29/03/2024

Το Brexit χωρίς συμφωνία δεν θα ήταν το τέλος του κόσμου, απλώς θα ήταν πολύ-πολύ άσχημο

 

Του Sam Lowe
Centre for European Reform

 

Παρά όλες τις αποδείξεις για το αντίθετο, κάποιοι έχουν πείσει τους εαυτούς τους ότι η έξοδος από την ΕΕ χωρίς συμφωνία, είναι καλή ιδέα. Δεν είναι.

Αλλά μπορούν τουλάχιστον να αντιμετωπιστούν οι χειρότερες συνέπειες ενός no deal; Αυτό είναι ένα ερώτημα που απαιτεί περαιτέρω εξέταση.

Οι υποστηρικτές της εξόδου χωρίς συμφωνία κάνουν λόγο για μονομερή μέτρα που έχουν ληφθεί από την ΕΕ και το Ηνωμένο Βασίλειο για να μετριάσουν τις συνέπειες, κρατώντας τα ως αποδεικτικά στοιχεία ότι αυτοί που προειδοποιούν για αναστάτωση, εμπλέκονται στο Project Fear 2.0.

Οι υπέρμαχοι της εξόδου χωρίς συμφωνία, σε περίπτωση μη συμφωνίας, υποστηρίζουν ότι το Ηνωμένο Βασίλειο απλώς θα αφήνει να περνάνε εισαγωγές από την ΕΕ, και καθησυχάζουν τους ισχυρισμούς για ελλείψεις τροφίμων και φαρμάκων. Ομοίως, δεν θα υπάρχει κανένα πρόβλημα στη Βόρεια Ιρλανδία επειδή το Ηνωμένο Βασίλειο δεν θα ενδιαφέρεται να ελέγχει τίποτα, και η ΕΕ θα διεξάγει ελέγχους μακριά από τα σύνορα σε κάθε περίπτωση, που σημαίνει ότι δεν χρειαζόταν ποτέ ένα ιρλανδικό backstop από την αρχή. Οι βρετανικές τράπεζες θα συνεχίσουν να πουλάνε στους πελάτες από την ΕΕ επειδή η ΕΕ δεν θέλει να χάσει πρόσβαση στις κεφαλαιαγορές του Λονδίνου. Ή κάπως έτσι.

Υπάρχει ένας πυρήνας αλήθειας σε κάθε έναν από αυτούς τους ισχυρισμούς, αλλά στην πραγματικότητα η ικανότητα του Ηνωμένου Βασιλείου και της ΕΕ να μετριάσουν μονομερώς μια αναστάτωση που μπορεί να προκληθεί από τυχόν έξοδο χωρίς συμφωνία, είναι περιορισμένη. Για να το θέσουμε διαφορετικά: η ενιαία αγορά και η τελωνειακή ένωση της ΕΕ λειτουργούν με τον τρόπο που το κάνουν για έναν λόγο, και δεν είναι εύκολο να αντιγραφούν.

Το Ηνωμένο Βασίλειο δεν έχει στην πραγματικότητα δεσμευθεί να αφήσει όλες τις εισαγωγές να εισέρχονται στα βρετανικά λιμάνια από την ΕΕ. Αντιθέτως, έχει εισάγει ένα καθεστώς, το οποίο οι εισαγωγείς πρέπει να εγκρίνουν, και το οποίο επιτρέπει στους χρήστες να υποβάλλουν απλοποιημένη δήλωση κατά την εισαγωγή, και να αναβάλει την υποβολή της πλήρους τελωνειακής δήλωσης και να πληρώσει τους δασμούς που οφείλονται μέχρι μια μεταγενέστερη ημερομηνία. Αυτό είναι ασφαλώς χρήσιμο, αλλά ισχύει μόνο για αυτές τις εταιρείες που έχουν εγγραφεί -πολλές δεν έχουν- και επίσης δημιουργεί περισσότερη ένταξη και κόστος από ό,τι τώρα.

Αναφορικά με τη Βόρεια Ιρλανδία, ενώ το Ηνωμένο Βασίλειο δηλώνει ότι δεν θα ελεγχει τιποτα όπυ περνάει τα χερσαία σύνορα, αναγνωρίζει ότι μια τέτοια προσέγγιση θα μπορούσε να είναι προσωρινή μόνο, εν μέρει λόγω των πιθανοτήτων για λαθρεμπόριο που θα δημιουργούσε μια τέτοια πολιτική για εκείνους που θα ήταν πρόθυμοι να την εκμεταλλευτούν (βλέπε οργανωμένο έγκλημα). Τελικά, παραδέχεται η κυβέρνηση, η μόνη βιώσιμη λύση για να παραμείνουν τα σύνορα χωρίς φυσικές υποδομές, συνεπάγεται μια μακροχρόνια συμφωνία μεταξύ του Ηνωμένου Βασιλείου, της Ιρλανδίας και της υπόλοιπης ΕΕ. Ακόμη και στο ενδεχόμενο καμίας συμφωνίας, φαίνεται ότι θα καταλήγαμε με μια μορφή παραμορφωμένου, αλλά στην πραγματικότητα καλού, ιρλανδικού backstop.

Αναφορικά με τις χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες, είναι αλήθεια ότι η ΕΕ και οι επιμέρους ρυθμιστικές αρχές των κρατών-μελών, έχουν λάβει μέτρα για να διασφαλίσουν ότι οι τράπεζες στην ΕΕ μπορούν ακόμη να συνεχίσουν να εκτελούν κάποιες λειτουργίες από τα γραφεία του Ηνωμένου Βασιλείου, και να κάνουν χρήση των οίκων εκκαθάρισης του Λονδίνου, για παράδειγμα. Αλλά η αναστολή θα είναι προσωρινή μόνο. Οι αρχές της ΕΕ είναι πρόθυμες να αποφύγουν το ρίσκο μιας χρηματοπιστωτικές αστάθειας σε περίπτωση no deal, αλλά εντείνουν την πίεση στις τράπεζες να μεταφέρουν όλο και περισσότερες από τις δραστηριότητές τους και το προσωπικό τους, στην ΕΕ.

Ομολογουμένως, ο καθένας που περιμένει μια μαζική έξοδο των βρετανικών εταιρειών παροχής χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών, δεν φαίνεται να έχει δώσει προσοχή. Αντιθέτως, θα δούμε μια διάβρωση της οικονομικής δραστηριότητας -και μια αλλαγή στις επενδύσεις στην ήπειρο- σε οποιοδήποτε αποτέλεσμα του Brexit, διαφορετικό από το να παραμείνει στην ενιαία αγορά. Και το ενδεχόμενο μη συμφωνίας θα επιταχύνει σημαντικά τη διαδικασία.

Οι υποστηρικτές της παραμονής που περιμένουν το τέλος του κόσμου σε περίπτωση no deal, βάζουν πολύ υψηλά τον πήχη της αποτυχίας. Το Ηνωμένο Βασίλειο θα επιβιώσει -αλλά η επιβίωση δεν θα πρέπει να είναι το peak της φιλοδοξίας μιας χώρας. Η έξοδος χωρίς συμφωνία θα δημιουργούσε μεγάλη οικονομική αναστάτωση βραχυπρόθεσμα, όσο και αν η κυβέρνηση προσπαθεί να τη μετριάσει, και εάν γίνει μια σταθερή κατάσταση, θα περιμέναμε ένα μόνιμο πλήγμα στις εισερχόμενες επενδύσεις και στην οικονομική δραστηριότητα.
Περισσότερο από οτιδήποτε, μια έξοδος χωρίς συμφωνία θα σηματοδοτούσε μια πλήρη απόρριψη της ευθύνης από την βρετανική πολιτική τάξη. Διότι εάν πρέπει να αποφευχθεί το ενδεχόμενο της εξόδου χωρίς συμφωνία, οι αποφάσεις μπορούν να καθυστερήσουν για τόσο πολύ διάστημα. Για να βγει εντελώς από το τραπέζι ως ενδεχόμενο, οι πολιτικοί θα πρέπει είτε να ψηφίσουν υπέρ μιας συμφωνίας, πιθανότητα υπέρ μιας που να μοιάζει σημαντικά με αυτή που έχει ήδη συμφωνήσει η πρωθυπουργός με την ΕΕ, ή θα πρέπει να ανακαλέσουν το Άρθρο 50 και να ακυρώσουν το όλο πράγμα, ίσως μετά από ένα δεύτερο δημοψήφισμα. Καμία επιλογή δεν είναι εύκολη. Ούτε χωρίς πολιτικές επιπτώσεις.

 

Capital.gr

Facebooktwitterredditpinterestlinkedinmail
Geopolitics & Daily News Copyrights Reserved 2024