18/02/2025

Μόνο με Υψηλή Στρατηγική αποκτάς αξιόπιστες Ένοπλες Δυνάμεις

abstract-chess-pieces-digital-art-style (2)

Γράφει ο Δημήτριος Τσαϊλάς*

 

Η στάση άμυνας και ασφάλειας της Ελλάδας δεν ευθυγραμμίζεται ολοένα και περισσότερο με τις γεωπολιτικές πραγματικότητες της δικής της γεωστρατηγικής γειτονιάς. Ως ναυτική δύναμη του Αιγαίου και της Μεσογείου, η Ελλάδα αντιμετωπίζει αυξανόμενες προκλήσεις από αντιπάλους που επεκτείνουν τη στρατιωτική και οικονομική τους επιρροή σε αυτές τις κρίσιμες περιοχές.

Ωστόσο, η Αθήνα παραμένει αποσπασμένη από τις ακαθόριστες παγκόσμιες δεσμεύσεις και τα ημίμετρα για τις αμυντικές επενδύσεις. Οι πρόσφατες δεσμεύσεις της κυβέρνησης για αύξηση των στρατιωτικών δαπανών και πρόσκτηση νέων μονάδων παραμένουν ασαφείς και, ελλείψει σημαντικής διορθωτικής πορείας, η Ελλάδα κινδυνεύει να γίνει ένας περιθωριακός παράγοντας ασφάλειας ακόμη και στην αυλή της. Μια συνεκτική υψηλή στρατηγική πρέπει επιτέλους να επικεντρωθεί στην εξασφάλιση ζωτικών συμφερόντων μέσω πραγματιστικών στρατιωτικών επενδύσεων και πειθαρχημένων περιφερειακών προτεραιοτήτων.

Από το Αιγαίο στη Μεσόγειο: Οι στρατιωτικές προκλήσεις της Ελλάδας

Για πάρα πολύ καιρό, η Ελλάδα επέτρεψε στις εξωτερικές πιέσεις και την πολιτική αδράνεια να υπαγορεύουν την αμυντική της πολιτική. Οι πρωταρχικές απειλές για την ασφάλεια της χώρας δεν είναι αφηρημένες αλλά απτές. Η στρατιωτικοποίηση της πολιτικής και οι διεκδικήσεις της Τουρκίας στο Αιγαίο και τη Μεσόγειο, καθώς και η μεταβαλλόμενη δυναμική του ΝΑΤΟ στον επιμερισμό των βαρών και την εστίαση στην Αρκτική και Ινδο-Ειρηνικό απαιτούν μια απάντηση που βασίζεται στις βασικές γεωγραφικές επιταγές της Ελλάδας.

Αντί να επιδιώκουμε μια υπερβολικά εκτεταμένη αμυντική στάση, η Ελλάδα πρέπει να επικεντρώσει τους περιορισμένους πόρους της στην αποτροπή βραχυπρόθεσμων απειλών όπου διακυβεύεται η κυριαρχία της.

Παρά τις επανειλημμένες προκλήσεις και απειλή πολέμου από την Τουρκία, η Ελλάδα συνεχίζει να πειραματίζεται με τις ένοπλες δυνάμεις της. Οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις πλήττονται από σοβαρά ελλείμματα στρατολόγησης, απαρχαιωμένο εξοπλισμό και ένα σύστημα προμηθειών που είναι από καιρό συνώνυμο της αναποτελεσματικότητας. Η εσπευσμένη και άμεση απόκτηση νέων μονάδων υποδηλώνει εκπρόθεσμη αναγνώριση της σημασίας των θαλάσσιων δυνατοτήτων, ιδιαίτερα στο Αιγαίο και τη Μεσόγειο. Ωστόσο, ένα ιστορικό κακής διαχείρισης των προμηθειών εγείρει αμφιβολίες σχετικά με την εκτέλεση.

Για να διασφαλίσει την αμυντική αξιοπιστία, η Ελλάδα πρέπει να εξορθολογήσει τις διαδικασίες της για την απόκτηση άμυνας και να δεσμεύσει διαρκή χρηματοδότηση πέρα ​​από ρητορικές υποσχέσεις με προμετωπίδα την υψηλή στρατηγική..

Η θαλάσσια ασφάλεια της Ελλάδας παραμένει μια κραυγαλέα ευπάθεια

Με μία από τις μεγαλύτερες ακτογραμμές στον κόσμο, ανεπαρκή στόλο και ανεπαρκείς δυνατότητες επιτήρησης, η Ελλάδα δεν είναι καλά προετοιμασμένη να προστατεύσει τη θαλάσσια επικράτειά της. Η κυριαρχία του Αιγαίου δεν είναι απλώς μια αφηρημένη ανησυχία. Είναι ένα απτό εθνικό συμφέρον που απαιτεί άμεση επένδυση σε υποδομές και δυνατότητες προβολής ισχύος. Η αποτυχία να το κάνει, θα αφήσει την Ελλάδα ανίκανη να αντιμετωπίσει την αυξανόμενη ξένη δραστηριότητα στα ύδατα της.

Η ενίσχυση της αμυντικής συνεργασίας με τους συμμάχους μέσω των αμυντικών συμφωνιών και στρατηγικών συμμαχιών και της ολοκλήρωσης της αμυντικής δυνατότητας της ΕΕ είναι ζωτικής σημασίας, αλλά η Ελλάδα πρέπει επίσης να λάβει μονομερή βήματα για να ενισχύσει την περιφερειακή της αποτροπή.

Η συμμετοχή της Ελλάδας σε αμυντικές συμμαχίες και συνεργασίες πρέπει επίσης να επανεκτιμηθεί μέσα από ένα ρεαλιστικό πρίσμα. Ενώ το ΝΑΤΟ παραμένει ένα ουσιαστικό πλαίσιο ασφαλείας, η Αθήνα πρέπει να αντισταθεί σε περιττές εμπλοκές ή αποστολές αμυντικού υλικού που αποσπούν την προσοχή από τις άμεσες ανάγκες ασφαλείας της.

Η στρατηγική πρόκληση της Ελλάδας δεν είναι απλώς ζήτημα πόρων αλλά πολιτικής βούλησης. Το χάσμα μεταξύ του περιβάλλοντος ασφαλείας της και των πολιτικών της απαντήσεων διευρύνεται και η αποτυχία δράσης θα έχει μόνιμες συνέπειες για την κυριαρχία και την αξιοπιστία της. Η λύση βρίσκεται στην πειθαρχημένη ιεράρχηση προτεραιοτήτων.

Συμπεράσματα:

Η αμυντική στρατηγική της Ελλάδας δεν ευθυγραμμίζεται ολοένα και περισσότερο με τη γεωγραφική της πραγματικότητα, αφήνοντας κρίσιμα τρωτά σημεία στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο. Οι προκλήσεις και απειλές από την Τουρκία, η στρατιωτικοποίηση της πολιτικής, οι θαλάσσιες διεκδικήσεις της Άγκυρας σε συνδυασμό με την αλλαγή των προτεραιοτήτων του ΝΑΤΟ απαιτούν αποφασιστική δράση.

Ενώ οι σχεδιασμοί για νέες φρεγάτες/κορβέτες/υποβρύχια και αεροσκάφη, καθώς και τον εκσυγχρονισμό των παλαιοτέρων μονάδων δείχνουν σημάδια προόδου, το υποχρηματοδοτούμενο στρατιωτικό και το αναποτελεσματικό σύστημα προμηθειών και κατασκευών της Ελλάδας εμποδίζουν αυτή την πρόοδο. Η Αθήνα πρέπει να επικεντρωθεί στη διασφάλιση της κυριαρχίας της μέσω πραγματιστικών επενδύσεων σε υποδομές, επιτήρηση και δυνατότητες προβολής δύναμης με ιεράρχηση των βασικών συμφερόντων για να παραμείνει η Ελλάδα αξιόπιστος παράγοντας ασφάλειας στη γειτονιά της.

Η τήρηση των δεσμεύσεων της συμμαχίας όχι ως αυτοσκοπό, αλλά ως μέσο ενίσχυσης της δικής μας άμυνας, επενδύοντας σε ικανότητες που εξυπηρετούν άμεσα τα συμφέροντα της εθνικής ασφάλειας και υιοθέτηση στρατηγικής που επικεντρώνεται στο Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειος. Ο καιρός για τα ημίμετρα πέρασε, η Ελλάδα πρέπει να δράσει αποφασιστικά για να εξασφαλίσει το μέλλον της.

 

 

 

*Ο Δημήτριος Τσαϊλάς είναι απόστρατος Αξιωματικός του ΠΝ, δίδαξε επί σειρά ετών στις έδρες Επιχειρησιακής Σχεδιάσεως καθώς και της Στρατηγικής και Ασφάλειας, σε ανώτερους Αξιωματικούς στην Ανώτατη Διακλαδική Σχολή Πολέμου. Σήμερα είναι μέλος και ερευνητής του Institute for National and International Security, του Strategy International και του Research Institute for European and American Studies.

 

Κεντρική Εικόνα: https://www.freepik.com/

 

Facebooktwitterredditpinterestlinkedinmail
Don`t copy text!