Σεργκέι Σουροβίκιν: Από τη Συρία στην Ουκρανία – Ποιος είναι ο Ρώσος στρατηγός
Colonel General Sergei Surovikin © Yuri Smityuk/TASS
Ο επικεφαλής της στρατονομίας ο οποίος συνέτριψε το Ισλαμικό Kράτος και η αναποτελεσματικότητα του στον πόλεμο της Ουκρανίας
Γράφει ο Κωνσταντίνος Νικολετόπουλος
Ο Σεργκέι Σουροβίκιν είναι ίσως από τους ελάχιστους στρατηγούς στη ρωσική ιστορία που έχει υπηρετήσει ως ανώτερος αξιωματικός σε δυο τελείως διαφορετικά σώματα. Μέχρι το 2020 ήταν διοικητής της Ρωσικής Στρατονομίας , ενώ σήμερα είναι διοικητής του αεροδιαστημικού τμήματος της Ρωσίας.
Ο Σεργκέι Σουροβίκιν είναι μια μάλλον ασυνήθιστη προσωπικότητα. Καταρχάς πρέπει να πούμε ότι η περιπέτεια του στα πεδία των μαχών ξεκινάει το 1980, όταν υπηρετεί για λίγο χρονικό διάστημα στο Αφγανιστάν. Να θυμίσω εδώ ότι το 1978 η Σοβιετική Ένωση προχώρησε στην εισβολή στο Αφγανιστάν. Το 1991 o Σουροβίκιν έπαιξε με το τάγμα του καίριο ρόλο στην αποκατάσταση της τάξης στη Μόσχα που μαστιζόταν από τις ταραχές. Μη ξεχνάμε ότι η χρονιά αυτή ήταν εξαιρετικά δύσκολη για τη Ρωσία καθώς μόλις είχε καταρρεύσει η Σοβιετική Ένωση.
Ωστόσο, μια μελανή σελίδα στη καριέρα του ήταν το γεγονός ότι το 1995 καταδικάστηκε σε φυλάκιση ενός έτους, για παράπτωμα που είχε να κάνει με την απόκτηση και παράδοση όπλων και πυρομαχικών χωρίς άδεια. Βέβαια, η ποινή αυτή δεν έχει επηρεάσει τη μέχρι τώρα πορεία του.
Η πιο λαμπρή του επιτυχία, κατά την εκτίμηση μου, είναι η δράση του στη Συρία, όπου υπηρέτησε ως διοικητής του επίλεκτου σώματος της στρατονομίας. Ο Σουρόφκιν, αν και βρισκόταν τις περισσότερες φορές σε θέση άμυνας, προκάλεσε συντριπτικά πλήγματα κατά του Ισλαμικού Κράτους. Κατά τη διάρκεια των επιχειρήσεων χρησιμοποίησε μικρή στρατιωτική δύναμη για να επιτύχει την αποστολή του. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η μάχη στη επαρχία Χάμα. Εκεί ο Σουροβίκιν βρισκόταν συνεχώς στη πρώτη γραμμή του μετώπου, προφανώς γιατί ήθελε να έχει υπό τον απόλυτο έλεγχο του την κατάσταση στο τομέα ευθύνης του. Κατά τη γνώμη μου ο στρατηγός μπορεί είναι πολύ πιο αποτελεσματικός όταν βρίσκεται στο πεδίο της μάχης με τους στρατιώτες, παρά αν βρίσκεται στο στρατηγείο του, με του επιτελείο του.
Στις 29 Μαΐου 2017 έγραψε ίσως τη πιο λαμπρή σελίδα στη μέχρι τώρα καριέρα του, καθώς βρέθηκε περικυκλωμένος μαζί με μόλις 28 στρατονόμους του. Κρατώντας την ψυχραιμία του, πολέμησε στην πρώτη γραμμή και μαζί με τους στρατιώτες προκάλεσε συντριπτικό πλήγμα στις δυνάμεις του Ισλαμικού Κράτους σκοτώνοντας πάνω από 800 τζιχαντιστές. Το επίτευγμα του ήταν πολύ σημαντικό, γιατί πέρα από την ήττα του Ισλαμικού Κράτους, κατάφερε να συνεργαστεί αποτελεσματικά και υποδειγματικά με τη ρωσική αεροπορία. Και μάλιστα σε συνθήκες όπου η συνεργασία φίλιων και συνεργαζόμενων μονάδων δεν είναι πάντα εύκολη. Καίριο ρόλο στην επιτυχία του αυτή έπαιξε και η εμπειρία που είχε αποκτήσει στο πεδίο της μάχης τα προηγούμενα χρόνια.
Σήμερα, το 2022, είναι επικεφαλής των ρωσικών αεροπορικών δυνάμεων στην Ουκρανία. Εδώ το έργο του είναι εξαιρετικά δύσκολο. Πρέπει να πούμε ότι μέχρι τώρα ο ρωσικός στρατός έχει σημαντικές απώλειες σε άντρες και εξοπλισμό, αλλά έχει πετύχει και την κατάληψη πόλεων-κλειδιά, όπως η Χερσώνα και η Μελιτόπολη. Ένα μέρος της αποτυχίας του ρωσικού στρατού οφείλεται στο γεγονός ότι η Μόσχα αποφεύγει αεροπορικές επιδρομές σε πόλεις με άκρως ρωσόφωνο πληθυσμό. Δηλαδή ο Σουρόφκιν δεν μπορεί να εκτελέσει αεροπορικές επιδρομές στο Χάρκοβο και αυτό γιατί στο Χάρκοβο κατοικούν ρωσόφωνοι. Είναι μάλιστα μια από τις πρώτες πόλεις που ξεσηκώθηκε κατά της φιλο δυτικής κυβέρνησης του Κιέβου του 2014.
Έτσι, λοιπόν ο Σουροβίκιν είναι υποχρεωμένος να εκτελέσει περιορισμένες αεροπορικές επιδρομές στοχευμένες, κατά συγκεκριμένων στόχων. Αυτή η πολιτική που ακολουθεί το Κρεμλίνο καθυστερεί την προέλαση των ρωσικών δυνάμεων. Το κύριο λάθος του Σουροβίκιν όμως είναι ότι δεν παρείχε αεροπορική προστασία στις εφεδρικές μονάδες του ρωσικού στρατού. Ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ της Ρωσίας Βαλερί Γκερασίμοφ επέλεξε τη ταχεία προέλαση του ρωσικού στρατού, δηλαδή να περικυκλώσει τις ουκρανικές δυνάμεις στα μεγάλα αστικά κέντρα. Ο ουκρανικός στρατός άφησε τις βαριές μονάδες του ρωσικού στρατού να εισέλθουν στα μεγάλα αστικά κέντρα ( Χάρκοβο, Χερσώνα) ενώ σε άλλες περιπτώσεις να φτάσουν στα περίχωρα μεγάλων πόλεων (Μαριούπολη, Κίεβο) και χτύπησε τις μονάδες που ακολουθούσαν.
Ο Σουροβίκιν όμως δεν παρείχε εναερία προστασία στις μονάδες εφοδιασμού μεταφορών του ρωσικού στρατού που ακολουθούσαν τα άρματα μάχης και τους καταδρομείς, με αποτέλεσμα αυτές να υποστούν σημαντικές απώλειες από τα ουκρανικά τμήματα. Η επίθεση λοιπόν αφενός λόγω της σθεναρής αντίστασης του ουκρανικού στρατού κυρίως στη Μαριούπολη και στο Χάρκοβο, και αφετέρου λόγω έλλειψης καυσίμων, τροφίμων και πυρομαχικών που αντιμετωπίζουν οι μάχιμες μονάδες, έχει μπει σε τέλμα.
Ο Σεργκέι Σουροβίκιν είναι ένας εξαιρετικά αποτελεσματικός αξιωματικός και στρατηγός που, κατά τη γνώμη μου όμως, είναι εξαιρετικά ακατάλληλος για διοικητής των αεροδιαστημικών δυνάμεων καθώς έπρεπε να παραμείνει στο στρατό ξηράς. Θεωρώ ότι με βάση τη δράση του στη Συρία, θα μπορούσε να είναι πολύ πιο αποτελεσματικός στο μέτωπο της Ουκρανίας.
Πηγές:
https://ria.ru/20170609/1496221440.html
https://ria.ru/20111214/516301125.html
https://www.kommersant.ru/doc/3486877?from=spec#id=4
https://iz.ru/689564/sergei-valchenko-aleksandr-kruglov-egor-sozaev-gurev/v-plen-nikogo-ne-brat
