29/03/2024

Γκιουλενισμός και ερντογανισμός σε αγαστή συνεργασία απέναντι στη Δύση

της Δρ Άννας Κωνσταντινίδου*

Ιστορικός- Διεθνολόγος

 

 

Οι γκιουλενιστές είναι οι εχθροί του τουρκικού κράτους, έτσι όπως θέλει να τους παρουσιάζει ο Ερντογάν ή μήπως ένα τέχνασμα, ώστε η ΜΙΤ να ξεφυτρώσει τα παρακλάδια της, όπου γης;

Η συγκεκριμένη ρητορική κατά την άποψή μου ερώτηση αποτελεί μία συνθήκη που θεωρώ ότι σε πολλούς που ασχολούνται με την Τουρκία έχει περάσει από το μυαλό τους, χωρίς ίχνος συνωμοσιολογίας και ότι ο γκιουλενισμός ως τρομοκρατική σέκτα είναι το τέχνασμα που οι Μυστικές Υπηρεσίες της Τουρκίας, είτε  δημιούργησαν είτε χρησιμοποίησαν ως μέσο για να εισχωρήσουν στα δυτικά (κατά κύριο λόγο) περιβάλλοντα. Από πού τεκμηριώνεται η διατυπωμένη αυτή άποψη;

  1. Ο ιμάμης και πολιτικός Φετουλάχ Γκιουλέν είναι ο «πνευματικός πατέρας» και πολιτικός ινστρούχτορας τον νυν Προέδρου, κάτι που όχι μόνο δεν είναι άγνωστο, αλλά δίνοντας στη σχολή Χανάφι (μία από τις τέσσερεις διδαχές του Ισλαμ) εκκοσμικευμένη διάσταση εισχώρησε σε περιβάλλοντα γεωγραφικά και πολιτικά που αυτήν την στιγμή η Τουρκία έχει μεγάλα πολιτικά και στρατιωτικά πατήματα, όπως είναι τα Βαλκάνια, το Πακιστάν, η Αφρική. Και όχι μόνο αυτό, αλλά ο Γκιουλέν δίνοντας ένα εκκοσμικευμένο λόγο και διάσταση στη συγκεκριμένη διδαχή του Ισλάμ, όχι μόνο κατάφερε να δημιουργήσει ολόκληρη πολιτική ιδεολογία γύρω από αυτή, αλλά ήταν το έρεισμα πάνω στο οποίο πάτησε ο Ερντογάν με όλο αυτό το νέο-οθωμανικό μοντέλο που μας παρουσιάζει…
  2. Ο Γκιουλέν με τον Ερντογάν ήταν σύμμαχοι μέχρι το 2013, δηλαδή μία χρονολογία καμπή που η Αραβική Άνοιξη όπου οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι άρχισαν να εκπίπτουν από τα αραβικά περιβάλλοντα, μετά τη ραγδαία άνοδό τους από το 2009 – 2013, όταν η Δύση είχε βαλτώσει στα οικονομικά και κοινωνικά προβλήματά της, και τότε μόλις άρχισε να επανακάμπτει. Σημείο καμπής το 2013 η έκπτωση του Αδελφού Μουσουλμάνου, Μόρσι από την ηγεσία της Αιγύπτου και τα γεγονότα που άρχισαν να λαμβάνουν χώρα σηματοδώντας τις εξελίξεις στον αραβικό κόσμο με επίκεντρο τη Συρία.

Η Τουρκία έπρεπε να βρει τρόπο να είναι ενεργή στο νέο αυτό πλαίσιο που διαμορφωνόταν στην περιοχή της, εκμεταλλευόμενη το μεταναστευτικό, ΟΜΩΣ με έναν τρόπο που να καταδεικνύει ότι δεν είχε σκοπό να εξαπλώσει την πολιτική ρητορική της μέσα από το νεο-οθωμανισμό στις ομάδες που εργαλειοποιούσε. Και ως ξαφνικά, ο ιμάμης και το πολιτικό – πνευματικό τέκνο του έγιναν εχθροί!!!

  1. Από το 2015-2018 έχουμε τις τυφλές επιθέσεις στη Νίκαια της Γαλλίας, στη Βαρκελώνη, στο Λονδίνο και τη Γερμανία από οπαδούς του ριζοσπαστικοποιημένου Ισλαμ.Είναι η εποχή που τόσο ο Γκιουλέν με τον Ερντογάν ήταν σε πλήρη διάσταση μετά την υποτιθέμενη απόπειρα πραξικοπήματος στις 15 Ιουλίου 2016 όσο και ότι η ΜΙΤ, για να βρει τους υποτιθέμενους εχθρούς του τουρκικού κράτους, τους γκιουλενιστές, είχε εισχωρήσει σε όλα τα δυτικά περιβάλλοντα.
  2. Ο Ερντογάν χρησιμοποιεί τον γκιουλενισμό που από θρησκευτική ιδεολογία (όπως παραπάνω την εξηγήσαμε) πλέον θεωρείται από το τουρκικό κατεστημένο ως πολιτική – κοινωνική, ώστε να εκβιάζει τις δυτικές κυβερνήσεις, και κυρίως την αμερικανική.

Μήπως ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ η Δύση θα πρέπει να δει αυτό το θέατρο του παραλόγου που έχουν διαμορφώσει ο Ερντογάν και ο Γκιουλέν, ώστε η ΜΙΤ να εισχωρήσει στις κοινωνίες μας; Ο ιμάμης και ο Τούρκος Πρόεδρος είναι συνεργάτες και όχι εχθροί.

Κι ας μην γελιόμαστε, οι αξιωματικοί που εκδιώκονται από την τουρκική κυβέρνηση, πώς θα μπορούσαν να είναι γκιουλενιστές, όταν οι περισσότεροι από αυτούς και λόγω εκπαιδεύσεώς τους στη Δύση έχουν δυτική και σε καμία περίπτωση θεοκρατική κουλτούρα, όταν εκτός των άλλων η πλειονότητα αυτών πρόσκειται στα θρησκευτικά τάγματα;

Οπότε, μήπως θα πρέπει να ξαναδούμε το θέμα γκιουλενισμός, που κάθε άλλο, θεωρώ, είναι αυτό που μας παρουσιάζει το τουρκικό κράτος; Γιατί άραγε η αντιπολίτευση της γειτονικής χώρας δεν παίρνει ευθεία θέση σε όλη αυτήν τη συνθήκη με τις Μυστικές Υπηρεσίες της χώρας να ψάχνουν όπου γης, την ιδεολογική αυτή συνιστώσα που αντιστρατεύεται τον ερντογανισμό;

 

*Η Δρ Άννα Κωνσταντινίδου είναι Ιστορικός- Διεθνολόγος, Διδάκτωρ Δημοσίου Δικαίου και Πολιτικής Επιστήμης της Νομικής Σχολής ΑΠΘ, ερευνήτρια της ίδιας Σχολής, Εξωτερική Συνεργάτιδα της Ανώτατης Διακλαδικής Σχολής Πολέμου και μέλος και ερευνήτρια του Ελληνικού Ινστιτούτου Στρατηγικών Μελετών (ΕΛ.Ι.Σ.ΜΕ.).

Facebooktwitterredditpinterestlinkedinmail
Geopolitics & Daily News Copyrights Reserved 2024