Το παζλ της Συρίας και η δολοφονία του Ιρανού ταγματάρχη

Γράφει ο Αλέξανδρος Νίκλαν
Σύμβουλος Θεμάτων Ασφαλείας 

Αρκετοί ίσως το προηγούμενο διάτημα να διάβασαν μια είδηση που πέρασε μάλλον στα «ψιλά» των ελληνικών ΜΜΕ. Αναφερόμαστε στη δολοφονία Ιρανού ταγματάρχη των «Φρουρών της επανάστασης». Τα στοιχεία γενικά ήταν λίγα αν και οι Ιρανοί αναφέρουν πώς τον δολοφόνησαν στελέχη υπηρεσιών των ΗΠΑ και του Ισραήλ.

Η άμεση αντίδραση προφανώς από αρκετούς είναι πως αυτό συμβαίνει πάντα. Όμως εδώ υπάρχουν περισσότερα από όσα φαίνονται με μια πρώτη ματιά.

Τις τελευταίες εβδομάδες υπάρχουν αρκετές πληροφορίες που φέρουν τους Ιρανούς μέσω της Χεζμπολάχ να έχουν δημιουργήσει δυνάμεις κρούσης στη Συρία. Μην ξεχνάμε επίσης πώς η Συρία παραμένει μια κρίσιμη γεωγραφική περιοχή στο Λεβάντ απ΄όπου διέρχονται αρκετοί αγωγοί ενέργειας. Παράλληλα με αυτό θα πρέπει κάποιος να κάνει και ένα βήμα πίσω και να δει πώς η Ρωσία αναδιοργανώνει την παρουσία της στην περιοχή σε σημεία άμεσου ενδιαφέροντος της, αφήνοντας την Τουρκία μόνη της. Πρόκειται για μια κίνηση που γνωρίζει και ο Ερντογάν, για αυτό και θέλει να τελειώσει πολύ γρήγορα με ό,τι κουρδικό στοιχείο υπάρχει εκεί αλλά και στο Βόρειο Ιράκ (και προφανώς αυτός είναι και ο λόγος που επιθυμεί να προχωρήσει σε στρατιωτική επιχείρηση άμεσα- προκειμένου να μπορέσει να ενισχύσει την θέση του στην περιοχή).

Η κατάσταση όπως εξελίσσεται λοιπόν έχει την Ρωσία να κάθεται ενισχυμένη στο κυβερνείο της Ταρτούς και της Λαττάκειας, την Τουρκία να χειρίζεται μεγάλο κομμάτια της ΒΑ Συρίας, τις ΗΠΑ να έχουν και αυτές σημεία ελέγχου σε ενεργειακούς κόμβους και φυσικά την Χεζμπολάχ να προσπαθεί να καταλάβει όλα τα υπόλοιπα, όσο της επιτρέπουν οι παραπάνω συν φυσικά οι δυνάμεις του Άσαντ.

Σε όλο αυτό το σκηνικό λοιπόν η Ρωσία προτιμάει να συνεργαστεί όπως φαίνεται με το Ιράν στην Συρία, καθώς η Τουρκία έχει δείξει πώς θέλει να είναι εκείνη που θα έχει τον τελευταίο λόγο. Έτσι η Ρωσία έχει ήδη προχωρήσει σε παραχώρηση στρατιωτικού υλικού στην Τεχεράνη  (Απρίλιος 2022), ενώ έχει προσεγγίσει και το κουρδικό στοιχείο προσπαθώντας να εξισορροπήσει σε μια κατάσταση που μοιάζει αρκετά με το Αφγανιστάν των 1970-1980s, με διάφορες φατρίες να προσπαθούν να κερδίσουν εξουσία, και «χώρες-παίκτες» να θέλουν να βρουν θέση στο μοίρασμα.

Η εκτέλεση τώρα του Ιρανού ταγματάρχη Sayad Khodai ίσως έχει να κάνει και με την διάθεση του να αναπτύξει ομάδα κρούσης κατά προσώπων που φέρεται να έχουν συμφέροντα προς την Ισραηλινή και Αμερικανική πλευρά. Σε κάθε περίπτωση πάντως, μόνο τυχαία δεν είναι η αναφορά από την Τεχεράνη προς το Τελ Αβίβ και την Ουάσινγκτον και δεν είναι κάποια επανάληψη γνωστού μοτίβου δηλώσεων.

Η περιοχή της Συρίας παραμένει σε σοβαρή αστάθεια καθώς ο Άσαντ, αν και έχει περιορίσει κάθε άλλη δύναμη σε όση περιοχή ελέγχει, εντούτοις αδυνατεί να δώσει ώθηση στην ανάπτυξη τη , καθώς έχει απομακρυνθεί από την Δύση και σίγουρα καμία χώρα δεν θα πάει να επενδύσει εκεί, ειδικά όσο ο Άσαντ παραμένει σε ανοιχτό δίαυλο με την Ρωσία.