29/03/2024

Και όμως: ο ορίζοντας του Brexit ξεκαθαρίζει

Του Κώστα Ράπτη

Το ποτήρι της συντεταγμένης εξόδου της Βρετανίας από την Ε.Ε. είναι περισσότερο από μισογεμάτο – όμως κάποιοι, και μάλιστα ευρωπαϊστές, επενδύουν στο μέρος του εκείνο που παραμένει άδειο.

Η Βουλή των Κοινοτήτων κατάφερε με δύο διαδοχικές κινήσεις και να δώσει το πράσινο φως στο Brexit και να τραβήξει το χειρόφρενο: ενέκρινε επί της αρχής το νομοσχέδιο αποχώρησης που κατέθεσε η κυβέρνηση Τζόνσον, αλλά απέρριψε το χρονοδιάγραμμα κοινοβουλευτικών εργασιών που προέβλεπε ολοκλήρωση της όλης διαδικασίας μέχρι την Πέμπτη, ώστε να αποτραπεί η ανάγκη μιας νέας παράτασης, πέραν της 31ης Οκτωβρίου.

Το αντιφατικό αυτό αποτέλεσμα κρίθηκε από την αποχή των Βορειοϊρλανδών Προτεσταντών Ενωτικών του DUP, οι οποίοι αισθάνονται προδομένοι από τον συμβιβασμό που πέτυχε η κυβέρνηση Τζόνσον με τους “27” για το ιρλανδικό σύνορο. Κρίθηκε επίσης από την στάση των ανεξάρτητων βουλευτών, εκ των οποίων 21 διεγράφησαν από το Συντηρητικό κόμμα τον περασμένο μήνα. Οι ασκήσεις “αποφασιστικότητας” του Βρετανού πρωθυπουργού το προηγούμενο διάστημα τον άφησαν χωρίς κρίσιμους συμμάχους στην πιο δύσκολη στιγμή.

Πάντως η παρούσα κοινοβουλευτική ομάδα των Συντηρητικών κράτησε συμπαγή την ενότητά της και στις δύο ψηφοφορίες, σε αντίθεση με τους Εργατικούς, από τους οποίους διέρρευσαν 18 ψήφοι υπέρ της καταρχήν έγκρισης του νομοσχεδίου αποχώρησης.

Το σκεπτικό των βουλευτών που καταψήφισαν το προτεινόμενο χρονοδιάγραμμα (ακόμη και αν είχαν υπερψηφίσει το νομοσχέδιο αποχώρησης) είναι ότι θα πρέπει να δοθεί ο κατάλληλος και προβλεπόμενος κατά τα κρατούντα χρόνος επεξεργασίας ενός τόσο σημαντικού νομοσχεδίου στις κοινοβουλευτικές επιτροπές.

Οι αρεσκόμενοι στους παραλληλισμούς, μπορούν να θυμηθούν τις πρωτοβουλίες της Ζωής Κωνσταντοπούλου ως προέδρου της Βουλής των Ελλήνων για να αποτραπεί η υιοθέτηση του τρίτου μνημονίου. Όμως ποτέ οι διαδικαστικές μάχες δεν ανέτρεψαν πολιτικά πλεονεκτήματα.

Ο αρμόδιος για τις σχέσεις με το Κοινοβούλιο υπουργός Τζέικομπ Ρις-Μογκ υποστήριξε ότι την σπουδή της κυβέρνησης προκαλεί το χρονικό όριο της 31ης Οκτωβρίου που έχει θέσει η Ε.Ε., ενώ αντίθετα στα έδρανα της αντιπολίτευσης πολλοί θυμήθηκαν τον χρόνο που αναλώθηκε στις προσπάθειες του Τζόνσον για αναστολή των εργασιών του κοινοβουλίου.

Στην πραγματικότητα (αν αφήσουμε κατά μέρος τις προσωπικές στρατηγικές ορισμένων βουλευτών που επιδιώκουν να γίνουν στις επόμενες εκλογές αρεστοί σε υπερμάχους και αντιπάλους της εξόδου) η απόρριψη του χρονοδιαγράμματος αφορμάται αφενός από την επιδίωξη της παράτασης ως στόχου καθαυτού, για τον τραυματισμό του γοήτρου του Μπόρις Τζόνσον, και αφετέρου στη διαπραγμάτευση της ημερομηνίας διεξαγωγής πρόωρων εκλογών, με τη διατήρηση του φοβήτρου μιας ασύντακτης εξόδου. Οι πιο τολμηροί, πάλι, προσανατολίζονται στην κατάθεση τροπολογιών (λ.χ. για παραμονή της Βρετανίας σε τελωνειακή ένωση) που θα αντιβαίνουν στο πνεύμα της υπό συζήτηση συμφωνίας.

Είναι για αυτόν τον λόγο που η Ντάουνινγκ Στριτ είχε απειλήσει να αποσύρει συνολικά το νομοσχέδιο αποχώρησης, αν απορριπτόταν το χρονοδιάγραμμα. Όμως, αντ’ αυτού ο Τζόνσον εξήγγειλε μια “παύση” της συζήτησης, μέχρι να διευκρινιστεί η απάντηση των “27” στο αίτημα παράτασης, ενώ και Τζέρεμι Κόρμπιν των Εργατικών έτεινε ρητορικά χείρα βοηθείας προς την κυβέρνησης. Μοιάζει σαν το ξεκαθάρισμα του ορίζοντα του Brexit, να εμπλέκει όλους τους πρωταγωνιστές σε μια “χορογραφία” αποκλιμάκωσης.

Η διαβεβαίωση του Ντόναλντ Τουσκ ότι οι “27” ποτέ δεν θα έπαιρναν μια απόφαση που θα εξωθούσε της Βρετανία σε ασύντακτη έξοδο έχει δώσει την εντύπωση ότι η εξασφάλιση μιας νέας παράτασης είναι εύκολη και βέβαιη. Όμως ο απερχόμενος πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου συχνά κατά την τελευταία τριετία τοποθετούνταν κατά τρόπο που δεν απηχούσε απαραιτήτως τη συνισταμένη των απόψεων των κρατών-μελών, προτρέποντας σε ανάκληση της επιλογής εξόδου της Βρετανίας από την Ε.Ε.

Αντιθέτως, η Γαλλία διαμηνύει όλο το τελευταίο διάστημα ότι θα συναινέσει σε παράταση, μόνο αν υπάρξει (προφανώς με εκλογές ή δημοψήφισμα) μεγαλύτερη πολιτική σαφήνεια στην Βρετανία και μεγαλύτερη “ευθυγράμμιση της κυβέρνησης, της Βουλής και του λαού” της. Άλλωστε και χθες Τρίτη ο Γάλλος υπουργός Εξωτερικών Ζαν Ιβ Λεντριάν, απαντώντας σε κοινοβουλευτική ερώτηση, δήλωσε: “σε αυτό το στάδιο, θεωρούμε ότι δεν υπάρχει καμία αιτιολόγηση για μια νέα παράταση”. Όπως έδειξε και η περίπτωση της ενταξιακής προοπτικής της Αλβανίας και Βόρειας Μακεδονίας, το Παρίσι περνά περίοδο σκλήρυνσης της στάσης του στο ευρωπαϊκό πεδίο και πάντως επείγεται να στραφεί στη συζήτηση για τον κοινοτικό προϋπολογισμό χωρίς περιπλοκές.

Από τις Βρυξέλλες γίνεται γνωστό ότι αν η στάση των “27” είναι ομόφωνη, η παράταση θα χορηγηθεί δια περιφοράς, χωρίς συνεδρίαση του Συμβουλίου. Δεν μπορεί να αποκλεισθεί και το ενδεχόμενο η νέα, “τεχνική” παράταση να έχει διάρκεια μόλις ενός μηνός, ώστε να συμπίπτει με την καθυστερημένη επίσης κατά ένα μήνα ανάληψη των καθηκόντων της νέας Κομισιόν την 1η Δεκεμβρίου.

πηγή: Capital.gr 

Facebooktwitterredditpinterestlinkedinmail
Geopolitics & Daily News Copyrights Reserved 2024