ρωσίας αλλά και της Συρίας. Οι Τούρκοι στρατιώτες στη Συρία και ιδιαίτερα στο Ιντλίμπ, στερούμενοι αντιαεροπορικών όπλων, δεν μπορούν να αντισταθούν αποτελεσματικά σε ταυτόχρονη επίθεση του συριακού στρατού και της ρωσικής αεροπορίας. Επίσης, και με τους Κούρδους τα πράγματα δεν είναι καλύτερα, καθώς το αντάρτικο πόλεων των Κούρδων YPJ είναι αρκετά επιτυχές και έχει προκαλέσει σημαντικές απώλειες στα τουρκικά στρατεύματα. Στο Ιράκ αντίθετα, τα πράγματα είναι πιο απλά δεδομένου ότι η Τουρκία δρα εκεί με τη σύμφωνη γνώμη της ιρακινής κυβέρνησης αλλά και των ΗΠΑ και των Κούρδων του Βορείου Ιράκ. Συνεπώς, μια στροφή της Τουρκίας προς τις ΗΠΑ θα αφήσει 8.000 ανθρώπους στο έλεος του Πούτιν και του Άσαντ.
Τι πιθανολογώ ότι θα γίνει στη Συρία:
1)Το χάσμα μετά την αναγνώριση της γενοκτονίας των Αρμενίων από το πρόεδρο Μπάιντεν θα φέρει κοντά την Ρωσία και την Τουρκία.
2) Η Τουρκία θα αναγκαστεί να ξεχωρίσει τις ένοπλες ομάδες που είναι υπό τη προστασία της από τους τρομοκράτες, με σκοπό να παραμείνει όσο γίνεται περισσότερο στη Συρία. Δεδομένου ότι στη Συρία υπάρχουν και μονάδες του Ελεύθερου Συριακού Στρατού και εξτρεμιστές, αυτή τη στιγμή η Τουρκία δεν έχει ξεκαθαρίσει με ποιες ένοπλες ομάδες συνεργάζεται κάτι που απαιτεί η Ρωσία από την Άγκυρα να γνωστοποιήσει.
3) Το μαύρο χρήμα στην Τουρκία τελειώνει, για αυτό ενδεχομένως θα έχουμε παράδοση ορισμένων ανώτερων στελεχών του Ισλαμικού Κράτους και του Ελεύθερου Συριακού Στρατού στη Ρωσία. Κι αυτό διότι ο Ερντογάν έχοντας οικονομικά προβλήματα, και καθώς το μαύρο χρήμα τελειώνει, δεν επιθυμεί να θέσει σε κίνδυνο τη παρουσία του στη Συρία. Δε μπορεί να διαχειριστεί μια οικονομική κρίση και μια πανωλεθρία στη Συρία από τη Μόσχα.
4) Ενδεχομένως, να έχουμε κοινές επιχειρήσεις μεταξύ Ρώσων και Τούρκων εναντίον των Κούρδων, αλλά και των Τζιχαντιστών. Γιατί εναντίον των Κούρδων; Γιατί οι Κούρδοι εξακολουθούν να είναι σύμμαχοι των Αμερικανών και ο Άσαντ όχι μόνο δε θέλει δημιουργία κουρδικής κρατικής οντότητας στη χώρα του, αλλά θέλει τους Κούρδους υπό τον αυστηρό έλεγχο του.
Πηγές:
Σάββας Καλεντερίδης -Το εκρεμμές της Τουρκίας -Ανθολόγιο άρθρων κειμένων -Η Τουρκία μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας – Οι επιπτώσεις σε Κύπρο και Ελλάδα (Κεφάλαιο 1ο Κατάρριψη ρωσικού αεροσκάφους ρωσοτουρκική διένεξη σελ 19-26)
https://anfenglish.com/kurdistan/ypg-we-will-not-retreat-from-west-of-euphrates
https://www.almasdarnews.com/article/isis-recaptures-villages-turkish-backed-militants/
http://www.bbc.com/news/world-middle-east-38919426
https://www.youtube.com/watch?v=JVGQTYqA4ws
https://odatv.com/afrinden-aci-haber-06031848.html
https://www.aa.com.tr/en/turkey/turkey-neutralizes-over-4-500-terrorists-in-afrin-army/1196627
https://www.haberler.com/idlib-sehidi-tegmen-ali-emre-firinciogullari-12944441-haberi/
https://www.trthaber.com/haber/gundem/bestepede-guvenlik-toplantisi-463663.html
