Εικασίες για τη Σύνοδο Κορυφής στη Σαουδική Αραβία
Καθώς ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ και ο Ρώσος Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν ετοιμάζονται να συναντηθούν στη Σαουδική Αραβία, προκειμένου να μιλήσουν για τον πόλεμο στην Ουκρανία και να βρουν λύση, ο Τζορτζ Φρίντμαν, πολιτικός επιστήμονας, πρώην διευθύνων σύμβουλος της αμερικάνικης εταιρείας Stratfor, ιδρυτής και πρόεδρος της Geopolitical Futures, προχωρά σε εικασίες σχετικά με την έκβαση των πραγμάτων. Αν και όπως προειδοποιεί ο ίδιος στον πρόλογο του άρθρου του, σπάνια δημοσιεύει τις εικασίες που κάνει, γιατί είναι τελικά λανθασμένες σκέψεις που προορίζονται να δώσουν νόημα στο χάος.
Σε άρθρο του λοιπόν με τίτλο: «Speculating on the Summit in Saudi Arabia», ο Φρίντμαν γράφει πως δεν μπορούσε να κατανοήσει την επανειλημμένη επιθυμία του Τραμπ να καταλάβει τη Γάζα. Όπως αναφέρει «ο Τραμπ γνωρίζει ότι η κατάληψη της Γάζας θα ήταν αδύνατη χωρίς στρατιωτική παρουσία και γνωρίζει ότι ένα ρεύμα απωλειών (αναφέρεται σε τραυματίες και νεκρούς Αμερικανούς στρατιώτες) που θα επιστρέφουν στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου ένας νέος γύρος ισλαμιστικού μιλιταρισμού θα μπορούσε να ριζώσει, θα υπονόμευε εντελώς την προεδρία του. Έτσι, αρχικά διέγραψα τις δηλώσεις της Γάζας ως μπλόφα χαμηλού κόστους».
Γιατί Τραμπ και Πούτιν μιλούν χωρίς την Ευρώπη
Για τον Φρίντμαν είναι απολύτως λογικό πως ο Τραμπ και ο Πούτιν θα ήθελαν να μιλήσουν και πιθανότατα θα προχωρούσαν προς μια διμερή διευθέτηση για την Ουκρανία. Αντίθετα θεωρεί ως «ασυνήθιστο ότι αποφάσισαν να αποκλείσουν τους Ευρωπαίους ηγέτες, συμπεριλαμβανομένου του Ουκρανού προέδρου, από τις συνομιλίες, ειδικά αφού ο Τραμπ έχει χαρακτηρίσει εδώ και καιρό τον πόλεμο της Ουκρανίας ως ευρωπαϊκό πόλεμο. Ίσως ο Τραμπ πιστεύει ότι η ευρωπαϊκή συμμετοχή θα ήταν μια de facto πρόσκληση για την Ευρώπη να συμμετάσχει στην ανοικοδόμηση της Ουκρανίας. Ίσως πιστεύει ότι φέρνοντας την Ευρώπη στο τραπέζι, με τις πολλές διαφορετικές απόψεις και συμφέροντά της, θα σταματούσε τις συνομιλίες. Ίσως θέλει να σηματοδοτήσει προθέσεις επαναπροσδιορισμού των σχέσεων με τη Ρωσία ή την Ευρώπη. (Είναι πιθανό ο Πούτιν να αισθάνεται το ίδιο.) Και ίσως ήθελαν να αποκλείσουν τον Ζελένσκι επειδή ήξεραν ότι δεν θα συμφωνούσε σε οτιδήποτε συζητούσαν. Εξάλλου, μπορεί να υπάρχουν περισσότερα θέματα που θα συζητηθούν μεταξύ Τραμπ και Πούτιν».
Για τον Φρίντμαν είναι επίσης λογικό που η Γαλλία συγκάλεσε μια σύνοδο κορυφής επιλεγμένων ευρωπαϊκών εθνών για να συζητήσουν το θέμα. Σύμφωνα με τον ίδιο: «η Ευρώπη ήταν ασφαλής και ευημερούσα κατά τη διάρκεια και μετά τον Ψυχρό Πόλεμο, αλλά αυτή η ασφάλεια και η ευημερία έχουν αρχίσει να ξεφτίζουν. Μια οποιουδήποτε είδους συμφιλίωση μεταξύ των ΗΠΑ και της Ρωσίας αφαιρεί αυτό που ήταν η άγκυρα της Ευρώπης. Το αδιέξοδο στην Ουκρανία, η αποτυχία της Ρωσίας να κερδίσει και οι περιορισμένες αντιδράσεις των ΗΠΑ και της Ευρώπης σηματοδοτούσαν το τέλος της μεταψυχροπολεμικής εποχής. Η Ρωσία απέτυχε να συντρίψει σε μέρες ή εβδομάδες μια μικρότερη και πιο αδύναμη χώρα – κάτι που θα είχε κάνει η παλιά Ρωσία. Η Ρωσία πρέπει να επαναπροσδιορίσει την εθνική της στρατηγική με βάση αυτή την πραγματικότητα. Αυτό δίνει στις Ηνωμένες Πολιτείες την ανάγκη να επαναπροσδιορίσουν τη δική τους στρατηγική. Οι σχέσεις πλέον αναγκάζονται να αλλάξουν».
Η επιλογή του Ριάντ για τη συνάντηση Τραμπ Πούτιν
Αυτό που προκαλεί έκπληξη στον Φρίντμαν είναι η τοποθεσία της συζήτησης των δυο πολιτικών. Όπως αναφέρει: «Ο Πούτιν και ο Τραμπ δεν μπορούσαν να συναντηθούν στη Μόσχα ή στην Ουάσιγκτον, φυσικά, καθώς κανένας δεν θα μπορούσε να επισκεφθεί τον άλλο χωρίς να φανεί αδύναμος. Αλλά υπάρχουν πολλά άλλα μέρη που θα μπορούσαν να επιλέξουν, συμπεριλαμβανομένης της Ουγγαρίας, της οποίας ο πρωθυπουργός, Βίκτορ Όρμπαν, έχει εξαιρετικές σχέσεις τόσο με τον Τραμπ όσο και με τον Πούτιν. Εκτός κι αν ήθελαν να πάνε κάπου ζεστά, είναι δύσκολο να καταλάβουμε γιατί θα έπρεπε να είναι η Σαουδική Αραβία. Είναι σημαντικό ότι ο υπουργός Εξωτερικών του Τραμπ, ο σύμβουλος εθνικής ασφάλειας και ο απεσταλμένος στη Μέση Ανατολή πρόκειται να πραγματοποιήσουν παράλληλες συναντήσεις με τους Ρώσους ομολόγους τους. Αυτή η προκαταρκτική συνάντηση πιθανότατα θα καταλήξει σε ένα κοινό σχέδιο, ήδη χονδρικά σχεδιασμένο, το οποίο θα ευλογήσει η επίσημη σύνοδος κορυφής Τραμπ-Πούτιν».
Κατά την άποψή του η επιλογή της Σαουδικής Αραβίας μας φέρνει πίσω στη συγκλονιστική έμφαση που έχει δώσει ο Τραμπ στη Γάζα, μιλώντας για την αδύνατη ιδέα να οικειοποιηθούν οι ΗΠΑ αυτό που είναι ουσιαστικά μια παγίδα θανάτου. Άρα όπως εικάζει υπάρχουν τρία θέματα στο τραπέζι.
Το δεύτερο είναι η αραβο-ισραηλινή σύγκρουση.
Το τρίτο, και πιο σημαντικό για τον Φρίνταμαν, είναι η αναζήτηση διευκόλυνσης των σχέσεων με τη Ρωσία, όχι μόνο στην Ουκρανία αλλά και παγκοσμίως. Όπως εξηγεί «η σημασία του πολέμου στην Ουκρανία δεν ήταν η Ουκρανία. Ήταν ένα μέτρο της ρωσικής ισχύος και της απροθυμία των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ευρώπης να κάνουν περισσότερα από την παροχή βοήθειας». Εξάλλου όπως εξηγεί ο ανταγωνισμός μεταξύ Μόσχας και Ουάσιγκτον διαδραματίστηκε αμέτρητες φορές στη Μέση Ανατολή, και οι Σαουδάραβες, που ποτέ δεν υπήρξαν κάτι παραπάνω από απρόθυμοι χορηγοί των Παλαιστινίων, συχνά έπαιζαν τη μια πλευρά εναντίον της άλλης.Κατά τον Φρίντμαν αν η Σαουδική Αραβία κάνει μια σύνοδο κορυφής που θα περιλαμβάνει τις ΗΠΑ και τη Ρωσία, η οικονομική κυριαρχία της στην περιοχή γίνεται στρατηγική κυριαρχία. Το Ριάντ θα είναι σε θέση να συγκρατήσει τον αραβο-ισραηλινό πόλεμο, καθώς και άλλες περιφερειακές συγκρούσεις.
Για τον ίδιο η επιλογή του Ριάντ εξηγεί και τα πρόσφατα γεγονότα όπως και τις δηλώσεις Τραμπ για την Γάζα. Καθώς ο κόσμος επανασχεδιάζεται ο Φρίντμαν εκτιμά πως «ο Τραμπ βλέπει μια πιθανότητα συμφωνίας με τη Ρωσία – κάτι που ο Πούτιν θα καλωσόριζε. Με σύμμαχο την κοινή τους υποστήριξη, η ειρήνη στην περιοχή γίνεται μια νοητή πιθανότητα, λαμβάνοντας υπόψη τα οικονομικά οφέλη για τρεις μεγάλους παραγωγούς πετρελαίου».
