Οι ονειρώξεις Ερντογάν και οι αναφορές στον τουρκικό εθνικό όρκο του παρελθόντος
Γράφει η Γιώτα Χουλιάρα
Μέσα στη γενικότερη ανάφλεξη της Μέσης Ανατολής και λίγο μετά την συνάντηση με τον Γερμανό καγκελάριο ‘Ολαφ Σολτς ο Ερντογάν βρέθηκε στην ετήσια Συνάντηση Μουχτάρ της Κωνσταντινούπολης καθώς η χθεσινή ημέρα τιμάται στην Τουρκία ως Ημέρα Μουχτάρ.
Για να μην έχετε απορία ως muhtar (ελληνοποιημένο μουχτάρης) αναφέρεται ο τοπικός άρχοντας ενός μαχαλά ή χωριού. Εκλέγεται συνήθως από το λαό. Σήμερα έχει τις εξουσίες δημοτικού υπαλλήλου. Πρόκειται για κατάλοιπο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας το οποίο η Τουρκία συνεχίζει για να διατηρεί μέχρι τις ημέρες μας.
Εκεί ο Ερντογάν βρήκε την κατάλληλη ευκαιρία να μιλήσει για τον τουρκικό εθνικό όρκο (τουρκικά: Misakı Milli), μια διακήρυξη έξι σημείων που ψήφισε το τελευταίο οθωμανικό κοινοβούλιο στις αρχές του 1920. Αφού πρώτα παρουσιάστηκε ως ο πατερούλης των μουσουλμάνων της περιοχής και μιλώντας εναντίον του σιωνισμού και του Ισραήλ στη συνέχεια είπε χαρακτηριστικά:
«Θέλω να το πω πολύ ξεκάθαρα μια φορά: Η βασική μας πολιτική είναι να προστατεύσουμε την επιβίωση της χώρας μας, να διασφαλίσουμε την ειρήνη, την ευημερία και την ασφάλεια 85 εκατομμυρίων ανθρώπων στο υψηλότερο επίπεδο. Δεν θα ανεχτούμε κανέναν που επιχειρεί να καταστρέψει την πατρίδα μας. Δεν θα επιτρέψουμε να γίνει χειρουργική επέμβαση στα 782 χιλιάδες τετραγωνικά χιλιόμετρα της πατρίδας μας ή στη γεωγραφία του Εθνικού Όρκου» (αναφερόμενος ουσιαστικά σε εδάφη από Ελλάδα, Βουλγαρία, και Ιράκ καθώς αυτά περιλαμβάνονται στα σημεία του τουρκικού εθνικού όρκου).
Η προκληκτική αυτή ομιλία του Ερντογάν δεν είναι τυχαία χρονικά. Έρχεται μετά την εξόντωση Σινουάρ, ενώ ο ίδιος κάνει κινήσεις στο Ιράκ και καθώς αναμένουμε στις 8 Νοεμβρίου την επίσκεψη του Τούρκου ΥΠΕΞ Χακάν Φιντάν.
Ουσιαστικά, μετά το τουρκικό δόγμα της Γαλάζιας Πατρίδας αποτελεί μια ακόμη τουρκική κίνηση η οποία έρχεται στο πλαίσιο του αιώνα της Τουρκίας με αφορμή τα 100 χρόνια από την ίδρυση του τουρκικού κράτους. Στο πλαίσιο αυτό, ο Ερντογάν πράττει ό,τι και ο Πούτιν, επαναχάραξη συνόρων ώστε να ικανοποιήσει τα σύνορα της καρδιάς (της ρωσικής καρδιάς ο Πούτιν- της τουρκικής ο φίλος του Ερντογάν).
Αυτό που πράττει ο Ερντογάν μέσα στη γενικότερη ανάφλεξη είναι να φέρνει ξανά στο προσκήνιο το Ανατολικό Ζήτημα. Αν και έχουμε μιλήσει σε παλαιότερο άρθρο μας για το θέμα, επί τροχάδην να θυμίσω πως το Ανατολικό ζήτημα είναι ένα ζήτημα που απασχόλησε τις ευρωπαϊκές δυνάμεις. Αλλά στην πραγματικότητα ήταν ένα ζήτημα σχετικά με την τύχη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας που είχε πολύ κρίσιμες επιπτώσεις στην ευρωπαϊκή ισορροπία δυνάμεων.
Ο φόβος των ευρωπαϊκών δυνάμεων ήταν ότι μια παρακμή ή κατάρρευση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας θα μπορούσε να οδηγήσει σε έναν ευρωπαϊκό αγώνα για τα απομεινάρια της αυτοκρατορίας που θα ανέτρεπε την ισορροπία δυνάμεων στην Ευρώπη και θα δημιουργούσε έναν τεράστιο ευρωπαϊκό πόλεμο.
Ο Οθωμανός Σουλτάνος στα τέλη του 19ου αιώνα, ο Αμπντουλχαμίτ ο δεύτερος ισχυρίστηκε ότι ήταν ο Χαλίφης όλων των Μουσουλμάνων, κινητοποιώντας τη λαϊκή υποστήριξη για την Οθωμανική Αυτοκρατορία με βάση την ισλαμική τους ταυτότητα. Οι μουσουλμάνοι δεν συνδέουν παραδοσιακά τη συλλογική ταυτότητα με την εδαφικότητα. Η σύνδεση της ταυτότητας για τους μουσουλμάνους ήταν θέμα θρησκευτικής πίστης και όχι εδαφικής ιδιοκτησίας. Γι΄αυτό ακριβώς παρατηρούμε τον Ερντογάν να επιθυμεί να εισέλθει στο παλαιστινιακό ζήτημα ενδιαφερόμενος για τα δεινά των μουσουλμάνων στη Γάζα και επιθυμώντας να συμμετέχει ενεργά στην εκλογή νέου επικεφαλής της Χαμάς.
Την ώρα που στο εσωτερικό της Τουρκίας παίζει το δόγμα του τουρκικού εθνικισμού, στο εξωτερικό προσπαθεί να βρει πάτημα από την μια στο ισλαμικό στοιχείο και από την άλλη σε κομμάτια του παρελθόντος για να μπορέσει να νομιμοποιήσει το αφήγημά του και τις κινήσεις του προς τρίτες χώρες, οι οποίες αντιμετωπίζονται από την Άγκυρα ως πρώην επαρχίες της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας που έχουν αποσχιστεί.
Ο Τούρκος πρόεδρος μοιάζει να δρα ως άλλος Χίτλερ που υπονομεύει όχι μόνο τη χώρα μας, αλλά και τα συμφέροντα του αραβικού κόσμου στην περιοχή. Η Ελλάδα σε αγαστή συνεργασία με το Ισραήλ οφείλει να καταδείξει στην Δύση την τουρκική τρέλα πριν δούμε έναν ισλαμιστή Χίτλερ στη γειτονιά μας και να είναι ΑΠΟΛΥΤΗ απέναντι σε φίλους τρομοκρατών.
Διάφορες εκδοχές των συνόρων της Τουρκίας σύμφωνα με τον Όρκο
