Έπρεπε ο Κύπριος ΠτΔ να ακυρώσει το ραντεβού του με τον Ρώσο ΥπΕξ;

Της Δρ Άννας Κωνσταντινίδου,
Ιστορικού- Διεθνολόγου *

Η Κύπρος δεν είναι βιλαέτι καμία εγγυήτριας δύναμης. Είναι ένα κυρίαρχο Κράτος. Ωστόσο ένα Κράτος που ο οργανικός χώρος που ανήκει, δείχνει πολύ μεγαλύτερο ενδιαφέρον για την Ουκρανία.

Αναμφισβήτητα, η άρση του εμπάργκο όπλων από μέρους των ΗΠΑ είναι μία ιστορική ενέργεια, όμως ακόμα υπάρχει πολύ μεγάλος δρόμος για το ζήτημα που ονομάζεται Κυπριακό. Και η Κύπρος πρέπει να καταλάβει αυτό, ότι δεν είναι η χώρα που μειονεκτεί, αντίθετα είναι το Κράτος που αυτήν την στιγμή κρατά τη Διπλωματία της ΝΑ Μεσογείου και της ανατολικής περιφέρειας. Αλλά δυστυχώς, ενεργεί με φοβικά σύνδρομα τόσο σε Αμερική και Ευρώπη, αλλά και απέναντι στη Ρωσία (η οποία παίζει το ζήτημα των Κατεχόμενων, αν και ο Ρώσος πρέσβης στην Αθήνα ανέφερε ότι δεν υπάρχει περίπτωση διασύνδεσης διπλωματικής με το ψευδοκράτος).

Η Κύπρος για να ακυρώνει τα ραντεβού με χώρες που μπορεί να μην είναι αρεστές στην ΕΕ και τις ΗΠΑ, θα πρέπει αυτή να μάθει να εκβιάζει και όχι να την εκβιάζουν. Και δεν είναι διόλου φιλοσοφικά αυτά που γράφω, αλλά και με έρεισμα τη Σύνοδο στον ΟΗΕ, ο Κύπριος ΠτΔ από το βήμα των ΗΕ, θα έπρεπε να αποδειχθεί ιδιαίτερα αιχμηρός με την πολιτική της Δύσης και Ανατολής στο ζήτημα Κύπρος, όλα αυτά τα χρόνια (που τόσο η Δύση όσο και η Ρωσία τη χρησιμοποιούν με τον εκβιασμό του ψευδοκράτους). Όμως δεν έχει μιλήσει, ενώ έπρεπε να ζητήσει δημόσια τοποθέτηση στη Σύνοδο.Και έπρεπε να μιλήσει για να θέσει πολλά ζητήματα όπως:

Α. Πώς είναι δυνατόν, η έννοια της εγγυήτριας δύναμης να υφίσταται για ένα Κράτος εισβολέα;

Β. Την άμεση προσχώρηση της Κύπρου στο ΝΑΤΟ

Γ. Τον άμεσο εξοπλισμό με γαλλικά και αμερικανικά βαρέα όπλα (και μάλιστα να «προικοδοτήσουν» κι όχι να πουλήσουν οι συγκεκριμένες δύο Δυνάμεις, για τα 48 χρόνια που άφησαν την Κύπρο βορά των «Μογγόλων»)

Δ. Την εγγύηση της ΕΕ (που μόνο αυτή, όπως και για τα υπόλοιπα κράτη μέλη του Οργανισμού, είναι εγγυήτρια) για δημιουργία ειδικού, στρατιωτικού εποπτικού μηχανισμού (μέσω της ΚΕΠΠΑ) στο Κυπριακό έδαφος που να αποδεικνύει την ευρωπαϊκή παρουσία ως τη μόνη εγγύηση επί του κυπριακού εδάφους. Αυτή η ειρηνευτική δύναμη που υπάρχει στο κυπριακό έδαφος από τον ΟΗΕ, καλύτερα να αφήσουμε στην άκρη το ρόλο που έχει.

*Η Δρ Άννα Κωνσταντινίδου είναι Ιστορικός- Διεθνολόγος,  Εξωτερική Συνεργάτιδα Ανώτατης Διακλαδικής Σχολής Πολέμου (ΑΔΙΣΠΟ) και Σχολής Εθνικής Άμυνας (ΣΕΘΑ)