Μεταμορφώνοντας τη CIA για μια εποχή ανταγωνισμού

«Αυτή είναι μια εποχή ιστορικών προκλήσεων για τη CIA και ολόκληρο το επάγγελμα των μυστικών υπηρεσιών», γράφει ο διευθυντής της CIA Ουίλιαμ Μπερνς σε ανάλυσή στο προσεχές τεύχος του Foreign Affairs. Η γεωπολιτική αστάθεια και οι τεχνολογικές αλλαγές κάνουν τη δουλειά της CIA «πιο δύσκολη από ποτέ». Αλλά «θα συνεχίσουν να υπάρχουν μυστικά που μόνο οι άνθρωποι μπορούν να συλλέξουν και μυστικές επιχειρήσεις που μόνο οι άνθρωποι μπορούν να διεξάγουν» αναφέρει χαρακτηριστικά. Η επιτυχία σε αυτή τη νέα εποχή, γράφει, «θα εξαρτηθεί από την ανάμειξη της παραδοσιακής ανθρώπινης νοημοσύνης με τις αναδυόμενες τεχνολογίες με δημιουργικούς τρόπους».

Καλύπτοντας τα πάντα, από τη νοοτροπία του Ρώσου Προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν μέχρι τις σκέψεις του Κινέζου προέδρου Σι Τζίνπινγκ, ο Μπερνς προσφέρει την άποψή του για το σημερινό μεταβαλλόμενο γεωπολιτικό τοπίο. Σχετικά με τη Μέση Ανατολή, όπου ο Μπερνς συμμετέχει ενεργά στις διαπραγματεύσεις- το Σαββατοκύριακο βρέθηκε στο Παρίσι όπου συναντήθηκε με τον επικεφαλής της Mossad Ντέιβιντ Μπαρνέα, τον Αλ Θάνι του Κατάρ και τον αρχηγό πληροφοριών της Αιγύπτου Αμπάς Καμέλ με στόχο μια συμφωνία  με αντάλλαγμα κατάπαυση του πυρός- για την απελευθέρωση των εναπομεινάντων Ισραηλινών ομήρων που κρατούνται από τη Χαμάς στη Γάζα, γράφει: «Έχω περάσει μεγάλο μέρος των τελευταίων τεσσάρων δεκαετιών δουλεύοντας στη Μέση Ανατολή, και σπάνια έχω δει είναι πιο μπερδεμένο ή εκρηκτικό κλίμα».

Ακολουθεί η μετάφραση του άρθρου του επικεφαλής της CIA με τίτλο: Spycraft and Statecraft και υπότιτλο: Transforming the CIA for an Age of Competition (Η παρούσα μετάφραση ΔΕΝ αποτελεί προϊόν επίσημης συνεργασίας)

==============================

Για όσο διάστημα οι χώρες κρατούσαν μυστικά η μία από την άλλη, προσπάθησαν να τα κλέψουν η μία από την άλλη. Η κατασκοπεία ήταν και θα παραμείνει αναπόσπαστο μέρος της κρατικής τέχνης, ακόμη και όταν οι τεχνικές της εξελίσσονται συνεχώς. Οι πρώτοι κατάσκοποι της Αμερικής πέρασαν τον Επαναστατικό Πόλεμο χρησιμοποιώντας κρυπτογράφηση, κρυφά δίκτυα ταχυμεταφορών και αόρατο μελάνι για να αλληλογραφούν μεταξύ τους και με τους ξένους συμμάχους τους. Στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, το αναδυόμενο πεδίο πληροφοριών βοήθησε στην αποκάλυψη πολεμικών σχεδίων της Ιαπωνίας. Κατά τη διάρκεια του πρώιμου Ψυχρού Πολέμου, οι δυνατότητες πληροφοριών των Ηνωμένων Πολιτειών εισήλθαν κυριολεκτικά στη στρατόσφαιρα, με την εμφάνιση του U-2 και άλλων κατασκοπευτικών αεροπλάνων μεγάλου ύψους που μπορούσαν να φωτογραφίσουν σοβιετικές στρατιωτικές εγκαταστάσεις με εντυπωσιακή ευκρίνεια.

Τα απλά αστέρια που είναι χαραγμένα στον αναμνηστικό τοίχο στα κεντρικά γραφεία της CIA στο Langley της Βιρτζίνια, τιμούν τους 140 αξιωματικούς της υπηρεσίας που έδωσαν τη ζωή τους υπηρετώντας τη χώρα τους. Το μνημείο προσφέρει μια διαρκή υπενθύμιση αμέτρητων πράξεων θάρρους. Ωστόσο, αυτές οι περιπτώσεις ηρωισμού και οι πολλές αθόρυβες επιτυχίες της CIA παραμένουν πολύ λιγότερο γνωστές στο αμερικανικό κοινό από τα λάθη που έχουν στιγματίσει μερικές φορές την ιστορία της υπηρεσίας. Το καθοριστικό τεστ για την ευφυΐα ήταν πάντα η πρόβλεψη και η βοήθεια των υπευθύνων χάραξης πολιτικής να περιηγηθούν σε βαθιές αλλαγές στο διεθνές τοπίο – τις στιγμές που έρχονται μόνο λίγες φορές κάθε αιώνα.

Όπως επανέλαβε ο πρόεδρος Τζο Μπάιντεν, οι Ηνωμένες Πολιτείες αντιμετωπίζουν σήμερα μία από αυτές τις σπάνιες στιγμές, τόσο παρόμοιες όσο η αυγή του Ψυχρού Πολέμου ή η περίοδος μετά την 11η Σεπτεμβρίου. Η άνοδος της Κίνας και ο ρεβανσισμός της Ρωσίας θέτουν τρομακτικές γεωπολιτικές προκλήσεις σε έναν κόσμο έντονου στρατηγικού ανταγωνισμού στον οποίο οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν απολαμβάνουν πλέον αδιαμφισβήτητη πρωτοκαθεδρία και στον οποίο αυξάνονται οι υπαρξιακές κλιματικές απειλές. Περιπλέκοντας περαιτέρω τα πράγματα είναι μια επανάσταση στην τεχνολογία ακόμη πιο σαρωτική από τη Βιομηχανική Επανάσταση ή την αρχή της πυρηνικής εποχής. Από τα μικροτσίπ έως την τεχνητή νοημοσύνη και έως τους κβαντικούς υπολογιστές, οι αναδυόμενες τεχνολογίες μεταμορφώνουν τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένου του επαγγέλματος της πληροφορίας. Από πολλές απόψεις, αυτές οι εξελίξεις κάνουν τη δουλειά της CIA πιο δύσκολη από ποτέ, δίνοντας στους αντιπάλους ισχυρά νέα εργαλεία για να μας μπερδεύουν, να μας διαφεύγουν και να μας κατασκοπεύουν.

Και όμως, όσο ο κόσμος αλλάζει, η κατασκοπεία παραμένει μια αλληλεπίδραση μεταξύ ανθρώπων και τεχνολογίας. Θα συνεχίσουν να υπάρχουν μυστικά που μόνο οι άνθρωποι μπορούν να συλλέξουν και μυστικές επιχειρήσεις που μόνο οι άνθρωποι μπορούν να διεξάγουν. Οι τεχνολογικές εξελίξεις, ιδιαίτερα στον τομέα του signals intelligence, δεν έχουν κάνει τέτοιες ανθρώπινες λειτουργίες άσχετες, όπως έχουν προβλέψει ορισμένοι, αλλά έχουν φέρει επανάσταση στην πρακτική τους. Για να είναι μια αποτελεσματική υπηρεσία πληροφοριών του εικοστού πρώτου αιώνα, η CIA πρέπει να συνδυάσει την κυριαρχία των αναδυόμενων τεχνολογιών με τις δεξιότητες μεταξύ ανθρώπων και την ατομική τόλμη που ήταν πάντα στην καρδιά του επαγγέλματός μας. Αυτό σημαίνει να εξοπλίσουμε τους επιχειρησιακούς αξιωματικούς με τα εργαλεία και τα εμπορικά εργαλεία για να διεξάγουν κατασκοπεία σε έναν κόσμο συνεχούς τεχνολογικής επιτήρησης – και να εξοπλίσουμε τους αναλυτές με εξελιγμένα μοντέλα τεχνητής νοημοσύνης που μπορούν να αφομοιώσουν μεγάλες ποσότητες πληροφοριών ανοιχτού κώδικα και λαθραία αποκτηθείσεςς, ώστε να μπορούν να κάνουν  καλύτερες ανθρώπινες κρίσεις.

Την ίδια στιγμή, αυτό που κάνει η CIA με τις πληροφορίες που συγκεντρώνει αλλάζει επίσης. Ο «στρατηγικός αποχαρακτηρισμός», η σκόπιμη δημόσια αποκάλυψη ορισμένων μυστικών για την υπονόμευση των αντιπάλων και των συμμάχων, έχει γίνει ένα ακόμη πιο ισχυρό εργαλείο για τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής. Η χρήση του δεν σημαίνει απερίσκεπτη διακύβευση των πηγών ή των μεθόδων που χρησιμοποιούνται για τη συλλογή πληροφοριών, αλλά σημαίνει αντίσταση με σύνεση στην αντανακλαστική παρόρμηση να κρατούνται τα πάντα απόρρητα. Η κοινότητα των πληροφοριών των ΗΠΑ μαθαίνει επίσης την αυξανόμενη αξία της διπλωματίας πληροφοριών, αποκτώντας μια νέα κατανόηση για το πώς οι προσπάθειές της να ενισχύσει τους συμμάχους και τους εχθρούς μπορούν να στηρίξουν τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής.

Αυτή είναι μια περίοδος ιστορικών προκλήσεων για τη CIA και ολόκληρο το επάγγελμα των πληροφοριών, με γεωπολιτικές και τεχνολογικές αλλαγές να αποτελούν μια τόσο μεγάλη δοκιμασία όσο έχουμε αντιμετωπίσει ποτέ. Η επιτυχία θα εξαρτηθεί από την ανάμειξη της παραδοσιακής ανθρώπινης νοημοσύνης με τις αναδυόμενες τεχνολογίες με δημιουργικούς τρόπους. Θα απαιτήσει, με άλλα λόγια, προσαρμογή σε έναν κόσμο όπου η μόνη ασφαλής πρόβλεψη για την αλλαγή είναι ότι θα επιταχυνθεί.

ΠΟΥΤΙΝ 

Η μεταψυχροπολεμική εποχή έφτασε στο οριστικό τέλος τη στιγμή που η Ρωσία εισέβαλε στην Ουκρανία τον Φεβρουάριο του 2022. Έχω περάσει μεγάλο μέρος των τελευταίων δύο δεκαετιών προσπαθώντας να κατανοήσω τον εύφλεκτο συνδυασμό παραπόνων, φιλοδοξιών και ανασφάλειας που ενσαρκώνει ο Ρώσος Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν. Ένα πράγμα που έμαθα είναι ότι είναι πάντα λάθος να υποτιμάται η προσήλωσή του στον έλεγχο της Ουκρανίας και των επιλογών της. Χωρίς αυτόν τον έλεγχο, πιστεύει ότι είναι αδύνατο για τη Ρωσία να είναι μια μεγάλη δύναμη ή για εκείνον ένας μεγάλος Ρώσος ηγέτης. Αυτή η τραγική και βάρβαρη καθήλωση έχει ήδη ντροπιάσει τη Ρωσία και έχει αποκαλύψει τις αδυναμίες της, από τη μονοδιάστατη οικονομία της μέχρι την διογκωμένη στρατιωτική της δύναμη και το διεφθαρμένο πολιτικό της σύστημα. Η εισβολή του Πούτιν έχει επίσης προκαλέσει αποφασιστικότητα που κόβει την ανάσα από τον ουκρανικό λαό. Έχω δει το θάρρος τους από πρώτο χέρι σε συχνά ταξίδια στην Ουκρανία εν καιρώ πολέμου, που χαρακτηρίζεται από ρωσικές αεροπορικές επιδρομές και ζωντανές εικόνες της ουκρανικής επιμονής και ευρηματικότητας στο πεδίο της μάχης.

Ο πόλεμος του Πούτιν ήταν ήδη μια αποτυχία για τη Ρωσία σε πολλά επίπεδα. Ο αρχικός του στόχος να καταλάβει το Κίεβο και να υποτάξει την Ουκρανία αποδείχθηκε ανόητος και απατηλός. Ο στρατός του έχει υποστεί τεράστια ζημιά. Τουλάχιστον 315.000 Ρώσοι στρατιώτες έχουν σκοτωθεί ή τραυματιστεί, τα δύο τρίτα του προπολεμικού αποθέματος αρμάτων μάχης της Ρωσίας έχουν καταστραφεί και το περίφημο επί δεκαετίες στρατιωτικό πρόγραμμα εκσυγχρονισμού του Πούτιν έχει καταργηθεί. Όλα αυτά είναι άμεσο αποτέλεσμα της ανδρείας και της ικανότητας των Ουκρανών στρατιωτών, που υποστηρίζονται από τη Δύση. Εν τω μεταξύ, η οικονομία της Ρωσίας υφίσταται μακροπρόθεσμες οπισθοδρομήσεις και η χώρα σφραγίζει τη μοίρα της ως οικονομικός υποτελής της Κίνας. Οι υπερβολικές φιλοδοξίες του Πούτιν απέτυχαν και με άλλο τρόπο: ώθησαν το ΝΑΤΟ να γίνει μεγαλύτερο και ισχυρότερο.

Αν και η κατασταλτική δύναμη του Πούτιν δεν φαίνεται πιθανό να εξασθενήσει σύντομα, ο πόλεμος του στην Ουκρανία διαβρώνει αθόρυβα τη δύναμή του στο εσωτερικό. Η βραχύβια ανταρσία που ξεκίνησε τον περασμένο Ιούνιο από τον μισθοφόρο ηγέτη Γιεβγκένι Πριγκόζιν πρόσφερε μια ματιά σε κάποια από τη δυσλειτουργία που κρύβεται πίσω από την προσεκτικά γυαλισμένη εικόνα ελέγχου του Πούτιν. Για έναν ηγέτη που έφτιαχνε με κόπο τη φήμη του αμφισβητία της τάξης, ο Πούτιν φαινόταν αποστασιοποιημένος και αναποφάσιστος καθώς οι κουρελιασμένοι στασιαστές του Πριγκόζιν ανέβαιναν τον δρόμο προς τη Μόσχα. Για πολλούς στη ρωσική ελίτ, το ερώτημα δεν ήταν τόσο αν ο αυτοκράτορας δεν είχε ρούχα όσο γιατί αργούσε τόσο πολύ να ντυθεί. Ο απόλυτος απόστολος της ανταπόδοσης, ο Πούτιν τακτοποίησε τελικά τον λογαριασμό του με τον Πριγκόζιν, ο οποίος σκοτώθηκε σε ένα ύποπτο αεροπορικό δυστύχημα δύο μήνες μετά την έναρξη της εξέγερσής του. Αλλά η τσουχτερή κριτική του Πριγκόζιν για τα ψέματα και τις στρατιωτικές λανθασμένες εκτιμήσεις στον πυρήνα του πολέμου του Πούτιν και για τη διαφθορά στην καρδιά του ρωσικού πολιτικού συστήματος, δεν θα εξαφανιστεί σύντομα.

Αυτή η χρονιά είναι πιθανό να είναι μια δύσκολη χρονιά στο πεδίο της μάχης στην Ουκρανία, μια δοκιμασία διατήρησης της ισχύος της οποίας οι συνέπειες θα ξεπεράσουν τον ηρωικό αγώνα της χώρας να διατηρήσει την ελευθερία και την ανεξαρτησία της. Καθώς ο Πούτιν αναγεννά την αμυντική παραγωγή της Ρωσίας – με κρίσιμα στοιχεία από την Κίνα, καθώς και όπλα και πυρομαχικά από το Ιράν και τη Βόρεια Κορέα – συνεχίζει να στοιχηματίζει ότι ο χρόνος είναι με το μέρος του, ότι μπορεί να καταστρέψει την Ουκρανία και να φθείρει τους δυτικούς υποστηρικτές της. Η πρόκληση της Ουκρανίας είναι να τρυπήσει την αλαζονεία του Πούτιν και να καταδείξει το υψηλό κόστος για τη Ρωσία της συνεχιζόμενης σύγκρουσης, όχι μόνο κάνοντας πρόοδο στην πρώτη γραμμή αλλά και εξαπολύοντας βαθύτερα πλήγματα  με σταθερά κέρδη στη Μαύρη Θάλασσα. Σε αυτό το περιβάλλον, ο Πούτιν θα μπορούσε να εμπλακεί ξανά σε πυρηνικές απειλές και θα ήταν ανόητο να απορρίψουμε εντελώς τους κινδύνους κλιμάκωσης. Αλλά θα ήταν εξίσου ανόητο να τρομοκρατηθούμε άσκοπα από αυτά.

Το κλειδί της επιτυχίας βρίσκεται στη διατήρηση της δυτικής βοήθειας προς την Ουκρανία. Με λιγότερο από το πέντε τοις εκατό του αμυντικού προϋπολογισμού των ΗΠΑ, είναι μια σχετικά μέτρια επένδυση με σημαντικές γεωπολιτικές αποδόσεις για τις Ηνωμένες Πολιτείες και αξιοσημείωτες αποδόσεις για την αμερικανική βιομηχανία. Η διατήρηση της ροής των όπλων θα φέρει την Ουκρανία σε ισχυρότερη θέση εάν προκύψει μια ευκαιρία για σοβαρές διαπραγματεύσεις. Προσφέρει μια ευκαιρία να διασφαλιστεί μια μακροπρόθεσμη νίκη για την Ουκρανία και μια στρατηγική απώλεια για τη Ρωσία. Η Ουκρανία θα μπορούσε να διαφυλάξει την κυριαρχία της και να ανοικοδομηθεί, ενώ η Ρωσία θα αφεθεί να αντιμετωπίσει το διαρκές κόστος της ανοησίας του Πούτιν. Η αποχώρηση των Ηνωμένων Πολιτειών από τη σύγκρουση αυτή την κρίσιμη στιγμή και η διακοπή της υποστήριξης προς την Ουκρανία θα ήταν αυτογκόλ ιστορικών διαστάσεων.

ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΟΥ ΣΙ

Κανείς δεν παρακολουθεί την υποστήριξη των ΗΠΑ προς την Ουκρανία περισσότερο από τους Κινέζους ηγέτες. Η Κίνα παραμένει ο μόνος αντίπαλος των ΗΠΑ με την πρόθεση να αναδιαμορφώσει τη διεθνή τάξη και έχει την οικονομική, διπλωματική, στρατιωτική και τεχνολογική δύναμη για να το πράξει. Ο οικονομικός μετασχηματισμός της χώρας τις τελευταίες πέντε δεκαετίες ήταν εξαιρετικός. Είναι κάτι για το οποίο ο κινεζικός λαός αξίζει έπαινο την ώρα που ο υπόλοιπος κόσμος έχει υποστηρίξει ευρέως με την πεποίθηση ότι μια ευημερούσα Κίνα είναι παγκόσμιο αγαθό. Το θέμα δεν είναι η άνοδος της Κίνας από μόνη της, αλλά οι απειλητικές ενέργειες που τη συνοδεύουν όλο και περισσότερο. Ο ηγέτης της Κίνας, Σι Τζινπίνγκ, ξεκίνησε την τρίτη του προεδρική θητεία με περισσότερη εξουσία από οποιονδήποτε από τους προκατόχους του από τον Μάο Τσε Τουνγκ. Αντί να χρησιμοποιήσει αυτή τη δύναμη για να ενισχύσει και να αναζωογονήσει το διεθνές σύστημα που επέτρεψε τον μετασχηματισμό της Κίνας, ο Σι επιδιώκει να τον ξαναγράψει. Στο επάγγελμα των πληροφοριών, μελετάμε προσεκτικά τι λένε οι ηγέτες. Δίνουμε όμως ακόμη μεγαλύτερη προσοχή σε αυτό που κάνουν. Η αυξανόμενη καταστολή του Σι στο εσωτερικό και η επιθετικότητά του στο εξωτερικό, από τη συνεργασία «χωρίς όρια» με τον Πούτιν έως τις απειλές του για την ειρήνη και τη σταθερότητα στα στενά της Ταϊβάν, είναι αδύνατο να αγνοηθούν.

Το ίδιο, ωστόσο, είναι και ο αντίκτυπος της δυτικής αλληλεγγύης στους υπολογισμούς του Σι σχετικά με τους κινδύνους χρήσης βίας κατά της Ταϊβάν, η οποία εξέλεξε νέο πρόεδρο, τον Λάι Τσινγκ-Τε-, τον Ιανουάριο. Για τον Σι, έναν άνθρωπο που τείνει να βλέπει τις Ηνωμένες Πολιτείες ως μια δύναμη που ξεθωριάζει, η αμερικανική ηγεσία στην Ουκρανία σίγουρα αποτελεί έκπληξη. Η προθυμία των Ηνωμένων Πολιτειών να προκαλέσουν και να απορροφήσουν οικονομικό πόνο για να αντιμετωπίσουν την επιθετικότητα του Πούτιν – και την ικανότητά τους να συσπειρώσουν τους συμμάχους τους για να κάνουν το ίδιο – αντέκρουε ισχυρά την πεποίθηση του Πεκίνου ότι η Αμερική βρισκόταν σε οριστική παρακμή. Πιο κοντά στις κινεζικές ακτές, η ανθεκτικότητα του αμερικανικού δικτύου συμμάχων και εταίρων σε όλο τον Ινδο-Ειρηνικό είχε μια απογοητευτική επίδραση στη σκέψη του Πεκίνου. Ένας από τους πιο σίγουρους τρόπους για να αναζωπυρωθεί η κινεζική αντίληψη για την αμερικανική ασυλία και την τόνωση της κινεζικής επιθετικότητας θα ήταν η εγκατάλειψη της υποστήριξης προς την Ουκρανία. Η συνεχής υλική υποστήριξη για την Ουκρανία δεν αποβαίνει σε βάρος της Ταϊβάν. Στέλνει ένα σημαντικό μήνυμα αποφασιστικότητας των ΗΠΑ που βοηθά την Ταϊβάν.

Ο ανταγωνισμός με την Κίνα λαμβάνει χώρα στο πλαίσιο της πυκνής οικονομικής αλληλεξάρτησης και των εμπορικών δεσμών μεταξύ αυτής και των Ηνωμένων Πολιτειών. Τέτοιες συνδέσεις έχουν εξυπηρετήσει εξαιρετικά τις δύο χώρες και τον υπόλοιπο κόσμο, αλλά έχουν δημιουργήσει επίσης κρίσιμα τρωτά σημεία και σοβαρούς κινδύνους για την ασφάλεια και την ευημερία των ΗΠΑ. Η πανδημία του COVID-19 κατέστησε σαφές σε κάθε κυβέρνηση τον κίνδυνο να εξαρτηθεί από οποιαδήποτε χώρα για σωτήρια ιατρικά εφόδια, όπως ο πόλεμος της Ρωσίας στην Ουκρανία κατέστησε σαφές στην Ευρώπη τους κινδύνους της εξάρτησης από μια χώρα για ενέργεια. Στον σημερινό κόσμο, καμία χώρα δεν θέλει να βρεθεί στο έλεος ενός και μόνο προμηθευτή κρίσιμων ορυκτών και τεχνολογιών —ειδικά εάν αυτός ο προμηθευτής έχει πρόθεση να εξοπλίσει αυτές τις εξαρτήσεις. Όπως υποστήριξαν οι αμερικανοί υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής, η καλύτερη απάντηση είναι να «αποκλείσουμε τον κίνδυνο» και να διαφοροποιήσουμε – να διασφαλίσουμε τις αλυσίδες εφοδιασμού των Ηνωμένων Πολιτειών, να προστατεύσουμε το τεχνολογικό τους πλεονέκτημα και να επενδύσουμε στη βιομηχανική τους ικανότητα.

Σε αυτόν τον ασταθή, διχασμένο κόσμο, το βάρος της «μέσης αντιστάθμισης κινδύνου» αυξάνεται. Οι δημοκρατίες και οι αυτοκρατορίες, οι ανεπτυγμένες οικονομίες και οι αναπτυσσόμενες, και οι χώρες σε όλο τον παγκόσμιο Νότο έχουν ολοένα και μεγαλύτερη πρόθεση να διαφοροποιήσουν τις σχέσεις τους για να μεγιστοποιήσουν τις επιλογές τους. Βλέπουν μικρό όφελος και άφθονο ρίσκο στην προσκόλληση στις μονογαμικές γεωπολιτικές σχέσεις είτε με τις Ηνωμένες Πολιτείες είτε με την Κίνα. Περισσότερες χώρες είναι πιθανό να προσελκύονται από ένα «ανοιχτό» καθεστώς γεωπολιτικών σχέσεων (ή τουλάχιστον ένα «είναι περίπλοκο»), ακολουθώντας το παράδειγμα των Ηνωμένων Πολιτειών σε ορισμένα ζητήματα, ενώ παράλληλα καλλιεργούν σχέσεις με την Κίνα. Και αν το παρελθόν είναι πεπερασμένο, η Ουάσιγκτον θα πρέπει να είναι προσεκτική στους ανταγωνισμούς μεταξύ του αυξανόμενου αριθμού μεσαίων δυνάμεων, που ιστορικά έχουν βοηθήσει να πυροδοτήσουν συγκρούσεις μεταξύ μεγάλων.

ΤΟ ΜΠΛΕΞΙΜΟ ΤΗΣ ΜΕΣΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ

Η κρίση που επισπεύτηκε από τις σφαγές της Χαμάς στο Ισραήλ στις 7 Οκτωβρίου 2023, είναι μια οδυνηρή υπενθύμιση της πολυπλοκότητας των επιλογών που η Μέση Ανατολή συνεχίζει να θέτει για τις Ηνωμένες Πολιτείες. Ο ανταγωνισμός με την Κίνα θα παραμείνει η υψηλότερη προτεραιότητα της Ουάσιγκτον, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι μπορεί να αποφύγει άλλες προκλήσεις. Σημαίνει μόνο ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει να πλοηγούνται με προσοχή και πειθαρχία, να αποφεύγουν την υπερβολή και να χρησιμοποιούν την επιρροή τους με σύνεση.

Έχω περάσει μεγάλο μέρος των τελευταίων τεσσάρων δεκαετιών δουλεύοντας μέσα και πάνω στη Μέση Ανατολή, και σπάνια την έχω δει πιο μπερδεμένη ή εκρηκτική. Τερματισμός της έντονης ισραηλινής χερσαίας επιχείρησης στη Λωρίδα της Γάζας, κάλυψη των βαθιών ανθρωπιστικών αναγκών των πονεμένων Παλαιστινίων αμάχων, απελευθέρωση ομήρων, πρόληψη της εξάπλωσης της σύγκρουσης σε άλλα μέτωπα της περιοχής και διαμόρφωση μιας λειτουργικής προσέγγισης για την «επόμενη μέρα» στη Γάζα είναι όλα απίστευτα δύσκολα προβλήματα. Το ίδιο και η αναγέννηση της ελπίδας για μια διαρκή ειρήνη που διασφαλίζει την ασφάλεια του Ισραήλ καθώς και την παλαιστινιακή πολιτεία και εκμεταλλεύεται τις ιστορικές ευκαιρίες για ομαλοποίηση με τη Σαουδική Αραβία και άλλες αραβικές χώρες. Όσο δύσκολο κι αν είναι να φανταστεί κανείς αυτές τις δυνατότητες εν μέσω της τρέχουσας κρίσης, είναι ακόμη πιο δύσκολο να φανταστεί κανείς την έξοδο από την κρίση χωρίς να τις επιδιώξει σοβαρά.

Το κλειδί για την ασφάλεια του Ισραήλ -και της περιοχής- είναι η αντιμετώπιση του Ιράν. Το ιρανικό καθεστώς έχει ενθαρρυνθεί από την κρίση και φαίνεται έτοιμο να πολεμήσει μέχρι τον τελευταίο περιφερειακό του αντιπρόσωπο, ενώ παράλληλα επεκτείνει το πυρηνικό του πρόγραμμα και επιτρέπει τη ρωσική επιθετικότητα. Τους μήνες μετά τις 7 Οκτωβρίου, οι Χούτι, η ομάδα των ανταρτών της Υεμένης που συμμάχησε με το Ιράν, άρχισαν να επιτίθενται σε εμπορικά πλοία στην Ερυθρά Θάλασσα και οι κίνδυνοι κλιμάκωσης σε άλλα μέτωπα εξακολουθούν να υφίστανται.

Οι Χούτι της Υεμένης και η περικύκλωση της Σαουδικής Αραβίας από το Ιράν

Οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν είναι αποκλειστικά υπεύθυνες για την επίλυση οποιουδήποτε από τα ενοχλητικά προβλήματα της Μέσης Ανατολής. Αλλά κανένα από αυτά δεν μπορεί να διαχειριστεί, πόσο μάλλον να επιλυθεί, χωρίς την ενεργό ηγεσία των ΗΠΑ.

ΜΥΣΤΙΚΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ 

Ο γεωπολιτικός ανταγωνισμός και η αβεβαιότητα -για να μην αναφέρουμε κοινές προκλήσεις όπως η κλιματική αλλαγή και οι άνευ προηγουμένου τεχνολογικές εξελίξεις όπως η τεχνητή νοημοσύνη- δημιουργούν ένα τρομερά περίπλοκο διεθνές τοπίο. Η επιτακτική ανάγκη για τη CIA είναι να μεταμορφώσει την προσέγγισή της στις πληροφορίες για να συμβαδίσει με αυτόν τον ταχέως μεταβαλλόμενο κόσμο. Η CIA και η υπόλοιπη κοινότητα πληροφοριών των ΗΠΑ – με επικεφαλής την Άβριλ Χέινς, την διευθύντρια της εθνικής υπηρεσίας πληροφοριών – εργάζονται σκληρά για να ανταποκριθούν σε αυτή τη στιγμή με την επείγουσα ανάγκη και τη δημιουργικότητα που απαιτείται.

Αυτό το νέο τοπίο παρουσιάζει ιδιαίτερες προκλήσεις για έναν οργανισμό που επικεντρώνεται στην ανθρώπινη νοημοσύνη. Σε έναν κόσμο στον οποίο οι κύριοι αντίπαλοι των Ηνωμένων Πολιτειών—Κίνα και Ρωσία— καθοδηγούνται από αυταρχικούς που λειτουργούν μέσα σε μικρούς κύκλους συμβούλων, η απόκτηση εικόνας για τις προθέσεις των ηγετών είναι πιο σημαντική και πιο δύσκολη από ποτέ.

Όπως η 11η Σεπτεμβρίου εγκαινίασε μια νέα εποχή για τη CIA, το ίδιο και η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία. Είμαι βαθύτατα περήφανος για το έργο που έχουν κάνει η CIA και οι εταίροι μας στις μυστικές υπηρεσίες για να βοηθήσουν τον πρόεδρο και τους ανώτερους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής των ΗΠΑ —και ιδιαίτερα τους ίδιους τους Ουκρανούς— να εμποδίσουν τον Πούτιν. Μαζί, παρείχαμε έγκαιρη και ακριβή προειδοποίηση για την επερχόμενη εισβολή. Αυτή η γνώση επέτρεψε επίσης στον πρόεδρο να αποφασίσει να με στείλει στη Μόσχα για να προειδοποιήσω τον Πούτιν και τους συμβούλους του τον Νοέμβριο του 2021 για τις συνέπειες της επίθεσης που ξέραμε ότι σχεδίαζαν. Πεπεισμένοι ότι ο επερχόμενος χειμώνας πρόσφερε μια ευνοϊκή ευκαιρία, έμειναν ασυγκίνητοι και δεν απολογήθηκαν – υπερεκτιμώντας άσχημα τη θέση τους και υποτιμώντας την ουκρανική αντίσταση και την αποφασιστικότητα της Δύσης.

Η καλή νοημοσύνη βοήθησε έκτοτε τον πρόεδρο να κινητοποιήσει και να διατηρήσει έναν ισχυρό συνασπισμό χωρών για την υποστήριξη της Ουκρανίας. Βοήθησε επίσης την Ουκρανία να αμυνθεί με αξιοσημείωτη γενναιότητα και επιμονή. Ο πρόεδρος έκανε επίσης δημιουργική χρήση του στρατηγικού αποχαρακτηρισμού. Πριν από την εισβολή, η διοίκηση, μαζί με τη βρετανική κυβέρνηση, εξέθεσαν τα ρωσικά σχέδια για επιχειρήσεις «false flag» που είχαν σχεδιαστεί για να αποδώσουν την ευθύνη στους Ουκρανούς και να αποτελέσουν πρόσχημα για ρωσική στρατιωτική δράση. Αυτές και οι επακόλουθες αποκαλύψεις αρνήθηκαν στον Πούτιν τις ψευδείς αφηγήσεις που τον έχω παρακολουθήσει τόσο συχνά να χρησιμοποιεί. Τον έχουν βάλει στην άβολη και ασυνήθιστη θέση. Και έχουν ενισχύσει τόσο την Ουκρανία όσο και τον συνασπισμό που την υποστηρίζει.

Εν τω μεταξύ, η δυσαρέσκεια για τον πόλεμο συνεχίζει να ροκανίζει τη ρωσική ηγεσία και τον ρωσικό λαό, κάτω από την παχιά επιφάνεια της κρατικής προπαγάνδας και της καταστολής. Αυτό το κρυφό ρεύμα δυσαρέσκειας δημιουργεί μια ευκαιρία στρατολόγησης για τη CIA μια φορά σε μια γενιά. Δεν το αφήνουμε να πάει χαμένο.

Ενώ η Ρωσία μπορεί να αποτελεί την πιο άμεση πρόκληση, η Κίνα είναι η μεγαλύτερη μακροπρόθεσμη απειλή και τα τελευταία δύο χρόνια, η CIA αναδιοργανώνεται για να αντικατοπτρίζει αυτή την προτεραιότητα. Ξεκινήσαμε αναγνωρίζοντας ένα οργανωτικό γεγονός που έμαθα εδώ και πολύ καιρό: οι προτεραιότητες δεν είναι πραγματικές αν δεν τις αντικατοπτρίζουν οι προϋπολογισμοί. Αντίστοιχα, η CIA έχει δεσμεύσει σημαντικά περισσότερους πόρους για τη συλλογή πληροφοριών, τις επιχειρήσεις και τις αναλύσεις που σχετίζονται με την Κίνα σε όλο τον κόσμο — υπερδιπλασιάζοντας το ποσοστό του συνολικού προϋπολογισμού μας που επικεντρώνεται στην Κίνα μόλις τα τελευταία δύο χρόνια. Προσλαμβάνουμε και εκπαιδεύουμε περισσότερους ομιλητές Μανδαρινικών ενώ εντείνουμε τις προσπάθειες σε όλο τον κόσμο για να ανταγωνιστούμε την Κίνα, από τη Λατινική Αμερική έως την Αφρική και τον Ινδο-Ειρηνικό.

Η CIA έχει μια ντουζίνα «κέντρα αποστολής», ομάδες για συγκεκριμένα θέματα που συγκεντρώνουν αξιωματικούς από διάφορες διευθύνσεις των υπηρεσιών. Το 2021, δημιουργήσαμε ένα νέο κέντρο αποστολής που επικεντρώνεται αποκλειστικά στην Κίνα. Το μοναδικό κέντρο αποστολής μιας χώρας, παρέχει έναν κεντρικό μηχανισμό για τον συντονισμό των εργασιών για την Κίνα, μια δουλειά που εκτείνεται σήμερα σε κάθε γωνιά της CIA. Και επίσης ενισχύουμε αθόρυβα τα κανάλια πληροφοριών προς τους ομολόγους μας στο Πεκίνο, ένα σημαντικό μέσο για να βοηθήσουμε τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής να αποφύγουν περιττές παρεξηγήσεις και ακούσιες συγκρούσεις μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Κίνας.

Παρόλο που η Κίνα και η Ρωσία καταναλώνουν μεγάλο μέρος της προσοχής της CIA, η υπηρεσία δεν έχει την πολυτέλεια να παραμελήσει άλλες προκλήσεις, από την αντιτρομοκρατία έως την περιφερειακή αστάθεια. Το επιτυχημένο χτύπημα των ΗΠΑ στο Αφγανιστάν τον Ιούλιο του 2022 εναντίον του Ayman al-Zawahiri, του συνιδρυτή και πρώην ηγέτη της Αλ Κάιντα, έδειξε ότι η CIA παραμένει έντονα εστιασμένη στις τρομοκρατικές απειλές και διατηρεί σημαντικές ικανότητες για την καταπολέμηση των τρομοκρατικών απειλών. Η CIA αφιερώνει επίσης σημαντικούς πόρους για να βοηθήσει στην καταπολέμηση της εισβολής της φαιντανύλης, του συνθετικού οπιοειδούς που σκοτώνει δεκάδες χιλιάδες Αμερικανούς κάθε χρόνο. Και οι γνωστές περιφερειακές προκλήσεις εμφανίζονται, όχι μόνο σε μέρη που θεωρούνται από καιρό στρατηγικά σημαντικά, όπως η Βόρεια Κορέα και η Θάλασσα της Νότιας Κίνας, αλλά και σε μέρη του κόσμου των οποίων η γεωπολιτική σημασία θα αυξηθεί μόνο τα επόμενα χρόνια, όπως η Λατινική Αμερική και η Αφρική.

ΠΙΟ ΕΞΥΠΝΟΙ ΚΑΤΑΣΚΟΠΟΙ

Εν τω μεταξύ, μεταμορφώνουμε την προσέγγισή μας στην αναδυόμενη τεχνολογία. Η CIA εργάζεται για να συνδυάσει εργαλεία υψηλής τεχνολογίας με παλιές τεχνικές για τη συλλογή πληροφοριών από άτομα – την ανθρώπινη νοημοσύνη ή το HUMINT. Η τεχνολογία, φυσικά, κάνει πολλές πτυχές του spycraft πιο δύσκολες από ποτέ. Σε μια εποχή έξυπνων πόλεων, με βιντεοκάμερες σε κάθε δρόμο και τεχνολογία αναγνώρισης προσώπου ολοένα και πιο πανταχού παρούσα, η κατασκοπεία έχει γίνει πολύ πιο δύσκολη. Για έναν αξιωματικό της CIA που εργάζεται στο εξωτερικό σε μια εχθρική χώρα, συναντά πηγές που διακινδυνεύουν τη δική του ασφάλεια για να προσφέρουν πολύτιμες πληροφορίες, η συνεχής επιτήρηση αποτελεί οξεία απειλή. Αλλά η ίδια τεχνολογία που μερικές φορές λειτουργεί ενάντια στη CIA – είτε πρόκειται για την εξόρυξη μεγάλων δεδομένων για την έκθεση μοτίβων στις δραστηριότητες της υπηρεσίας είτε για τεράστια δίκτυα κάμερας που μπορούν να παρακολουθούν κάθε κίνηση ενός πράκτορα – μπορεί επίσης να λειτουργήσει υπέρ αυτής και εναντίον άλλων. Η CIA αγωνίζεται εναντίον των αντιπάλων της για να χρησιμοποιήσει τις αναδυόμενες τεχνολογίες. Ο οργανισμός διόρισε τον πρώτο του επικεφαλής τεχνολογίας. Και έχει δημιουργήσει ένα άλλο νέο κέντρο αποστολής που επικεντρώνεται στην οικοδόμηση καλύτερων συνεργασιών με τον ιδιωτικό τομέα, όπου η αμερικανική καινοτομία προσφέρει σημαντικό ανταγωνιστικό πλεονέκτημα.

Tα ταλέντα και οι ικανότητες ενός συμβούλου ασφαλείας

Το εσωτερικό επιστημονικό και τεχνολογικό ταλέντο της CIA παραμένει εξαιρετικό. Το πρακτορείο έχει αναπτύξει εξοπλισμό κατασκοπείας αξίας  με τα χρόνια. Η επανάσταση στην τεχνητή νοημοσύνη και η χιονοστιβάδα πληροφοριών ανοιχτού κώδικα μαζί με αυτά που συλλέγουμε λαθραία, δημιουργούν ιστορικές νέες ευκαιρίες για τους αναλυτές της CIA. Αναπτύσσουμε νέα εργαλεία τεχνητής νοημοσύνης για να βοηθήσουμε στην πέψη όλου αυτού του υλικού γρηγορότερα και πιο αποτελεσματικά, αφήνοντας τους αξιωματικούς να επικεντρωθούν σε αυτό που κάνουν καλύτερα: παρέχοντας αιτιολογημένες κρίσεις και γνώσεις για το τί έχει μεγαλύτερη σημασία για τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής και  για τα αμερικανικά συμφέροντα. Η τεχνητή νοημοσύνη δεν θα αντικαταστήσει τους ανθρώπινους αναλυτές, αλλά τους ενδυναμώνει ήδη.

Ψηφιακή και Φυσική Ασφάλεια – Ένα κοινό μέλλον

Μια άλλη προτεραιότητα σε αυτή τη νέα εποχή είναι η εμβάθυνση του απαράμιλλου δικτύου συνεργασιών πληροφοριών της CIA σε όλο τον κόσμο, ένα πλεονέκτημα που στερούνται επί του παρόντος οι μοναχικοί αντίπαλοι των Ηνωμένων Πολιτειών. Η ικανότητα της CIA να επωφελείται από τους εταίρους της -από τη συλλογή τους, την τεχνογνωσία τους, τις προοπτικές τους και την ικανότητά τους να λειτουργούν πιο εύκολα σε πολλά μέρη από ό,τι μπορεί η υπηρεσία- είναι κρίσιμη για την επιτυχία της. Ακριβώς όπως η διπλωματία εξαρτάται από την αναζωογόνηση αυτών των παλιών και νέων συνεργασιών, έτσι και η ευφυΐα. Στον πυρήνα του, το επάγγελμα των πληροφοριών αφορά τις ανθρώπινες αλληλεπιδράσεις και δεν υπάρχει υποκατάστατο της άμεσης επαφής για την ενίσχυση των δεσμών με τους στενότερους συμμάχους μας, την επικοινωνία με τους πιο σκληρούς αντιπάλους μας και την καλλιέργεια όλων ενδιάμεσα. Σε περισσότερα από 50 ταξίδια στο εξωτερικό σε σχεδόν τρία χρόνια, έχω διαχειριστεί τη γκάμα αυτών των σχέσεων.

Μερικές φορές, είναι πιο βολικό για τους αξιωματικούς των πληροφοριών να αντιμετωπίζουν ιστορικούς εχθρούς σε καταστάσεις στις οποίες η διπλωματική επαφή μπορεί να σημαίνει επίσημη αναγνώριση. Γι’ αυτό ο πρόεδρος με έστειλε στην Καμπούλ στα τέλη Αυγούστου του 2021 για να συνεργαστώ με την ηγεσία των Ταλιμπάν λίγο πριν την τελική αποχώρηση των στρατευμάτων των ΗΠΑ. Μερικές φορές, οι σχέσεις της CIA σε περίπλοκα μέρη του κόσμου μπορούν να προσφέρουν πρακτικές δυνατότητες, όπως στις συνεχιζόμενες διαπραγματεύσεις με την Αίγυπτο, το Ισραήλ, το Κατάρ και τη Χαμάς για μια ανθρωπιστική κατάπαυση του πυρός και την απελευθέρωση ομήρων από τη Γάζα. Μερικές φορές, τέτοιοι δεσμοί μπορούν να προσφέρουν διακριτικό έρμα σε σχέσεις γεμάτες πολιτικά σκαμπανεβάσματα. Και μερικές φορές, η διπλωματία πληροφοριών μπορεί να ενθαρρύνει μια σύγκλιση συμφερόντων και να υποστηρίξει αθόρυβα τις προσπάθειες των διπλωματών και των υπευθύνων χάραξης πολιτικής των ΗΠΑ.

ΣΤΙΣ ΣΚΙΕΣ

Καθημερινά, καθώς διαβάζω αναφορές από σταθμούς σε όλο τον κόσμο, ταξιδεύω σε ξένες πρωτεύουσες ή μιλώ με συναδέλφους στα κεντρικά γραφεία, θυμάμαι την ικανότητα και το θάρρος των αξιωματικών της CIA, καθώς και τις αδυσώπητες προκλήσεις που αντιμετωπίζουν. Κάνουν σκληρές δουλειές σε δύσκολα μέρη. Ειδικά από την 11η Σεπτεμβρίου όλα λειτουργούν με απίστευτα γρήγορο ρυθμό. Πράγματι, η φροντίδα της αποστολής της CIA σε αυτή τη νέα και τρομακτική εποχή εξαρτάται από τη φροντίδα των ανθρώπων μας. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η CIA ενίσχυσε τους ιατρικούς πόρους της στα κεντρικά γραφεία και στο πεδίο. Βελτιωμένα προγράμματα για οικογένειες, απομακρυσμένους εργαζόμενους και ζευγάρια με δύο σταδιοδρομίες. Και διερεύνησε πιο ευέλικτους δρόμους σταδιοδρομίας, έτσι ώστε οι αξιωματικοί να μπορούν να μετακινηθούν στον ιδιωτικό τομέα και αργότερα να επιστρέψουν στον οργανισμό.

Έχουμε απλοποιήσει τη διαδικασία πρόσληψης νέων αξιωματικών. Πλέον χρειάζεται το ένα τέταρτο του χρόνου που χρειάστηκε πριν από δύο χρόνια για να περάσει από την εφαρμογή στην τελική προσφορά και την έγκριση ασφαλείας. Αυτές οι βελτιώσεις έχουν συμβάλει σε ένα κύμα ενδιαφέροντος για τη CIA. Το 2023, είχαμε περισσότερους αιτούντες από κάθε χρόνο  αμέσως μετά την 11η Σεπτεμβρίου. Εργαζόμαστε επίσης σκληρά για να διαφοροποιήσουμε το εργατικό μας δυναμικό, φτάνοντας σε ιστορικά υψηλά το 2023 όσον αφορά τον αριθμό των γυναικών και των αξιωματικών μειονοτήτων που προσλήφθηκαν, καθώς και τον αριθμό που προήχθησαν στις υψηλότερες βαθμίδες του οργανισμού.

Αναγκαστικά, οι αξιωματικοί της CIA λειτουργούν στη σκιά, συνήθως έξω από τα μάτια και έξω από το μυαλό. Τα ρίσκα που παίρνουν και οι θυσίες που κάνουν σπάνια γίνονται καλά κατανοητά. Σε μια στιγμή που η εμπιστοσύνη στους δημόσιους θεσμούς των Ηνωμένων Πολιτειών είναι συχνά ανεπαρκής, η CIA παραμένει ένας αποφασιστικά απολιτικός θεσμός, δεσμευμένος από τον όρκο που έχω πάρει εγώ και όλοι οι άλλοι στην υπηρεσία να υπερασπιστώ το Σύνταγμα και τις υποχρεώσεις μας βάσει του νόμου .

Οι αξιωματικοί της CIA συνδέονται επίσης με μια αίσθηση κοινότητας και με μια βαθιά, κοινή δέσμευση για δημόσια υπηρεσία σε αυτή την κρίσιμη στιγμή της αμερικανικής ιστορίας. Γνωρίζω την αλήθεια στις συμβουλές που πήρα πριν από πολλά χρόνια από τον πατέρα μου, ο οποίος είχε μια διακεκριμένη στρατιωτική καριέρα. Καθώς πάλευα με το τι να κάνω στην επαγγελματική μου ζωή, μου έστειλε ένα χειρόγραφο σημείωμα: «Τίποτα δεν μπορεί να σε κάνει πιο περήφανο από το να υπηρετείς τη χώρα σου με τιμή». Αυτό με βοήθησε να ξεκινήσω μια μακρά και τυχερή καριέρα στην κυβέρνηση, πρώτα στην Υπηρεσία Εξωτερικών και τώρα στη CIA. Ποτέ δεν μετάνιωσα για την επιλογή που έκανα. Νιώθω τεράστια υπερηφάνεια που υπηρετώ με χιλιάδες άλλους αξιωματικούς της CIA που αισθάνονται το ίδιο για τους δικούς τους—και ανταποκρίνονται στην πρόκληση μιας νέας εποχής.