Ευρωεκλογές: η  υπερπληροφόρηση, η αποχή και το σωληνάριο της οδοντόκρεμας

Γιώτα Χουλιάρα 
Δημοσιογράφος 

Πριν λίγες ημέρες είχα μια συζήτηση κατά την οποία εξέφρασα την άποψη πως στη σημερινή εποχή της υπερπληροφόρησης καταλήγουμε στη μη πληροφόρηση. Μπορεί να σας ακούγεται περίεργο, αλλά αυτή είναι η τραγική αλήθεια.

Στο χώρο του διαδικτύου (internet) η ροή ειδήσεων, πληροφοριών και δεδομένων κινείται με ιλιγγιώδεις ρυθμούς στους οποίους μπορούν να ανταποκριθούν μόνο όσοι είναι εκπαιδευμένοι να συλλέγουν πληροφορίες (intelligence). Αυτοί οι ρυθμοί σε συνδυασμό με το πλήθος των πληροφοριών έχουν ως αποτέλεσμα να χάνονται τα σημαντικά και ουσιαστικά. Ακόμη και έμπειροι στο χώρο της πληροφορίας συχνά δυσκολεύονται να ξεκαθαρίσουν την ήρα από το στάρι, πόσο μάλλον ένας απλός πολίτης. Άρα οδηγούμαστε στη μη πληροφόρηση.

Ο χώρος της τηλεόρασης, αν και παρέχει μια πιο συγκρατημένη ροή ειδήσεων, έχει απαξιωθεί τα τελευταία χρόνια και λειτουργεί πλέον ως χώρος στείρων αντιπαραθέσων κατά τις εκλογικές περιόδους χωρίς να κατορθώνει να ενημερώσει τους πολίτες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι χθεσινές συζητήσεις στις εκλογικές τηλεοπτικές εκπομπές, όπου όλοι βρέθηκαν κερδισμένοι- τουλάχιστον αυτή την εντύπωση έδωσαν- και δεν είδα έναν πολιτικό να δείξει ουσιαστικό προβληματισμό για τη σημαντική εκλογική αναμέτρηση των ευρωεκλογών.

(Για την πτώση της τηλεόρασης μπορούμε να γράψουμε πολλά και να αναλύουμε για ώρες ,αλλά θα χάσουμε την ουσία του συγκεκριμένου άρθρου που είναι άλλη)

Μοιραία λοιπόν ο πολίτης στρέφεται στο διαδίκτυο για πληροφόρηση όπου μπορεί στο όνομα της μιας και μοναδικής αλήθειας να βρει από θεωρίες συνομωσίας μέχρι λαϊκίστικες σοφίες. Ως λαός φαίνεται να έχουμε μια έφεση και στα δυο. Και αναφέρω το ουσιαστικό λαός, γιατί ο πολίτης διαθέτει κρίση και γνώση για να απομακρυνθεί από τις συνωμοσίες και το λαϊκισμό, τον οποίο όμως συχνά συναντάμε στη δημόσια σφαίρα και τις πολιτικές συζητήσεις.

Έκρινα απαραίτητο να γράψω τα παραπάνω, θέλοντας μ΄αυτόν τον τρόπο να εξηγήσω γιατί είδαμε αυτά τα μεγάλα ποσοστά αποχής. Είχα γράψει και πριν λίγες μέρες ότι οι πολιτικοί δεν εμπνέουν και είχα αναφέρει πως θα υπάρχει αποχή, θεωρώντας ότι με τον τρόπο αυτό δίνουν ένα μήνυμα.

Η αλήθεια είναι πως η χθεσινή κάλπη των ευρωεκλογών ήταν γεμάτη μηνύματα προς όλα τα κόμματα. Ας τα δούμε επί τροχάδην

1) Προς τη ΝΔ:

μήνυμα απομάκρυνσης των δεξιών ψηφοφόρων καθώς η ατζέντα του Κυριάκου Μητσοτάκη κινείται στο κέντρο. Οι συγκεκριμένοι ψηφοφόροι προτίμησαν άλλα κόμματα δεξιά της ΝΔ.

μήνυμα από τους ψηφοφόρους του κέντρου για την ακρίβεια (οικονομία), αλλά και την ασφάλεια. Ο κεντρώος ψηφοφόρος τα έχει ανάγκη και τα δυο και μικρή σημασία δίνει σε νομοσχέδια για τον γάμο των ομοφυλόφιλων (το οποίο ενόχλησε και τους δεξιούς ψηφοφόρους)

2) Προς το ΣΥΡΙΖΑ:

μήνυμα προς τον Στέφανο Κασσελάκη ότι δεν πείθει. Οι εμφανίσεις με τον Τάιλερ, το σκυλάκι τους και τα βιντεάκια στο tik tok είναι καλά για να περνάμε την ώρα μας, αλλά δεν έχουν οιυσία καθώς ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ στερείται πολιτικού λόγου και θυμίζει τον Τραμπ αλλά στο αντίθετο.

3) Προς το ΠΑΣΟΚ:

Υπό άλλες συνθήκες το κόμμα του ΠΑΣΟΚ θα μπορούσε να ανέβει πάνω από τον ΣΥΡΙΖΑ και να λάβει το ρόλο της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αλλά ο Ανδρουλάκης δεν λειτουργεί ως ο αρχηγός που θα φωτίσει τον ήλιο του κινήματος.

Τα μηνύματα στα τρία αυτά κόμματα πρέπει να ληφθούν σοβαρά υπόψη γιατί διακυβεύεται η πορεία τους. Θεωρώ ότι θα έχουμε εξελίξεις και στα τρία κόμματα και δεν αποκλείω αλλαγές προσώπων.

Τα υπόλοιπα κόμματα, εκτός από τη Νέα Αριστερά η οποία καταποντίστηκε και το βρίσκω απολύτως λογικό, είναι κερδισμένα. ΕλληνικήΛύση, ΚΚΕ, Νίκη, Πλεύση Ελευθερίας και Φωνή Λογικής καρπώθηκαν την αδυναμία των παραπάνω με μεγάλο κερδισμένο τον Κυριάκο Βελόπουλο που βλέπει τα ποσοστά του να αυξάνονται.

Το σωληνάριο της οδοντόκρεμας

Οι περισσότεροι αναλυτές όταν γράφουν άρθρα για την άνοδο ακραίων κομμάτων, λησμονούν να αναφέρουν το πείραμα της οδοντόκρεμας. Είναι πολύ απλό και μπορείτε να το κάνετε όλοι στο σπίτι (χωρίς να κινδυνεύσετε)

Πάρτε το σωληνάριο μιας οδοντόκρεμας. Ασκείστε πίεση στην μέση. Παρατηρείτε ότι όλο το υλικό της οδοντόκρεμα απομακρύνεται από το κέντρο του σωληναρίου και συσσωρεύεται στα δυο άκρα. Όσο περισσότερο πίεση ασκείται στο κέντρο, τόσο πιο πολύ υλικό οδοντόκρεμας συσσωρεύεται στα άκρα.

Τώρα πιέστε τη μέση του με κάτι πιο δυνατό από τα χέρια σας όπως μια τανάλια. Υπάρχει περίπτωση (ανάλογα πόσο ισχυρή είναι η πίεση και πόσο καλό το σωληνάριο) οι άκρες να σκάσουν και να πεταχτεί το υλικό έξω.

Σκεφτείτε ότι το σωληνάριο είναι οι κοινωνίες της Ευρώπης και η πίεση οι οικονομικές πολιτικές σε συνδυασμό με το μεταναστευτικό. Όταν πιέζεις το κέντρο, κάποια στιγμή θα σκάσουν τα άκρα. Και μην ξεχνάτε το κέντρο, παντού στον πλανήτη ανεβοκατεβάζει κυβερνήσεις, ακόμη και αν μετακινηθεί στα άκρα.

Γιατί βρέθηκαν οι ευρωπαίοι πολίτες να στηρίζουν τα άκρα; Εδώ θα δανειστώ τα στοιχεία από τον Αλέξανδρο Νίκλαν, ο οποίος τα έχει αναφέρει σε ανάρτηση του:

Γιατί το θέμα της ασφάλειας (που έχει αμεσότατη σχέση με το μεταναστευτικό) είναι ένα σοβαρό ζήτημα για την Ευρώπη

Γιατί η επιβάρρυνση της ευρωπαϊκής οικονομίας είναι αρκετή με μια μεγάλη ποσόστωση μεταναστών που στην πλειοψηφία τους δεν εργάζονται και απλά ζούν με επιδόματα από φόρους εργαζόμενων.

Γιατί η Ευρώπη αντι να προσπαθεί να αναπτύξει πολιτικές και κουλτούρα υπέρ εμπλουτισμού του Δυτικού πολιτισμού κοιτάει προς τον άκρατο δικαιωματισμό και “κανακεύει’ το πολιτικό Ισλάμ που έχει πολύ συγκεκριμένα χαρακτηριστικά (όποιος δεν καταλαβαίνει ας ρίξει μια ματιά σε Ισλαμικές χώρες και τα πολιτεύματα τους)

Τα παραπάνω σε συνδυασμό με την πίεση που έχει ασκηθεί στη Γηραιά Ήπειρο μετά την πανδημία, καθ΄όλη τη διάρκεια του πολέμου στην Ουκρανία και με αφορμή τις προσπάθειες της Ευρώπης να ενταχθεί στα σπλάχνα της ο κάθε κατατρεγμένος, ο οποίος συχνά δρα ως πιόνι των φανατικών ισλαμιστών με τρομοκρατικές επιθέσεις εντός των Ευρωπαϊκών πόλεων, οδηγούν τον Ευρωπαίο πολίτη στα άκρα και αυτό είναι μόνο η αρχή.

Ειδικά για τη χώρα μας θα πρέπει να γίνει μια επιπλέον αναφορά στο Κόμμα Ισότητας, Ειρήνης και Φιλίας το οποίο δρα ως Πράκτορες της ΜΙΤ εντός των Ελληνικών Συνόρων, αλλά στα πολιτικά και δημοσιογραφικά πάνελ δεν φαίνεται να ιδρώνει το αυτί κανενός.

Θράκη: το τουρκικό προξενείο και τα παιχνίδια εξωτερικής πολιτικής

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΘΡΑΚΗ