Γερμανία: Οι ευρωσκεπτικιστές και η ισχύς τους ενόψει ευρωεκλογών
European Council on Foreign Relations
Η προσέλευση των ψηφοφόρων της Γερμανίας στις ευρωεκλογές του 2004 και του 2009 διαμορφώθηκε στο 43% και στο 48% πριν από πέντε χρόνια. Το προφίλ του Martin Schulz ως “Spitzenkandidat” της ομάδας Σοσιαλιστών και Δημοκρατών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, και το γεγονός ότι ο “Spitzenkandidat” της ομάδας του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, Jean-Claude Juncker, μιλάει γερμανικά, βοήθησε να κινητοποιηθούν οι Γερμανοί ψηφοφόροι.
Υπάρχει μια αίσθηση ευθύνης που συνδέεται με τις ευρωπαϊκές εκλογές σε ένα μεγάλο τμήμα της γερμανικής πολιτικής τάξης, το οποίο αποτυπώνει την παραδοσιακή της πίστη στο σύστημα της ΕΕ. Αν και η Γερμανία έχει περισσότερους Ευρωβουλευτές από κάθε άλλη χώρα (επειδή έχει τον μεγαλύτερο πληθυσμό στην ΕΕ), το γερμανικό κοινό εξακολουθεί να θεωρεί τις ευρωεκλογές λιγότερο σημαντικές από τις εθνικές ή τις περιφερειακές -που σημαίνει ότι τα εθνικά ζητήματα συνήθως είναι αυτά που κυριαρχούν στις προεκλογικές συζητήσεις για τις ευρωεκλογές.
Αυτή η τάση μπορεί να συνεχιστεί και το 2019, ιδιαίτερα δεδομένης της αβεβαιότητας αναφορικά με την τύχη του τρέχοντος κυβερνητικού συνασπισμού υπό την καγκελάριο Angela Merkel και των σημαντικών επερχομένων εκλογών στα ανατολικά κρατίδια της Βρανδεμβούργο, της Σαξονίας, και της Θουριγγίας.
Η προσέλευση στις ευρωεκλογές του 2019 προβλέπεται κοντά στο 43%. Καθώς δεν υπάρχει εκλογικό όριο εισόδου σε αυτές τις εκλογές και όλη η χώρα είναι μια ενιαία εκλογική περιφέρεια, σχετικά μικρά κόμματα θα έχουν την ευκαιρία να κερδίσουν έδρες στις ευρωεκλογές.
Οι κύριες μάχες του 2019
Η κύρια πολιτική μάχη στη Γερμανία για τις ευρωεκλογές είναι πιθανό να εστιάσει σε εσωτερικά ζητήματα. Καθώς οι εκλογές στα κρατίδια παραδοσιακά έχουν μια επίδραση σε ομοσπονδιακό επίπεδο, οι εκλογές σε Βρανδεμβούργο, Σαξονία και Θουριγγία, θα είναι σημαντικά τεστ για τα ποσοστά που θα λάβει το AfD. Το κόμμα έχει την μεγαλύτερη βάση δυνητικής υποστήριξής του στην Ανατολική Γερμανία, όπως και το Die Linke.
Το κομματικό τοπίο της Γερμανίας αυτή τη στιγμή διέρχεται μεγάλες μεταβολές: επτά κόμματα έχουν εκπροσώπηση στην Bundestag μετά από τις εκλογές του 2017. Οι ευρωεκλογές θα σηματοδοτήσουν πώς θα ξεδιπλωθούν αυτές οι αλλαγές. Η μετανάστευση και οι συνοριακοί έλεγχοι θα είναι μεταξύ των θεμάτων με υψηλό προφίλ στον διάλογο, σε μεγάλο βαθμό εξαιτίας της αντί-μεταναστευτικής ρητορικής τα τελευταία χρόνια.
Στην εκστρατεία είναι επίσης πιθανό να κάνουν την εμφάνισή τους ζητήματα όπως το ευρώ, το εμπόριο και άλλα θέματα της οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής. Η κλιματική αλλαγή, οι προκλήσεις στην ευρωπαϊκή ασφάλεια και οι αξίες της ΕΕ.
Τα συστημικά κόμματα
Ενώ υπάρχουν σημαντικές αποκλίσεις μεταξύ των θέσεων πολιτικής των γερμανικών κομμάτων, όλα τα συστημικά κόμματα θέλουν να εργαστούν εντός του θεσμικού πλαισίου της ΕΕ και του ευρώ. Τα μέλη του γερμανικού κυβερνητικού συνασπισμού φαίνεται ότι δεν τα πάνε τόσο καλά στις δημοσκοπήσεις τους τελευταίους μήνες. Η Χριστιανοδημοκρατική Ένωση/Χριστιανοκοινωνική Ένωση κέρδισε το 33% των ψήφων στις ομοσπονδιακές εκλογές του 2017, και αυτή τη στιγμή τα ποσοστά της κυμαίνονται στο 30%.
Σύμφωνα με τις προβλέψεις, στις εκλογές αυτές θα χάσουν τέσσερις έδρες, και συνολικά θα λάβουν 30, στην εφετινή ευρωβουλή. Αν και ήταν απογοητευμένοι με το 20,5% το 2017, οι Σοσιαλδημοκράτες τώρα βρίσκονται μόλις στο 14%-15% -τοποθετώντας τους στην τέταρτη θέση, οριακά υψηλότερα από το AfD, αλλά πίσω από τους Πράσινους, που έχουν την υποστήριξη του 20%.
Αυτή η μεταστροφή στη γερμανική πολιτική αναμένεται να έχει σημαντική επίδραση σε ευρωπαϊκό επίπεδο: το SPD προβλέπεται να χάσει περισσότερες από 10 έδρες, δηλαδή θα λάβει συνολικά 14.
Οι Πράσινοι αναμένεται να εκμεταλλευτούν την βελτιωμένη πορεία τους στο εσωτερικό, λαμβάνοντας 19 έδρες στις ευρωεκλογές. Το Φιλελεύθερο Δημοκρατικό Κόμμα, το οποίο επέστρεψε στη γερμανική βουλή το 2017, αυτή τη στιγμή στις δημοσκοπήσεις λαμβάνει το 9% και είναι πιθανό να αυξήσει το σύνολο των εδρών του ALDE στην ευρωβουλή κατά 4.
Οι ευρωσκεπτικιστές
Το AfD, το οποίο είναι ευρωσκεπτικιστικό, αντί-μεταναστευτικό, εναντίον του Ισλάμ, εθνικιστικό και βαθιά συντηρητικό, εκπροσωπεί την ακροδεξιά Γερμανία στη Βουλή. Μια πρόσφατη εκδοχή του μανιφέστο του AfD για τις ευρωεκλογές, υποδηλώνει ότι πιέζει για την έξοδο της Γερμανίας από την ΕΕ εάν δεν πετύχει θεμελιώδεις μεταρρυθμίσεις στον επόμενο εκλογικό κύκλο.
Αλλά το κόμμα εξακολουθεί να συζητά αυτή τη θέση. Τους τελευταίους μήνες, το ποσοστό του AfD έχει “σκαρφαλώσει” στο 15% στις δημοσκοπήσεις; -υψηλότερα από το 12,6% που έλαβε στις ομοσπονδιακές εκλογές του 2017 (που του έδωσαν 91 έδρες στη Bundestag). Για την ώρα, με την ομάδα του Ευρωπαϊκού Κόμματος για την Ελευθερία στο Ευρωκοινοβούλιο να έχει μόλις μία έδρα, το AfD δεν διαδραματίζει κάποιο ρόλο στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Αυτή τη χρονιά, το κόμμα προβλέπεται να κερδίσει τουλάχιστον 13 έδρες στην ευρωβουλή. Σε ό,τι αφορά την ακροαριστερά, το Die Linke έχει μια λαϊκιστική κλίση, παρά το ότι γενικότερα εστιάζει στην κοινωνική Ευρώπη και σε μια ανθρωπιστική προσέγγιση για το άσυλο και τη μεταναστευτική πολιτική.
Το κόμμα συνηγορεί υπέρ ενός εναλλακτικού συστήματος ασφαλείας για το ΝΑΤΟ -με κάποια από τα μέλη του να υποστηρίζουν μια πιο ήπια πολιτική έναντι της Ρωσίας- αλλά δεν έχει εγκαταλείψει γενικότερα τη δέσμευσή του προς τους θεσμούς της ΕΕ και το ευρώ.
Το Die Linke, που στις δημοσκοπήσεις κυμαίνεται στο 9%, πιθανότατα θα διατηρήσει τις 8 έδρες του στο ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Το κόμμα αυτή τη στιγμή διέρχεται ενός ακόμη κύκλου εσωτερικού ανταγωνισμού αναφορικά με τη συνολική του κατεύθυνση: το 2018 η ηγέτης του στην Bundestag, έγινε μία από τους ιδρυτές της πρωτοβουλίας aufstehen, η οποία εμπνεύστηκε από την La France Insoumise και την εκστρατεία του αρχηγού του Εργατικού Κόμματος της Βρετανίας, Jeremy Corbyn.
