Ο Έντι Ράμα στην Κωνσταντινούπολη για τον Οργανισμό Ισλαμικής Συνεργασίας

Γράφει η Γιώτα Χουλιάρα

Συνάντηση με τον Αλβανό πρωθυπουργό Έντι Ράμα είχε σήμερα Κυριακή ο Τούρκος πρόεδρος Ρ.Ταγίπ Ερντογάν στο ανάκτορο Ντολμάμπαχτσε στην Κωνσταντινούπολη. ( Η τοποθεσία της συνάντησης έχει τη δική της σημειολογία καθώς το Dolmabahçe Sarayı ήταν κατοικία των σουλτάνων και διοικητικό κέντρο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας από το 1856 μέχρι το 1922, με εξαίρεση την περίοδο 1889-1909 κατά την οποία χρησιμοποιήθηκε το ανάκτορο Γιλντίζ. Βλέπουμε λοιπόν πως ο Ερντογάν χρησιμοποιεί όλο και πιο πολύ το οθωμανικό παρελθόν.)

Κατά τη διάρκεια της συνάντησης, η οποία κράτησε περίπου μιάμιση ώρα, οι δυο πολιτικοί συζήτησαν για τις σχέσεις των δύο χωρών και  συμφώνησαν η Τουρκία να κατασκευάσει περίπου 500 σπίτια στην Αλβανία ως βοήθεια προς τους σεισμόπληκτους.

Να τονίσουμε πως ο Έντι Ράμα βρέθηκε στην Κωνσταντινούπολη για να συμμετάσχει στο Συνέδριο Επενδύσεων Δημόσιου και Ιδιωτικού τομέα του Οργανισμού Ισλαμικής Συνεργασίας. Πρόκειται για τον δεύτερο μετά τον ΟΗΕ πολυπληθέστερο, σε κράτη-μέλη, διεθνή οργανισμό.

Ιδρύθηκε τον Μάιο του 1971 στη Τζέντα της Σαουδικής Αραβίας, όπου και η έδρα του, μετά από συνάντηση κορυφής των Ηγετών Μουσουλμανικών χωρών που συνέβη στην πόλη Ραμπάτ το 1969. Αποδεικνύοντας πόσο διχασμένος είναι ο ισλαμικός κόσμος, η διάσκεψη του 1969 κατέληξε σε παταγώδη αποτυχία, καθώς, αντί του εμπρησμού στο τέμενος Αλ-Άκσα, οι πάντες ασχολήθηκαν κυρίως με το εάν θα πρέπει να περιληφθεί στη διάσκεψη η Ινδία, πατρίδα 60.000.000 μουσουλμάνων αλλά αντίπαλος του Πακιστάν, γεγονός που κατόρθωσε να εκτροχιάσει τη σύνοδο. Έτσι όχι μόνο ακυρώθηκαν η τελική συνεδρίαση και το επίσημο γεύμα αλλά δεν ψηφίστηκαν και οι προτάσεις για πιο “ενεργό” πολιτική κατά του Ισραήλ. Η σύνοδος επαναλήφθηκε το επόμενο έτος από τους υπουργούς εξωτερικών των ίδιων χωρών. Σήμερα στον ΟΙΔ συμμετέχουν 57 μουσουλμανικά κράτη, αντιπροσωπεύοντας 1,6 δισεκατομμύρια ανθρώπους.

Μετά τον Αραβοϊσραηλινό πόλεμο του 1967, γνωστό ως πόλεμο των έξι ημερών, η ιδέα της συσπείρωσης των ισλαμικών χωρών κατέστη ακόμα πιο αναγκαία σε μια ουσιαστικά πανισλαμική αλληλεγγύη με έκδηλο σκοπό, όπως ανακοινώθηκε, τον συντονισμό των οικονομικών, κοινωνικών, επιστημονικών αλλά και πολιτιστικών δραστηριοτήτων των κρατών-μελών. Έτσι στην αρχική συνέλευση με κεντρικό σύνθημα τον ισλαμικό αγώνα διακηρύχθηκε η εξάλειψη κάθε φυλετικού διαχωρισμού και διάκρισης.

Με βάση τα παραπάνω προγραμματίσθηκαν αμέσως η δημιουργία πολλών θυγατρικών οργανισμών που θα αναλάμβαναν την εκτέλεση των στόχων, μεταξύ των οποίων Διεθνές Ισλαμικό Πρακτορείο Ειδήσεων, Ισλαμική Τράπεζα Ανάπτυξης, Ισλαμικού Ταμείου Αλληλεγγύης, καθώς και Παγκόσμιο Κέντρο Ισλαμικών Σπουδών.

Τα πρώτα κράτη των οποίων ο Ηγέτες έλαβαν μέρος στη Διάσκεψη του Ραμπάτ (1969) ήταν τα ακόλουθα, (κατά ελληνική αλφαβητική σειρά): Αίγυπτος, Αλγερία, Αφγανιστάν, Γουινέα, Ινδονησία, Ιορδανία, Ιράν, Κουβέιτ, Λίβανος, Λιβύη, Μαλαισία, Μάλι, Μαυριτανία, Μαρόκο, Νίγηρας, Πακιστάν, Σαουδική Αραβία, Σενεγάλη, Σομαλία, Σουδάν, Τουρκία, Τσαντ, Τυνησία, Υεμένη καθώς και το Κράτος της Παλαιστίνης.

Τον επόμενο χρόνο 1970 στη διάσκεψη των υπουργών εξωτερικών συμμετείχαν επίσης τα ΗΑΕ, το Κατάρ, το Μπαχρέιν, το Ομάν και η Συρία. Στη δεκαετία που ακολούθησε εισχώρησαν οι χώρες Σιέρα Λεόνε, Μπανγκλαντές, Γκάμπια, Γκαμπόν, Ουγκάντα, Ιράκ, Καμερούν, Κομόρες, Μαλδίβες, Μπουρκίνα Φάσο, και Τζιμπουτί. Στη δεκαετία του 1980 εισχώρησαν οι χώρες Μπενίν, Μπρουνέι και Νιγηρία υπερβαίνοντας έτσι τα 40 κράτη μέλη (το 1988).

Τέλος τη δεκαετία του 1990, μετά τη διάλυση της άλλοτε Σοβιετικής Ένωσης εισχώρησαν οι χώρες Αλβανία, Αζερμπαϊτζάν, Γουιάνα, Καζακστάν, Κιργιστάν, Μοζαμβίκη, Ουζμπεκιστάν, Σουρινάμ, Τατζικιστάν, Τόγκο, Τουρκμενιστάν και το 2001 η Ακτή του Ελεφαντοστού.