Δημογραφικό: Το μείζον ελληνικό πρόβλημα
Γράφει ο Αλέξανδρος Νίκλαν
Σύμβουλος Θεμάτων Ασφαλείας
Αρχαία Ελλάδα —
Ὁ Πολύβιος γράφει γιὰ τὴν ὑπογεννητικότητα στὴν ἐποχή του (2ος αἰ. π.Χ):
Ἱστορίες, 6, 38
«Ἔφτασε ὁ καιρός σήμερα στν Ἑλλάδα νὰ ὑπάρχει ἀρνησιπαιδία καὶ ὀλιγανθρωπία, ἐξαιτίας τῆς ὁποίας οἱ πόλεις ἐρημώθηκαν καὶ σημειώθηκε πλήρης ἔλλειψη παραγωγῆς, ἂν καὶ δὲν συνέβησαν πόλεμοι ἢ ἐπιδημίες. Ἐὰν λοιπὸν γιὰ τοῦτο συνεβούλευε κάποιος νὰ πάει νὰ ρωτήσει τοὺς θεοὺς τί θὰ μπορούσαμε νὰ ποῦμε ἢ νὰ κάνουμε γιὰ νὰ γίνουμε περισσότεροι καὶ νὰ κατοικήσουμε καλύτερα τὶς πόλεις, ἄραγε δὲν θὰ ἦταν μάταιο νὰ κάνουμε τέτοιες ἐρωτήσεις, ἀφοῦ ἡ αἰτία εἶναι προφανὴς καὶ ὁ τρόπος διορθώσεως στὰ χέρια μας;
Γιατὶ αὐτὸ τὸ κακὸ μεγάλωσε σὲ μᾶς καὶ χωρὶς νὰ τὸ προσέξει κανείς, ἐπειδὴ οἱ ἄνθρωποι ἐξετράπησαν στὸν ἐγωισμὸ (**) καὶ τὴ φιλοχρηματία ἀκόμη καὶ σὲ τεμπελιά, ἔτσι ὥστε νὰ μὴ θέλουν νὰ παντρευτοῦν οὔτε νὰ κάνουν παιδιά, οὔτε νὰ ἀνατρέφουν, ἀλλὰ νὰ ἀποκτοῦν τὸ πολὺ ἕνα ἢ δύο, ὥστε νὰ τὰ ἀφήσουν πλούσια κληρονομιὰ καὶ νὰ μὴ ξοδεύουν γιὰ τὴν ἀνατροφή τους, γι’ αὐτὸ τὸ λόγο τὸ κακό μεγαλώνει.
Γιατὶ, ὅταν ὑπάρχουν μόνο ἕνας ἢ δύο γιοί, εἶναι προφανὲς ὅτι, ἂν ὁ πόλεμος ἢ ἡ ἐπιδημία θανατώσουν τὸν ἕνα, ἡ οἰκία μένει χωρὶς κληρονόμους. Καὶ, ὅπως τὰ σμήνη τῶν μελισςῶν, σιγὰ σιγὰ οἱ πόλεις γίνονται ἀραιοκατοικημένες καὶ ἀδύναμες».
Τὰ ἀποτελέσματα ήρθαν μετά και την Ρωμαική εισβολή και μετά από 1-4 αἰῶνες ἀργότερα αναφέρονται από τους κατακτημένους πλέον Έλληνες:
ΣΤΡΑΒΩΝΑΣ (1ος π.Χ. – 1ος μ.Χ. αἰ.)
- Ἀρκαδία, Αἰτωλία, Λακωνία, Μεσσηνία.
«Σήμερον ἡ Μεσσηνία εἶναι κατὰ τὸ πλεῖστον ἐγκαταλελειμμένη, χωρὶς ὅμως τοῦτο νὰ εἶναι κάτι τὸ ἐκπληκτικόν, ἀφοῦ καὶ ἡ Λακωνικὴ ἀκόμη δύναται νὰ μᾶς δώσει τὴν ἐντύπωσιν τῆς ἐρημώσεως, ἐὰν τὴν συγκρίνωμεν πρὸς ὅ,τι ἦτο παλαιά. Διότι ἐκτὸς τῆς Σπάρτης πρέπει νὰ ὑπολογίσωμεν καὶ τὰς τριάκοντα πολίχνας, αἱ ὁποῖα παλαιὰ ὑπῆρχαν πέριξ τῆς Σπάρτης […] Ἕνεκα τῆς τελείας ἐρημώσεως τῆς χώρας [=Ἀρκαδίας], δὲν εἶναι ὀρθὸν νὰ ἐπιμείνωμεν ἐπὶ τῆς ἱστορίας της. Αἱ πλέον ἐπιφανεῖς ἄλλοτε πόλεις καταστράφηκαν ἕνεκα τῶν συνεχῶν πολέμων χωρὶς νὰ ἀφήσουν ἵχνη, αὐτὴ δὲ ἡ χώρα ἔπαυσε νὰ κατηκῆται καὶ νὰ καλλιεργῆται. […] Ἡ Αἰτωλία ἐπίσης καὶ ἡ Ἀκαρνανία, χῶραι ἐξ ἴσου ἐρημωμέναι […] Σήμερα δὲ καὶ αὐτὴ ἡ Μεγάλη Πόλις ἐπαλήθευσε τὸ λογοπαίχνιον τοῦ κωμικοῦ ποιητοῦ «τὸ ὄνομά της εἶναι Μεγαλερημία καὶ οὐχὶ πλέον Μεγαλόπολις»» (Γεωγραφικά, Η’ c 362, 388).
ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ (1ος μ.Χ. – 2ος μ. Χ. αἰ.)
- Ἑλλάδα, Βοιωτία
«Ὁλόκληρη ἡ χώρα μόλις καὶ μετὰ βίας θὰ μποροῦσε νὰ προσφέρει σήμερα τρεῖς χιλιάδες ὁπλίτες, ὅσους ἔστειλε μόνη της ἡ πόλη τῶν Μεγαρέων στὶς Πλαταιές […] «(κάποιος) μπορεῖ νὰ κάνει γιὰ ὧρες νὰ μὴ συναντήσει [στὴ Βοιωτία] ἄνθρωπο πέρα ἀπὸ κανένα βοσκό» (Περὶ τῶν ἐκλελοιπότων χρηστηρίων, η’)
======================
‘Ετος 2022 μ. Χ. Ελληνική στατιστική αρχή
Διαπίστωση πώς από την τελευταία απογραφή έχει μειωθεί ο πληθυσμός χωρίς καν να έχει υπάρξει αναφορά στην σύνθεση του καθώς μέσα στον αριθμό των 9.700.000 περίπου δεν αναφέρεται πόσοι είναι αυτόχθονες με ρίζα στο γένος και πόσοι ήρθαν ως νέοι έποικοι στην χώρα και πήραν στοιχεία Έλληνα πολίτη.
Και επειδή η ιστορία κάνει κύκλους και τιμωρεί όσους δεν μαθαίνουν από τα λάθη τους, αμφιβάλλω πολύ πώς θα υπάρξει εκ νέου κάποιος Πλούταρχος ή Στράβωνας υπό Ρωμαϊκή κυριαρχία έστω που θα αφήσει μαρτυρία για τα αποτελέσματα αυτών των λαθών.
Αυτά είναι τα σοβαρά που ουδείς κινείται να κάνει κάτι. Όχι οι κηδείες και οι διαφωνίες στο πώς και τί πιστεύει ο καθένας για κάτι που έληξε προ 50 ετών.
