07/10/2024

Ένας μακροχρόνιος πόλεμος που ξεκίνησε πριν έναν χρόνο

Γράφει ο Δημήτριος Τσαϊλάς*

Ένα χρόνο μετά την εισβολή της στην Ουκρανία, η εικόνα της Ρωσίας απέχει πολύ από το να έχει επιτύχει τους στόχους που έθεσε από την κήρυξη του πολέμου. Έχει καταφέρει μόνο την κατάληψη των εδαφών που προσαρτήθηκαν παράνομα από τη Ρωσία, αλλά ελέγχονται από την Ουκρανία. Το Κρεμλίνο παραμένει αποφασισμένο να ελέγξει το Κίεβο επειδή δεν μπορεί να επιτρέψει στην Ουκρανία να παραμείνει ανεξάρτητο κράτος, να ανακάμψει οικονομικά και να προστατευτεί ενάντια στην υπαρξιακή απειλή από τη Ρωσία. Ωστόσο, δεδομένου ότι η κατάκτηση είναι επί του παρόντος πέρα ​​από τις στρατιωτικές δυνατότητες της Ρωσίας, το Κρεμλίνο επιχειρεί να αποσταθεροποιήσει την Ουκρανία τρομοκρατώντας τον άμαχο πληθυσμό. Ταυτόχρονα, συνεχίζει τις προσπάθειες για να σταματήσει τη δυτική οικονομική και στρατιωτική υποστήριξη προς την Ουκρανία. Μέχρι στιγμής, ωστόσο, και οι δύο στρατηγικές δεν έχουν οδηγήσει στην προσδοκώμενη επιτυχία.

Στο εσωτερικό, η συνέχιση του πολέμου δεν αποτελεί ακόμη απειλή για το ρωσικό καθεστώς, παρά τις τεράστιες ανθρώπινες και οικονομικές θυσίες. Αυτή τη στιγμή, η συνέχιση του πολέμου φαίνεται λιγότερο επικίνδυνη από μια κατάπαυση του πυρός πριν επιτευχθούν οι πολεμικοί στόχοι. Η Ρωσία έχει αρκετούς πόρους για να εξαπολύσει επιθέσεις στην Ουκρανία για πολύ καιρό. Και η υποτιθέμενη εξωτερική απειλή παρέχει στο καθεστώς προφάσεις για να νομιμοποιήσει τη συνέχιση της διακυβέρνησης του Πούτιν. Ταυτόχρονα, η αυταρχική πολιτική κατάσταση επιτρέπει σημαντικά σκληρότερη καταστολή.

 

https://www.understandingwar.org/backgrounder/russian-offensive-campaign-assessment-february-23-2023

Αντιμέτωπη με τους πολεμικούς στόχους της Ρωσίας, η Ουκρανία δεν έχει άλλη επιλογή από το να συνεχίσει να αμύνεται. Η κυβέρνηση του Κιέβου έχει λίγες αυταπάτες για μια ειρήνη με τον Πούτιν κατόπιν διαπραγματεύσεων. Οι πρώην κατεχόμενες περιοχές, που αλλάξαν χέρια έχουν γίνει προφανές τι θα σήμαινε μια κατάρρευση της δικής τους άμυνας για τον ουκρανικό πληθυσμό. Επιπλέον, ο ουκρανικός στρατός έχει επανειλημμένα δείξει ότι μπορεί να απωθήσει τους Ρώσους επιτιθέμενους.

Εξάλλου, η επιτυχημένη αυτοάμυνα της Ουκρανίας έχει γίνει επίσης απαραίτητη για τη Δύση. Μια επαπειλούμενη ήττα της Ουκρανίας θα μπορούσε να βυθίσει τόσο το ΝΑΤΟ όσο και την ΕΕ σε βαθιά κρίση. Ακόμα κι αν οι εκλογές στις Δυτικές κοινωνίες αποτελούν παράγοντα αβεβαιότητας, δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι η υποστήριξη προς την Ουκρανία καταρρέει. Πρώτον, το πραγματικό κόστος αυτής της στήριξης είναι ανεκτό σε σχέση με το μέγεθος των δυτικών οικονομιών. Από την άλλη πλευρά, η αλληλεγγύη για την Ουκρανία εξακολουθεί να είναι υψηλή στις περισσότερες δυτικές κοινωνίες.

 

*Ο Δημήτριος Τσαϊλάς είναι απόστρατος αξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού. Είναι επιστημονικός συνεργάτης και ερευνητής του Institute for National and International Security (INIS) και του Think Tank, Strategy International. Δίδαξε επί σειρά ετών στις έδρες Επιχειρησιακής Σχεδιάσεως καθώς και της Στρατηγικής και Ασφάλειας, σε ανώτερους Αξιωματικούς στην Ανώτατη Διακλαδική Σχολή Πολέμου.

Facebooktwitterredditpinterestlinkedinmail
Geopolitics & Daily News Copyrights Reserved 2024